Αντώνης Πετράτος: Μια Μποτίλια για τον απόλπου του Ιουλίου

 

Αντώνης Πετράτος

Θερινό νηολόγιο

 

Φύσηξε ο άνεμος

Πέρασε μέσα

Απ’ το λαιμό της μποτίλιας

 

Έγινε σαν το σφύριγμα

Του καραβιού που φεύγει

 

Ο Ιούλιος ήταν

Σαλπάρισε

Για ποιο χρώμα μου είπες;

Δε θυμάμαι...

 

(29/7/2025)

 

 

* * *

Αντώνης Πετράτος: Ο Πάσχων το Πάσχα

 

Αντώνης Πετράτος

Ο Πάσχων το Πάσχα

 

 

Έπασχα σαν να πέθαινα

Γύρευα μια σιωπή

που φώναζε το θέλω της

Στις αγορές στις γειτονιές

στις λεωφόρους.

Σε μέρη που ραπίζει

πρόσωπα το ξημέρωμα.

Τότε που είπα

Φύλαξα το νερό για σένα

Φύλαξα μια θέση για σένα

Στο τρένο στο καράβι

Στο πρώτο δρομολόγιο

Του λεωφορείου...

 

Αν έχεις μες το χνώτο σου

πικρό καφέ

Τότε είναι που μονολογείς

με τ’ όνομά μου.

Η άλλη στάση

είναι η κάρτα που χτυπάς

Στιγμή

από τη χτεσινή μας μέρα

που ξέμεινε στον Άλιμο

άμμο ανάμεσα κι αλάτι.

Τώρα ο ψαλμός μου

Ένα πενθήμερο φυγή

Το Πάσχα πάσχει ο πάσχων.

Δύσκολα ίσταται ο Αναστάς.

Απέρχεται και επιστρέφει

πάσχων την Ανάσταση...

 

(13 Απριλίου 2025)

 

 

Ευχαριστίες στον Αντώνη για το πασχαλιάτικο δώρο (Μπ.Ζ.)

*
Πίνακας: Σαλβαδόρ Νταλί, Ο Χριστός του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού (Cristo de San Juan de la Cruz, 1951. Λάδι σε καμβά, 205 × 116 εκ.)
*

Ποιήματα του Αντώνη Πετράτου μπορείτε να βρείτε στο άνευ συστάσεως ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ του φίλου Γιώργου Κεντρωτή (fb: Yorgos Kentrotis)

 

***

Το λείο του Χρόνου — Από τον ποιητή φίλο και σύντροφο Αντώνη Πετράτο κι από την Μποτίλια Στον Άνεμο με πολλές πολλές ευχές... για να μη γελαστούμε απ' τις θύρες του χρόνου

 

 

Αντώνης Πετράτος

Το λείο του Χρόνου

 

 

Είναι τα κατώφλια του χρόνου

αναβαθμοί γλιστεροί

γυαλισμένοι

από βήματα ανθρώπων

 

Το κάθε πάτημα απάνω τους

στην άνοδο στην κάθοδο

στη είσοδο στην έξοδο

κίνδυνος πτώσης

 

Γλιστράει γυαλιστερός

ο χρόνος

Λείος δεν περπατάς απάνω του εύκολα

Πρόσεχε όμως.

Αυτός ολισθαίνει όχι εσύ.

Αυτός κινείται, όχι εσύ

 

Αυτός είναι το έδαφος

που δεν τεκμηριώνει

ποτέ

καμία ισορροπία.

 

Είναι τα κατώφλια

του χρόνου

διαβάσεις για το αχανές

 

Μη σε γελάσουν οι θύρες

που ανοίγουν οι επέτειοι

 

Δεν ξέρουν ούτε τα κατώφλια

ούτε τα βήματα

Είναι μονάχα δειλές

στιγμές

Λείες κι αυτές απ’ τη χρήση

 

Μη σταθείς...

 

 

Στον ποιητή Μπάμπη Ζαφειράτο

Φίλο και σύντροφό

31/12/2024

Παραμονή Πρωτοχρονιάς

 

Ευχαριστίες πολλές στον Αντώνη για το πολύτιμο δώρο του
*
Πίνακας: Σαλβαδόρ Νταλί, Ρολόι που λειώνει (Reloj de fusión, 1954)
*
Ποιήματα του Αντώνη Πετράτου μπορείτε να βρείτε στο άνευ συστάσεως ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ του φίλου Γιώργου Κεντωτή (fb: Yorgos Kentrotis)

 

***

Αντώνης Πετράτος: 17 των χρυσανθέμων

 

 

Αντώνης Πετράτος

17 των χρυσανθέμων

 

Αν μετρήσω

τα χρόνια που πέρασαν

σε βήματα

ποιαν απόσταση

να ’χω διανύσει τάχα

Πού είναι

«το μακριά και το σιμά»

Θέλω να σου πω

για τα βήματα

τα δικά σου και τα δικά μου

που ήταν μεταχειρισμένα

Τώρα θα προχωρήσω

σε αφηγήσεις

από δεύτερο χέρι

σε ανείπωτα λόγια

σε ξανακουσμένες μουσικές

σ’ ένα φιλί που έγινε λέξη

και δεν ειπώθηκε ποτέ

Σαν ένας στίχος

που έμεινε στο σημειωματάριο

και ξεράθηκε

σαν ένα λουλουδάκι μικρό

σ’ ένα κοριτσίστικο λεύκωμα

Τόσα χρόνια

Αν τα μετρήσω σε βήματα

θα μου πουν

ρίξε

το μισοδαγκωμένο σου κολατσιό

στο ρείθρο

Το αδέσποτο

που σ’ ακολουθεί

δεν είναι σκυλί

ο ίσκιος σου είναι

 

(17/11/2023)

 

Ευχαριστώ πολύ τον Αντώνη για την αποστολή αυτού του αδέσποτου ίσκιου (Μπ.Ζ.)
*
Φωτογραφία: Αριστοτέλης Σαρρηκώστας (Αρχείο ΕΡΤ)
*
Ποιήματα του Αντώνη Πετράτου μπορείτε να βρείτε στο άνευ συστάσεως ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ του φίλου Γιώργου Κεντρωτή (fb: Yorgos Kentrotis)

 

***