Μπάμπης Ζαφειράτος: Διπλό κέρασμα σήμερα με τη φωνή του Ρόκε Δάλτον και ένα σχέδιο — Υγεία και δύναμη σε όλους (τους φίλους μόνο) ¡Hasta La Poesía De La Revolución!

Ρόκε Δάλτον. Ελ Σαλβαδόρ
Γεννήθηκε στο Σαν Σαλβαδόρ, 14 Μαΐ. 1935 – Δολοφονήθηκε στο Κεσαλτεπέκε, 10 Μαΐ. 1975
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 22.VI.2019 (Μολύβι σε χαρτί, 21χ29 εκ.)

Πρακτικό

Ρόκε Δάλτον

Στο όνομα αυτών που ξενοπλένουνε
(και βγάζουνε απ’ τα ασπρόρουχα την ξένη βρόμα)

Στο όνομα αυτών που φυλάνε τα ξένα τα παιδιά
(και πουλάνε την εργατική τους δύναμη
υπό μορφή αγάπης μητρικής και εξευτελισμών)

Στο όνομα αυτών που ζούνε κάτω από ξένη στέγη
(που όμως δεν είναι μια μήτρα ασφαλής, παρά ένας τάφος ή μια φυλακή)

Στο όνομα αυτών που τρώνε τα ξεροκόμματα των ξένων
(και τα μασάνε λες κι είναι κλέφτες)

Στο όνομα αυτών που ζούνε σε μια πατρίδα ξένη
(τα σπίτια και τα εργοστάσια και τα μαγαζιά
κι οι δρόμοι και οι πόλεις και τα χωριά
και τα ποτάμια και οι λίμνες και τα ηφαίστεια και τα βουνά
είναι πάντα των άλλων
γι’ αυτό βρίσκεται εκεί η αστυνομία και η φρουρά
για να τα προφυλάξει από μας)

Στο όνομα αυτών που όλο τους το βιος
είναι πείνα εκμετάλλευση αρρώστιες
δίψα για δίκιο και νερό
κυνηγητό καταδίκες
εγκατάλειψη ερημιά τυραννία θάνατος

Κατηγορώ την ατομική ιδιοκτησία
που μας στερεί τα πάντα.


Παράνομα Ποιήματα, 1975
Πέμπτη Ενότητα: Ποιήματα για να ζεις και να το καλοσκέφτεσαι

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 24 Μαΐου 2019

*

Ρόκε Δάλτον: Ποιήματα από τον Μπάμπη Ζαφειράτο

*

 
Acta

Roque Dalton

En nombre de quienes lavan ropa ajena
(y expulsan de la blancura la mugre ajena)
En nombre de quienes cuidan hijos ajenos
(y venden su fuerza de trabajo
en forma de amor maternal y humillaciones)
En nombre de quienes habitan en vivienda ajena
(que ya no es vientre amable sino una tumba ο cárcel)
En nombre de quienes comen mendrugos ajenos
(y aún los mastican con sentimiento de ladrón)
En nombre de quienes viven en un país ajeno
(las casas y las fábricas y los comercios
y las calles y las ciudades y los pueblos
y los ríos y los lagos y los volcanes y los montes
son siempre de otros
y por eso está allí la policía y la guardia
cuidándolos contra nosotros)
En nombre de quienes lo único que tienen
es hambre explotación enfermedades
sed de justicia y de agua
persecuciones condenas
soledad abandono opresión muerte
Yo acuso a la propiedad privada
de privarnos de todo.


Poemas Clandestinos, 1975
5. Poemas Para Vivir Pensándolo Bien