Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα.
Καλή στεριά, συνταξιδιώτες...
Ή καλή θάλασσα.
26.07.2019:
Δεν ξεχνώ τον φίλο μου Χριστόφορο #Λιοντάκη.
Έγραψε σπουδαία ποιήματα
κι εξαιρετικές μεταφράσεις (Ζενέ, Απολλιναίρ, Μπονφουά, Ελυάρ, Πόνζ κ.α). [Βλ. κάτω].
Από τους ελάχιστους
ποιητές της γενιάς του που μπορούσε να εμβαθύνει σε ζητήματα λογοτεχνίας κι αισθητικής.
Στο μακρινό παρελθόν
(πάνω από 40 χρόνια) αποφασίσαμε μια μέρα —πίνοντας κονιάκ και τρώγοντας ξηρούς
καρπούς στο διαμέρισμά του, στα Ιλίσια— να επισκεφτούμε τον φίλο μας ποιητή
Γιώργο #Μαρκόπουλο (βλ. κάτω) που είχε τότε καταταγεί στην Τρίπολη.
Το
ΚΚΕ αποχαιρετά με βαθιά συγκίνηση και σεβασμό τον Γιάννη Μαρκόπουλο
Σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο
του μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ
του ΚΚΕ, αναφέρει:
«Με βαθιά συγκίνηση και
σεβασμό αποχαιρετούμε τον Γιάννη Μαρκόπουλο, έναν από τους μεγαλύτερους
μουσικοσυνθέτες μας, που το σπουδαίο και ξεχωριστό έργο του αποτέλεσε σταθμό
στην πορεία του μουσικού μας πολιτισμού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος θα συνεχίζει να ζει, να εμπνέει και να
εκφράζει τις ανάγκες κάθε νέας γενιάς που θα έρχεται
Σε δήλωσή του για τον θάνατο
του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου ο ΓΓ της ΚΕ του
ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ανέφερε:
«Ο Γιάννης Μαρκόπουλος ήταν ένας άνθρωπος ευαίσθητος στα μηνύματα
του καιρού μας, βαθύς γνώστης της λαϊκής μουσικής μας παράδοσης, αλλά και της
ποίησης, της μοντέρνας και της παλιότερης, όπως η σολωμική.
Όλα αυτά τα
στοιχεία συμμάχησαν με το ταλέντο του για να μας δώσει αυτό το εντελώς
ξεχωριστό έργο, που όταν το ακούς το αναγνωρίζεις αμέσως.
Είχε μια μοναδική
τέχνη να αναγεννά, να αναμορφώνει, να ανακατατάσσει τα γνώριμα ηχοχρώματα της
μουσικής μας παράδοσης έτσι που να μιλούν για το σήμερα, αλλά και για το αύριο.
Η τέχνη του είναι μια γέφυρα ανάμεσα στο χτες, το σήμερα και το μέλλον μιας
δίκαιης και ελεύθερης ζωής.
Μέσα απ’ αυτό το διαχρονικό έργο του θα συνεχίζει
να ζει, να εμπνέει και να
εκφράζει τις ανάγκες κάθε νέας γενιάς που θα έρχεται».
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος δεν
μιμήθηκε τη μουσική μας παράδοση, ούτε επέστρεψε σ’ αυτή με αναπόληση και
νοσταλγία. Τη μετουσίωσε σε ζωντανή πραγματικότητα του καιρού μας. Σ’ αυτή τη
γόνιμη αξιοποίηση των εξελίξιμων στοιχείων της παράδοσης βρίσκεται η πεμπτουσία
της τέχνης του, το μυστικό της ιδιαιτερότητας και της πρωτοτυπίας της.
«Θεωρούσα
κι εγώ ότι η μουσική κατάγεται από τους φυσικούς ήχους και ότι πηγές της ήταν
τα βουητά των χειμάρρων, τα κελαηδήματα των πουλιών, η ομιλία των ανθρώπων, οι
μουσικές των λαών αλλά και οι σύγχρονες αρμονίες από τα ακούσματα των μεγάλων
πόλεων. Αναζητούσα μια αισθητική που δε θα εξαιρούσε από την τέχνη της μουσικής
την προσέγγισή της στην έκφραση ζωής των ανθρώπων μέσα στις κοινωνίες».
*
*
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος
που με το έργο του «προσκύνησε τη χάρη του λαού μας» και έδωσε πνοή, δύναμη και
κουράγιο «στα μαρτύρια του» στα «χρόνια τα δίσεκτα», ο δημιουργός που με τα
μουσικά του έργα, πλημμυρισμένα με «χρώματα και αρώματα», κουβάλησε τη μνήμη
και τη δύναμη της ελληνικής μουσικής, ο συνθέτης που διαμόρφωσε, από την αρχή
κιόλας της δημιουργικής του πορείας, μια εντελώς προσωπική ηχητική φωνή κι
άποψη, ξέχωρη από τις άλλες μέχρι τότε, έφυγε σήμερα απο την ζωή, μετά απο
άνιση μάχη με τον καρκίνο,
Στις 5 Μάη εισήχθη στη
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Αλεξάνδρα» όπου
νοσηλευόταν.
Κρήτη,
Αθήνα και Λονδίνο
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος
γεννήθηκε, το 1939, στο Ηράκλειο της Κρήτης, από μητέρα σφακιανής καταγωγής και
πατέρα από την Ιεράπετρα, γόνοι και οι δύο παλαιών κρητικών οικογενειών.
Η παραδοσιακή μουσική της
Κρήτης, η συμφωνική μουσική που ακούει στο ραδιόφωνο, η μουσική της κοντινής
Αιγύπτου συνθέτουν τα ακούσματα της παιδικής του ηλικίας και τον καθορίζουν.
Παράλληλα από μικρή ηλικία ξεκινά μαθήματα βιολιού και κλαρίνου.
Εκδήλωση τιμής στους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής πραγματοποιήθηκε απόψε στον κατάμεστο από κόσμο κάθε ηλικίας, ιερό χώρο του Σκοπευτηρίου, με πρωτοβουλία της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ.
Το πλήθος του κόσμου που παραβρέθηκε στην εκδήλωση, απέτισε φόρο τιμής στους αλύγιστους 200 κομμουνιστές που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για τη λευτεριά, την 1η Μάη του 1944, οπότε και στήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα από τη ναζιστική κατοχή.
Οι συγκεντρωμένοι έδωσαν την υπόσχεση πως η θυσία και ο αγώνας των 200 κομμουνιστών της Καισαριανής βρίσκει συνέχεια στους σημερινούς αγώνες για την ανατροπή του συστήματος, που τσακίζει τη ζωή της εργατιάς, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας. Η θυσία τους αποτελεί φάρο που φωτίζει το δρόμο του μέλλοντος, το δρόμο των επόμενων γενιών, το δρόμο του αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Στην εκδήλωση μίλησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας(διαβάστε παρακάτω), του οποίου η ομιλία διακόπηκε πολλές φορές από τα συνθήματα των συγκεντρωμένων που δονούσαν την ατμόσφαιρα: «Ένας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «Αγώνας - ρήξη - ανατροπή, η ιστορία γράφεται με πάλη ταξική» και «Ούτε σε ξερονήσια - ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δεν λυγίσανε οι κομμουνιστές».
Νωρίς το απόγευμα, στο χώρο εκτέλεσης κατέθεσαν στεφάνια ο Δ. Κουτσούμπας και ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.
Ο συγγενής του εκτελεσμένου Σπήλιου Αμπελογιάννη που παραδίδει το μαντήλι του θείου του στον Δ. Κουτσούμπα
Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που συγγενής του εκτελεσμένου Σπήλιου Αμπελογιάννη, ο ανιψιός του Νίκος Σοφιανός, πλησίασε τον Δ. Κουτσούμπα και του παρέδωσε το μαντήλι του εκτελεσμένου, εκ μέρους της 95χρονης αδελφής του Μαρίας Αμπελογιάννη, η οποία δεν μπορούσε να παραβρεθεί στην εκδήλωση.
Αμέσως μετά την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα, ξεκίνησε η συναυλία του Γ. Μαρκόπουλου:
ε τη σημερινή εκδήλωση ολοκληρώθηκε το διήμερο των εκδηλώσεων. Χθες, έγιναν δύο θεματικές συζητήσεις στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Καισαριανής:
Θα γελάσεις απ' τα βάθη των χρυσών σου ματιών
Είμαστε μες στο δικό μας κόσμο
Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει
Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα
Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα
Κι αυτό που θέλω να σου πω
το πιο όμορφο απ' όλα
δε στο 'χω πει ακόμα
*
ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ
Φωνή που νίκησε το χρόνο και το θάνατο
Οκτώ χρόνια απουσίας της αγαπημένης ερμηνεύτριας
Έβαλε το στίγμα της στο πολιτικό τραγούδι, ερμηνεύοντας μοναδικά στίχους κορυφαίων ποιητών και δημιουργίες μεγάλων Ελλήνων συνθετών.
Στρατεύτηκε στο κομμάτι εκείνο της τέχνης που αφουγκράζεται, οραματίζεται, αντιστέκεται στην εκμετάλλευση και το σκοτάδι της καταπίεσης.
Το ήθος, η ποιότητα, η αξιοπρεπής και αγωνιστική στάση της σφράγισαν τη ζωή της ασυμβίβαστης τραγουδίστριας με την υπέροχη φωνή, η οποία «έφυγε» πρόωρα από τη ζωή (7/1/2009).