Ο λύκος δεν αλλάζει
ΦΑΚΟΣ ΕΡΥΘΡΑΣ ΕΠΑΦΗΣ
Είναι τώρα που οι λύκοι πλησιάζουν και ύπουλα και αγεληδόν, μας κυκλώνουν ως κοπάδι, ακριβώς επειδή τους εκχωρήσαμε το “φυσικό προνόμιο” να αποφασίζουν ποια πρόβατα θα κουρευτούν, ποια θα σφαγούν, και ποια θα συντηρηθούν με τα ελάχιστα, ώστε να διατηρηθεί η κανονικότητα της αγοράς.
Μπήκαμε στην εποχή των λύκων. Εξ ου και οι καθημερινές αναφορές σε αγέλες, λυκοφωλιές, λυκοφιλίες, κι άλλα τέτοια που αντιπαρατίθενται σε μοναχικούς λύκους που αλυχτούν στο ολόγιομο φεγγάρι... έτσι ώστε να νομιμοποιείται η ανθρωποφαγία κατά το homo hominis lupus.
Η γνωστή ρήση, ο λύκος τρίχα αλλάζει -τομάρι δεν αλλάζει, είναι που δεν πρέπει να έρθει στην επιφάνεια, ούτε ως θύμηση της κοινής εμπειρίας μιας κοινωνίας προβάτων.
Τα πρόβατα, τα επί σφαγήν λοιπόν την επόμενη της πανδημίας μέρα, πρέπει να πειστούν με κάθε μέσο, κάθε τρόπο, και με όπλο τον κίνδυνο να πεθάνουν από τον αόρατο ασυμπτωματικό εχθρό τους, ότι οφείλουν να αρκούνται στην τρίχα.
