Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα.
Καλή στεριά, συνταξιδιώτες...
Ή καλή θάλασσα.
«Κάτω τα χέρια από τα
ψυχιατρεία»! Με το σύνθημα αυτό υποδέχτηκαν εργαζόμενοι
του νοσοκομείου «Αγία Όλγα» Ν.Ιωνίας και μαζικοί φορείς του δήμου, τον υπουργό
Υγείας Α.Γεωργιάδη, ο οποίος το πρωί της Παρασκευής πήγε στο Ψυχιατρείο του
νοσοκομείου για να κάνει «εγκαίνια» σε ημιτελή έργα, την ίδια ώρα που η ψυχική
υγεία και η απεξάρτηση παραδίδεται από την κυβέρνηση σε ιδιώτες, ενώ δύο
ψυχιατρικά νοσοκομεία το ΨΝΑ και ΨΝΘ οδηγούνται σε κλείσιμο, με το νομοσχέδιο
που είναι σε διαβούλευση.
Η πρόκληση αυτή και όλη η
φιέστα που στήθηκε από τη διοίκηση και τον υπουργό, πήρε σθεναρή απάντηση από
τους εργαζόμενους του «Αγ. Όλγα», οι οποίοι με απόφαση του σωματείου τους
προχώρησαν σε τρίωρη στάση εργασίας, ενώ στην κινητοποίηση συμμετείχαν ο Σύνδεσμος
Συνταξιούχων ΙΚΑ Ν. Ιωνίας και αντιπροσωπεία της «Λαϊκής Συσπείρωσης»
του δήμου με επικεφαλής, τον Πέτρο Αλέπη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
23.5.2021. Ο Θανάσης Ζαπάντης στο Φαρμακείο του
Νοσοκομείου «Αγία Όλγα», το δεύτερο σπίτι του, φωτογραφημένος από τον Θοδωρή
Αλωνιστιώτη (βλ. κάτω)
Μέχρι την τελευταία στιγμή με χιούμορ και χαμόγελο στον
αγώνα για Δημόσια Υγεία και Περίθαλψη
*
Το κείμενο με το Επίγραμμα του Μπ. Ζ. που ακολουθεί
διαβάστηκε στην τελετή της πολιτικής κηδείας του σύντροφου Θανάση Ζαπάντη, στις
13/11/2021, στις 10 π.μ. στον υπαίθριο χώρο του δημοτικού συνεδριακού κέντρου Δηλαβέρη στη Μεταμόρφωση Αττικής.
Στεφάνια απέστειλαν μόνο: ΚΕ του ΚΚΕ, Τ.Ο. Βορειοδυτικής Αττικής του ΚΚΕ, Τ.Ο. Υγείς & Πρόνοιας του ΚΚΕ.
Η οικογένειά ζήτησε, αντί στεφάνων, τα χρήματα να διατεθούν στην οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ.
«Επίλογος» τιτλοφορείται αυτό το μονόστιχο αριστουργηματικό ποίημα
του Γιάννη Ρίτσου που έφυγε από τη ζωή πριν από 31 χρόνια, στις 11 του
Νοέμβρη του 1990.
Και ο Θανάσης Ζαπάντης,
στις 11 Νοέμβρη του 2021, στα 65 του χρόνια (γεν. 30 Ιουλίου 1956) έγραψε τον δικό του Επίλογο, έγιανε το
δικό του τραύμα, τη δική του ζωή, τραυματίζοντας ταυτόχρονα την
ανυπαρξία και δίνοντάς της ζωή, με όπλο του τον αγώνα και την αγωνία για
την ύπαρξη ενός δικαιότερου κόσμου.
Από ’δω και κάτω ας μου συγχωρεθεί ο εκ των πραγμάτων
προσωπικός χαρακτήρας του κειμένου.
Ο Θανάσης Ζαπάντης, δεν ήταν μόνο ο σύντροφος της μικρής
αδελφής μου Ρένιας, ο πατέρας του Νικόλα και του Άγγελου, που ακολουθούν
σταθερά τη δική του πολιτική διαδρομή, αλλά και το στήριγμα της μεγάλης μου
αδελφής Μαριάννας.
Ο Θανάσης Ζαπάντης, ο δικός μου Θάνος, ήταν ταυτόχρονα
από το 1978 ο μικρός αδελφός που δεν είχα και κυρίως ένας ξεχωριστός σύντροφος
στην καθημερινή μας πάλη. Μαζί παρευρισκόμαστε στις εκδηλώσεις του Κόμματος.
Μαζί πορευόμαστε στα συλλαλητήρια, στις απεργίες, στις εργατικές και
διεθνιστικές κινητοποιήσεις, όπου κάποια στιγμή έπρεπε να συναντηθούμε
απαρεγκλίτως μέσα στο πλήθος —με προηγούμενη συνεννόηση ή με τηλεφώνημα—, αφού
ο Θάνος συμμετείχε με τον κλάδο Υγείας κι εγώ με αυτόν της Ενέργειας και
αργότερα με των Συνταξιούχων, κι οι δυο μας κάτω απ’ τη σημαία του ταξικού
κινήματος.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών ο σύντροφος Θανάσης Ζαπάντης,
μετά από άνιση μάχη με τον καρκίνο
Ο σύντροφος ήταν γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Αγ.
Όλγα».
Δούλεψε για πολλά χρόνια ως φαρμακοποιός στο νοσοκομείο της Καλύμνου και
στη συνέχεια στο ΚωνσταντοπούλειοΓενικό
Νοσοκομείο Νέας Ιωνίας (Αγ. Όλγα), ενώ τα τελευταία 15 χρόνια ήταν διευθυντής
του φαρμακείου του Νοσοκομείου.
Πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα των υγειονομικών, με το χαμόγελο και την
αισιοδοξία που τον χαρακτήριζαν.
Ο σύντροφος Θανάσης ποτέ δεν το έβαζε κάτω μπροστά στις δυσκολίες, πάλευε
και αγωνιζόταν για ένα καλύτερο αύριο, στεκόταν πάντα στο πλευρό του απλού
κόσμου που είχε ανάγκη.
Πάντα καυστικός και με εύστοχο χιούμορ, αποκάλυπτε την απανθρωπιά του
καπιταλιστικού συστήματος.
Ασυμβίβαστος με την αδικία, αγωνιζόταν για τα δικαιώματα των συναδέλφων του
στο νοσοκομείο αλλά και όλων των ασθενών, για να έχουν περίθαλψη σύμφωνα με τις
σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης.
Μαζικότητα, ζωντάνια και παλμός ήταν τα χαρακτηριστικά της μεγάλης
κινητοποίησης των καλλιτεχνών στο κέντρο της Αθήνας, με αφορμή τον ένα χρόνο
που παραμένει κλειστός ο χώρος του Πολιτισμού, στο πλαίσιο του Πανελλαδικού
Διημέρου Καλλιτεχνικής δράσης με σύνθημα #artattack.
Οι καλλιτέχνες με τα σωματεία τους συγκεντρώθηκαν το
μεσημέρι στα Προπύλαια, με τα πανό και τα συνθήματά
τους, με τύμπανα που χτυπούσαν ρυθμικά και εντυπωσιακές εικαστικές κατασκευές,
διεκδίκησαν μέτρα για την ουσιαστική στήριξή τους, μέτρα για τη θωράκιση του
συστήματος Υγείας, ώστε να ανοίξουν ξανά οι χώροι Πολιτισμού και οι αντίστοιχες
σχολές, ενώ κατήγγειλαν τον αυταρχισμό και την καταστολή, την προσπάθεια
επιβολής λογοκρισίας στην τέχνη, την υποβάθμιση των καλλιτεχνικών μαθημάτων
στην Εκπαίδευση κ.ά.
Με συντεταγμένη πορεία κατευθύνθηκαν στο Σύνταγμα όπου από ντουντούκες και
μεγάφωνα έγιναν χαιρετισμοί από εκπροσώπους σωματείων. «Ένα χρόνο
αγωνιζόμαστε, ένα χρόνο έχουμε προβλήματα, δεν σταματάμε εδώ», δήλωσαν με
κάθε τρόπο οι καλλιτέχνες και εργαζόμενοι από τον ΠΜΣ, το ΕΕΤΕ, το ΣΕΗ, την
ΠΟΘΑ, το ΣΕΘΕΑ, την Ένωση Τραγουδιστών, το σωματείο κουκλοπαιχτών, τον Σύλλογο
Σπουδαστών Σχολών Χορού, Θεάτρου και Κινηματογράφου.
Η κινητοποίηση συνεχίστηκε με πορεία που κατέληξε στα Προπύλαια, απ' όπου
είχε αρχίσει και εκεί οι εργαζόμενοι του Πολιτισμού ανανέωσαν το αγωνιστικό
τους ραντεβού για αύριο, που έχουν προγραμματιστεί στο πλαίσιο του διημέρου #artattack, αγωνιστικά καλλιτεχνικά δρώμενα σε διαφορετικά σημεία του κέντρου της
Αθήνας και σε γειτονιές, αλλά και στο καλλιτεχνικό δρώμενο σε μορφή flashmob στην πλατεία Μοναστηρακίου.
Το αγωνιστικό ραντεβού ανανεώθηκε για το παναττικό συλλαλητήριο στις 17
Μάρτη που οργανώνουν Ομοσπονδίες και εργατικά σωματεία.
Μαζική, με ζωντάνια, παλμό και έντονο το στίγμα της νεολαίας, συγκέντρωση
Σωματείων και φορέων πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου στη Ν. Ιωνία
ενάντια στην κρατική καταστολή και τα σχέδια της κυβέρνησης.
«Δώστε λεφτά για Υγεία και
Παιδεία, όχι στην καταστολή και την τρομοκρατία», «Με λίγους γιατρούς
δεν βγαίνει πανδημία, μόνιμες προσλήψεις στην Υγεία», «Μέτρα προστασίας
στους χώρους δουλειάς, στα ΜΜΜ, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια», «Η
καταστολή δεν θα περάσει, η πάλη των μαθητών θα τη σπάσει», ήταν ορισμένα από τα συνθήματα στα πανό που έδιναν τον «τόνο» στη
συγκέντρωση και την πορεία.
«Εμβόλιο δεν βρίσκεται για την καταστολή, ελπίδα ο αγώνας για την
ανατροπή», «Πάλη οργανωμένη, πάλη ταξική, είναι η απάντηση στην
καταστολή», βροντοφώναξαν οι διαδηλωτές στην πορεία
στις γειτονιές της Ν. Ιωνίας. Οι γειτονιές απ' όπου πέρασε η διαδήλωση
υποδέχτηκαν με θέρμη και χειροκροτήματα τους διαδηλωτές, «αγκαλιάζοντας» τα
συνθήματα της πορείας.
Η συγκέντρωση ξεκίνησε από την πλατεία Σημηριώτη στη Ν. Ιωνία, όπου έγιναν
χαιρετισμοί από εκπροσώπους των Σωματείων, καθώς και από μαθητές εκλεγμένους σε
15μελή και εκπροσώπους της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Ν. Φιλαδέλφειας.
Τοαγωνιστικό ραντεβού ανανεώθηκε
για τις 17 Μάρτη, στα συλλαλητήρια των Σωματείων και
Ομοσπονδιών για την υγεία και τα δικαιώματα, κόντρα στον αυταρχισμό και την
καταστολή.
Στην κινητοποίηση συμμετείχαν ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ «Γ. Σεφέρης»,
η Δ' ΕΛΜΕ Αν. Αττικής,μαθητές εκλεγμένοι στα 15μελή και
εκπρόσωποι των Συντονιστικών Επιτροπών Μαθητών Ν. Φιλαδέλφειας και Ν. Ιωνίας, οΣύλλογος Γυναικών Μεταμόρφωσης, οΣύλλογος εργαζομένων Δήμου Νέας Ιωνίας,τοΣωματείο Εργαζομένων Δήμου Λυκόβρυσης - Πεύκης, η
Ένωση ΕΒΕ Μεταμόρφωσης, ο Σύλλογος Εργαζομένων στο νοσοκομείο "Αγία
Όλγα", ο Σύλλογος Γυναικών Νέας Ιωνίας, η Ένωση ΕΒΕ Ηρακλείου, η Ένωση ΕΒΕ
Νέας Ιωνίας, το Συνδικάτο Οικοδόμων Νέας Ιωνίας και ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων
Νέας Ιωνίας.
Έκθεση για τον
Δεκέμβρη του '44 και τη συμβολή των υγειονομικών και του νοσοκομείου στην
ηρωική λαϊκή πάλη
Μια ξεχωριστή πρωτοβουλία πήρε η ΚΟΒ Νοσοκομείου «Αγία Όλγα» της ΚΟΑ του ΚΚΕστη Νέα Ιωνία
Τετάρτη 09/12/2020 - 22:31
Τιμώντας την ηρωική πάλη της εργατικής τάξης και του λαού της Αθήνας κατά
το Δεκέμβρη του ‘44 πραγματοποιείέκθεση
φωτογραφικού υλικού στην είσοδο του κεντρικού κτιρίου του νοσοκομείου, που
καταγράφει τη συμβολή των υγειονομικών του νοσοκομείου και των απλών ανθρώπων
στην περίθαλψη των τραυματιών ΕΛΑΣιτών και του άμαχου πληθυσμού
Με την αυτενέργεια και την οργάνωσή του, μέσα από την Εθνική Αλληλεγγύη και
τις Λαϊκές Επιτροπές των συνοικισμών, ο λαός προσπάθησε να επιλύσει σε σύντομο
χρονικό διάστημα ζητήματα επισιτισμού και περίθαλψης σε συνθήκες απουσίας του
αστικού κράτους και εν μέσω ένοπλης πάλης.
Συγκεκριμένα, στις περιοχές του Βόρειου Τομέα μέσα σε ελάχιστο χρονικό
διάστημα συγκροτήθηκαν νοσοκομεία που λειτούργησαν άμεσα.
Mε συμβολικές κινητοποιήσεις οι υγειονομικοί βρέθηκαν στις πύλες νοσοκομείων
της Αττικής έχοντας στο πλευρό τους φορείς και σωματεία εργαζομένων.
Στα νοσοκομεία «Αττικόν», «Μεταξά», Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία»,
«Αγία Όλγα», «Ερυθρός Σταυρός»,«Ευαγγελισμός»,
ΚΑΤ,ΓΝ Νίκαιας, «Τζάνειο»,«Γεννηματά»,«Σωτηρία» «Παμμακάριστος» και αλλού δόθηκε το μήνυμα πως «τα
καλυμμένα στόματα έχουν φωνή», τη φωνή των εργαζομένων που βρίσκονται στην
πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στην πανδημία αντιμετωπίζοντας την εγκληματική
ανευθυνότητα της κυβέρνησης που βάζει σε κίνδυνο τη ζωή τους και τη ζωή των
ασθενών.
Το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στα αίμα και
στη βρωμιά και στάζει αίμα απ' όλους τους πόρους.
(Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο)
*
Με αφορμή την
έλλειψη ρεμδεσιβίρης
Του Θανάση
Ζαπάντη
Διευθυντής του Φαρμακείου του
Νοσοκομείου «Αγία Όλγα» και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στο
Νοσοκομείο
*
Remdesivir: Δραστική ουσία του εμπορικού σκευάσματος VEKLURY της φαρμακευτικής πολυεθνικής εταιρείας «GILEAD».
Η ρεμδεσιβίρη αναστέλλει τις ιογενείς RNA
πολυμεράσες και έχει ευρεία ενεργότητα έναντι ευρέως φάσματος φιλοϊών,
παραμυξοϊών και κορονοϊών (sarscov, merscov).
Ενδείκνυται, λοιπόν, για τη θεραπεία της νόσου COVID-19σε ενήλικες και εφήβους (άνω των 12 ετών και με σωματικό βάρος
τουλάχιστον 40kg) με πνευμονία, που χρήζει
συμπληρωματικό οξυγόνο.
Ένα φάρμακο πριν τη διασωλήνωση,
ένα φάρμακο πριν τη ΜΕΘ.
Σπουδαίο όπλο στα χέρια των γιατρών, αλλά μαθαίνουμε ότι δεν υπάρχουν
επαρκείς ποσότητες, λόγω των αυξημένων αναγκών.