Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα.
Καλή στεριά, συνταξιδιώτες...
Ή καλή θάλασσα.
Πουγράφει τη δική της
ιστορία από τη
συχνότητα του Άστρα FM 92.8
Κάθε Κυριακή 21:00-23:00.
Με μουσικές εξαίσιες και φωνή
ΚινούμενηΆμμος 24.03.023
Πυριφλεγέθων
Κωκυτός Αχέροντας
Με
αφορμή το ποίημα «Τα μέσα μας ποτάμια» του Μπάμπη Ζαφειράτου / Μποτίλια
Στον Άνεμο (θα διαβαστεί απόψε) ξεφυλλίζω ποίηση και διαλέγω μουσικές.
Ελάχιστη προσφορά οξυγόνου, αντίδοτο στην ασφυξία των ημερών μας.
Playlist
1. Beethoven -Symphony No. 9 in D Minor, Op. 125: III.
Adagio molto e cantabile
2. Eitetsu Hayashi - Fertility of the Sea (Taiko)
3. Beethoven- Piano Sonata in C-Sharp Major, Op. 27
No. 2 "Moonlight": I. Adagio sostenuto
4. Beethoven-Symphony No. 6 in F Major, Op. 68: II. Andante molto mosso
Δ.
Κουτσούμπας: Ψηλά την σημαία του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, την κόκκινη σημαία
του Λένιν! (VIDEO - ΦΩΤΟ)
Στην κατάμεστη αίθουσα
συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό και το φουαγιέ της,
άνθρωποι όλων των ηλικιών, εργάτες του πνεύματος και του χεριού, νεολαία, αλλά
και μεγαλύτεροι σε ηλικία έδωσαν το παρών στη μεγάλη εκδήλωση που διοργάνωσε
η ΚΕ του Κόμματος τιμώντας τα 100 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν, του
μεγαλύτερου επαναστάτη που έζησε τον 20ο αιώνα.
Με τη σημερινή και πολλές
ακόμα εκδηλώσεις που έγιναν και θα γίνουν σε όλη την Ελλάδα το ΚΚΕ τιμά τα 100
χρόνια από το θάνατο του Λένιν φωτίζοντας τα επίκαιρα συμπεράσματα για την
οργάνωση της ταξικής πάλης και δίνοντας όλες του τις δυνάμεις στον αγώνα για να
βγουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα πιο δυναμικά και πιο μαζικά
στο προσκήνιο.
Παρουσίασαν έργα των
σοβιετικών συνθετών Ντμίτρι Σοστακόβιτς και Βολοντιμίρ Θεμελίδη, δύο
συνθετών που ύμνησαν με το έργο τους τον νέο κόσμο που γεννιέται και τη σημασία
τού να αγωνίζεται κανείς γι' αυτόν, που με την Τέχνη τους συνέβαλλαν στη γνώση
της πραγματικότητας στην επαναστατική της εξέλιξη, που με την Τέχνη τους
θέλησαν όσο τίποτα άλλο να βοηθήσουν στο σιγούρεμα της νίκης του καινούριου.
Αλλωστε, η Οκτωβριανή
Επανάσταση και η σοσιαλιστική οικοδόμηση έδωσαν τεράστια ορμή στην πολιτιστική
ανάπτυξη του σοβιετικού λαού. Δημιουργήθηκε ένα πολυπληθέστατο και άρτια
εκπαιδευμένο μουσικό δυναμικό, μα πάνω απ' όλα διαμορφώθηκε ένα μεγάλο μουσικά
μορφωμένο ακροατήριο, που ήταν σε θέση να κατανοεί και να απολαμβάνει και
σύνθετα είδη τέχνης, όπως είναι η συμφωνική μουσική.
Σήμερα
η μεγάλη εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ με συναυλία κλασικής μουσικής
Μια ξεχωριστή εκδήλωση
διοργανώνει η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, με αφορμή τη
συμπλήρωση 100 χρόνων από τον θάνατο του Λένιν, σήμερα, Τετάρτη 20
Μάρτη, στις 20.00 (ώρα προσέλευσης 19.30), στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, στον
Περισσό.
Η εκδήλωση θα ξεκινήσει με
ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, και θα
ολοκληρωθεί με συναυλία συμφωνικών έργων Σοβιετικών συνθετών.
Η Εθνική Συμφωνική
Ορχήστρα της ΕΡΤ, υπό τη διεύθυνση του Χρήστου Κολοβού, θα
ερμηνεύσει δύο μοναδικά έργα αφιερωμένα στην Οκτωβριανή Επανάσταση.
Η αρχή θα γίνει με το
συμφωνικό έργο «Οκτώβρης» του Ντμίτρι Σοστακόβιτς, γραμμένο το 1967 για τα 50
χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Βιολέτα
Πάρα (Violeta del Carmen Parra Sandoval)
Γεννήθηκε στη Χιλή, στο Σαν Κάρλος, 4 Οκτ. 1917
Αυτοπυροβολήθηκε στο Σαντιάγο, 5 Φεβ. 1967
Φωτό: Η Βιολέτα μπροστά σε ένα από τα κεντήματά της
Βιολέτα Πάρα
Μια «Αγία από καθαρό πηλό» (Πάμπλο Νερούδα)
Me gustan los estudiantes
Τραγούδι του 1962-1963, που δεν το ερμήνευσε ποτέ η Βιολέτα, αφού ήταν προορισμένο να το τραγουδήσουν τα παιδιά της, ο Άνχελ και η Ισαβέλ. Μέχρι σήμερα έχει ηχογραφηθεί σε δεκάδες εκτελέσεις και έχει γίνει ένα μεγάλο σύμβολο των αγώνων του φοιτητικού κινήματος σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική (και όχι μόνο)
Μια Μποτίλια με το
Σονέτο LXXXI (81) του Πάμπλο Νερούδα από τα 100 Σονέτα του Έρωτα. Μουσική εξαίσια και
φωνή: Μιχάλης Σακέλλης Michalis Sakellis- Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος / Μποτίλια Στον Άνεμο
ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΙΑ. Με τ’ όνειρό σου γείρε στ’ όνειρό μου.
Η αγάπη, η πίκρα, τα έργα μας πρέπει να κοιμηθούνε.
Γυρίζει η νύχτα απάνω στους αόρατους τροχούς της,
κι εσύ πλάι μου αμόλυντη, αιώνιο κεχριμπάρι.
Άλλη καμιά, αγάπη μου, δεν θα ’μπει στα όνειρά μου.
Θα μπεις εσύ, θα μπούμε οι δυο στου χρόνου τα ποτάμια.
Καμιά άλλη δε θα πλανηθεί μες στις σκιές μαζί μου,
μονάχα εσύ, αμάραντη, φεγγάρι πάντα και ήλιος.
Τώρα τα χέρια σου άνοιξες κι απ’ τις αβρές παλάμες
να πέσουν άφησες αργά τα τρυφερά σημάδια,
τα μάτια σου με σκέπασαν σαν δυο σταχτιές φτερούγες,
καθώς κυλάω με το νερό που πίνεις και με πίνει:
η νύχτα, ο κόσμος, ο άνεμος τη μοίρα τους ξετυλίγουν·
χωρίς εσένα είμ’ εγώ μονάχα τ’ όνειρό σου.
(Από τη συλλογή 100 Σονέτα του Έρωτα, 1959)
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος,
Σεπ. 2021
LXXXI
YA ERES MÍA. Reposa con tu sueño en mi sueño.
Amor, dolor, trabajos, deben dormir ahora.
Gira la noche sobre sus invisibles ruedas
y junto a mí eres pura como el ámbar dormido.
Ninguna más, amor, dormirá con mis sueños.
Irás, iremos juntos por las aguas del tiempo.
Ninguna viajará por la sombra conmigo,
sólo tú, siempreviva, siempre sol, siempre luna.
Ya tus manos abrieron los puños delicados
y dejaron caer suaves signos sin rumbo,
tus ojos se cerraron como dos alas grises,
mientras yo sigo el agua que llevas y me lleva:
la noche, el mundo, el viento devanan su destino,
y ya no soy sin ti sino sólo tu sueño.
Μια Μποτίλια γεμάτη από το Σονέτο 18 του Σαίξπηρ, με την εξαίσια φωνή και την αισθαντική μουσική ενός ακόμη πολύ καλού διαδικτυακού φίλου, του Μιχάλη Σακέλλη, σε μετάφραση Μπάμπη Ζαφειράτου
Ελπίζοντας στην επιείκεια του Βάρδου μα και στη δική σας πετάμε αυτήν την Μποτίλια στον Άνεμο του διαδικτύου και σας ευχόμαστε καλή ακρόαση
Και πώς ν’ αντέξει μέρα
θερινή μπροστά σου;
Πιότερ’ η θέρμη σου κι η ομορφιά η αιθέρια:
Σκληροί άνεμοι σκορπούν στο Μάη τον έρωτά σου
Και φεύγουν βιαστικά για μας τα καλοκαίρια.
Φορές του ήλιου ο καυτός
ο δίσκος λάμπει
Κι άλλοτε η χρυσή του η όψη σκοτεινιάζει·
Κι ό,τι ωραίο σβήνει κάποτε στα θάμπη
Είτε απ’ την τύχη ή κι απ’ τη φύση που το αλλάζει·
Μα το αιώνιο θέρος σου
δεν θα περάσει
Κι ούτε ποτέ θα ξεθωριάσει η ομορφιά σου·
Κι ο χάρος δεν θα καυχηθεί πως θα σε σκιάσει,
Μες στο σονέτο μου το αιώνιο πέρασμά σου:
Όσο
οι άνθρωποι ανασαίνουν και θωρούνε Θα ζεις για πάντα
εδώ που οι στίχοι μου θα ζούνε.
Shall I compare thee to a summer's day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer's lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature's changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
So long as men can breathe or eyes can see, So long lives this and this gives life to thee.
Tραγούδι ερμηνευμένο από
τον Σεθ, σε στίχους του Ιρλανδού Επαναστάτη Μπόμπυ
Σαντς (9 Μαρ. 1954 - 5 Μαΐ. 1981), που γράφτηκε κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του στις φυλακές της Βόρειας Ιρλανδίας, και σε μουσική του συμπατριώτη του, folkτραγουδοποιού,
Κρίστυ Μουρ (γεν. 1945).
Πρόκειται για την ιστορία
που αφηγείται ένας φυλακισμένος επαναστάτη κατά τη μεταφορά του σε ποινική αποικία καταδίκων
της Αυστραλίας, μετά την
αποτυχημένη Ιρλανδική Εξέγερση του 1803.
Το επιπλέον ενδιαφέρον
του τραγουδιού πηγάζει από το σημείωμα του Σεθ (στις 28/10/2023) που
αφιερώνει την ερμηνεία του στον πολιορκημένο λαό της Γάζας.
(Βλ. στις Σημειώσεις)
Back Home in Derry
Στίχοι: Μπόμπυ Σαντς
Μουσική: Κρίστυ
Μουρ
Από τον Σεθ
Γουώτκινς
Ω, ας γύριζα πάλι στο Ντέρυ
Απόδοση στα
μέτρα της μελωδίας: Μπάμπης Ζαφειράτος