Η Κούβα και η ιμπεριαλιστική «ευαισθησία»
Της
Σεμίνας ΔΙΓΕΝΗ
Ξέρω μια χώρα κάτω από τον Τροπικό του Καρκίνου, με τους πιο γελαστούς ανθρώπους στον κόσμο.
- Μια χώρα - σύμβολο, που αν και βιώνει έναν πρωτοφανή αποκλεισμό και ένα εγκληματικό εμπάργκο, όχι μόνο στέκεται όρθια, αλλά βοηθάει με ανιδιοτέλεια δοκιμαζόμενους λαούς και ακτινοβολεί με τις νίκες και τα επιτεύγματά της:
- Ένα αξιοθαύμαστο σύστημα δημόσιας, δωρεάν και καθολικής Υγείας και προστασίας του λαού της.
- Ένα από τα καλύτερα στον κόσμο εκπαιδευτικά συστήματα.
- Ένα από τα πιο υψηλά μορφωτικά επίπεδα της Καραϊβικής.
- Πέντε δικά της εμβόλια, με το «Abdala» να καταγράφει αποτελεσματικότητα 92,28%.
Ακόμη είναι η πρώτη στον κόσμο
- που εξάλειψε τη μετάδοση του AIDS και της σύφιλης από μητέρα σε παιδί,
- που ανακάλυψε το πρώτο θεραπευτικό εμβόλιο για ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα,
- που έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας διεθνώς και τόσα άλλα.
Δεν συνεχίζω να περιγράφω τις αμέτρητες μεγάλες στιγμές αυτής της χώρας, ούτε το ήθος, την αξιοπρέπεια και την αγωνιστικότητα αυτού του λαού, που συνεχίζει να μας εμπνέει και να μας κινητοποιεί.