Ερνέστο Γκεβάρα δε λα Σέρνα, γνωστός και ως «Τσε»
(Che Guevara - Ernesto Guevara de la Serna)
Γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου 1928 στο Ροσάριο της Αργεντινής
Δολοφονήθηκε από τη CIA, στις 9 Οκτωβρίου 1967, στη Λα Ιγέρα της Βολιβίας
Σχέδιο (4ο από 5 του Τσε), Μπάμπης Ζαφειράτος, 14.Χ.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο
Τα κείμενα που ακολουθούν προέρχονται όλα από το υπό έκδοση (σύντομα) βιβλίο, Μπάμπης Ζαφειράτος: Ο Τσε της Ποίησης - Ο ποιητής των Ποιητών, με ποιήματα και κείμενα του Τσε, ποιήματα και κείμενα άλλων για τον Τσε, ποιήματα από την προσωπική, χειρόγραφη Ανθολογία του Τσε κλπ κλπ....
Θα μπορούσε να ειπωθεί κάλλιστα πως ο Τσε είναι ο Ποιητής των Ποιητών, αφού —εκτός του ότι τα ποιήματά του έχουν μεγάλη λογοτεχνική αξία και ο ίδιος είναι αναμφισβήτητα ο Μεγάλος Ποιητής της Επανάστασης— περισσότεροι από 200 σημαντικοί ποιητές τού έχουνε αφιερώσει στίχους τους ή και ολόκληρες ποιητικές τους συλλογές⸱ ποιητές βραβευμένοι με τα μεγαλύτερα βραβεία της χώρας τους, ανάμεσά τους και 3 νομπελίστες (οι τρεις πρώτοι από εδώ: Πάμπλο Νερούδα (1973), Βιθέντε Αλεϊξάντρε (1977), Ντέρεκ Γουώλκοτ (1992).
Πάνω επίσης από 200 είναι και τα τραγούδια-ποιήματα, μα και συμφωνικά έργα, τζαζ, ορατόρια κ.λπ. που έχουνε γραφτεί για τον αθάνατο Κομαντάντε, ανάμεσά τους η Τζούντυ Κόλινς, ο τζαζίστας Τσάρλυ Χέυντεν με το Song for Che, ο Χανς Βέρνερ Χέντσε με το ορατόριο Η Σχεδία της Μέδουσας, ένα ρέκβιεμ για τον Τσε κλπ
Αν λογαριάσουμε δε και τις κινηματογραφικές ταινίες που έχουνε γυριστεί γι’ αυτόν, τα διηγήματα, τα ποιητικά κείμενα (Χοσέ Λεσάμα Λίμα, Αλέχο Καρπεντιέρ, Ίταλο Καλβίνο, Ζοζέ Σαραμάγκου), κόμικς, ζωγραφική, χαρακτική –ανάμεσά τους και ο δικός μας Τάσσος με δύο έργα του, Μνήμη Τσε Γκεβάρα. Ο Αρχάγγελος με το πολυβόλο, Α΄ και Β΄, 1968– και πολλά πολλά άλλα, τότε, σίγουρα ο τίτλος του Ποιητή των Ποιητών δεν είναι καθόλου σχήμα λόγου.
Η ποίηση και οι ποιητές δεν τον εγκαταλείψανε ποτέ.
Ερνέστο “Τσε” Γκεβάρα
Yevgueni Yevtushenko (Ρωσία)
La Llave Del Comandante
Γεφτουσένκο (18
Ιουλ. 1933, Ιρκούτσκ Σιβηρίας, ΕΣΣΔ – 1 Ιουλ. 2017, Τάσλα, Οκλαχόμα, ΗΠΑ)
Φωτό: Αεροδρόμιο Κένεντυ, Ιαν. 1972. (Πηγή: https://picturehistory.livejournal.com)
Γεβγκένι Γεφτουσένκο
Το Κλειδί του Κομαντάντε
Τ’ άλογά μας καλπάζουνε
γραμμή για Ιγέρα.
Δεξιά μας η άβυσσος χάσκει,
ζερβά μας η άβυσσος πάλι.
Σαν σε σκέφτομαι Κομαντάντε
το φορτίο σου είναι ασήκωτη σφαίρα.
Κουβαλάω μια σιωπή σαν σεισμό
που μου σπάει το κεφάλι.
Για τους αντάρτες, εδώ
δεν υπάρχουν μνημεία.
Τα μνημεία τους με τα λυπημένα
ανθρώπινα πρόσωπα είναι οι βράχοι.
Τα σύννεφα ακίνητα
σαν να σκέφτονται ανθρώποι μονάχοι
σαν να σκέφτεται το τοπίο
εδώ στην ορεινή Βολιβία.
Νιώθω πως είμαι γεμάτος χαράδρες,
όλος πέτρα σκληρή και τραχιά
σαν τα βράχια στην άγρια σιέρα.
Τα νεύρα μου τεντώνουνε⸱ χαλινάρι που το τραβάει με βία
καβαλάρης σε ατίθασο άτι.
Το ρυθμό μου σ’ ετούτο το ποίημα τον δίνουνε
τα αλογοπέταλα πάνω στην ξέρα
που παραπατάνε στις πέτρες
στο θανάσιμο αυτό μονοπάτι.
Κομαντάντε, η βιομηχανία ζητάει
τ’ όνομά σου φτηνά να πουλήσει
Με τ’ ακριβό όνομά σου
καινούργιους πελάτες να τραβήξει ζητά
Κομαντάντε,
όρκο παίρνω,
το πορτρέτο σου έχω δει στο Παρίσι,
σ’ αυτά τα μικρά τα σορτσάκια
που τα λένε καυτά.
[...]
(Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 10 Σεπτεμβρίου 2022)
Συνεχίστε την ανάγνωση »»»»»» με το πρωτότυπο ισπανικό κείμενο και σημειώσεις
