Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» - ΙΙ.

Η αντικομμουνιστική μανία που προβάλλεται στη Γερμανία ολόκληρο το έτος και κορυφώνεται στις 9 Νοέμβρη για τα 30 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου περιλαμβάνει ένα τεράστιο installation πάνω από την πύλη του Βραδεμβούργου, μόνιμες και επετειακές εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, συναυλίες, αθλητικές δραστηριότητες κατά μήκος του τείχους καθώς και πολλές ακόμα εκδηλώσεις.

*

Από Μποτίλια και:

Η αντικομμουνιστική υστερία για το τείχος του Βερολίνου - Ι.

Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» ─ Από την «ευφορία» για την «ελευθερία» στα δεσμά της φτώχειας και της απελπισίας – ΙΙΙ.

*

Όλα:

30 χρόνια τείχος
*

30 χρόνια μετά... την «πτώση του τείχους»

*

Άννα ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ
Μέλος της Κομματικής Επιτροπής Οργανώσεων Εξωτερικού του ΚΚΕ

*

Με έναν φόβο ζει η αστική τάξη... Το φόβο της προοπτικής του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Της ανατροπής της από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων. Αυτή είναι η μόνη λογική εξήγηση για το αντικομμουνιστικό παραλήρημα που έχει εξαπολυθεί τα τελευταία χρόνια, με κορύφωση το κατάπτυστο ψήφισμα στις 19 Σεπτέμβρη στο Ευρωκοινοβούλιο.

Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002 Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο. 

Μέχρι το 2014 είχαν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας.  
Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989. Συνολικό μήκος 167,8 χλμ.
Από Μποτίλια: Τείχη

Αντικομμουνισμός που δεν μένει απλά στα χαρτιά, αλλά πλαισιώνεται από υπέρογκα ποσά που δαπανώνται για αντικομμουνιστικές καμπάνιες και φιέστες σε διάφορες χώρες, υπέρογκα ποσά και διευκολύνσεις σε εκατοντάδες ιδρύματα που έχουν βάλει στο στόχαστρο την ιστορική μνήμη του κάθε λαού, την αμαύρωση και παραποίηση της Ιστορίας του κάθε τόπου, της Ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, του Κόκκινου Στρατού, του ρόλου της ΕΣΣΔ στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Η αστική τάξη γνωρίζει καλά ποιος είναι ο αντίπαλός της. Ποιος πραγματικά απειλεί τα συμφέροντά της.

• Φροντίζει να ξεριζώσει οποιαδήποτε προοπτική αμφισβήτησης της εξουσίας της, θωρακίζεται πίσω από μνημόνια, παίρνει τα μέτρα της, για να σβήσει την προοπτική του σοσιαλισμού.
• Θέλει να κάνει τη νεολαία ενεργό υποστηρικτή της σε αυτήν την προσπάθεια.
• Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι σήμερα το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα βιώνει τις επιπτώσεις μιας μακρόχρονης κρίσης, αποτέλεσμα και των αντεπαναστατικών γεγονότων της περιόδου 1989 - 1991.

Ο αντικομμουνισμός τους έχει διαβαθμίσεις, εξειδικεύεται από χώρα σε χώρα, ανάλογα με το επίπεδο του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, ανάλογα με την Ιστορία του κάθε τόπου, ανάλογα με την πείρα του ίδιου του λαού.