Αντώνης Πετράτος: 17 των χρυσανθέμων

 

 

Αντώνης Πετράτος

17 των χρυσανθέμων

 

Αν μετρήσω

τα χρόνια που πέρασαν

σε βήματα

ποιαν απόσταση

να ’χω διανύσει τάχα

Πού είναι

«το μακριά και το σιμά»

Θέλω να σου πω

για τα βήματα

τα δικά σου και τα δικά μου

που ήταν μεταχειρισμένα

Τώρα θα προχωρήσω

σε αφηγήσεις

από δεύτερο χέρι

σε ανείπωτα λόγια

σε ξανακουσμένες μουσικές

σ’ ένα φιλί που έγινε λέξη

και δεν ειπώθηκε ποτέ

Σαν ένας στίχος

που έμεινε στο σημειωματάριο

και ξεράθηκε

σαν ένα λουλουδάκι μικρό

σ’ ένα κοριτσίστικο λεύκωμα

Τόσα χρόνια

Αν τα μετρήσω σε βήματα

θα μου πουν

ρίξε

το μισοδαγκωμένο σου κολατσιό

στο ρείθρο

Το αδέσποτο

που σ’ ακολουθεί

δεν είναι σκυλί

ο ίσκιος σου είναι

 

(17/11/2023)

 

Ευχαριστώ πολύ τον Αντώνη για την αποστολή αυτού του αδέσποτου ίσκιου (Μπ.Ζ.)
*
Φωτογραφία: Αριστοτέλης Σαρρηκώστας (Αρχείο ΕΡΤ)
*
Ποιήματα του Αντώνη Πετράτου μπορείτε να βρείτε στο άνευ συστάσεως ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ του φίλου Γιώργου Κεντρωτή (fb: Yorgos Kentrotis)

 

***

 

Ρένα Δούρου: Ούτε bitch, ούτε bimbo· απλώς in limbo (εν κενώ) ‒ Μηνύματα και «μηνύματα» για την 8η του Μάρτη (VIDEO)

Μπέρτολτ ΜΠΡΕΧΤ

ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Βούρτσισε το σακάκι

Βούρτσισ’ το δυο φορές!

Όταν το βούρτσισμα τελειώσεις

Μένει μια πατσαβούρα καθαρή.

Μαγείρευε όλο φροντίδα

Μη λυπηθείς κανένα κόπο!

Σαν κι η δεκάρα λείπει

Σκέτο νεράκι είναι η σούπα.

Μπρεχτ- Κεντρωτής: Ο Αλωνάρχης της ποίησης με μια νέα μετάφραση 500 ποιημάτων

«Η ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ 499 ΠΟΙΗΜΑΤΑ»

Νέα έκδοση με ποιήματα του Μπ. Μπρεχτ

Συνέντευξη στον «Ρ» του Γιώργου Κεντρωτή, που έχει επιμεληθεί την ανθολογία και τη μετάφραση

Κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό έκδοση με 500 ποιήματα του Μπ. Μπρεχτ, με τίτλο «Η Βαβυλωνιακή σύγχυση των λέξεων και άλλα 499 ποιήματα», σε μετάφραση του Γιώργου Κεντρωτή, καθηγητή Θεωρίας - Πράξης της Μετάφρασης στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Οπως σημειώνει ο ίδιος στον πρόλογο της έκδοσης,

«ο προσεκτικός αναγνώστης θα συναντήσει σχεδόν όλα τα πασίγνωστα ποιήματά του (σε νέα μετάφραση εννοείται), αλλά θα ανακαλύψει και πάρα πολλά που κακώς δεν τα γνώριζε. Τα 500 ποιήματα, που απαρτίζουν τούτη την έκδοση, είναι άκρως αντιπροσωπευτικά του όλου έργου του ποιητή. Αντανακλούν, βέβαια, ως προς την επιλογή τους το προσωπικό μου γούστο ως ανθολόγου και μεταφραστή, αλλά πρωτίστως αποτελούν ένα πυκνό ρεζουμέ της ποίησης του Μπρεχτ ως καλλιτεχνικής δημιουργίας, συνθέτοντας την εικόνα του σε όλες τις περιόδους της δράσης του».

Πες τα, ρε Μπρεχτ, πες τα!

BERTOLT BRECHT

ΟΣΟΙ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΕ ΕΛΠΙΔΕΣ

Δηλαδή τώρα τί περιμένετε;

Ότι οι κουφοί θα σας αφήσουν να μιλήσετε

και ότι οι αχόρταγοι

όλο και κάτι θα σας δώσουν;!

Ότι οι λύκοι θα σας βάλουνε να φάτε

και δεν θα σας καταπιούν αμάσητους;!

Ότι από αίσθημα φιλίας

κινούμενες οι τίγρεις

κοπιάστε θα σας πουν

τα δόντια να μας βγάλετε;!

Τέτοια μού περιμένετε;!

Τέτοια μού προσδοκάτε;!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής

ΠΕΣ ΤΑ, ΡΕ ΜΠΡΕΧΤ, ΠΕΣ ΤΑ!

ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Dirk Hagner, Bertolt Brecht (II)
Woodcut on washi, 2004 (142 x 57 cm)

Προσθήκη εικόνων: Μποτίλια Στον Άνεμο

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (5 Ιουνίου 1898 - 19 Αυγούστου 1936)

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα: Το φιλί (1927) - Λόρκα και Νταλί. (Πηγή φωτό)

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ


ΜΟΥΛΕΤΑ

Δωρεάν η ζωή Φεδερίκο
Γκαρθία Λόρκα δωρεάν ο θάνατος.
Αυτό το άλικο πανί δεν έχει πάντοτες

αγαθή βεβαιότητα.
Είν’ ο Θεός που αμιγής εκτείνεται στο μαύρο

πλήρως απών ή ανεικόνιστος.
Όμως εσύ μυρόεσσα Ισπανία –της Ευρώπης θερμότητα–

τι δόξα πρόσθεσες απ’ τη λαλιά του

              την άσπιλη

σ’ ανελέητο ήλιο σ’ έναν ουρανό

που πυραχτώνει διαμπερής αθωότητα...

Ισπανία εσύ αυθεντία στο θάνατο!

Δωρεάν η όραση Φεδερίκο

Γκαρθία Λόρκα δωρεάν η τυφλότητα.

ΕΡΥΘΡΟΓΡΑΦΟΣ [1988]

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Β΄ (1979-1991)

ΙΚΑΡΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ, Αθήνα 1994

Μέγας Μπρεχτ: Νανουρίσματα κάτω απ' τους όλμους

Άουγκσμπουργκ, Γερμανία, 10 Φεβρουαρίου 1898 - Ανατολικό Βερολίνο, 14 Αυγούστου 1956

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

Τ Ε Σ Σ Ε Ρ Α  Ν Α Ν Ο Υ Ρ Ι Σ Μ Α Τ Α
 Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής

Ι

Τη μέρα που σε γέννησα, τ’ αδέρφια σου πεινάγαν

δεν είχα σούπα να τους δώσω, κι έκλαιγαν συνέχεια.

Τη μέρα που σε γέννησα, μας έκοψαν το γκάζι·

Με φως σβηστό σ’ εδέχτη ο κόσμος μέσα στην ανέχεια.

Εννιά μες στην κοιλιά μου εγώ σε κουβαλούσα μήνες.

Με τον πατέρα σου μιλούσα – λέγαμε πώς νά ’σαι;

Για τους γιατρούς δεν είχαμε ούτε τσακιστή δεκάρα.

Ψωμί σού φέρνω (μού ’λεγε), ξανά πατάτες βράσε.

Τις μέρες που γκαστρώθηκα, είχαμε (θυμάμαι) θάψει

τη ζωή μας, κι είταν οι ελπίδες για δουλειά φευγάτες.

Ο Μαρξ κι ο Λένιν μοναχά μας έλεγαν με γνώση

πως είν’ για μας το μέλλον κρατημένο: τους εργάτες.