Ο Woody Guthrie
(Woodrow Wilson Guthrie,
14 Ιουλ. 1912, Οκλαχόμα – 3 Οκτ. 1967, Νέα Υόρκη), σύμφωνα με τον βιογράφο του
Joe Klein [Woody Guthrie: A life, 1980], έλεγε:
«Αν με αποκαλείς Κομμουνιστή, είμαι πολύ περήφανος γιατί το να είσαι Κομμουνιστής είναι ένδειξη συνετού και εργατικού ανθρώπου». Μετά την απόρριψη της αίτησής του από το Κομμουνιστικό Κόμμα, δήλωνε: «Δεν είμαι κομμουνιστής, αλλά όλη μου τη ζωή ήμουν κόκκινος». Κατά τον πόλεμο της Κορέας είχε εκφράσει πολλές φορές την ελπίδα του για μια νίκη των κομμουνιστών και επανειλημμένως είχε εκδηλώσει τον θαυμασμό του για τον Στάλιν.
Ο Γούντι Γκάθρι βρέθηκε πάντα δίπλα στο εργατικό κίνημα και τραγούδησε γι’ αυτό.
Και με αφορμή σαν σήμερα, 14 Ιουλ. 1921, την καταδίκη σε θάνατο των Ιταλών μεταναστών εργατών Νίκολα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι –εκτελέστηκαν στις 23 Αυγ. 1927– με τη στημένη κατηγορία πως σκότωσαν δύο υπαλλήλους, κατά τη διάρκεια ληστείας ενός καταστήματος υποδημάτων στη Μασαχουσέτη, ας μνημονεύσουμε και το άλμπουμ του Γούντι, Ballads of Sacco & Vanzetti, με 11 τραγούδια που ηχογραφήθηκαν το 1946-1947 και κυκλοφόρησαν το 1960.
Και για την ιστορία: Στις 22 Αυγ. 1927 το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη έγραφε: «ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΘΗ - Ο ΣΑΚΚΟ ΚΑΙ Ο ΒΑΝΖΕΤΤΙ ΕΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΣΑΝ ΧΘΕΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ - ΑΝΤΙΚΡΥΣΑΝ ΜΕ ΚΑΤΑΠΛΗΣΣΟΥΣΑΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ - ΕΞΕΓΕΡΣΙΣ ΕΙΣ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ - ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ».
Ο Γούντι Γκάθρι το 1943 με τη μηχανή που σκοτώνει φασίστες. (Πηγή φωτό: https://www.reddit.com)
*
Γούντι Γκάθρι: Η Σφαγή του 1913
Μπομπ Ντύλαν: Τραγούδι για τον Γούντι
(Δύο τραγούδια με την ίδια μελωδία, μεταφραμένα στα μέτρα των πρωτότυπων)
Μετάφραση
Μπάμπης Ζαφειράτος
Πρώτη δημοσίευση, Μποτίλια Στον Άνεμο, 18/10/2016.
Σε τούτη τη δημοσίευση, της 14/7/2021, όπως και στην Κατιούσα την ίδια μέρα, τα τραγούδια είναι ξανακοιταγμένα με μικρές διορθώσεις και προσθήκες φωτογραφιών και βίντεο.
*
Η Σφαγή του 1913 (1941)
Γούντι Γκάθρι
Πρόκειται για τη
«σφαγή» των απεργών των ορυχείων χαλκού και των οικογενειών τους, στο Κάλιμετ
του Μίτσιγκαν, στις 24 Δεκέμβρη 1913.
Κατ’ ευφημισμόν, αναφέρεται ως η Τραγωδία της Ιταλικής Σάλας (Italian Hall Disaster)
Πάμε στα ’913 μαζί
Κατά Κάλιμετ, Μίτσιγκαν, στις στοές του χαλκού.
Χριστούγεννα· μεταλλεργάτες τραγουδούν, Ιταλοί,
Καλεσμένοι θα μπούμε σε μια Σάλα γλεντιού.
