Άγγελος Σικελιανός
Λευκάδα, 28 (15) Μαρτίου 1884 - Αθήνα, 19 Ιουνίου 1951
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 28.III.1972 (Μολύβι, 33χ23 εκ.)
*
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ
7 ποιήματα από τα ΛΥΡΙΚΑ
Ενότητα
ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ
*
«ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΟΥΡΑΝΙΑ»
Ά ! σαν ο πρώτος ήχος ανατείλει,
με την πρώτη, ανεκύμαντη πνοή,
που ως σε φιλί ιερό, μου ανεί τα χείλη,
σα φύλλο που σαλεύει, μα δε θροεί·
εικόνα ατάραχη θεϊκή, που μέσα
στα φρένα μου, αναφαίνεις ξαφνικά,
όλη γυμνή, στη γαληνήν ανέσα,
με σαλέμματα, αργά και μυστικά!
Του πόθου ως λυέται ολόγυρά μου η ζώνη,
του λυτρωμού μου η μυστική ποριά,
βρίσκει το μάγο πνεύμα, οπού με ζώνει
την ηδονή, σαν πέλαο τη στεριά·
Και πια, τη ζωή τριγύρα μου δεν ψάχνω,
μα ολάκερος, σα ρίζα σε πηγή,
δροσολογάω σ’ ωκεανό το σπλάχνο,
κρυφή γιομάτο γλύκα και σιγή!
Και να· σαν ο περίστερος, που γρούζει
στον ήλιο, με το στήθος φουσκωτό,
η ευτυχιά, η αθάνατη ως με λούζει
Χαρά —η χαρά που μήτε τη ζητώ—
καθώς χιμάνε μέσα μου τα μύρα
κι αναρροεί βαθιά μου ο γλυκασμός,
από τα πλάσματα που νιώθω γύρα,
μου γιομίζει, όλος άξαφνα, ο λαιμός!
Τέλος, ξεσπάει, στην πλάση, η πιθυμιά μου!
Να με ισκιάσει ένας κόσμος, δε βολεί!
Ήλιος, φωτάει δεξά, ήλιος, ζερβά μου,
από παντού, με ζώνει ανατολή!
Της θεότητας ως διάπλατη τη θύρα,
τού νου μου ανοίγει Ολύμπιος ο σεισμός,
ξάφνου το στήθος μου, ω, γαλήνια λύρα,
και το Τραγούδι μου, άγριος ποταμός!...
Άγγελου Σικελιανού, Λυρικός Βίος Β΄
Φιλολογική Επιμέλεια, Γ. Π. Σαββίδης
(Ίκαρος, 1966, σελ. 96)
