Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιντέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιντέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιντέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μέστρε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μέστρε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020

Μπάμπης Ζαφειράτος: Χουάν Χέλμαν, Ο Φιντέλ το άλογο και η γλυκιά παλίρροια της Επανάστασης — 4+1 ποιήματα

1957. Σιέρα Μαέστρα. Ο Φιντέλ το άλογο, στο άλογο λόγω… γρίπης. Φωτό, Ενρίκε Μενέσες. (Πηγή: https://www.msn.com/es>-es)

*
κόντρα στον κόσμο ολάκερο σ’ ένα παλούκι εκρέμασε
την ίδια την καρδιά του μοναδικό του απόχτημα
μες στον αέρα την ξεδίπλωσε σαν μια σημαία τεράστια
σαν μια μεγάλη πυρκαγιά κόντρα στη μαύρη νύχτα
είναι ο φιντέλ μια χώρα

*


Τα τέσσερα ποιήματα που παρουσιάζονται εδώ είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής στον Γίγαντα Φιντέλ, με αφορμή την 94η επέτειο γέννησής του (13 Αυγ. 1926 – 25 Νοε. 2016).
Προέρχονται από την ποιητική συλλογή GOTÁN (1962), του σπουδαίου Αργεντίνου ερωτικού ποιητή, και στρατευμένου κομμουνιστή, Χουάν Χέλμαν (3 Μαΐ. 1930 – 14 Ιαν. 2014).
Στο πρώτο ποίημα, το καλύτερο κατά τη γνώμη μου που έχει γραφτεί για τον Φιντέλ –από τις μεγαλύτερες μορφές όλων των εποχών– ο Χέλμαν εκφράζει την αγάπη του και το θαυμασμό του στον αθάνατο Κομαντάντε· στα άλλα τρία αποτυπώνεται ο έρωτάς του για την Κουβανική Επανάσταση και η μεγάλη της επίδραση στη ζωή και στην ποίησή του.
Η επανάσταση και ο έρωτας. Ο έρωτας για την επανάσταση. «Η γλυκιά παλίρροια της Επανάστασης»…
Και ο Φιντέλ, «το άλογο», όπως τον εφώναζε τρυφερά ο λαός. Που «έκανε την καρδιά του σημαία, την έκανε ψωμί, νερό, μπαρούτι, να φάνε, να πιούνε, να πολεμήσουνε οι λαοί, για να πραγματοποιήσουνε το όνειρο εκείνο που το βλέπεις μονάχα σε έναν (παν)ανθρώπινο σοσιαλιστικό κόσμο. Στον σημερινό κόσμο της Κούβας, λαμπρό παράδειγμα ανώτερης προσφοράς και απόλυτης διεθνιστικής αλληλεγγύης.
 [Δυο λόγια για τη συλλογή, βλ. κάτω].

Χουάν Χέλμαν: 4+1 ποιήματα
Αργότερα, με την δημοσίευση της 3 Μαΐου 2021,
Μπάμπης Ζαφειράτος: Χουάν Χέλμαν (3.5.1930 – 14.1.2014), Γκοτάν (7 ποιήματα)
προστέθηκε το ποίημα Γράμμα στον Ρεταμάρ που μεταφράστηκε εκείνη την περίοδο (Απρ. 2021) και ανήκει στην ίδια ενότητα της συλλογής (βλ. στα Επιλεγόμενα).
 
*
Πρόλογος – Μετάφραση – Επιλεγόμενα
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο
Πρώτη δημοσίευση Κατιούσα, 13/8/2020

*

Φιντέλ, 1958. Ποταμός Γιάρα, Σιέρα Μαέστρα.
Φωτό του Ενρίκε Μενέσες. (Πηγή:
http://www.fidelcastro.cu)


Χουάν Χέλμαν
Φιντέλ

θα πούνε αυτολεξεί για τον φιντέλ
μεγάλος αρχηγός αυτός που άναψε φωτιές στην ιστορία και τα ρέστα
μα ο λαός τονε φωνάζει το άλογο κι είναι η πάσα αλήθεια
μια μέρα εκαβαλίκεψε ο φιντέλ απάνω στον φιντέλ
τίναξε το κεφάλι του μπροστά κι ενάντια ρίχτηκε στον πόνο ενάντια στο θάνατο
κι ακόμα πιο ορμητικά ενάντια στης ψυχής τον κουρνιαχτό
η Ιστορία θα φλυαρήσει για τις ένδοξες τις πράξεις του
μα προτιμάω να τονε θυμάμαι εκεί στο γύρισμα της μέρας
που εκοίταξε τη γη του και είπε είμαι η γη
που το λαό του εκοίταξε και είπε είμ’ ο λαός
κι έβαλε τέρμα στο μαράζι του στη λησμονιά του στα σκοτάδια του
και μοναχός του κόντρα στον κόσμο ολάκερο σ’ ένα παλούκι εκρέμασε