Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιντέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιντέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιντέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κάστρο Υμηττού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κάστρο Υμηττού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 23 Απριλίου 2024

ΚΝΕ-ΚΚΕ: Ζωντάνεψε το Κάστρο του Υμηττού σε μια συγκινητική εκδήλωση τιμής και μνήμης — Φιλιώ Τόλια: Το Κάστρο του Υμηττού και η προσπάθεια απόκρυψης και παραχάραξης της Ιστορίας από το αστικό κράτος

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΚΕ ΚΑΙ ΚΝΕ - ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ ΔΑΦΝΗΣ-ΥΜΗΤΤΟΥ

«Ζωντάνεψε» το Κάστρο του Υμηττού σε μια συγκινητική εκδήλωση τιμής και μνήμης

Δευτέρα 22/04/2024 - 22:36

Εκδήλωση τιμής και μνήμης για το Κάστρο του Υμηττού (Αγραίων 47) πραγματοποίησαν οι Οργανώσεις Δάφνης-Υμηττού του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και το Παράρτημα Δάφνης-Υμηττού της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ την Κυριακή 21 Απρίλη.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν η Βούλα Σταμέλου, γενική γραμματέας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, καθώς και αντιπρόσωποι από τα Παραρτήματα Καισαριανής, Βύρωνα, Ηλιούπολης και Ζωγράφου. Παραβρέθηκαν, επίσης, από την οικογένεια του μαχητή ΕΠΟΝίτη Δημήτρη Αυγέρη και του Πέτρου Μπουλούμπεη.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με πορεία από την πλατεία προς το Κάστρο του Υμηττού. Εκεί την εκδήλωση άνοιξε η Φιλιώ Τόλια, πρόεδρος του Παραρτήματος Δάφνης-Υμηττού της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. Στον χαιρετισμό της ανέδειξε τόσο το ιστορικό πλαίσιο της εποχής όσο και το χρονικό της μάχης του Κάστρου του Υμηττού. Αναφέρθηκε, επίσης, στην προσπάθεια απόκρυψης και παραχάραξης της Ιστορίας.

Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

Γιάννης Ρίτσος: Αν η ελευθερία δε βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας, εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα ‒ Κώστας Βάρναλης: Πρωτομαγιά 1944

Γιάννης Ρίτσος: 1 Μαΐου 1909, Μονεμβασιά - 11 Νοεμβρίου 1990, Αθήνα Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 29.IV.2015 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Φρανσίσκο Γκόγια (30 Μαρτίου 1746, Φουεντετόντος, Ισπανία -
16 Απριλίου 1828, Μπορντό, Γαλλία), Ποιος μπορεί να το σκεφτεί αυτό;
Υδατογραφία με μελάνι (έναρξη, 1814-ολοκλ. 1823), 20.5 x 14.2 cm
 Μουσείο Πράδο, Μαδρίτη

ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

Εδώ πέσαμε, Παιδιά του λαού. Γνωρίζετε γιατί.
Γυμνοί· κατάσαρκα φορώντας τις σημαίες ‒
η Ελλάδα τις έραψε με ουρανό και άσπρο κάμποτο.
Ακούσατε τις ομοβροντίες στα μυστικόφωτα αττικά χαράματα.
Είδατε τα πουλιά που πέταξαν αντίθετα στις σφαίρες

αγγίζοντας με τα φτερά τους τον ανατέλλοντα πυρφόρον. Είδατε
τα παράθυρα της γειτονιάς ν’ ανοίγουν στο μέλλον. Εμείς
μερτικό δε ζητήσαμε. Τίποτα. Μόνον
θυμηθείτε το: αν η ελευθερία
δε βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας,

εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας.

ΑΘΗΝΑ, 20.V.64

«Η Αυγή», 24 Μαΐου 1964, σελ. 1.

ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ 
Αφιέρωμα στα 40 χρόνια του ΕΑΜ 
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 1988 (σελ. 125)

Τρίτη 28 Απριλίου 2015

28 Απριλίου 1944: Το Κάστρο του Υμηττού ή Οι ήρωες πολεμάνε σαν ΕΛΑΣίτες ‒ Ο Ναπολέων Σουκατζίδης και οι 200 της Πρωτομαγιάς

28 Απριλίου
1944 ‒Η μάχη στο «Κάστρο του Υμηττού»: Μια από τις πιο λαμπρές σελίδες του αγώνα του λαού της Αθήνας κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους.
Τρεις νεολαίοι ΕΛΑΣίτες της Αθήνας, ο διμοιρίτης Δημήτρης Αυγέρης και οι μαχητές Κώστας Φολτόπουλος και Θάνος Κιοκμενίδης αντιμετώπισαν 7 ολόκληρες ώρες, σ' ένα σπιτάκι του Υμηττού, 200 χιτλερικούς και ταγματασφαλίτες και αφού τους προξένησαν μεγάλες απώλειες έπεσαν και οι τρεις στο πεδίο της τιμής.

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο – Α' Μέρος: Αλεξ-ίσφαιροι – Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio (1 από 5) – Ταινίες (VIDEO)

Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα της ταξικής πάλης που σημάδεψαν τα χρόνια μας

Α'


Πάμε μωρό μου σινεμά

Μπάμπης Ζαφειράτος

 

 

Πάμε μωρό μου σινεμά
Για Χιούστον Κόπολα ή Ντε Πάλμα
Να ξαναβρούμε το ΠΙΓΚΑΛ
Το ΚΥΨΕΛΑΚΙ και την ΑΛΜΑ

 

Διάλεξε θρίλερ ή νουάρ
Δυο ώρες φυγή και αυταπάτη
Που απ’ τον καθρέφτη κάποιου μπαρ
Ο Μπόγκυ θα μας κλείνει μάτι

 

Γουστάρω πάλι σινεμά
Μελβίλ ή Πέκινπα ή Ραίη
Πάμε μωρό μου στο ΠΑΛΛΑΣ
Στην ΑΕΛΛΩ στο ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ

 

Μπροστά στο μαγικό πανί
–Το χέρι σου μες στο δικό μου–
Ζούμε διπλά κάθε σκηνή
Γινόμαστε ήρωες εκτός νόμου

 

Έχουμε χάσει Μπουνιουέλ
Τρυφώ Ντασέν και Τορνατόρε
Παίζονται τώρα στο ΛΙΛΑ
Στο ΒΟΞ στο ΕΚΡΑΝ και στο ΑΜΟΡΕ

 

Μετά από μια στενή επαφή
Που θα ’μαστε πιο λίγο μόνοι
Θα ’ναι γλυκιά η επιστροφή
Στου μέλλοντός μας την οθόνη

 

Free Cinema ή Nouvelle Vague;
Ράις Γκοντάρ ή Μονιτσέλι;
ΑΣΤΥ μωρό μου ή ΟΝΤΕΟΝ
ΝΙΡΒΑΝΑ
STUDIO ή ΕΛΛΗ;

 

Δείξε μου πόσο μ’ αγαπάς
Μη μου αρνηθείς σινεμαδάκι
Ας είναι και με
happy end
Μα πρέπει να βιαστείς λιγάκι

 

Έλα. Οι Ταβιάνι κι ο Βαντίμ
Ο Παζολίνι ο Κουροσάβα
Μας περιμένουν στο ΦΙΛΙΠ
στο ΑΛΕΞ στο ΑΘΗΝΑΙΟΝ στην ΑΒΑ

 

Πάμε μωρό μου όπου μου πεις
Κι όπου ποθεί η ψυχή σου πάλι
Στα Ιλίσια ή στην Κηφισιά
Στο Φάληρο ή στην Αμφιάλη

 

Χειμερινό ή θερινό;
Αϊζενστάιν ή Ντε Σίκα;
ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ ή ΑΛΦΑΒΙΛ;
ΑΪΝΤΑ ΚΑΡΜΕΝ ή ΑΜΙΚΑ;

 

Θνητοί οι πρωταγωνιστές
Θεοί εμείς απ’ την πλατεία
Και σταυρωμένοι εραστές
Κι επαναστάτες με αιτία

 

Έχει πρεμιέρα με Λουί Μαλ
Ρενέ Λεόνε και Αντονιόνι
Λέγε. ΙΝΤΕΑΛ ή ΕΤΟΥΑΛ;
Στο ΔΑΝΑΟ ή στην ΑΝΕΜΩΝΗ;

 

Πάμε μωρό μου σινεμά
Στου σκοταδιού το αργό ταξίδι
Μετά θα δούμε κριτική
Του Ακτσόγλου και του Ραφαηλίδη

 

Μια αναπαράσταση η ζωή
Πρόβα αόρατου θιάσου
Εσύ να γίνεσαι βροχή
Να πνίγομαι στη αγκαλιά σου

 

Και στην καρδιά μας θ’ αντηχεί
Σαν χαμηλώνουνε τα φώτα
Της Καραΐνδρου η μουσική
Του Μορικόνε και του Ρότα

 

Κι άμα ο κόσμος πάει στραβά
Να δεις πώς θα ’ρχεται στα ίσα
Κι η αγάπη μας παντοτινά
Θα στέκει σαν γιγαντοαφίσα

 

Διώξε τα σύννεφα του χθες
Πάμε μαζί και χαμογέλα
Διάλεξε τ’ όνειρο που θες
Τζίλντα μου Μαίριλυν και Στέλλα

 

…………………………………

 

Έξω το φως είναι απειλή
Σκληρή η σιωπή τα λόγια στείρα
Η πόλη που πυροβολεί
Με σιγαστήρα

 

(1979-2021)

____________

 

Το Πάμε μωρό μου σινεμά, 11στροφο, γράφτηκε από Σεπ. 1979 έως Ιαν. 1980 και πρωτοδημοσιεύτηκε σε αυτή τη Ρετροσπεκτίβα, σαν προοίμιο σε κάθε μιας από τις 4 συνέχειές της (17 και 31/12/2014, 7 και 15/1/2015).

Σε αυτή την ολοκληρωμένη 19στροφη μορφή του, με στίχους που για διάφορους λόγους είχανε μείνει εκτός και με άλλους που γράφτηκαν στην πορεία, δημοσιεύτηκε στην Κατιούσα, στις 28/2/2021: Πάμε μωρό μου σινεμά – Μικρή ελεγεία για τα σινεμά που αγαπήσαμε και θ’ αγαπάμε πάντα, όπου υπάρχει και η  εξελικτική του διαδρομή. Την ίδια μέρα δημοσιεύτηκε και στην Μποτίλια Στον Άνεμο.

Η 11στροφη εκδοχή παραμένει μόνο, και για την... ιστορία, στη συγκεντρωτική σελίδα των περιεχομένων της Ρετροσπεκτίβας.

*





Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο
 
(Από την αφήγηση ενός παλιού Αμπελοκηπιώτη)
 
Α' Μέρος: Αλεξ-ίσφαιροι

Αναφορές

Ενδεικτικά: Το ΦΛΕΡΥ–ΑΘΗΝΑΙΟΝ και ο Γίγας Δημητρίου. Το ΑΛΕΞ των Πέντε Κρεμασμένων, η μάχη του ΕΛΑΣ για να τους πάρουν. Ο Αλεξίσφαιρος ΟΠΛΑτζής Σωκράτης Φαληρέας. Η ΚΑΡΜΕΝ της Καίτης Γκρέυ...
 
*

Σινεμά:
Νιρβάνα, Αλίκη, Σαβόγια-Φλερύ-Αθήναιον, Αθηναία-Γαλαξίας, Άνεσις, Ελληνίς, Άστρον, Ανδόρα, Αλάμπρα, Αΐντα, Κάρμεν, Άρχων, Αλέγρα, Άλεξ, Ρέο, Έλενα, Ιλίσια, Ιλισσός,
 και
Βίλα Μαργαρίτα
*
Ταινίες:
Οι Τελευταίες Μέρες Της Πομπηίας (1959), Ο Τυχοδιώκτη της Πεντάρας (1957), Ο Άνθρωπο Που Έβλεπε Τα Τραίνα Να περνούν (1966)
*
Πρόσωπα:
Βασίλης Δημητρίου (Ζωγράφος γιγαντοαφίσας), Παναγιώτης Μιχόπουλος (Καραγκιοζοπαίχτης), Σόλων Κυδωνιάτης (Αρχιτέκτονας), Καίτη Γκρέυ (Η φωνάρα), Αντώνης Στεργιάκης (ο Αλφαβίλ), Λάζαρος Κυρίτσης (ΠΕΑΕΑ), Αντρέας Καραβίδας (ΚΟΑ - ΚΚΕ)
Οι πέντε κρεμασμένοι
μέλη ΕΠΟΝ - ΕΑΜ:
Αχιλλέας Πλατυμέσης, 34 χρονών· Επαμεινώνδας Βαμπούλης, 26 χρονών· Ευάγγελος Στεργίου, 48 χρονών· Βλάσης Αποστολάρης, 21 χρονών· Βασίλειος Μπακόπουλος, 41 χρονών. 
Και
Σωκράτης Φαληρέας (ΟΠΛΑ)
*
Συγγραφείς:
Ορέστης Μακρής (Γιάννης - ΕΛΑΣ),  Σπύρος Κωτσάκης (Νέστορας - ΕΛΑΣ), Βασίλης Μπαρτζιώτας (ΟΚΝΕ -ΕΑΜ), οι συγγραφείς: Μενέλαος Χαραλαμπίδης, Ιάσονας Χανδρινός, Βάσος Π. Μαθιόπουλος , Δημήτρης Φύσσας (ΤΑ ΣΙΝΕΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ), Γιώργος Χατζόπουλος (εκδ. Κάλβος)

*
 

 

Α', Β', Γ' και Δ' Μέρος:

Πρόλογος - Τίτλοι αρχής

Ταινίες, ταινίες, ταινίες...

Αμέτρητες ταινίες. Γέννημα θρέμμα Αθηναίος, Αμπελοκηπιώτης. Εκεί γεννήθηκα, εκεί μεγάλωσα και από εκεί συνταξιοδοτήθηκα –όταν υπήρχε αυτή η πολυτέλεια– μετά 37 έτη ευδοκίμου υπηρεσίας... στον Πύργο Αθηνών.

Προνομιακή περιοχή, δεκάδες σινεμά γύρω τριγύρω. Από το ένα βγαίναμε, στο άλλο μπαίναμε...


Δεξιά το υπό ανέγερση κτήριο του Πύργου Αθηνών στο οικόπεδο του σινεμά Αλίκη και στην απέναντι της Σινώπης γωνία του Γαλαξία διακρίνεται η κάθετη μαρκίζα. (Πηγή φωτό [1])
Τώρα –τι σύμπτωση!–, πριν γίνει ο Πύργος, τόπος εργασίας, τον είχα επισκεφθεί ως... σινεμά ΑΛΙΚΗ. 4-5 καλοκαίρια έπαιξε, από το 1959-1963 (κατ' άλλους το '65 ). Εκεί είδαμε τις Τελευταίες μέρες της Πομπηίας (1959) με τον Στηβ Ρηβς Στηβ Ρύση, όπως τον πρόφερε ο γείτονάς μου ο Παναγιώτης ο οικοδόμος που ήταν φαν και ζήλευε τα μπράτσα του, μπρατσάς πολύ κι ο ίδιοςτην Κριστίν Κάουφμαν, τον Φερνάντο Ραίη, σε σκηνοθεσία Μάριο Μπονάρ και Σέρτζιο Λεόνε, βεβαίως! Καμμιά φορά στα διαλείμματασ πούλαγα και κάνα σάμαλι! Όμως, ούτε εκεί ούτε στον Αίαντα (Β΄ Μέρος) μου κόλλησαν ένσημα (Μάνααα!!!)
Ταινίες, ταινίες, ταινίες... Άλλωστε, μια ταινία είν' η ζωή μας.
Κι ο κινηματογραφικός μου κόσμος χωρίζεται στην προ και μετά Αλκυονίδας και STUDIO εποχή (όπως και πάρα πολλών της γενιάς μου), με επίκεντρό του τη Νιρβάνα. Το γιατί Νιρβάνα (και όχι Αθήναιον, ας πούμε, που βρίσκεται στο κέντρο των Αμπελοκήπων) οφείλεται σε τρεις κυρίως λόγους: