Τ.Ο. Καλλιτεχνών ΚΚΕ: Το τραγούδι των ποταμών - Δημαρχείο Καισαριανής, Δευτέρα, 7 Νοέμβρη, 20:00

Από Μποτίλια:
Μπρεχτ, Ρόμπσον Π, Σοστακόβιτς, Ίβενς Γ
και
ΣΙΝΕΜΑ

*

Το τραγούδι των ποταμών

(Das Lied der Ströme)

1954 / ΓΔΛ / 108 λεπτά / 35mm

του
Γιόρις Ίβενς

*

The song of the rivers - Dmitri Shostakovich

Σκηνοθέτης: Γιόρις Ίβενς (Joris Ivens) 
Σενάριο: Βλαντιμίρ Ποζνερ (Vladimir Pozner), Γιόρις Ίβενς
Κάμερα: Anatoli Kloschin, Sacha Vierny, Erich Nitzschmann, Maximilian Scheer
Μοντάζ (Editor): Έλα Ένζινκ
Μουσική: Ντμίτρι Σοστακόβιτς
Στίχοι: Μπέρτολτ Μπρεχτ και Semion Kirsanov, ερμηνεύτηκαν από τον Έρνστ Μπους (Ernst Busch) στη γερμανική εκδοχή και τον Πολ Ρόμπσον (Paul Robeson) στην αγγλική
Παραγωγή: DEFA-Dokumentarfilm
Ανατέθηκε από: Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ)

Δευτέρα, 7 Νοέμβρη, 20:00, Δημαρχείο Καισαριανής

Μια μεγαλειώδης παραγωγή ντοκιμαντέρ, από τις μεγαλύτερες που επιχειρήθηκαν ποτέ στην ιστορία του κινηματογράφου, αφορά τη ζωή των εργατών γύρω από έξι μεγάλα ποτάμια του κόσμου: το Βόλγα, Μισισιπή, Γάγγη, Νείλο, Αμαζόνιο και Γιανκτσέ.

Οι κοινές αγωνίες και ελπίδες των εργατών όλου του κόσμου ενώνονται συμβολικά γύρω από τα ποτάμια που διασχίζουν τις ηπείρους τους.

Πωλ Ρόμπσον: Απίστευτο ανθρώπινο ον! (*)

Πωλ Ρόμπσον (9 Απρ. 1898 - 23 Ιαν. 1976). Στο Λονδίνο το 1925, όταν έπαιζε στο Ambassador Theater τον «Αυτοκράτορα Τζόουνς» του Ο’Νηλ.*

*

Ο καλλιτέχνης πρέπει να παίρνει θέση. Διαλέγει να πολεμήσει για την ελευθερία ή για τη σκλαβιά. Προσωπικά έχω κάνει την επιλογή μου. Δεν είχα εναλλακτική λύση
(Επίγραμμα χαραγμένο στην επιτάφια πλάκα του Ρόμπσον)

Είναι το ηχογραφημένο μήνυμα που έστειλε το 1957, στο Φεστιβάλ των Ανθρακωρύχων της Νότιας Ουαλίας, στο οποίο δεν μπόρεσε να παραβρεθεί, αφού η κυβέρνηση των ΗΠΑ του είχε αφαιρέσει το διαβατήριο, λόγω της κομμουνιστικής του ιδεολογίας και των αντιρατσιστικών του απόψεων.

(*) Το επιτάφιο μότο, οι 2 προηγούμενες φωτογραφίες και αυτή που ακολουθεί (με τις λεζάντες τους) είναι μέρος ενός μεγάλου αφιερώματος της Μποτίλιας Στον Άνεμο στον Ναζίμ Χικμέτ, αλλά και στον Πωλ Ρόμπσον, όπου και βρίσκεται το ποίημα ΔΕ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝΕ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΟΥΜΕ του Χικμέτ
Ναζίμ Χικμέτ - Τζόαν Μπαέζ - Πητ Σίγκερ - Γιάννης Ρίτσος: Εγώ είμαι που χτυπάω την πόρτα σας ‒ Επίμετρο: Πωλ Ρόμπσον, Χάουαρντ Φαστ, Ντάλτον Τράμπο, Στηβ Μακουίν, Ναζίμ Χικμέτ
Το ποιήμα που έχει γράψει ο Νερούδα για τον Ρόμπσον... στα προσεχώς.

Από το ίδιο αφιέρωμα προέρχεται και ο τίτλος της παρούσας αναδημοσίευσης:

Απίστευτο ανθρώπινο ον! Έτσι χαρακτηρίζει τον Ρόμπσον ο Στηβ ΜακΚουήν, σκηνοθέτης του 12 Χρόνια Σκλάβος. Και ετοιμάζει την κινηματογραφική του βιογραφία, με τη συμμετοχή του 87χρονου (σήμερα) τραγουδιστή Χάρυ Μπελαφόντε, προσωπικού φίλου του Ρόμπσον.

Για αυτόν τον θρύλο υπάρχει ήδη η τηλεταινία Paul Robeson (1979), με τον Τζαίημς Ερλ Τζόουνς στον ομώνυμο ρόλο.

Περισσότερα από Μποτίλια:

***

«Στην Σοβιετική Ένωση ένιωσα για πρώτη φορά άνθρωπος»

Νίκος Μόττας // Ατέχνως

Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Ο μακαρθισμός οργιάζει στις ΗΠΑ έχοντας εξαπολύσει ένα ανελέητο κυνήγι μαγισσών: αμερικανοί πολίτες προσάγονται σε ανακρίσεις για να διαπιστωθούν τυχόν «κομμουνιστικές επιρροές», οι παρακολουθήσεις ύποπτων «σοβιετόφιλων» βρίσκονται στο ζενίθ, το FBI και οι μυστικές υπηρεσίες φτιάχνουν «μαύρες λίστες» με ονόματα ανθρώπων της διανόησης και της τέχνης που διώκονται για τις αριστερές τους πεποιθήσεις. Όσοι μπαίνουν στη «λίστα» είτε χάνουν τη δουλειά τους, είτε οδηγούνται στην αυτοεξορία. Στο αντικομμουνιστικό, τρομοκρατικό αυτό κλίμα πρωταγωνιστεί η περίφημη Κοινοβουλευτική Επιτροπή Μη-Αμερικανικών Δραστηριοτήτων (HUAC) – ένα ανακριτικό σώμα αποτελούμενο από μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Ναζίμ Χικμέτ - Τζόαν Μπαέζ - Πητ Σίγκερ - Γιάννης Ρίτσος: Εγώ είμαι που χτυπάω την πόρτα σας ‒ Επίμετρο: Πωλ Ρόμπσον, Χάουαρντ Φαστ, Ντάλτον Τράμπο, Στηβ Μακουίν, Ναζίμ Χικμέτ

 


Kiz Cocugu - Joan Baez (Nazım Hikmet)
Μουσική: Ζουλφί Λιβανελί

Η απαγγελία του Τραγουδιού με τη φωνή του Χικμέτ, από ηχογράφηση του 1950

KIZ ÇOCUĞU
(Μικρό Κορίτσι)
 

Kapıları çalan benim,
Kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem,
Göze görünmez ölüler.

Hiroşima 'da öleli,
Oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım.
Büyümez ölü çocuklar.

Saçlarım tutuştu önce,
Gözlerim yandı kavruldu
Bir avuç kül oluverdim.
Külüm havaya savruldu.

Benim sizden kendim için
Hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kaât gibi yanan çocuk.

Çalıyorum kapınızı,
Teyze,amca bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
Şeker de yiyebilsinler.

WARNING - Με ένα αποκαλυπτικό κείμενο του Lenin Reloaded

 Για να μη φάμε ακόμα τριάντα πασοκικά χρόνια στο κεφάλι

  

Πριν δώσεις την ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ, δες πώς και με τι διαιτητές παίζουν μπάλα.

Απλά σκέψου ποιον θα πάρει η μπάλα.

Τις ευκαιρίες τις δίνουμε σε μας.

Κάποιος έπρεπε να μαζέψει το μπαμπάκι

Κάποιος έπρεπε να μαζέψει το καλαμπόκι

Κάποιος έπρεπε να είναι σκλάβος και να τραγουδάει

Να γιατί γεννήθηκαν οι μαύροι

( Paul Robeson )



* * *