Σε καιρό πολέμου η σοσιαλδημοκρατία στην ιστορική βρομοδουλειά της
«Αν σηκώνατε το τηλέφωνο να επικοινωνήσετε με τους αρχηγούς των κομμάτων, ενδεχομένως να σας έλεγα την άποψή μου, όχι τώρα, κατόπιν εορτής, όπως και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί. Θα σας έλεγα ότι θα ήταν προτιμότερο να στείλουμε ανθρωπιστική βοήθεια, θα ήταν προτιμότερο να στείλουμε, όπως έκανε η Ισπανία, όπως έκανε η Ιταλία, μη θανατηφόρο εξοπλισμό»
Αυτά είπε την περασμένη Τρίτη απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, στην πρεμούρα του να ισχυριστεί ότι υπάρχει και «καλή» εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που ξεδιπλώνονται με επίκεντρο αυτήν τη φορά την Ουκρανία.
Την ώρα βέβαια που τα έλεγε αυτά ήταν γνωστό ότι η Ισπανία είχε στείλει 784 στρατιώτες στην Ανατολική Ευρώπη, ότι στη Λετονία είχε άρματα μάχης, στρατιώτες, τεθωρακισμένα, μαχητικά αεροσκάφη και φρεγάτες στη Μαύρη Θάλασσα.
Ενώ λίγες ώρες μετά ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της Ισπανίας, Σάντσεθ, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους ξεκαθαρίζοντας:
«Καθώς βλέπω ότι υπάρχουν πολιτικές ομάδες που αμφισβητούν τη δέσμευση της κυβέρνησης» να συμμετάσχει στην παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, «θέλω να σας ανακοινώσω ότι η Ισπανία θα στείλει επιθετικό στρατιωτικό υλικό στην ουκρανική αντίσταση».
Σα να λέμε, δηλαδή, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και οι... «προοδευτικές κυβερνήσεις» αλά ΣΥΡΙΖΑ στη γνώριμη βρωμοδουλειά τους: