Κώστας Γουλιάμος: Oh là là! - Bienvenue ή Lagarde = la garde = η φρουραρχίνα (του κεφαλαίου) και η ανησυχία της για τις μισθολογικές αυξήσεις

Κώστας Γουλιάμος (*)

Oh là là! – Bienvenue

Tην κύρια πηγή ανησυχίας στην Ευρωζώνη αποτελούν οι μισθολογικές αυξήσεις, αναφώνησε πριν από λίγες ώρες η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ…

Το είπε η εν λόγω κυρία που κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για κατάχρηση εξουσίας στην πολύκροτη υπόθεση «Ταπί»… γιατί η συγκεκριμένη κυρία ενέκρινε το 2008 την καταβολή αποζημίωσης στον επιχειρηματία Μπερνάρ Ταπί, ύψους 404 εκατ. ευρώ, στο πλαίσιο της διαιτησίας για τη διευθέτηση της διένεξής του με την τότε κρατική τράπεζα Κρεντί Λιονέ.

Η Κριστίν Λαγκάρντ, τότε υπουργός Οικονομίας, κρίθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2016 ένοχη για «αμέλεια» από το Δικαστήριο της Δημοκρατίας. Ωστόσο δεν της επιβλήθηκε ποινή, γεγονός που προκάλεσε ζωηρές επικρίσεις.

Αλλαγή φρουράς (la garde)

«Πλεόνασμα» κοροϊδίας

Πιο ξένος για το λαό δεν θα μπορούσε να είναι ο καβγάς που έχουν ανοίξει από προχτές ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τις δηλώσεις Λαγκάρντ για την ανάγκη να μειωθούν τα λεγόμενα πρωτογενή πλεονάσματα.

• Τόσο η ΝΔ, που λέει ότι τάχα έχει ήδη αρχίσει να αποδίδει ο «μεταρρυθμιστικός της οίστρος» και ότι θα αποτελέσει «εγγύηση» προς δανειστές και «εταίρους», όταν θα υποβάλει αντίστοιχο αίτημα,
• όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατηγορεί τη ΝΔ για «αφωνία» και «υποκρισία», επειδή δεν διεκδικεί άμεσα τη μείωση των πλεονασμάτων, αξιοποιώντας τη δική του αντιλαϊκή «παρακαταθήκη»,

προσπαθούν να παρουσιάσουν έναν καραμπινάτο στόχο του κεφαλαίου σαν στόχο του λαού.

• Μήπως η μείωση των πλεονασμάτων και ο περισσότερος «δημοσιονομικός χώρος» θα πάνε για να καλυφτούν οι λαϊκές ανάγκες;

Όταν η Κριστίν συναντάει τον... Κάρολο: Προετοιμασία της αστικής τάξης για την επόμενη καπιταλιστική κρίση

−Άλλωστε, εμείς οι μαρξιστές, Κριστίν, καταλαβαινόμαστε απόλυτα!

*

Πώς ξεπερνά η αστική τάξη τις κρίσεις; Από τη μια μεριά καταστρέφοντας αναγκαστικά μάζες από παραγωγικές δυνάμεις. Από την άλλη, κατακτώντας καινούργιες αγορές και εκμεταλλευόμενη πιο βαθιά τις παλιές. Πώς, λοιπόν; Προετοιμάζοντας πιο ολόπλευρες και πιο τεράστιες κρίσεις και ελαττώνοντας τα μέσα για να προλαβαίνει τις κρίσεις.

Καρλ Μαρξ - Φρήντριχ Ένγκελς: Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος (1848). Εισαγωγή - Αστοί και Προλετάριοι

*

Πολλά αντιλαϊκά σενάρια...

Εδώ και μερικές μέρες, στην προοπτική της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια, που προπαγανδίζει η κυβέρνηση, και στο σενάριο της «προληπτικής γραμμής στήριξης», που προβάλλεται είτε ως «κίνδυνος» είτε ως «αντιπρόταση» από ορισμένα αστικά επιτελεία, προστέθηκε το ενδεχόμενο να υπάρξει «τεχνική παράταση» του 3ου μνημονίου, άγνωστο για πόσον καιρό μετά τον Αύγουστο του 2018, οπότε προβλεπόταν η τυπική του ολοκλήρωση.

Θυμίζουμε ότι αντίστοιχη παράταση δόθηκε και στο 2ο μνημόνιο, το Δεκέμβρη του 2014, με τον τότε υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, να δηλώνει ότι

«η Ελλάδα χρειάζεται λίγο χρόνο ακόμα για να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις».

Τον Αύγουστο της επόμενης χρονιάς, και αφού μεσολάβησαν οι εκλογές του Γενάρη, η κυβέρνηση ψήφισε το 3ο μνημόνιο, μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

• Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, ανεπίσημα διακινείται η «εξήγηση» ότι δεν επαρκεί ο χρόνος μέχρι το Γιούρογκρουπ του Ιούνη για να νομοθετήσει η κυβέρνηση όλα τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης», και επομένως χρειάζεται να παραταθεί η ισχύς του μνημονίου.

Έτσι, η συζήτηση αξιοποιείται και για τον εκβιασμό του λαού να δεχτεί αδιαμαρτύρητα νέα μέτρα και θυσίες, στο όνομα της «ανάκαμψης», μετά από σχεδόν εννιά χρόνια κρίσης.