Κώστας Μαραγκουδάκης: Ο αγώνας συνεχίζεται και από το «Σπίτι του Αγωνιστή»

Ο Κώστας Μαραγκουδάκης

Επίσκεψη στο «Σπίτι του Αγωνιστή» – Συνέντευξη με τον Κώστα Μαραγκουδάκη

Κείμενο – φωτογραφίες: Οικοδόμος // atexnos

Αν για κάποιον που ζει μια «ήσυχη» και «φυσιολογική» ζωή θεωρείται αυτονόητο ότι τα τελευταία χρόνια αυτής της ζωής θα συνοδεύονται από όλα εκείνα τα αγαθά που την κάνουν ζεστή και ανθρώπινη, για τον αγωνιστή που πέρασε μέσα από τις θύελλες πολέμων, φυλακίσεων, διώξεων και κουβαλάει στην πλάτη του τις κακουχίες που επιφέρουν οι φουρτούνες των λαϊκών αγώνων, η απάνεμη γωνιά όπου θα ξαποστάσει  κάθε άλλο -πολλές φορές- παρά δεδομένη είναι. Το Σπίτι του Αγωνιστή είναι μια τέτοια γωνιά.

Η πρώτη συνάντηση με τον Κώστα Μαραγκουδάκη, πρόεδρο του Ιδρύματος Περίθαλψης Ηλικιωμένων Αγωνιστών «Το Σπίτι του Αγωνιστή» είχε γίνει  με αφορμή την προετοιμασία της εκδήλωσης-παρουσίασης από το ΑΤΕΧΝΩΣ του βιβλίου του Χρήστου Νταβαντζή: Όσα επέζησαν στη μνήμη… Οδοιπορικό μιας ζωής, όπου συμμετείχε ο ίδιος ως ομιλητής (φωτο-ρεπορτάζ από την εκδήλωση καθώς και τις ομιλίες μπορείτε να δείτε εδώ). Μου είχε μιλήσει με ενθουσιασμό, μα και περηφάνια για την πορεία και τους στόχους του Ιδρύματος και με ξενάγησε στους χώρους του. Πριν τον αποχαιρετήσω, τότε, του ζήτησα να μου υποσχεθεί ότι μετά την εκδήλωση θα διέθετε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του για μια συνέντευξη, κάτι που δέχτηκε με χαρά.

Πυκνά γκρίζα σύννεφα έζωναν τον αττικό ουρανό απ’ άκρη σ’ άκρη στη διαδρομή προς το Σπίτι του Αγωνιστή, στον Άγιο Δημήτριο. Το κόπασμα  του αέρα, η μυρωδιά της ατμόσφαιρας, όλα έδειχναν ότι ήταν ζήτημα χρόνου να ξεσπάσει καταιγίδα. Μπαίνοντας στο χώρο υποδοχής του Ιδρύματος τα μάτια μου συνάντησαν έναν απόμαχο του αγώνα που βολτάριζε, στηριζόμενος στη μαγκούρα του, λίγο πριν τη μεσημεριανή σιέστα. Ο συνειρμός ήρθε ακάλεστος: ο λαός μας και οι πρωτοπόροι των αγώνων του, οι κομμουνιστές, πέρασαν μέσα από τόσες καταιγίδες και δε λύγισαν, ούτε θα λυγίσουν.