ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΝΝΕΑ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΣΦΕΑ 1967 - 1974
Συνέχιση του αγώνα για «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία - Λαϊκή Κυριαρχία. Έξω οι ΗΠΑ - ΕΞΩ το ΝΑΤΟ»
Την ανάγκη συνέχισης του αγώνα για «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία - Λαϊκή Κυριαρχία. Έξω οι ΗΠΑ - ΕΞΩ το ΝΑΤΟ», 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, επισημαίνουν σε ανακοίνωσή τους τα εννέα μέλη του ΔΣ του ΣΦΕΑ 1967 - 1974.
Συγκεκριμένα, οι Δούρος Βασίλης, Κούκου Κωνσταντίνα, Παπαμιχαλάκης Γιάννης, Σαχίνης Αγάπιος, Σεφέρης Κώστας, Σκουρτόπουλος Σταύρος, Τζιατζής Θεόδωρος, Τριανταφύλλου Νίκος και Χαλβατζής Σπύρος, αναφέρουν πως «σήμερα, παρά τις αλλαγές που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια ως αποτέλεσμα των λαϊκών αγώνων, θεωρούμε ότι τα οικονομικά, κοινωνικά, και δημοκρατικά δικαιώματα και οι ελευθερίες του Λαού μας ακρωτηριάζονται από την κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων και τις κυβερνήσεις τους, την ανεξέλεγκτη δράση τους για το μέγιστο κέρδος σε βάρος του λαού μας, στα πλαίσια τόσο της οικονομικής κρίσης όσο και της ανάπτυξης, αλλά και του παγκόσμιου ανταγωνισμού συμφερόντων».
Παράλληλα τονίζουν ότι «η ζωή καταγράφει ότι η ενσωμάτωση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, στην Ε.Ε, που αποτελεί στρατηγική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, δεν εξασφαλίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού, ούτε εξασφαλίζει την ασφάλεια της χώρας, που την έχουν εναποθέσει όλες οι κυβερνήσεις σε αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, ούτε θα εξασφαλίσει την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του» φέρνοντας ως παράδειγμα τη χούντα και την τραγωδία της Κύπρου, ενώ εκφράζουν και την αλληλεγγύη τους στο λαό της Παλαιστίνης ενάντια στην ισραηλινή επιθετικότητα και κατοχή.
Το κείμενο των μελών του ΔΣ του ΣΦΕΑ
«Εμείς, τα 9 μέλη του Δ.Σ. του ΣΦΕΑ 1967-1974, με τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου υπογραμμίζουμε την ανάγκη συνέχισης του αγώνα για "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία - Λαϊκή Κυριαρχία. Έξω οι ΗΠΑ - ΕΞΩ το ΝΑΤΟ".
Πριν 50 χρόνια με επίκεντρο το Πολυτεχνείο στην Αθήνα ξέσπασε ένα ισχυρό κύμα αντίθεσης και αντίστασης στο καθεστώς της χούντας, με τα γνωστά συνθήματα ("Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία", "Κάτω η Χούντα", "Δεν περνά ο φασισμός", "Λαϊκή Κυριαρχία - Ανεξαρτησία", "Έξω οι ΗΠΑ - Έξω το ΝΑΤΟ"). Μέσα σε τρεις μέρες πήρε το χαρακτήρα ενός λαϊκού ξεσηκωμού, που απλωνόταν ώρα την ώρα στο κέντρο της Αθήνας, σε λαϊκές γειτονιές, σε τεχνικές σχολές, σε γυμνάσια, σε τόπους δουλειάς και σε άλλες πόλεις (Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα). Ήταν εντυπωσιακή η γρήγορη εξάπλωση της λαϊκής πάλης, στην οποία εντάχθηκαν μαζικά χιλιάδες άνθρωποι συμμετέχοντας με αυταπάρνηση, αυτοθυσία, ηρωισμό και πνεύμα αφοβίας απέναντι στους κατασταλτικούς μηχανισμούς της χούντας. Ήταν μια έκρηξη λαϊκής πρωτοβουλίας, συλλογικότητας, αλληλεγγύης.
