Κώστας Γουλιάμος: Για τη λογοτεχνία, τις τέχνες, τις επιστήμες και την απεραντοσύνη του ελάχιστου

Κώστας Γουλιάμος

Σκέψεις

(Φωτογραφία: Γιώργος Χρηστάκη            ς)

Πολλοί διαβάζουν, μελετούν ή/και παραπέμπουν στην έννοια του “χρονότοπου” του Mikhail Bakhtin, ωστόσο ελάχιστοι γνωρίζουν ή συνειδητοποιούν πως ο όρος έχει τις ρίζες του στη θεωρία της σχετικότητας του Albert Einstein.

Το αναφέρω επειδή αρκετές εννοιλογήσεις αφομοιώθηκαν από θεωρητικούς των γραμμάτων και των τεχνών.

Από την άλλη λογοτεχνία και τέχνες εμπνέουν κατά καιρούς επιστημονικές ιδέες.

Τα επιστημονικής φαντασίας μυθιστορήματα, για παράδειγμα το “Contact” (1985) του Carl Sagan, έρχονται κι` επανέρχονται σε θεματικές επαφών της ανθρωπότητας με πιο προηγμένες τεχνολογικά εξωγήινες μορφές ζωής.

Κώστας Γουλιάμος: Για τον πολιτισμό, την πολιτική και την οικονομία των εφοπλιστών — Η κοινωνία της “πολύμορφης διαστροφής” και η έκθεση Ντράγκι

 

Κώστας Γουλιάμος

Kοινωνία “πολύμορφης διαστροφής”

Η βαθύτατη παρακμή υποκειμένων του πολιτισμού είναι συνάρτηση ή/και παράγωγο των ποικίλων κρίσεων διαρκείας του αστικού συστήματος.

Οι ευθύνες των υποκειμένων του πολιτισμού είναι τεράστιες, καθότι η έμμεση ή άμεση ταύτισή τους με το status quo (την υπερδομή) οδηγεί, μεταξύ άλλων, στην εμπέδωση μιας επικίνδυνης «συντηρητικής στροφής».

Επιτακτικώς και συστηματικώς καλλιεργείται η ανάγκη του ευκοινώνητου είδους που εμφορείται από την αυτοκρατορική ιδεολογία του πολιτικά ορθού, του κτητικού ατομικισμού, της νεοφανούς κουλτούρας των “ισαποστάκηδων”, της προσποίησης και, συνάμα, ενός ιδιότυπου κοσμοπολιτισμού, ο οποίος αντλείται από το ευρύτατο φάσμα και τις νεοδομές της κεφαλαιοκρατικής παγκοσμιοποίησης (χρηματοπιστωτικές και τεχνολογικές αγορές).

Κώστας Γουλιάμος: Για τη ρηγμάτωση της αστικής ιδεολογίας

Κώστας Γουλιάμος

Για τη ρηγμάτωση της αστικής ιδεολογίας

Ημεροδρόμος, Παρασκευή 30 Αυγούστου 2024

Τη διαλεκτική σύνδεση βάσης και εποικοδομήματος διατύπωσε το 1857 ο Μαρξ στον Πρόλογο της Εισαγωγής στην “Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας”, με τη θέση πως «η οικονομική δομή της κοινωνίας» σχηματίζει την «πραγματική βάση» πάνω στην οποία «υψώνεται ένα κοινωνικό και νομικό εποικοδόμημα».

Με βάση την ιστορική εμπειρία, οι επιστήμες —ως μέρος του κοινωνικού εποικοδομήματος— εξακολουθητικά αποτελούν αντικείμενο διαρκούς έρευνας. Παρατηρούμε πως στο ριζοσπαστικό δρόμο μαθηματικών και φυσικής, τουλάχιστον στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και αργότερα, οι επιστημονικές και τεχνολογικές καινοτομίες του 20ου διαδραμάτισαν καθοριστικό κοινωνικό και πολιτισμικό ρόλο.

Στην εποχή μας ωστόσο, ο καπιταλισμός εκτείνει και επιταχύνει με πρωτόγνωρη ένταση την ενσωμάτωση των νέων γνωσιολογικών δεδομένων (αστροφυσικής, γενετικής, νευρο-επιστήμης, κβαντικής τεχνολογίας, τεχνητής νοημοσύνης κλπ), στους μηχανισμούς λειτουργίας του, αλλοιώνοντας/ παραμορφώνοντας ή/και συγχέοντας την αληθινή ουσία της έρευνας με το καπιταλιστικό κέρδος.

Κώστας Γουλιάμος: Ο ιός των (απο)μιμήσεων

Κώστας Γουλιάμος

Ο ιός των (απο)μιμήσεων

Η επέκταση της λογοτεχνικής και καλλιτεχνικής ανεπάρκειας πολλαπλασιάζεται όσο ένα έργο αποτελεί άθροισμα (απο)μιμήσεων, μεταφέροντας το µνηµονικό ή φαντασιακό πρότυπο άλλων.

Έτσι το κείμενο (εικόνα, ήχος, γλώσσα) που μιμείται, “περιέχοντας πλήθη” κατά τη ρήση του W. Whitman, εκ προοιµίου ωθεί, αν δεν ενδυναµώνει έναν απατηλό τρόπο έκφρασης που κάθε άλλο παρά σχέση έχει με τη διακειμενική προέκταση ή/και τη δημιουργική συνδιαµόρφωση.

Η (απο)μίμηση συνθέτει ένα επικίνδυνο παιγνίδι και, συνάµα, έναν παιγνιώδες υβριδικό αποτύπωμα αυτο‐αναφορικής μορφής, όπου συγγραφείς και καλλιτέχνες μέσω φαντασμαγορικών και μη τεχνασμάτων αφενός καλύπτουν τη συγγραφική ή καλλιτεχνική τους ανεπάρκεια, αφετέρου απαξιώνουν λόγω αδυναμίας την οντολογική διαλεκτική του κοινωνικού είναι.

Κώστας Γουλιάμος: Η τέχνη ως ψιμυθίωση ή, άλλως, η ανυπαρξία αισθητικής νοημοσύνης

Κώστας Γουλιάμος

Η τέχνη ως ψιμυθίωση ή, άλλως, η ανυπαρξία αισθητικής νοημοσύνης

Όσο εντείνεται κι εκτείνεται η εμπράγματη κοινωνία, τόσο πιο ευδιάκριτη γίνεται η ανυπαρξία ή/και η απώλεια αισθητικής νοημοσύνης.

Αυτό τουλάχιστον αποτυπώνεται σε έργα τέχνης και βιβλία. Κυρίως εκείνων που αυτοπροσδιορίζονται ως συγγραφείς και καλλιτέχνες, χρησιμοποιώντας, φέρ’ ειπείν, τη σχέση της εικόνας προς το παρελθόν ως μέσο χρονικής ανάμνησης και ως παραστατική διάταξη και σχήμα.

Μηχανοποιώντας μάλιστα τις μορφές αναμνήσεων κι εργαλειοποιώντας το συναίσθημα, δημιουργούν ατελείς μονάδες που, ως τέτοιες, αποκαλύπτουν τις πολύπτυχες ψιμυθιώσεις τους, οι οποίες με τη σειρά τους αποτελούν κατάλοιπο τεχνασμάτων.

Κώστας Γουλιάμος ➽ Είμαστε ό,τι κρύβουμε, είμαστε όσα αποσιωπούμε ➽ Η ιστορία, η σκέψη, η ίδια η λογοτεχνία και η τέχνη δεν απολυτρώνουν όταν κρύβουν και κρύβονται ➽ Όσο περισσότερο συρρικνώνεται η γλώσσα τόσο πιο πολύ γιγαντώνεται η αντιληπτική μας πλάνη ➽ Η ψευδής συνείδηση ως πυρήνας της αστικής ιδεολογίας αυτοχειραγωγείται και χειραγωγεί ➽ Όταν δεν προσεγγίζουμε τον κυβερνο-καπιταλισμό με όρους ιστορικού υλισμού, η σημερινή πολιτική, πολιτιστική και κοινωνική αποσύνθεση, η εντεινόμενη εκπαιδευτική απορρύθμιση γίνονται ζητήματα ακατανόητα ή δυσνόητα ➽ Οι βιοτεχνολογικές επεμβάσεις της τεχνοκρατικής διακυβέρνησης από μόνες τους δεν μπορούν να αλλάξουν τον κοινωνικοταξικό ιστό του συστήματος ➨ Μια συνέντευξη στο BookSitting για τηγλώσσα, τις τέχνες, τη γνώση, την εκπαίδευση, την κοινωνία, την κοινωνική συνείδηση, την αιωρούμενη διανόηση, την ποίηση

Ο Κώστας Γουλιάμος στο Σαλόνι του BookSitting

Συνέντευξη στην Αλεξία Καλογεροπούλου
alexia.kalogeropoulou@gmail.com

Ο Κώστας Γουλιάμος γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Είναι επίτιμος καθηγητής σε τρία πανεπιστήμια της Κίνας, τέως πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, τακτικό μέλος και εκπρόσωπος της Κύπρου στην Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών της Ευρώπης, συγγραφέας πολυάριθμων επιστημονικών συγγραμμάτων, κριτικών κειμένων και δοκιμίων, μεταφραστής επιφανών ποιητών και, βέβαια, ποιητής και ο ίδιος. Μιλήσαμε μαζί του για τις τέχνες, τη γνώση, την εκπαίδευση, την κοινωνία και, φυσικά, για την ποίηση.

booksitting.gr/2024/01/11

*

Ο Κώστας Γουλιάμος από την Μποτίλια Στον Άνεμο

*

Ζείτε τα τελευταία σαράντα χρόνια εκτός Ελλάδας. Είστε από τους Έλληνες της διασποράς που διαπρέπουν διεθνώς στις επιστήμες, στα γράμματα και τις τέχνες. Μάλιστα, αυτή τη χρονιά γίνατε αποδέκτης διεθνούς διάκρισης, αφού σας απονεμήθηκε το ένα εκ των δυο διεθνών βραβείων «εξαιρετικής προσφοράς στην εκπαίδευση» από τη «Διεθνή Ομοσπονδία Γενικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίων Εφαρμοσμένων Επιστημών”. Τι ακριβώς σημαίνει για εσάς γνώση και τι εκπαίδευση;

Ανέκαθεν η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας άλλαζε το πρότυπο της εκπαίδευσης, σχολείου και πανεπιστημίου, σε σχέση με τη γνώση. Η γνώση, ως συνάρτηση του τρόπου παραγωγής και εξέλιξης της υλικής ζωής, είναι ανεξάντλητη. Διαρκώς εμπλουτίζεται και ανανεώνεται πάνω σε επαναστατικές και επιστημονικές βάσεις. Ο Marx, στα Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα, τη θεωρούσε έργο όλης της ιστορίας που προηγήθηκε. Ωστόσο διαφέρει από εποχή σε εποχή. Και καθορίζεται κοινωνικά. Άλλωστε η ανθρώπινη ικανότητα απόκτησης γνώσεων είναι παράγωγο διαδικασιών κοινωνικής και ιστορικής εξέλιξης. Και ως παράγωγο αποκτά χαρακτήρα κοινωνικά αντικειμενικό με την ανθρώπινη δράση και, κυρίως, με την εργασία.

Ελένη Γερασιμίδου: NO PASSARAN!

ΕΛΕΝΗ ΓΕΡΑΣΙΜΙΔΟΥ

Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε...

Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε και μου θυμίζουνε τα περασμένα!

1973 έχω αποφοιτήσει από τη Σχολή Θεάτρου και αρχίζω την επαγγελματική μου ζωή. 

Χούντα ακόμα κι έχουμε και στις δοκιμές τον «πολιτιστικό επιτετραμμένο», όπως «τιμητικά» αποκαλούσαμε τον ασφαλίτη που έκανε πρόβες μαζί μας.

Αμίλητος, σκυθρωπός, με το μπλοκάκι του στο χέρι, σημείωνε μετ' εμβριθείας ό,τι του κατέβαινε. Δεν άντεχε και το πεντάωρο, νύσταζε κιόλας, όπως ερχόταν, έφευγε.

Όπως ήρθανε εξ Εσπερίας οι εντολές του Μεσαίωνα, έτσι και θα πάρουν δρόμο.

Το πανηγύρι άρχισε από χθες και δεν θα σταματήσει ούτε αυτή τη φορά και την κάθε φορά που θα μας δείχνετε το τρομακτικό σας πρόσωπο.

NO PASSARAN

902, Παρασκευή 12/02/2021 - 14:28

Μένουμε δυνατοί και ενωμένοι με όσους δεν σιωπούν! — Πάνω από 800 καλλιτέχνες υπογράφουν το κείμενο που διακινείται εδώ και λίγες μέρες από μέλη και φίλους του ΚΚΕ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

«Μένουμε δυνατοί και ενωμένοι με όσους δεν σιωπούν!»

ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ

ΑΠΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ - ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Kι έμεινα σπίτι, έκανα ό,τι μπορούσα για να προστατέψω τους άλλους κι εμένα. Φόρεσα τη μάσκα μου, τα γάντια μου και έχοντας ένα μπουκαλάκι αντισηπτικό στο χέρι άκουσα για άλλη μία φορά: «Είναι στη δική σας ευθύνη».

ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΑΡΑΓΕ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ:

• » Που περιμένουμε συνωστισμένοι στις ουρές των φαρμακείων;
• » Που στοιβάζόμαστε με άλλους εκατό εργαζόμενους στη δουλειά;
• » Που δεν υπάρχουν ΜΕΘ και αναπνευστήρες;

ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ:

• » Που χιλιάδες απολύθηκαν;
• » Που μειώθηκαν μισθοί;
• » Που σε σπίτια λείπει το φαΐ;

ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ;

• Ευθύνη του κράτους είναι να μη διαμαρτυρηθούμε.
• Γιατί έχουμε πόλεμο. Αόρατο πόλεμο.
• Και στον πόλεμο όλοι πολεμάνε και όλοι ενώνονται.

Κι εμείς, καλλιτέχνες από κάθε γωνιά της Ελλάδας, επιλέγουμε να πολεμήσουμε όλους αυτούς που μετράνε τις απώλειες... της οικονομίας και στηρίζουν την επιχειρηματικότητα, όλους αυτούς που αναδεικνύουν διαρκώς τις δικές μας ευθύνες για να κρύψουν τις δικές τους.

Επιλέγουμε να ενωθούμε με αυτούς που δίνουν μάχες στους διαδρόμους των νοσοκομείων, στις μηχανές των εργοστασίων, με αυτούς που μένουν σπίτι, αλλά δε σιωπούν.

Για να γίνει η φωνή μας ακόμα πιο δυνατή. Να γίνει ένας στρόβιλος που χορεύει πάνω από τις γειτονιές μας, πάνω από την Ελλάδα, πάνω από την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία, πάνω από την Ευρώπη, την Ασία, την Αμερική... και φωνάζει:

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΖΩΕΣ!

• » Να ανοίξουν ΜΕΘ και να προσληφθούν γιατροί.
• » Να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας της υγείας.
• » Να ενισχυθούν οι εργαζόμενοι και να μην επικρατήσει ζούγκλα στις εργασιακές σχέσεις.

Δεν αρκούν, σήμερα, τα λόγια συμπόνιας. Απαιτείται έμπρακτη, αγωνιστική αλληλεγγύη.

- Γιατί ατομική μας ευθύνη είναι ο συλλογικός μας αγώνας!

- Γιατί η διεκδίκηση δε μπορεί να μπει στην καραντίνα!

ΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΙ!

ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ!

Πάνω από οχτακόσιοι είναι οι καλλιτέχνες που έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμα - κείμενο υπογραφών που διακινείται εδώ και λίγες μέρες από μέλη και φίλους του ΚΚΕ, δηλώνοντας ότι δεν μένουν σιωπηλοί, μένουν δυνατοί!

*

Εμείς, καλλιτέχνες από κάθε γωνιά της Ελλάδας, επιλέγουμε να πολεμήσουμε όλους αυτούς που μετράνε τις απώλειες... της οικονομίας και στηρίζουν την επιχειρηματικότητα, όλους αυτούς που αναδεικνύουν διαρκώς τις δικές μας ευθύνες για να κρύψουν τις δικές τους. Επιλέγουμε να ενωθούμε με αυτούς που δίνουν μάχες στους διαδρόμους των νοσοκομείων, στις μηχανές των εργοστασίων, με αυτούς που μένουν σπίτι, αλλά δεν σιωπούν.

• Για να γίνει η φωνή μας ακόμα πιο δυνατή.
• Να γίνει ένας στρόβιλος που χορεύει πάνω από τις γειτονιές μας, πάνω από την Ελλάδα, πάνω από την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία, πάνω από την Ευρώπη, την Ασία, την Αμερική... και φωνάζει:

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΖΩΕΣ!

-- Να ανοίξουν ΜΕΘ και να προσληφθούν γιατροί.

-- Να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας.

-- Να ενισχυθούν οι εργαζόμενοι και να μην επικρατήσει ζούγκλα στις εργασιακές σχέσεις.

Δεν αρκούν, σήμερα, τα λόγια συμπόνιας. Απαιτείται έμπρακτη, αγωνιστική αλληλεγγύη.

Γιατί ατομική μας ευθύνη είναι ο συλλογικός μας αγώνας!

Γιατί η διεκδίκηση δεν μπορεί να μπει στην καραντίνα!

*

Μέχρι στιγμής υπογράφουν οι:

100 χρόνια ΚΚΕ - 50 χρόνια ΚΝΕ: Μακρύ ταξίδι στους αγώνες, στην τέχνη και στην ιστορία της εργατικής τάξης (2 VIDEO - 57 ΦΩΤΟ)

Ντοκουμέντα, αντικείμενα, έργα Τέχνης - Ένα «ταξίδι» στην Ιστορία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ

ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ
 Στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό

Πέμπτη 29/03/2018 - 21:03 - Ενημέρωση: Παρασκευή 30/03/2018 - 19:58

Με έργα Τέχνης εμπνευσμένα από την ηρωική πάλη των κομμουνιστών και του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με καλλιτεχνήματα που φιλοτέχνησαν κομμουνιστές και αγωνιστές κρατούμενοι στις φυλακές και τις εξορίες, με ντοκουμέντα από την 100χρονη ζωή και δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και την 50χρονη δράση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας έχει στολιστεί η έδρα της ΚΕ του Κόμματος στον Περισσό, τιμώντας τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. 

Στα δυο φουαγιέ στην έδρα της ΚΕ μπορεί κανείς να περιηγηθεί στην Ιστορία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, μέσα από σημαντικά ντοκουμέντα και έργα Τέχνης. Αυτή η έκθεση αποτελεί ένα μικρό μόνο δείγμα μιας μεγάλης έκθεσης που θα παρουσιαστεί τον Οκτώβρη στο κέντρο της Αθήνας, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. 

Για την προβολή της έκθεσης, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ διοργάνωσε το μεσημέρι της Πέμπτης μια ξενάγηση για δημοσιογράφους, φωτογράφους και εκπροσώπους των ΜΜΕ. Την ξενάγηση έκανε ο Φάνης Παρρής στέλεχος του Κόμματος και επικεφαλής της ομάδας που έστησε την έκθεση. Στην εκδήλωση το «παρών» έδωσε και ο Γενικός  Γραμματέας του Κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας. 

Στο τέλος της ξενάγησης το Κόμμα δώρισε στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ που την παρακολούθησαν μια συλλεκτική έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ αφιερωμένη στα 100 χρόνια του Κόμματος. Πρόκειται για μια έκδοση που αναδεικνύει μια από τις πιο ηρωικές σελίδες στην Ιστορία του ΚΚΕ, τη ζωή στις φυλακές και τις εξορίες.

Γιάννης Κουνέλλης: Τα τιμαλφή της φτωχής τέχνης − Δημήτρης Μυταράς: Τραγουδάμε το παράφωνο τραγούδι των ανέμων

Για τον Γιάννη Κουνέλλη:
Μια πλήρης παρουσίαση από την Βασιλίκα Σαριλάκη στο theartnoise

*
Για τον Δημήτρη Μυταρά:
Μια παρουσίαση από την Μαρίνα Κανακάκη στο art22

Κουνέλλης - Μυταράς: Μια τεράστια διπλή απώλεια σ' ένα βράδυ

Τον Γιάννη Κουνέλλη δεν δέχτηκε ποτέ η Σχολή Καλών Τεχνών και τον Δημήτρη Μυταρά τον διέγραψε η Ακαδημία Αθηνών. Κι οι δυο μεγαλούργησαν.

της Κατερίνας Λυμπεροπούλου

17 Φεβ. 17 (07:22) | upd: 17 Φεβ. 17 (14:08)

Τι κι αν ήταν κοινό μυστικό τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπιζε με την όρασή του όπως επίσης και το ότι η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια; Η είδηση της απώλειας του κορυφαίου σύγχρονου ζωγράφου Δημήτρη Μυταρά σε ηλικία 83 ετών έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία χθες βράδυ - ίσως διότι τέτοιες μορφές θέλει να νιώθει κανείς ότι έχουν πάρει «εισιτήριο» για την αιωνιότητα. Κι αν αυτό συνέβη με τον  Δημήτρη Μυταρά, η περίπτωση της απώλειας του Γιάννη Κουνέλη - καθώς υπήρξε το πρώτο μούδιασμα - που κυκλοφόρησε λίγη ώρα αργότερα έμοιαζε, το λιγότερο, με κακόγουστο αστείο.

Κι όμως, στα δημοσιεύματα ιταλικών μέσων ενημέρωσης δεν χωρούσε αμφισβήτηση: Το ίδιο βράδυ θα μετρούσε δυο απώλειες: Τόσο του δασκάλου κι Έλληνα θρύλου του εξπρεσιονισμού, Δημήτρη Μυταρά, όσο και του σπουδαίου διεθνή καλλιτέχνη, Γιάννη Κουνέλη, για τον οποίο είχε γραφτεί, μεταξύ άλλων, ένα αφιέρωμα στους New York Times (Οκτώβριος 2016) με τίτλο: «Η πνευματικότητα του Γιάννη Κουνέλη». («The spirituality of Jannis Kounellis»).

Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση 1950-1974 − Ξενάγηση από τα Θέματα Παιδείας, Κυριακή 12 Φεβ. 2017 (VIDEO-Φωτό)

Ξενάγηση στην Έκθεση Εικαστικών Τεχνών

To περιοδικό Θέματα Παιδείας προγραμματίζει την Κυριακή 12 Φλεβάρη στις 12μ., ξενάγηση στην Έκθεση Εικαστικών Τεχνών με θέμα

Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση 1950 – 1974

που διοργανώνει το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων (Λεωνίδου και Μυλλέρου, Πλατεία Αυδή, Μεταξουργείο).

Όπως όλες οι ξεναγήσεις είναι δωρεάν. Αρκεί να δηλώσετε συμμετοχή

στο τηλέφωνο του περιοδικού: 210-8213430

*

Ξεναγοί μας οι επιμελητές της έκθεσης από την  Οργανωτική Επιτροπή του ΕΕΤΕ

*

Τρίτη: 10.00 – 21.00
Τετάρτη – Σάββατο: 10.00 – 19.00
Κυριακή: 10.00 – 16.00

Κάθε Δευτέρα η Εκθεση θα είναι κλειστή. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

*
Παράλληλα με την έκθεση λειτουργεί στο χώρο «εργαστήριο Ιστορίας της Τέχνης», όπου σε μια βάση δεδομένων κατατίθενται στοιχεία γύρω από τους καλλιτέχνες στην περίοδο 1936-1974.

Γιώργος Φαρσακίδης (1926 - ). Είμαι καλά, 1950
(Χαρακτικό, 23 χ 18 εκ.)

Η ξενάγηση του περιοδικού είναι συνέχεια της προηγούμενης, στην Έκθεση Εικαστικών Τεχνών που είχε παρουσιαστεί παλιότερα με θέμα την Αντίσταση της περιόδου μέχρι το 1967. Και γι’ αυτήν την έκθεση το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας απευθύνθηκε σε συλλογές και Μουσεία, καθώς και σε ιδιώτες, για έργα καλλιτεχνών που πια δεν βρίσκονται στη ζωή, καθώς και με ανοιχτή πρόσκληση στα μέλη του. Έτσι στην τωρινή έκθεση θα δούμε έργα 151 καλλιτεχνών που φιλοτεχνήθηκαν από τη μεταπολεμική περίοδο μέχρι και τη μεταπολίτευση. Πιο συγκεκριμένα εκτίθενται έργα:

Γελένα Γερασίμοβιτς: Η Καλλιτέχνις Είναι Εκεί! − Ας μυηθούμε Από Κοινού... μαζί (Audio)

 
 φόρτυ ½ (μύησις)

Στο θέατρο «Από Κοινού» συνεχίζεται με επιτυχία η σατιρική performance της Ελένης Γερασιμίδου «φόρτυ ½ (μύησις)», πού έκανε πρεμιέρα στις 22 Οκτωβρίου 2016.

Ώρες και ημέρες παραστάσεων: Παρασκευή- Σάββατο στις 21.15,  Κυριακή στις 20.00. Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 10 λεπτά.

Από Κοινού θέατρο
Ευπατριδών 4, Γκάζι, ΤΚ 11854, Σταθμός μετρό «Κεραμεικός», Τηλ.: 211 4057249, 6977987271, email: apokoinou4@gmail.com.

Από τις 14 Μάρτη έως τις 31 Μάη 2010, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (ΜοΜΑ) παρουσίασε την περφόρμανς της Σέρβας εικαστικού με το χαρακτηριστικό τίτλο «Μαρίνα Αμπράμοβιτς: Η Καλλιτέχνις Είναι Εδώ».

H Κούβα, Ο OHE, η UNESCO και το σύμβολο «Φιντέλ»

Ο ΟΗΕ αναγνωρίζει τον Φιντέλ ως σύμβολο της παγκόσμιας αλληλεγγύης

Πηγή: Prensa Rebelde /Telesurtv.net

Το Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ξεχώρισε στις 26 Νοε. 2016 τα επιτεύγματα της Κούβας στη δημόσια υγεία, την εκπαίδευση, την επιστήμη και άλλους κοινωνικούς τομείς, χάρη στην Κουβανική Επανάσταση υπό την ηγεσία του Φιντέλ Κάστρο.

Η αναγνώριση έγινε κατόπιν του θανάτου του κουβανού ηγέτη και ως αλληλεγγύη στο λαό αυτού του έθνους της Καραϊβικής «σε αυτή τη στιγμή εθνικού πένθους».

Στο συλλυπητήριο μήνυμά του, ο ΟΗΕ διαβεβαιώνει ότι

«ο Φιντέλ Κάστρο θα μείνει αξέχαστος για την εθνική και τη διεθνή ηγετική του ικανότητα».

Πάμπλο Πικάσο: Το ψέμα που μας βοηθάει να δούμε την αλήθεια

Πάμπλο Πικάσο
25 Οκτ. 1881, Μάλαγα, Ισπανία - 8 Απρ. 1973, Μουζέν, Γαλλία
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 1973, τη χρονιά που πέθανε ο Πάμπλο (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

«Όταν ήμουν παιδί, ήθελα να μπορώ να ζωγραφίζω σαν τους μεγάλους. Τώρα που μεγάλωσα, θέλω να μπορώ να ζωγραφίζω σαν τα παιδιά».

25 Οκτώβρη 1881 ‒ Γεννιέται ο Ισπανός κομμουνιστής ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, δημιουργός της «Γκουέρνικα» και άλλων έργων (όπως το περίφημο σκίτσο του Νίκου Μπελογιάννη). Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρίσκει στο Παρίσι, όπου εντάσσεται στη Γαλλική Αντίσταση. Το 1944 γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας, στο οποίο θα παραμείνει μέχρι το τέλος της ζωής του.

«Πήγα στο Κομμουνιστικό Κόμμα όπως πάει κανείς στην πηγή. Θα είμαι πια με τους δύστυχους ανθρώπους, στο δρόμο», έλεγε ο Πικάσο, απαντώντας σε όσους ενοχλούνταν ή ενοχλούνται για την ένταξή του.

Από Μποτίλια: Πικάσο (9 τίτλοι)

Νίκος Μπελογιάννης
Αμαλιάδα, 22 Δεκέμβρη 1915 - Εκτελέστηκε στο Γουδή,
30 Μάρτη 1952

Η Γκερνίκα της Ντόρας Μάαρ (45 πίνακες - Επίμετρο - VIDEO)

Πάμπλο Πικάσο
25 Οκτ. 1881, Μάλαγα, Ισπανία - 8 Απρ. 1973, Μουζέν, Γαλλία
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 1973 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
Μποτίλια Στον Άνεμο
 

Όταν ήμουν παιδί, ήθελα να μπορώ να ζωγραφίζω σαν τους μεγάλους. Τώρα που μεγάλωσα, θέλω να μπορώ να ζωγραφίζω σαν τα παιδιά.

Η τέχνη είναι το ψέμα που μας βοηθάει να δούμε την αλήθεια.

Πάμπλο Πικάσο

Κείμενα, μεταφράσεις κειμένων, έρευνα, επιμέλεια:
Μπάμπης Ζαφειράτος - Μποτίλια Στον Άνεμο.
Βλέπε και: Πικάσο
(Όλοι οι πίνακες ανοίγουν σε μεγέθυνση)

Πάμπλο Πικάσο, Γκερνίκα, 1937 (1 Μαΐου - 4 Ιουνίου, Παρίσι).
Λάδι σε καμβά, 349,3 x 776,6 cm

 26 Απριλίου 1937 ‒Ισπανικός Εμφύλιος. H Γκερνίκα ύ Λούνο, η μικρή ιερή πόλη της ισπανικής χώρας των Βάσκων, καταστρέφεται ολοσχερώς από τη γερμανική αεροπορία των ναζί που έχει συμπράξει με τους εθνικιστές του Φράνκο. 1.654 ανυπεράσπιστοι άμαχοι νεκροί. «Κραυγές παιδιών, κραυγές γυναικών, κραυγές πουλιών», σημείωνε στο ημερολόγιό του ο μεγάλος Ισπανός κομμουνιστής ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, λίγο πριν αποτυπώσει στον ομώνυμο πίνακά του την καταστροφή της Γκερνίκας, κληροδοτώντας στην αιωνιότητα την αγριότητα του πολέμου.

*

Γερμανός αξιωματούχος ρώτησε τον Πικάσο:

«Εσείς το κάνατε αυτό;»

«Όχι, εσείς!» του απάντησε.

*

Πάμπλο Πικάσο: Σπουδή [IV] (1 Μαΐου, Παρίσι)
 Λάδι και μολύβι σε κόντρα πλακέ, 53,5 x 64,5 cm

Η Ντόρα της Γκερνίκας και η Γκερνίκα της Ντόρας

Μέσα στο 1937 ο Πικάσο θα κάνει 60 συνολικά μικρές "Γκερνίκες": 45 «σχέδια-σπουδές», από την 1 Μαΐου έως τις 4 Ιουνίου που διαρκεί η διαδικασία της σύνθεσης, θα συνεχίσει μετά την ολοκλήρωση του έργου με 13 «Υστερόγραφα της Γκερνίκας», μέχρι της 7 Οκτωβρίου, και θα "τελειώσει" με δύο ακόμη "Θρηνούσες Γυναίκες με Μαντήλι", χωρίς όμως "ένδειξη" ημέρας και μήνα γι' αυτές.