Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιντέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιντέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιντέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ακροστιχίδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ακροστιχίδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 13 Αυγούστου 2024

Μπάμπης Ζαφειράτος: Μια ακροστιχίδα για τον αθάνατο Κομαντάντε (13.8.1926, Μπιράν – 25.11.2016 Αβάνα)


 

Φιντέλ Κάστρο Ρους

(Fidel Alejandro Castro Ruz)

Κούβα, Μπιράν 13 Αυγούστου 1926 – Αβάνα, 25 Νοεμβρίου 2016


 

Στη μνήμη του Φιντέλ

Μπάμπης Ζαφειράτος

 

Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε
στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης

                  ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΚΙΓΙΕΝ, Φιντέλ (1977)

 

Φυσάει ζεστός ο αγέρας του Χοσέ Μαρτί μες στη φυτεία
 Iμεροι πάνω απ’ τα καλάμια του Μπιράν φτεροκοπάνε
Διαβάζει ένα μικρό παιδί κι άγρια μέσα του ξεσπάνε
Ελευθερίας Στίχοι Απλοί με μια παράξενη γοητεία…
Λα Αβάνα, η Νομική Σχολή κι ο Μαρξ στα πρώτα βήματά του,

Κινεί τη σκέψη, το είναι του, φλογίζει τα ιδανικά του.
Απ’ το Μονκάδα –και μετά το «Θα μ’ αθωώσει η Ιστορία»–
Στο Ίσλα δε ΠίνοςΜεξικό, μια χούφτα νέοι· κι αυτός, πως θα ’ναι,
Τους λέει, το ’56 ελεύθεροι ή μάρτυρες· ζητάνε,
Ρεαλιστές, το αδύνατο να καταφέρουν στην πορεία·
Ο Τσε, ο Καμίλο, ο Αλμέιδα… Και ο Ραούλ πάντα μαζί του.

Ρίχνουν στον ώμο τους το όνειρο μονάχα· η δύναμή του
Οπλο θα γίνει απ’ αυτά που ξύπνιο κι όρθιο σε κρατάνε,
Υψώνεται μπροστά σου, σε οδηγάει να μη λυγάς το γόνα,
Σε αιώνια, αβάσταχτη σκλαβιά αν δε θες η ζήση σου να δύσει.

Μπαίνουν στο Granma ογδόντα δυο, γυμνοί στο θάνατο τραβάνε·
26χρονα παιδιά, μα στον τιτάνιον αγώνα
 
7 ζωές έχει καθένα τους στην Κούβα να χαρίσει.

 

Μπάμπης Ζαφειράτος, 28 Αυγούστου 2020

Περισσότερα με σημειώσεις για τις αναφορές του ποιήματος, σύντομο χρονολόγιο και 13 φωτό από εδώ:

Μπάμπης Ζαφειράτος, Μια ακροστιχίδα στη Μνήμη του Φιντέλ

Βλέπε και:

Μπάμπης Ζαφειράτος, ΜΕπίγραμμα Για τους Ήρωες της 26 Ιουλίου 1953 (267/2022)

Μπάμπης Ζαφειράτος, Επίγραμμα Για τον Φιντέλ (25/11/2022)

___________________________ 

Φωτό: 1.8.1953. Υπό τη σκέπη του Μαρτί πάντα. Μετά την επίθεση στους Στρατώνες Μόνκαδα. Φωτογραφία, Ερνέστο Οκάνια για την εφημερίδα “Diario de Cuba”.

 

 * * *

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024

Μπάμπης Ζαφειράτος: Ένα σονέτο – ακροστιχίδα για τον ποιητή της Τρελής Ροδιάς (2.11.1911–18.3.1996) γραμμένο πριν από 55 χρόνια και δύο σχέδια (το ένα πριν από 52 χρόνια)

Οδυσσέας Ελύτης

2 Νοε. 1911, Ηράκλειο Κρήτης  - 18 Μαρ. 1996, Αθήνα

Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 1972 (Μολύβι σε στρατσόχαρτο, 34 χ 39 εκ.)

 

 

 

Μπάμπης Ζαφειράτος

Ο Ποιητής της Τρελής Ροδιάς

 

 

Οστριες μουσικές από ήλιο μεθυσμένες

Διανέμισαν σφιχτά γλυκόσαρκα κεράσια

Υάκινθοι ανάβουν τα ψηλά κωδωνοστάσια

Σπιλιάδες πνέουν στο γλαυκό φρεσκολουσμένες

Σε άγριες θάλασσες με άστρα κεντημένες

Ερωδιοί ολοπόρφυροι και στα λιοστάσια

Αναριγούν γυμνά απάρθενα κοράσια

Σαλτάρουν ξέπνοες οι λέξεις ξαφνιασμένες

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2021

Μπάμπης Ζαφειράτος: Ένα σονέτο-ακροστιχίδα για τον Οδηγητή του λαού μας (VIDEO)


Κώστας Βάρναλης
14 Φεβρουαρίου 1884, Μπουργκάς, Βουλγαρία - 16 Δεκεμβρίου 1974, Αθήνα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 25.IV.2015 (Μελάνι, 29χ21 εκ.)

 

 

Μπάμπης Ζαφειράτος

ΑΙΩΝΙΟΣ ΟΔΗΓΗΤΗΣ

 

Κι ως με του ήλιου επρόβαλες το κάμα,

Ωραίος στων ιδεών σου το γιορτάσι,

Στεντόρειος λόγος που ήρθε να προφτάσει

Το άδικο αίμα που έχυνε η κάμα,

Ασήκωσες στη μαύρη ετούτη πλάση ‒

Συ ο λαός κι ο Οδηγητής του αντάμα ‒

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2021

Μπάμπης Ζαφειράτος: Μια ακροστιχίδα-σονέτο για τον Ποιητή των σονέτων

Λορέντζος Μαβίλης
6 Σεπτεμβρίου 1860, Ιθάκη - 28 Νοεμβρίου 1912, Δρίσκος, Ιωάννινα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 26.ΧI.2015 (Μελάνι, 29χ21 εκ.)



26 και 28 Νοεμβρίου
1912. Α' Βαλκανικός Πόλεμος. Στις 26/11/1912 ξεκινά η μάχη του Δρίσκου στην Πίνδο. Οι Γαριβαλδινοί (Ιταλοί ριζοσπάστες) εθελοντές που πολεμούσαν στο πλευρό των Ελλήνων αποδεκατίζονται από τις οθωμανικές δυνάμεις. Δυο μέρες αργότερα, στις 28/11/1912, ανάμεσα στους νεκρούς θα είναι και ο Κερκυραίος ποιητής Λορέντζος Μαβίλης, βουλευτής από το 1911.

Μπάμπης Ζαφειράτος
ΜΙΑ ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΔΑ-ΣΟΝΕΤΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΤΩΝ ΣΟΝΕΤΩΝ...
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν∙
θέλουν, μα δε βολεί να λησμονήσουν.
                          (Λορέντζος Μαβίλης, Λήθη)

Λουσμένος στου ρυθμού του την παλέτα
Ομορφος, μες στης ποίησης τα χνάρια
Ρίπισε της φωνής του τα βλαστάρια
Εχοντας μόνο του όπλο τα σονέτα.
Ντυμένος με σκουτιά που παλληκάρια
Τα βάψανε σε αίμα από βιολέτα
Ζωγράφισε στων στίχων τα στιλέτα
Οράματα ακοίμητα φεγγάρια.

Με νέα Γλώσσα και ψυχή αρματωμένος
Ανέβηκε ψηλά αποφασισμένος
Βαδίζοντας προς του ήλιου του το δίσκο
Ιδανικός οδηγητής κι οδηγημένος
Λάμνοντας στη φωτιά· και διψασμένος
Ηπιε νερό της Λήθης απ’ το Δρίσκο.

                           Μπάμπης Ζαφειράτος, 1966
                                  


ΛΗΘΗ

Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε
την πίκρια της ζωής. Όντας βυθίσει
ο ήλιος και το σούρουπο ακλουθήσει
μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να ’ναι.

Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση∙
μα βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει
α στάξει γι’ αυτές δάκρυ όθε αγαπάνε.

Κι αν πιουν θολό νερό ξαναθυμούνται,
διαβαίνοντας λιβάδια από ασφοδίλι,
πόνους παλιούς που μέσα τους κοιμούνται.−

Α δε μπορείς παρά να κλαίς το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν∙
θέλουν, μα δε βολεί να λησμονήσουν.

                                   (Δημοσιεύτηκε το 1899)

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2020

Μπάμπης Ζαφειράτος: Μια ακροστιχίδα στη Μνήμη του Φιντέλ

Φιντέλ Κάστρο Ρους

(Fidel Alejandro Castro Ruz)

Κούβα, Μπιράν 13 Αυγούστου 1926 – Αβάνα, 25 Νοεμβρίου 2016


 

Στη μνήμη του Φιντέλ

Μπάμπης Ζαφειράτος

 

Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε
στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης

                  ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΚΙΓΙΕΝ, Φιντέλ (1977)

 

Φυσάει ζεστός ο αγέρας του Χοσέ Μαρτί μες στη φυτεία
 Iμεροι πάνω απ’ τα καλάμια του Μπιράν φτεροκοπάνε
Διαβάζει ένα μικρό παιδί κι άγρια μέσα του ξεσπάνε
Ελευθερίας Στίχοι Απλοί με μια παράξενη γοητεία…
Λα Αβάνα, η Νομική Σχολή κι ο Μαρξ στα πρώτα βήματά του,

Κινεί τη σκέψη, το είναι του, φλογίζει τα ιδανικά του.
Απ’ το Μονκάδα –και μετά το «Θα μ’ αθωώσει η Ιστορία»–
Στο Ίσλα δε ΠίνοςΜεξικό, μια χούφτα νέοι· κι αυτός, πως θα ’ναι,
Τους λέει, το ’56 ελεύθεροι ή μάρτυρες· ζητάνε,
Ρεαλιστές, το αδύνατο να καταφέρουν στην πορεία·
Ο Τσε, ο Καμίλο, ο Αλμέιδα… Και ο Ραούλ πάντα μαζί του.

Ρίχνουν στον ώμο τους το όνειρο μονάχα· η δύναμή του
Οπλο θα γίνει απ’ αυτά που ξύπνιο κι όρθιο σε κρατάνε,
Υψώνεται μπροστά σου, σε οδηγάει να μη λυγάς το γόνα,
Σε αιώνια, αβάσταχτη σκλαβιά αν δε θες η ζήση σου να δύσει.

Μπαίνουν στο Granma ογδόντα δυο, γυμνοί στο θάνατο τραβάνε·
26χρονα παιδιά, μα στον τιτάνιον αγώνα
 
7 ζωές έχει καθένα τους στην Κούβα να χαρίσει.

 

(Μπάμπης Ζαφειράτος, 28 Αυγούστου 2020)

 

 

 

***

 

Σημειώσεις για τις αναφορές του ποιήματος σε σύντομο χρονολόγιο και κάτι ακόμη

Κείμενα και μετάφραση κειμένων

Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

Πρώτη δημοσίευση, Κατιούσα, 25/11/2020

 

Ο Φιντέλ με το βιβλίο ανά χείρας, σε ηλικία τριών ετών, στο σπίτι του στο Μπιράν.

Φιδέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους (Fidel Alejandro Castro Ruz –Φιδέλ στα Ισπανικά). Υπέγραφε Fidel Castro Ruz και για εμάς θα είναι πάντα ο Φιντέλ. Γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1926 στο Μπιράν, της επαρχίας Ολγίν (Holguín), πρώην επαρχία Οριέντε. Ο πατέρας του, Άνχελ Κάστρο Αρχίς (Ángel Castro Argiz), γιος φτωχών αγροτών από τη Γαλικία, ήταν γαιοκτήμονας με φυτεία ζαχαροκάλαμου. Η μητέρα του, Λίνα Ρους Γονσάλες (Lina Ruz Gonzlez), προερχόταν από οικογένεια αγροτών της επαρχίας Πινάρ δελ Ρίο (Pinar del Río).

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Κώστας Βάρναλης: Η ρίμα του χαστούκι - Ένα σονέτο για τον αιώνιο Οδηγητή και το ποίημά του για τον Μπελογιάννη (VIDEO - Φωτό)

Κώστας Βάρναλης
14 Φεβρουαρίου 1884, Μπουργκάς, Βουλγαρία - 16 Δεκεμβρίου 1974, Αθήνα.
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 25.IV.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

16 Δεκέμβρη 1974

Πεθαίνει ο κομμουνιστής ποιητής Κώστας Βάρναλης

Μπάμπης Ζαφειράτος
Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΟΔΗΓΗΤΗΣ

Κι ως με του ήλιου επρόβαλες το κάμα,
Ωραίος στων ιδεών σου το γιορτάσι,
Στεντόρειος λόγος που ήρθε να προφτάσει
Το άδικο αίμα που έχυνε η κάμα,
Ασήκωσες στη μαύρη ετούτη πλάση
Συ ο λαός κι ο Οδηγητής του αντάμα

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Λορέντζος Μαβίλης: Ήπιε νερό της Λήθης απ’ το Δρίσκο - Ένα σονέτο για τον ποιητή

Λορέντζος Μαβίλης. 6 Σεπτεμβρίου 1860, Ιθάκη - 28 Νοεμβρίου 1912, Δρίσκος, Ιωάννινα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 26.ΧI.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
 

26 και 28 Νοεμβρίου
1912 ‒Α' Βαλκανικός Πόλεμος. Στις 26/11/1912 ξεκινά η μάχη του Δρίσκου στην Πίνδο. Οι Γαριβαλδινοί (Ιταλοί ριζοσπάστες) εθελοντές που πολεμούσαν στο πλευρό των Ελλήνων αποδεκατίζονται από τις οθωμανικές δυνάμεις. Δυο μέρες αργότερα, στις 28/11/1912, ανάμεσα στους νεκρούς θα είναι και ο Κερκυραίος ποιητής Λορέντζος Μαβίλης, βουλευτής από το 1911.


Μπάμπης Ζαφειράτος
ΕΝΑ ΣΟΝΕΤΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ...
 
           τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν∙ 
           θέλουν, μα δε βολεί να λησμονήσουν. 
                                     (Λορέντζος Μαβίλης, Λήθη)
 
Λουσμένος στου ρυθμού του την παλέτα
Ομορφος, μες στης ποίησης τα χνάρια
Ρίπισε της φωνής του τα βλαστάρια
Εχοντας μόνο του όπλο τα σονέτα.
Ντυμένος με σκουτιά που παλληκάρια
Τα έβαψαν σε αίμα από βιολέτα
Ζωγράφισε στων στίχων τα στιλέτα
Οράματα ακοίμητα φεγγάρια.