Μπάμπης Ζαφειράτος: Ο ΟυρανοΜίκης στων αιώνων τους αιώνες — Ο Μάνος Κατράκης για Αϊ - Στράτη — Εκείνος Που Φωτίζει για την ατσαλωμένη καρδιά — Ο Μέγας Ανατολικός για τους Προλετάριους όλου του κόσμου

Μίκης Θεοδωράκης

29 Ιουλίου 1925, Χίος – 2 Σεπτεμβρίου 2021, Αθήνα

Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 1972 (Μαρκαδόρος σε χαρτόνι, 42χ34 εκ.)

 

 

Επίγραμμα για τον ΟυρανοΜίκη

 

Όχι δεν πέθανε ο Μίκης

Είναι του Παρθενώνα οι κολόνες

Είναι της Μακρονήσου οι κοτρώνες

Της Ρωμιοσύνης η φωνή η ουρανομήκης

Canto που θ’ αντηχεί εις των αιώνων τους αιώνες

 

Μπάμπης Ζαφειράτος, 2 Σεπτεμβρίου 2021

 

 

 

Επίγραμμα Β΄

 

Ρίτσο Ελύτη Σεφέρη και Νερούδα

Σαν τετραβάγγελο ύψωσε από ωραία πύλη

Βάψανε οι νότες κόκκινη του ουρανού τη φλούδα

Βγήκαν χρωματιστά πουλιά απ’ του λαού τα χείλη

Κι ως το Σαντιάγο την Παλαιστίνη το Πεκίνο

Ο Πέτρουλας ο Μπελογιάννης ο Ζαπάτα

Ο Παναγούλης ο Λαμπράκης ο Σαντίνο

Με έναν ύμνο ένα canto μια σονάτα

Γίνονται άγιοι–ήρωες θαυματουργές εικόνες

Για να ’χουνε οι φτωχοί ζωή στης γης τις Δραπετσώνες

 

 

Μπάμπης Ζαφειράτος, 6 Σεπτεμβρίου 2021

 

Όλα τα Επιγράμματα του Μπάμπη Ζαφειράτου

 

 

 

Μάνος Κατράκης

14 Αυγ. 1908 Κίσσαμος, Κρήτη - 2 Σεπ. 1984, Αθήνα

Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 2.IX.2017 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

 

 

Μάνος Κατράκης

 

Στ’ ακροθαλάσσι του Αϊ - Στράτη

κρυφά από του Θεού το μάτι

Ζουν άνθρωποι και ωριμάζουν

καινούριο κόσμο ετοιμάζουν.

 

Ποιήματα (1945-1971), Κέδρος, 1977 (σ. 164)

ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ

Στη ζωή, τη σκηνή και την οθόνη

(Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2004, σ. 55)

 

 

 

 

Χο Τσι Μινχ (Εκείνος Που φωτίζει)

19 Μαΐου 1890, Επαρχία Νγκε Αν, Γαλλική Ινδοκίνα

2 Σεπτεμβρίου 1969, Ανόι, Βόρειο Βιετνάμ

Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 2.IX.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

 

 

Χο Τσι Μινχ

 

Φυλακισμένο μένει το κορμί

Το πνεύμα ωστόσο δραπετεύει.

Όσο πιο ψηλά βάζει το στόχο της

Τόσο πιο ατσαλωμένη πρέπει να ’ναι η καρδιά.

 

(Χο Τσι Μινχ, Ημερολόγιο φυλακής. Μετάφραση, Στέλλα Τέσση- ΦΕΞΗΣ, χ.χ)

 

 

 

 

Ανδρέας Εμπειρίκος

2 Σεπ. 1901, Βραΐλα, Ρουμανία - 3 Αυγ. 1975, Κηφισιά

Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 30.IV.2017 (Μολύβι, 29χ21 εκ.)

 

 

Ανδρέας Εμπειρίκος

 

Τώρα

Τώρα ευθύς

Τώρα αμέσως

Τώρα πάντα

Τώρα κάθε ημέρα

Τώρα κάθε ώρα

Τώρα κάθε στιγμή

Δηλαδή τώρα ­ αιωνίως −

Τώρα πιότερο παρά ποτέ

Τώρα ευθύς

Τώρα αμέσως

Τώρα σαν πεφταστέρι

Τώρα σαν μαχαιριά

Τώρα σαν εκπυρσοκρότησι

Τώρα σαν εκσπερμάτωσι

Τώρα σαν ξαφνικό ραγάνι

Τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων

Προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε!

 

Αθήνα 1933

 

(ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 1933)

Από το βιβλίο: «1934 – Προϊστορία ή Καταγωγή του ΑΝΔΡΕΑ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ»

Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2014

Εισαγωγή – Φιλολογική επιμέλεια: Γιώργης Γιατρομανωλάκης

(σελ. 160)

 

Μπάμπης Ζαφειράτος: Μικρή Εβδομάδα με τον Ανδρέα Εμπειρίκο (2.9.1901–3.8.1975)

Ανδρέας Εμπειρίκος
2 Σεπτεμβρίου 1901, Βραΐλα, Ρουμανία - 3 Αυγούστου 1975, Κηφισιά
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 30.IV.2017 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

 

 

 

Μικρη Εβδομαδα

(1977)

 

Μέγα κεράσι ώριμο

Που δυο το πιπιλίζουν χείλη

 

Ανδρέας Εμπειρίκος, Ο σωστός δρόμος

 

 

 

Δευτερα

 

Παίζουν τα χέρια σου απλησίαστα

σαν παιδικό παιγνίδι με πεντόβολα.

Τρέχουν τα πόδια σου κοντά μου

μες στα χορτάρια της αυλής.

 

Και παίρνω τη φωνή σου

που άπλωσε το χρώμα της.

 

Παντού ορμούν περιστρεφόμενα τα χνάρια σου.

 

Ύστερα πέφτω σε νηνεμία.

Ανδρέας Εμπειρίκος (2.9.1901–3.8.1975): Από την Οδόν των Φιλελλήνων στον δρόμο του διαλεχτικού μας υλισμού, στην σκέψη την βαθύτερη του Μαρξισμού, στην πίστη του Κομμουνισμού

Ανδρέας Εμπειρίκος

2 Σεπ. 1901, Βραΐλα, Ρουμανία - 3 Αυγ. 1975, Κηφισιά
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 30.IV.2017 (Μολύβι, 29χ21 εκ.)

 

 

 

ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΤΩΝ ΦΙΛΕΛΛΗΝΩΝ

 

 

Μια μέρα που κατέβαινα στην οδόν των Φιλελλήνων, μαλάκωνε η άσφαλτος κάτω απ’ τα πόδια και από τα δένδρα της πλατείας ηκούοντο τζιτζίκια, μέσ’ στην καρδιά των Αθηνών, μέσ’ στην καρδιά του θέρους.

 

Παρά την υψηλήν θερμοκρασίαν, η κίνησις ήτο ζωηρά. Αίφνης μία κηδεία πέρασε. Οπίσω της ακολουθούσαν πέντε-έξη αυτοκίνητα με μελανειμονούσας, και ενώ στα αυτιά μου  έφθαναν ριπαί πνιγμένων θρήνων, για μια στιγμή η κίνησις διεκόπη. Τότε, μερικοί από μας (άγνωστοι μεταξύ μας μέσ’ στο πλήθος) με άγχος κοιταχτήκαμε στα μάτια, ο ένας του άλλου προσπαθώντας την σκέψι να μαντεύση. Έπειτα, διαμιάς, ως μία επέλασις πυκνών κυμάτων, η κίνησις εξηκολούθησε.

Μπάμπης Ζαφειράτος: Μικρή κουβέντα με τον Μεγάλο Ανατολικό

Ανδρέας Εμπειρίκος
2 Σεπτεμβρίου 1901, Βραΐλα, Ρουμανία - 3 Αυγούστου 1975, Κηφισιά
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 30.IV.2017 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

Ανδρέας Εμπειρίκος


Μία γυναίκα κάποτε μας σταματά

Αν δεν γελάση πρόκειται να βρέξει.

(Ανδρέας Εμπειρίκος, Όχθη)

12

Ακόμα λίγη θάλασσα, ακόμα λίγο αλάτι. Έπειτα θάθελα να κυλισθώ στην αμμουδιά μαζί σου.

18

 
 Πάρε τη λέξη μου. Δώσε μου το χέρι σου.

20

Ράμφος εγώ. Εσύ ολόκληρη μια νύχτα με αναπαλμούς και φώσφορο μεδούσης. Έπειτα αποκοιμήθηκες κι όταν πια ξύπνησες, πάλι με κοίταξες, όπως κοιτάζει ένα παιδί μια στήλη.


(Ο πλόκαμος της Αλταμίρας, 1936-1937 – Ενδοχώρα, 1974, σσ. 44, 107, 109)

*

42. Ο σωστός δρόμος

 
Η εσωτερική μας όψι είναι το σύννεφο
Που διαρκώς αλλάζει σχήμα.

Έτσι συμπεραίνω
Πως τα καράβια που παρέκαμψαν τους κάβους
Των μεσημβρινών χωρών δεν είναι γυμνωμένα
Σαν ακρωτήρια στερούμενα χλωρίδος
Μα έχουν στολίδια και πανιά έχουν κατάρτια Μπαρούμες χονδρές σαν τους κορμούς ρητινοφόρων δένδρων
Δένδρων πανύψηλων που στέκουν σ’ ένα πόδι
Με ολολύζοντας πιθήκους στα κλαριά των.

Αίφνης
Μια θύελλα περνά ντυμένη με φουστάνι
Μαινάδος που φορεί στο πρόσωπό της μάσκα
Ω το φιλί που μούδωσε
Θα το θυμάμαι πάντα
Ήταν γλυκύτατο
Μέγα κεράσι ώριμο
Που δυο το πιπιλίζουν χείλη
Πόθων ζεστών που πάλλονται
Όπως τα εν στύσει δένδρα.

Τέλος μια κόκκινη φρεγάδα πλησιάζει
Οργώνοντας τα κύματα σαν ρόδα αυτοκινήτου
Που προχωρεί σε λάσπες κοιμισμένης χώρας
Μέσα στο βάθος της νυκτός
Μέσα στο βάθος των ονείρων
Με αναμμένους τους φανούς σαν δόξα.

(Αι Γενεαί Πάσαι ή Η Σήμερον ως Αύριον και ως Χθες – Άγρα, 1984, σ. 73)

* * *

Μπάμπης Ζαφειράτος

Μέγα κεράσι ώριμο

Που δυο τοπιπιλίζουν χείλη

(Ανδρέας Εμπειρίκος)

Ι

Μ’ αρέσει να νιώθω όλα σου τα αρώματα
μ’ αρέσει να δροσίζομαι με όλα τα νερά σου
μ’ αρέσει ν’ ανακαλύπτω τις μυστικές σου διαβάσεις.
 
Και να αποθέτω
ευλαβικά
στα πόδια σου
τυφλός
την όρασή μου.

 
*


Τετάρτη

Στο μέτωπό σου η παλάμη μου
στις παρειές σου
και σε κρατώ.
 
Εσύ μου δίνεις το σχήμα σου.

Κι εξαργυρώνω
όλες τις μέρες
που με γέλασαν.

 
*


XΙΙI

Με το κεφάλι
στα πόδια σου ανάμεσα
ξαναγεννιέμαι.

 
*


XΧ

Διάφανη νύχτα
στο όρος της Αφροδίτης
με δυο φεγγάρια.

(Μπάμπης Ζαφειράτος, Άδεντρες Πλατείες – Δίαυλος, 2012)

Ανδρέας Εμπειρίκος: Ξετυλίγεται και πάει προς τους αιώνες η πίστη του Κομμουνισμού

Ανδρέας Εμπειρίκος
2 Σεπτεμβρίου 1901, Βραΐλα, Ρουμανία - 3 Αυγούστου 1975, Κηφισιά
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 30.IV.2017 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

Είμαι κομμουνιστής και επαναστάτης

Πιστεύω στον κομμουνισμό και την επανάσταση. Πιστεύω στον Μαρξισμό και Λενινισμό

*

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

(Δύο ποιήματα)

(Τώρα. / Τώρα ευθύς)

Τώρα

Τώρα ευθύς

Τώρα αμέσως

Τώρα πάντα

Τώρα κάθε ημέρα

Τώρα κάθε ώρα

Τώρα κάθε στιγμή

Δηλαδή τώρα ­ αιωνίως −

Τώρα πιότερο παρά ποτέ

Τώρα ευθύς

Τώρα αμέσως

Τώρα σαν πεφταστέρι

Τώρα σαν μαχαιριά

Τώρα σαν εκπυρσοκρότησι

Τώρα σαν εκσπερμάτωσι

Τώρα σαν ξαφνικό ραγάνι

New Star: 100 Χρόνια Οκτωβριανή - Για όσους ακόμα δεν παραδίνονται στους ελεεινούς κυρίους — Με τη New Star σε φόντο κόκκινο

Τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων

Προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε!

Ανδρέας Εμπειρίκος (1933)

Με τη New Star σε φόντο κόκκινο

Πρώτη δημοσίευση, 6 Ιουνίου 2017

Μπάμπης Ζαφειράτος / Μποτίλια Στον Άνεμο

Για την Κατιούσα

(Κλικ στις εικόνες για μεγέθυνση)

 
«Όπου αστοχήσεις, γύρισε· κι όπου πετύχεις, φύγε!» Αυτή τη συμβουλή μάς έδωσε μέσα απ’ τον Γκρέκο του ο Καζαντζάκης.

Ο Βελισσάριος Κοσσυβάκης, βέβαια, τον έχει... ανατρέψει. Γιατί πολύ απλά πετυχαίνει και ξαναγυρνάει. Κάτι που πια επαναλαμβάνεται επίμονα και... μονότονα.

Αλκυονίς και STUDIO. 1967, 1969. Έτη σωτήρια, στην κυριολεξία, για τους σινεμαδόφιλους και τους «αντιστασιακούς» εν μέσω εθνοσωτηρίου.

Γεννήθηκαν με δύο χρόνια διαφορά. Ξαναγεννήθηκαν σχεδόν δίδυμα: 26 Οκτωβρίου 2014 η Αλκυονίς, 14 Δεκεμβρίου το Studio.

Χάρη στο πείσμα και την τρέλα και το όραμα του Βελισσάριου Κοσσυβάκη, καλλιτεχνικού διευθυντή της New Star, που από το 2000 μάς έχει κακομάθει.

Απανωτές εκδηλώσεις, σπάνιες στις μέρες μας, που προβάλλουν άγνωστες, αγνοημένες ή σκόπιμα αποσιωπημένες πτυχές μεγάλων δημιουργών της 7ης τέχνης και της λογοτεχνίας. Κυρίως εφέτος, απ’ την αρχή του χρόνου, όπου με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, παρουσιάζονται και Έλληνες δημιουργοί που εμπνεύστηκαν από αυτήν.