Μπάμπης Ζαφειράτος: Νικολάς Γκιγιέν 1967 — Πέδρο Μπάδενας δε λα Πένια: Για πρώτη φορά στα ισπανικά η επίμονα ανθρωπιστική γραφή του Γιάννη Ρίτσου ‒ 9 ποιήματα από τις Μαρτυρίες και 1 από τις Ασκήσεις

Νικολάς Γκιγιέν - Νικολάς Κριστόμπαλ Γκιγιέν Μπατίστα
(Nicolás Guillén - Nicolás Cristóbal Guillén Batista)
10 Ιουλίου 1902, Καμαγουέι - 16 Ιουλίου 1989, Αβάνα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 20.VIII.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

Δημοσίευση, Κυριακή, 12/6/2016, 8:03 μμ
Ανανέωση, Δευτέρα, 13/6/2016, 4:14 μμ
_______________________________
Έρευνα, μετάφραση του συνοδευτικού των ποιημάτων κειμένου, πρόλογος, λοιπά κείμενα, σημειώσεις-σύνδεσμοι, επιμέλεια και σχέδια:
Μπάμπης Ζαφειράτος - Μποτίλια Στον Άνεμο.
Οι φωτογραφίες των βιβλίων του Γιάννη Ρίτσου, του Νικολάς Γκιγιέν και του Ρενέ Ντεπέστρ προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του Μπ.Ζ.
________________________________


ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΚΙΓΙΕΝ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

ΑΓΑΠΕΣ ΑΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ

Ο Γκιγιέν μεταφράζει Ρίτσο

Γράφει ο Μπάμπης Ζαφειράτος

*
Η συγκεκριμένη ανάρτηση περιλαμβάνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Γιάννη Ρίτσου:

Μπάμπης Ζαφειράτος: Νικολάς Γκιγιέν 1967: Για πρώτη φορά στα ισπανικά η επίμονα ανθρωπιστική γραφή του Γιάννη Ρίτσου ‒ 9 ποιήματα από τις Μαρτυρίες και 1 από τις Ασκήσεις

*

Τον Νικολάς Γκιγιέν (Nicolás Cristóbal Guillén Batista, 10 Ιουλίου 1902, Καμαγουέι -16 Ιουλίου 1989, Αβάνα), τον εθνικό ποιητή της Κούβας, έναν ποιητή με τεράστια απήχηση στο λαό του, μας τον έμαθε πολύ πίσω στο χρόνο ο ανεξάντλητος Γιάννης Ρίτσος: Νικολάς Γκιλλιέν, Ο Μεγάλος Ζωολογικός Κήπος, Αθήνα, Θεμέλιο, 1966.

Ο Μεγάλος Ζωολογικός Κήπος (Θεμέλιο, Δεκέμβρης 1966)
(Φωτό βιβλίου: Από το προσωπικό αρχείο του Μπάμπη Ζαφειράτου)

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η αγάπη μου γι’ αυτόν είναι αξεχώριστη ‒δεν τον γνώρισα άλλωστε και με μεγάλη χρονικά απόσταση‒ από την αγάπη μου για τον δικό μας Homo Universalis (ηθοποιός, χορευτής, μουσικός, και ζωγράφος, που έγραφε ποίηση όπως εμείς ανασαίνουμε), παρά το ότι η γνωριμία μου με τον Κουβανό άρχιζε και τέλειωνε σ’ εκείνον τον αλλόκοτο μαγευτικό του Κήπο, όπου, ύστερα από τα δυο ταξίδια που έκανα στην Κούβα (2011, 2015), τα βήματά μου μοιραία με οδήγησαν ξανά.