Φίλοι, σύντροφοι και συντοπίτες, μια μικρή διαδήλωση μαζεύτηκε στη Μεταμόρφωση, για να αποχαιρετήσει για τελευταία φορά τον αγαπημένο μας Μάνο.
*
Βλέπε και
Μπάμπης Ζαφειράτος: Επίγραμα για τον Μάνο Δούκα
*
Η μέρα ήταν ηλιόλουστη, υπέροχη, τελείως παράταιρη με το άχαρο καθήκον που είχαμε να επιτελέσουμε. Να αποχαιρετήσουμε για στερνή φορά τον σύντροφο Μάνο Δούκα, τον αγωνιστή, τον δάσκαλο, που ήταν “μια ομάδα μόνος του”, όπως είπε ο Παναγιώτης Μακρίδης από την Λαϊκή Συσπείρωση Μεταμόρφωσης, όπου ζούσε τα τελευταία πολλά χρόνια ο Μάνος.
Τουλάχιστον το κάναμε όπως έπρεπε σε έναν άνθρωπο που ήταν δεμένος με το μαζικό κίνημα, με μια μικρή “διαδήλωση” φίλων, συντρόφων ή απλών γνωστών που εκτιμούσαν τον Μάνο και δε θα μπορούσαν να λείπουν από αυτό το κατευόδιο, δίνοντας το “παρών” στο συνεδριακό χώρο του Δήμου Μεταμόρφωσης.
Ανάμεσα σε πολλούς -πίσω από τις μάσκες που υπογράμμιζαν το άχαρο της συγκυρίας αυτής- ο Νίκος Σοφιανός και η Ελένη Μπέλλου από το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ, ο Χρήστος Κατσώτης, ο Γιάννης Δελής, η Λιάνα Κανέλλη και η συντοπίτισσά του Μαρία Κομνημάκα από την ΚΟ του ΚΚΕ και πλήθος συνδικαλιστών και ανθρώπων του μόχθου, όπως ο Ηλίας Σιώρας που ήρθε παρά τον τραυματισμό του χεριού του κι ο Γιώργος Σιφωνιός που ήταν η ψυχή του απεργιακού αγώνα της Χαλυβουργίας.
