Γρηγόρης Λαμπράκης (3.4.1912 - 27.5.1963): Ο Μαραθωνοδρόμο της Ειρήνης — Νικόλας Κάλας (27.5.1907 - 31.12.1988): Γιορτάζω το ηλιοστάσιον και την επέτειο κάθε Κομμούνας — Ντάσιελ Χάμετ (27.5.1894 - 10.1.1961): Ο κομμουνιστής του «Κόκκινου Θερισμού»

Γρηγόρης Λαμπράκης
Γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1912, στην Κερασίτσα Αρκαδίας
Δολοφονήθηκε από το (παρα)κράτος του εθνάρχη της αστικής τάξης στις 27 Μαΐου 1963 στη Θεσσαλονίκη
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 22.V.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

Επίγραμμα

Για τον Μαραθωνοδρόμο της Ειρήνης

 

Στου Μαραθώνα την κορφή για πάντα χαραγμένο υπάρχει

Τεράστιο Ζ με του αγώνα του το σταθερό νυστέρι

Και η μορφή του μπρος στο τρίκυκλο κάθε λαθραίου εθνάρχη

Γίνεται απ’ το άλικο αίμα της πληγής κάτασπρο περιστέρι

 

 

Μπάμπης Ζαφειράτος, 11 Μαΐου 2022

 

(Περισσότερα: Γρηγόρης Λαμπράκης) 

 

 

Νίκος Καλαμάρης
(ή Νικήτας Ράντος ή Nicolas Calas ή Νικόλαος Κάλας ή Μ. Σπιέρος)
27 Μαΐου 1907, Λωζάνη, Ελβετία - 31 Δεκεμβρίου 1988, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 27.V.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

 

Θα ’θελα να φτιάξω έναν ουρανό

να ’χω τώρα που νύχτωσε ένα στερέωμα να κοιτάζω

θα το ’καμνα μεγάλο, γιομάτο άστρα με σχήματα παράξενα

θα του ’βαζα αντίς από ’να, δυο φεγγάρια ανόμοια

το ’να μικρό σαν παιδί, τ’ άλλο μεγάλο σαν παράπονο.

Δε θα πήγαιναν τα δυο πάντα μαζί

το πρώτο θα πλάγιαζε κοντά στο βορρά

και το μεγάλο θα ’ρχότανε απάνου απ’ το ρολόι μου να σημάνει μεσάνυχτα.

 

(Περισσότερα: Νικόλαος Κάλας)

 

Ντάσιελ Χάμετ (Samuel Dashiell Hammett)
27 Μαΐου 1894, Μέρυλαντ, ΗΠΑ - 10 Ιανουαρίου 1961, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 10.I.2016 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

Κρίνω ότι ο «Κόκκινος Θερισμός» (1929) είναι ένα αξιοπρόσεκτο επίτευγμα, η επιτομή της θηριωδίας, του κυνισμού και του τρόμου. Οι διάλογοι, όπου κάθε χαρακτήρας προσπαθεί να ξεγελάσει όλους τους άλλους και όπου η αλήθεια γίνεται ορατή μέσα από μια ομίχλη εξαπάτησης, συγκρίνονται μόνο με τον καλύτερο Χέμινγουεϊ».

(Αντρέ Ζιντ, 1869-1951)

(Περισσότερα: Ντάσιελ Χάμετ)

Νικόλαος Κάλας: Σκάκι - Ένας κόσμος τετράγωνος ο κόσμος μου

Νίκος Καλαμάρης
(ή Νικήτας Ράντος ή Nicolas Calas ή Νικόλαος Κάλας ή Μ. Σπιέρος)
27 Μαΐου 1907, Λωζάνη, Ελβετία - 31 Δεκεμβρίου 1988, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 27.V.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

*

 

Θα ’θελα να φτιάξω έναν ουρανό

να ’χω τώρα που νύχτωσε ένα στερέωμα να κοιτάζω

θα το ’καμνα μεγάλο, γιομάτο άστρα με σχήματα παράξενα

θα του ’βαζα αντίς από ’να, δυο φεγγάρια ανόμοια

το ’να μικρό σαν παιδί, τ’ άλλο μεγάλο σαν παράπονο.

Δε θα πήγαιναν τα δυο πάντα μαζί

το πρώτο θα πλάγιαζε κοντά στο βορρά

και το μεγάλο θα ’ρχότανε απάνου απ’ το ρολόι μου να σημάνει μεσάνυχτα.

 

(Νικόλαος Κάλας, Επανάσταση)

*

 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ  ΚΑΛΑΣ

ΣΚΑΚΙ

 

Ένας κόσμος ― ένας κόσμος τετράγωνος ο κόσμος μου.
Στις απλοποιημένες του διαστάσεις χαρακώνονται οι ορίζοντες των
        ημερών, της ισονυχτίας η αντιθετική επιφάνεια.
Όλα τα εγκλήματα της ζωής ― πανουργίες φόνοι ― ξαναζούν απάνου
        στο σιντέφι και στον όνυχα όπου επίπονα γλιστρούν άκαρδου
        νου τα φιλντισένια σύμβολα τα είδωλα από κοράλλι.
Ο δρόμος τους, οι επικίντυνοι σταθμοί των, οι απογοητεύσεις και
        τα λάφυρα ― χαρές γι’ αυτό που ήτανε καρδιά.
Τώρα ζητά με του χεριού τη σπάνια κίνηση να περιπλέξει το ξερό
        παιχνίδι.
Το αίμα που κυλάει, οι βιασμοί, ό,τι κρυφό έχει η ψυχή, δε διακρίνεται
        στις αυστηρές του μεταβολές.
Όσοι όμως ξέρουν τους κανονισμούς, στο κάτοπτρο βλέπουν τις
        φριχτές εικόνες που δυο παίχτες κλείσανε σ’ εβένινο πλαίσιο
        και προσπαθούν με λιτές κούκλες να σκεπάσουν.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων:
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ
ΟΔΟΣ ΝΙΚΗΤΑ ΡΑΝΤΟΥ
Ίκαρος, Αθήνα 1977 (σ.15, το πρώτο ποίημα της συλλογής)
(Πρόλογος Οδυσσέα Ελύτη)

Νικόλαος Κάλας: Ένας ουρανός με δυο φεγγάρια ανόμοια − Ανδρέας Εμπειρίκος: Δεν ήταν δυνατόν να πάμε πίσω (Μια συνομιλία)

Νίκος Καλαμάρης
(ή Νικήτας Ράντος ή Nicolas Calas ή Νικόλαος Κάλας ή Μ. Σπιέρος)
27 Μαΐου 1907, Λωζάνη, Ελβετία - 31 Δεκεμβρίου 1988, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 27.V.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Όλη η γης του ματιού, όλη η γης – σταυροί

κι η γης άλλων ματιών σταυροί κι αυτή

μέσα απ’ τη γη τα νεκρά ζεστά κορμιά στρατιωτών.

Από τη γη όρθιοι ξεπετιούνται οι σταυροί

σταυροί σε τάφους σε γάμους και πριν και μετά σταυροί.

Και στα δυο στεφάνια άνθη λεμονιάς αμάραντα άνθη τώρα

για τις πεπλοφορούσες νύφες των σταυρών.

Σφιχτά, σφιχτά, τα μελανοβαμμένα κάτασπρά των πέπλα

– πάνου στα ίδια τα κορμιά, τ’ ακόρεστο κορμί της νύφης

ριγμένο πάνου στο χώμα, το ερωτικό κάλεσμα των λυγμών των

και στις άλλες κλίνες, οι άλλοι γάμοι.

Τα φιλιά της αδερφής για τον αδερφό κι η κόρη στον πατρικό

      σταυρό

Νικόλας Κάλας: Γιορτάζω το ηλιοστάσιον και την επέτειο κάθε Κομμούνας

Νίκος Καλαμάρης
(ή Νικήτας Ράντος ή Nicolas Calas ή Νικόλαος Κάλας ή Μ. Σπιέρος)
27 Μαΐου 1907, Λωζάνη, Ελβετία - 31 Δεκεμβρίου 1988, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 27.V.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

N I K O L A S   C A L A S

ΞΕΝΑ ΔΟΧΕΙΑ

Είπεν ο Φιξ στην Καλλιρρόη: «Εγώ είμαι ο Ιλισσός»

είπεν ο Χίλτον στον Παρθενώνα: «Εγώ είμαι η Ακρόπολη»

είπεν ο Έντισον στην Κουκουβάγια: «Εγώ είμαι το φως»

είπεν η Ελενίτσα στον Μπελαφόντε: «Ο Όμηρός μου εσύ».

Τιμής ένεκεν Νήαρχος θα λέγεται ο Ναύαρχος

και το πλωτό του Τοσίτσα.

Ο Άγνωστος Θεός έγινε σταυρόλεξον.

Δόξα τω λόγω που ο Άρειος Πάγος μένει βράχος

Και το ΤΖΗ ΜΠΗ Γκραντ Μπρετάγν κι όχι Κύπρος!