*
Βλέπε στο τέλος
Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ για το ψήφισμα-παρέμβαση της ΕΕ-ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις της Κούβας (8/6/2021)
Ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης καταγγέλλει και καταδικάζει «με τον πιο απερίφραστο τρόπο» το ψήφισμα — Καλεί την κυβέρνηση να στηρίξει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ
(Δύο ανακοινώσεις: 9/6/2021 και 17/6/2021)
*
Ο
Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel στη σύνοδο ολομέλειας
του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο της Γαλλίας, στις 9 Ιουνίου
2021 (Julien Warnand POOL / AFP)
Οι ευρωβουλευτές ενέκριναν ψήφισμα που διατηρεί την πίεση στην Κούβα για τη σύλληψη των αντιπάλων της και λυπάται που η εφαρμογή μιας συμφωνίας διαλόγου με την ΕΕ δεν επέτρεψε "απτά" αποτελέσματα για την κοινωνία των πολιτών στο νησί.
*
Νίκος ΚΑΡΑΝΔΡΕΑΣ
Πρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης
Καθηγητής Ιατρικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθήνας
«Ανθρώπινα δικαιώματα», «θεμελιώδεις ελευθερίες», «πλουραλιστική δημοκρατία»
Έννοιες που στην πολιτική φρασεολογία της ΕΕ και των ΗΠΑ υψώνονται πέρα και πάνω από τον χρόνο και τον χώρο, τη συγκεκριμένη, ιστορικά καθορισμένη πραγματικότητα, όμοιες με τις «πλατωνικές ιδέες».
Έννοιες που ερμηνευτές και θεματοφύλακές τους είναι οι πολιτικοί και ιδεολογικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης των ανεπτυγμένων και πλούσιων καπιταλιστικών χωρών.
Έννοιες που διέπουν τις παλιότερες αποφάσεις για την «Κοινή Θέση» της ΕΕ και το τωρινό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που επικαλείται τα «ανθρώπινα δικαιώματα» για να συμβάλει κι αυτό - με «ευρωπαϊκό» τρόπο - στην άγρια ιμπεριαλιστική επίθεση ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα.
Ας ξεφύγουμε όμως λίγο από τη σφαίρα των υπερβατικών αυτών επιταγών και ας δούμε την πραγματικότητα.
Η Κούβα, μια μικρή αποικιακή χώρα, κατόρθωσε μέσα από τρεις επαναστάσεις και σε λιγότερο από έναν αιώνα να κερδίσει την εθνική της ανεξαρτησία και συνάμα να αποτινάξει τον νεοαποικιακό ζυγό των ΗΠΑ. Ηταν μια διαδικασία επώδυνη, που οδήγησε όμως σε μια προοδευτική πολιτική ωρίμανση τόσο των ηγεσιών όσο και του λαού.
Μετά τη νίκη της Επανάστασης τον Γενάρη του 1959, η επαναστατική διαδικασία εντάθηκε και στα επόμενα 2-3 χρόνια συντελέστηκε η απαλλοτρίωση των μεγάλων γαιοκτησιών, των τραπεζών και των ξένων, κυρίως αμερικανικής ιδιοκτησίας επιχειρήσεων.
Η ένταση της πολιτικής και κοινωνικής πάλης και η ρήξη με τους Βορειοαμερικανούς ιμπεριαλιστές αποξένωσε τελειωτικά τις λαϊκές μάζες από τα παραδοσιακά κόμματα, ακόμα και από αυτά που είχαν αντιταχθεί στον δικτάτορα Μπατίστα.
Σημαντικό μέρος της αστικής τάξης εγκατέλειψε την Κούβα και εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ, στο Μαϊάμι.
Είναι γνωστά τα αποτελέσματα της συνεργασίας του επίσημου αμερικανικού κράτους με τις αντεπαναστατικές οργανώσεις Κουβανών εξόριστων στη διαρκή προσπάθεια ανατροπής της Επανάστασης. Χιλιάδες νεκροί και τραυματίες από στρατιωτικές - τρομοκρατικές επιθέσεις και σαμποτάζ.
Ο πολύπλευρος αποκλεισμός της Κούβας από τις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι έχει στοιχήσει στην οικονομία της 145 δισ. δολάρια σε σταθερές τιμές.
Όλοι ξέρουμε, ακόμα και οι εχθροί της το παραδέχονται, πως η Κούβα μέσα σε εξοντωτικές συνθήκες μπόρεσε όχι μόνο να βγει από τη βαρβαρότητα της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, από την πείνα, την εξαθλίωση, τον αναλφαβητισμό, αλλά και να πετύχει τέτοιους δείκτες κοινωνικής ανάπτυξης που είναι άγνωστοι στις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής, αλλά ακόμα και σε χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ.
Οι επιτυχίες της Κούβας στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας έχουν αναγνωριστεί από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς και οι μέθοδοι ταχύρρυθμης καταπολέμησης του αναλφαβητισμού έχουν υιοθετηθεί από την UNESCO.
Είναι επίσης γνωστό ότι χιλιάδες Κουβανοί, από τα πρώτα χρόνια της Επανάστασης, πολέμησαν και συνεχίζουν να εργάζονται, να διδάσκουν και να θεραπεύουν σε άλλες χώρες, όπου υπάρχει ανάγκη, με ανιδιοτέλεια και αυτοθυσία, σε ιδιαίτερα επικίνδυνες συνθήκες, όπως για την αντιμετώπιση της επιδημίας του ιού Εμπολα και της πανδημίας COVID-19.
Όλα αυτά όμως, σύμφωνα με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, συντελέστηκαν σε συνθήκες ανελευθερίας και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι βέβαια σωστό ότι στην Κούβα δεν εξασφαλίζεται το «δικαίωμα» να είναι κανείς άνεργος, ανασφάλιστος, αναλφάβητος, άστεγος, το «δικαίωμα» να πουλιέται και να αγοράζεται, να πουλάει τα όργανα του σώματός του για να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Στην Κούβα δεν απολαμβάνει κανείς το «δικαίωμα» να τον παρακολουθούν εκατομμύρια κάμερες, να τον σκοτώνουν, να τον χτυπούν και να τον φυλακίζουν όταν απαιτεί να ζει όπως το επιτρέπουν τα δεδομένα της χώρας του.
Από την άλλη πλευρά, οι πλούσιες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής μέσα σε λιγότερα από 300 χρόνια καπιταλιστικής οργάνωσης των κοινωνιών τους κατόρθωσαν να δημιουργήσουν εκατοντάδες τοπικούς, ευρωπαϊκούς και δύο παγκόσμιους πολέμους.
Μετέτρεψαν σε αποικίες όλες τις υπόλοιπες περιοχές του κόσμου, κατέστρεψαν τις οικονομίες τους, κατάκλεψαν τις πρώτες ύλες, εξανδραπόδισαν τους κατοίκους και οικοδόμησαν πάνω στην απόλυτη αυτή εκμετάλλευση τις αυτοκρατορίες τους.
Ταυτόχρονα, η πρωταρχική συσσώρευση κεφαλαίου, η βιομηχανική επανάσταση και τέλος η δημιουργία του χρηματιστικού κεφαλαίου βασίστηκαν και στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων των ίδιων αυτών χωρών, που μάτωσαν προσπαθώντας να κατακτήσουν στοιχειώδη ανθρώπινα, εργασιακά και πολιτικά δικαιώματα τα οποία τους αρνιόταν η τάξη των πλουτοκρατών, η ίδια αυτή τάξη που σήμερα υποκρίνεται ότι τα θεωρεί ιερά.
Η ΕΕ μιλάει για πλουραλιστική δημοκρατία.
Όλη η Ιστορία των χωρών της Ευρώπης δείχνει πως οι όποιες βασικές διαφορές ανάμεσα στα αστικά κόμματα έσβησαν μετά την αποκρυστάλλωση της κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου.
Έτσι, στις βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης ο προηγούμενος αιώνας είδε τη δημιουργία του φαινομένου των δύο πανομοιότυπων ουσιαστικά κομμάτων, που δούλεψαν και εξακολουθούν να δουλεύουν αποτελεσματικά σαν ασφαλιστική δικλίδα του συστήματος.
Αναπτύχθηκε ένας τεράστιος μηχανισμός χειραγώγησης της κοινής γνώμης από τα δήθεν ανεξάρτητα ΜΜΕ, συγκεντρωμένα στα χέρια ελάχιστων μεγαλοκαπιταλιστών.
Αυτά, βέβαια, στις χώρες που έχουν την πολυτέλεια να το κάνουν. Γιατί αλλού, στις καπιταλιστικές χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, η κωμωδία αυτή παίρνει τη μορφή τραγωδίας.
Ακόμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καθολική ψήφος και η δυνατότητα δημιουργίας συνδικαλιστικών και πολιτικών σχηματισμών έξω από τα αστικά πλαίσια ήταν και είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα σκληρής πάλης των εργαζομένων, δεν χαρίστηκαν από κανέναν.
Και ότι με την πρώτη ευκαιρία το αστικό κράτος σπεύδει να τα καταργήσει, όπως βλέπουμε να γίνεται τώρα, συντονισμένα σε ολόκληρη την ΕΕ.
Στο πλαίσιο της κυριαρχίας του κεφαλαίου, η πτώση του ποσοστού κέρδους οδηγεί σε πολιτικές που έχουν στόχο και πετυχαίνουν τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Για να αντιμετωπίσει τις οποιεσδήποτε αντιδράσεις στη μείωση των μισθών, στην αύξηση του εργάσιμου χρόνου, στην καταρράκωση της Κοινωνικής Πρόνοιας, της Υγείας και της Εκπαίδευσης, η ΕΕ θωρακίζεται με ολοένα και πιο αυταρχικούς νόμους, περιορίζει τη συνδικαλιστική δράση, απαγορεύει τη δράση Κομμουνιστικών Κομμάτων, οργανώσεων που αμφισβητούν το σύστημα, ποινικοποιεί ακόμα και την έκφραση «ριζοσπαστικών απόψεων».
Με λίγα λόγια, το πολιτικό και κρατικό εποικοδόμημα της αστικής τάξης αποκαλύπτει όλο και περισσότερο τον - από μαρξιστική αλλά και από κοινή άποψη - δικτατορικό χαρακτήρα του.
Αυτή λοιπόν η «πλουραλιστική» ΕΕ έρχεται να επιτιμήσει την Κούβα γιατί σε συνθήκες ουσιαστικά κηρυγμένου πολέμου από τις ΗΠΑ, με τη μόνιμη απειλή τρομοκρατικών επιθέσεων και δολιοφθορών, εφαρμόζει νόμους που απαγορεύουν σε πολίτες της να χρηματοδοτούνται και να καθοδηγούνται από τους εχθρούς της, νόμους συγκριτικά ηπιότερους από εκείνους που ισχύουν στις ΗΠΑ και σε πολλές χώρες της ΕΕ.
Ακόμα και η επίσημη ΕΕ δεν μπορεί να αρνηθεί πως η συντριπτική πλειοψηφία του λαού της Κούβας υποστηρίζει ενεργά την Επανάσταση.
Είναι ένας λαός ενημερωμένος (ακόμα και από την εχθρική προπαγάνδα), οργανωμένος και οπλισμένος.
Προβλήματα υπάρχουν πολλά, και σίγουρα μια ανεπτυγμένη σοσιαλιστική κοινωνία προϋποθέτει βιοτικό επίπεδο που δεν υπάρχει στην Κούβα.
Προϋποθέτει ακόμα υψηλότερα επίπεδα συμμετοχής των πολιτών στη διακυβέρνηση της χώρας, στη λήψη των αποφάσεων και στον έλεγχο εκτέλεσής τους, και αυτό οι Κουβανοί το γνωρίζουν, το παραδέχονται και - το κυριότερο - το επιδιώκουν.
Με κανέναν τρόπο, επομένως, δεν μπορεί το κριτήριό μας όταν συζητάμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κούβα να είναι οι υποκριτικές αιτιάσεις της ΕΕ, που στοχεύουν στον αφοπλισμό της Επανάστασης.
Ακόμα περισσότερο, δεν μπορεί να είναι κριτήριο αυτή καθαυτή η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ΕΕ και στις ΗΠΑ.
Στις μέρες μας είναι φανερό ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο μέσα από διαρκή συρρίκνωση των βασικών, των πολιτικών και των πολιτιστικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού της Γης, σε μια πορεία προς γενικευμένη βαρβαρότητα και οικολογική καταστροφή.
Αντίθετα, ο σοσιαλισμός προϋποθέτει τόσο ένα επίπεδο ευημερίας όσο και μια διαδικασία ατέρμονης ανάπτυξης της συμμετοχής, της δημιουργικότητας, της ολοκλήρωσης της προσωπικότητας των πολιτών, τέτοια που ενδεχομένως ακόμα δεν μπορούμε να τη φανταστούμε.
Έτσι, οποιαδήποτε κριτική γίνεται για την Κούβα μέσα από τη ματιά της σοσιαλιστικής προοπτικής, πραγματιστική και διαλεκτική, με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για τους αγώνες και τα επιτεύγματα του ηρωικού λαού της, είμαι σίγουρος πως είναι ευπρόσδεκτη και επωφελής, για να μην πω αναγκαία.
Σήμερα απαιτείται να δυναμώσει ο αγώνας για τον τερματισμό του βάρβαρου
αμερικανικού αποκλεισμού, να ασκηθεί πίεση ώστε να ψηφιστεί το σχετικό ψήφισμα
που θα συζητηθεί στις 23 Ιούνη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
*
ΕΛΛΗΝΟΚΟΥΒΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Καλεί την κυβέρνηση να στηρίξει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το ψήφισμα κατά του αποκλεισμού της Κούβας
Να αρθεί ο εγκληματικός αποκλεισμός της Κούβας από τις ΗΠΑ
Την Τετάρτη 23/6 έρχεται προς συζήτηση στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισμα που καταδικάζει και ζητά την άρση του άδικου και παράνομου αποκλεισμού που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Κούβα.
Από το 1992 μέχρι σήμερα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ έχει ψηφίσει 28 τέτοιες αποφάσεις με ευρύτατες πλειοψηφίες.
Το σχετικό ψήφισμα για άρση του αποκλεισμού, το 2019 (το 2020 δεν έγινε ανάλογη συνεδρίαση) στηρίχθηκε από 187 χώρες, ενώ μόνο 3 ψήφισαν κατά (ΗΠΑ, Ισραήλ, Βραζιλία) και 2 απείχαν (Ουκρανία, Κολομβία).
Σε ανακοίνωσή του ενόψει της συνεδρίασης της Τετάρτης, ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης αναφέρει:
«Στις 23 Ιούνη 2021 έρχεται προς συζήτηση στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισμα που καταδικάζει και ζητά την άρση του άδικου και παράνομου αποκλεισμού που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Κούβα. Από το 1992 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ μέχρι σήμερα έχει ψηφίσει 28 τέτοιες αποφάσεις με ευρύτατες πλειοψηφίες.
Ο 62χρονος ασφυκτικός αποκλεισμός εκ μέρους των ΗΠΑ καταπατά τα δικαιώματα του κουβανικού λαού και έχει στοιχίσει σωρευτικά στην Κούβα πάνω από 145 δισεκατομμύρια δολάρια. Το γεγονός και μόνο ότι εδράζεται στο Νόμο 1917 "Περί εμπορίου με τον εχθρό" σε εμπόλεμη κατάσταση αποδεικνύει ότι συνιστά μια ανοικτά επιθετική στάση των ΗΠΑ κατά της Κούβας και του λαού της.
Μάλιστα, τα τελευταία δύο χρόνια σε συνθήκες παγκόσμιας πανδημίας της COVID-19 οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ ενίσχυσαν τον αποκλεισμό, ιδιαίτερα τους νόμους που θέτουν απαράδεκτα εμπόδια στις σχέσεις με τρίτες χώρες, με στόχο να στερήσει από τον λαό της Κούβας ακόμα και τα πιο βασικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Παρά τον εγκληματικό αποκλεισμό και τις ελλείψεις σε υλικά και μέσα που προκαλεί η στάση των ΗΠΑ, η Κούβα όχι μόνο δίνει επιτυχημένα τη μάχη κατά του κορονοϊού, αλλά και προσφέρει απλόχερα τη διεθνιστική της βοήθεια σε άλλα κράτη και λαούς, στέλνοντας πάνω από 3.700 υγειονομικούς σε σχεδόν 40 χώρες όλων των ηπείρων προκειμένου να συμβάλουν στον αγώνα κατά της πανδημίας.
Όλες οι σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ για τον τερματισμό του αμερικανικού αποκλεισμού έχουν υιοθετηθεί με συντριπτικές πλειοψηφίες, μάλιστα το 2016 η σχετική απόφαση πέρασε ομόφωνα.
Η Ελλάδα στο πλαίσιο του ΟΗΕ έχει συνταχθεί με τη θέση σχεδόν όλων των κρατών και έχει δώσει θετική ψήφο στις αλλεπάλληλες αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για την κατάργηση του αποκλεισμού κατά της Κούβας. Ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης καλεί την κυβέρνηση να υποστηρίξει και φέτος το σχετικό ψήφισμα».
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 19-20/6/2021
*
ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ
Προκλητική παρέμβαση των ΕΕ-ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις της Κούβας (VIDEO)
Τρίτη 08/06/2021 - 21:04
Ένα ακόμη απαράδεκτο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που θέτει στο στόχαστρο την Κούβα και το λαό της με πρόσχημα την υπεράσπιση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», κατήγγειλε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με παρέμβαση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Λευτέρη Νικολάου-Αλαβάνου, στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.
Ο ευρωβουλευτής του Κόμματος ανέφερε συγκεκριμένα:
«Γνωστή ομάδα αντιδραστικών ευρωβουλευτών σε διασύνδεση με συμφέροντα των ΗΠΑ μεθόδευσε άλλη μια συζήτηση σκοπιμότητας με ψήφισμα σε βάρος της Κούβας, που το Ευρωκοινοβούλιο για λογαριασμό της ΕΕ έσπευσε να υλοποιήσει.
Συνιστούν μέγιστη πρόκληση τα γνωστά προσχήματα περί "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" από τις ΗΠΑ, τις ΜΚΟ και τα ενεργούμενά τους για να παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις της Κούβας.
Μιλούν αυτοί που επιβάλλουν για δεκαετίες εμπάργκο σε βάρος της Κούβας κι άλλες 240 κυρώσεις, που διατηρεί η κυβέρνηση Μπάιντεν, στερώντας τα στοιχειώδη από τον κουβανικό λαό.
Μιλούν αυτοί που ευθύνονται για την κατάρρευση των εμπορευματοποιημένων συστημάτων Υγείας με εκατομμύρια νεκρούς, ενώ η Κούβα σε συνθήκες αποκλεισμού προστάτεψε την υγεία του λαού της, σημείωσε μεγάλη πρόοδο στα εμβόλια, σε άλλα ιατρικά μέσα, διατήρησε σε χαμηλά επίπεδα κρούσματα και θύματα, έχει υποδειγματική συμβολή στην καταπολέμηση της πανδημίας παγκοσμίως.
Καταδικάζουμε το απαράδεκτο ψήφισμα σε βάρος του Κουβανικού λαού. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην Κούβα και το λαό της, απαιτούμε την άρση του βάρβαρου αποκλεισμού των ΗΠΑ και όλων των μέτρων σε βάρος της».
*
ΕΛΛΗΝΟΚΟΥΒΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Καταγγέλλει και καταδικάζει το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου ενάντια στην Κούβα
Τετάρτη 09/06/2021 - 22:44
Ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης καταγγέλλει και καταδικάζει «με τον πιο απερίφραστο τρόπο» το ψήφισμα και τη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο ενάντια στην Κούβα, που όπως αναφέρει «προκλήθηκε από γνωστή ομάδα αντιδραστικών ευρωβουλευτών, με πρόσχημα για άλλη μια φορά τη δήθεν παραβίαση των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων”».
Στην ανακοίνωσή του, αναφέρει:
«Η συζήτηση και το ψήφισμα αποτελούν άλλο ένα επεισόδιο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε βάρος της Κούβας, που εκδηλώνεται σταθερά και πολύμορφα, όπως με την παλιότερη “Κοινή Θέση”, τις κυρώσεις κ.λπ. Συνιστούν, ταυτόχρονα, άλλη μια απόδειξη της υποκρισίας και της απάτης για τη δήθεν προοδευτική Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία όχι μόνο ανέχεται αλλά στην πραγματικότητα στηρίζει τον απάνθρωπο και βάρβαρο αποκλεισμό των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα εδώ και πάνω από εξήντα χρόνια. Ενώ, παράλληλα, χαράσσει τη δική της αυτοτελή πολιτική για την παρέμβαση στα εσωτερικά της Κούβας, μέσα από την πίεση για ασφυκτικές και ετεροβαρείς συμφωνίες συνεργασίας κ.ά.
Διαχρονική επιδίωξή τους είναι η συκοφάντηση των επιτευγμάτων της Κουβανικής Επανάστασης και η ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της, η επίδειξη πυγμής και η τρομοκράτηση του κουβανικού λαού και όλων των λαών του κόσμου για να επιβάλουν την αδιαμαρτύρητη υποταγή τους στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Η χρονική συγκυρία της συζήτησης δεν είναι, άλλωστε, τυχαία. Οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν μάταια να πάρουν την “εκδίκησή” τους. Το παράδειγμα της σοσιαλιστικής Κούβας με το καθολικό δημόσιο σύστημα Υγείας, το εκτεταμένο σύστημα πρόληψης, την αμεσότητα της έρευνας και δημιουργίας εμβολίων, το μικρότερο ποσοστό θανάτων από τον κορονοϊό παγκόσμια και την έμπρακτη έκφραση της πραγματικής αλληλεγγύης με την αποστολή γιατρών σε πολλές άλλες χώρες (και μάλιστα όλα αυτά σε συνθήκες αποκλεισμού!), φανέρωσε τη γύμνια του εμπορευματοποιημένου και τσακισμένου συστήματος Υγείας σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο με αποτέλεσμα τα εκατομμύρια κρούσματα και τους νεκρούς, τους μαζικούς τάφους.
Στις 23 του Ιούνη, μάλιστα, συζητιέται στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το θέμα της Κούβας και του αποκλεισμού των ΗΠΑ σε βάρος της.
Τεράστιες ευθύνες έχουν διαχρονικά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, που συμμετέχουν στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στηρίζουν την επιθετική πολιτική των στρατηγικών τους συμμάχων, ΗΠΑ και ΕΕ, ενάντια στην Κούβα, τις κυρώσεις και τις παρεμβάσεις στο εσωτερικό της.
Όμως, η προσπάθειά τους θα πέσει για άλλη μια φορά στο κενό. Οι εργαζόμενοι και οι λαοί έχουν πολύτιμη πείρα. Δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη σε αυτούς που τάχα κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ίδια ώρα που οργανώνουν πολεμικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο, σπέρνουν την προσφυγιά και τη μετανάστευση, σκορπούν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, εξαπολύουν σφοδρή επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα στις χώρες τους εντείνοντας την καταστολή και τον αυταρχισμό.
Ο ελληνικός λαός έχει ακατάλυτους ιστορικούς δεσμούς φιλίας με τον κουβανικό λαό. Θα συνεχίσει να εκφράζει την αλληλεγγύη στον αγώνα του, ιδιαίτερα για την άρση του βάρβαρου αποκλεισμού των ΗΠΑ και το κλείσιμο της παράνομης βάσης τους στο Γκουαντάναμο, ενάντια σε κάθε παρέμβαση στα εσωτερικά της Κούβας από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.