Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα.
Καλή στεριά, συνταξιδιώτες...
Ή καλή θάλασσα.
Στοιχεία
Εργάνη: 7.500 μισθωτοί απολύονται κάθε μέρα!
Στο φουλ δουλεύει η
κρεατομηχανή των απολύσεων στην αγορά εργασίας και καταγράφει νέα ρεκόρ, όπως
δείχνουν τα επίσημα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη» για τις ροές
απασχόλησης τον Ιούνη του τρέχοντος έτους.
Σύμφωνα με αυτά, το
πρώτο εξάμηνο του 2024 οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα έπιασαν ταβάνι και
έφτασαν τις 1.374.981, αυξημένες κατά 42.931 σε σχέση με το ίδιο διάστημα του
2023, που ανήλθαν σε 1.332.050. Αυτά όταν ο συνολικός αριθμός των
μισθωτών με σχέση ιδιωτικού δικαίου στη χώρα μας είναι περίπου 2,3 εκατομμύρια
άτομα.
Γίνεται λοιπόν φανερό ότι οι
εργοδότες, αποθρασυμένοι και εξοπλισμένοι με το αντιδραστικό αντεργατικό
οπλοστάσιο, που τους εξασφάλισαν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, ειδικά τα
τελευταία 15 χρόνια, ανακυκλώνουν μαζικά τους εργαζόμενους, απολύουν
κατά το δοκούν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Αστυνόμευση
εργασίας, ποινικοποίηση απεργίας, ο κ. Μητσοτάκης, ο κ. Λέτα και η ελεύθερη
αγορά της... ΛΑΡΚΟ
Η ραγδαία υποτίμηση της
εργασιακής δύναμης, όπως εκδηλώνεται με τις τεχνολογίες έντασης και
αστυνόμευσης της εργασίας, αποτελεί συνέπεια των μεθοδευμένων στόχων του
καπιταλισμού για πλούτο και κέρδος.
Ειδικότερα η πρόσφατη
εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας που επεκτείνει τον χρόνο απλήρωτης δουλειάς,
οι αντεργατικοί «νόμοι Χατζηδάκη (4808/2021) και Γεωργιάδη» (5053/2023) περί
13ωρου εργασίας τη μέρα και δυνατότητα απασχόλησης σε πολλούς εργοδότες ως
δήθεν «δικαίωμα» του εργαζόμενου, η εφαρμογή του μνημονιακού «νόμου Βρούτση-
Αχτσιόγλου» και, βέβαια, τα περί απαρτίας του 50%+1 στις Γενικές Συνελεύσεις
και το υπό διωγμό —ακόμα και ποινικά— απεργιακό δικαίωμα, όλ` αυτά και άλλα
περισσότερα αποτελούν τον πυρήνα των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής.
Γι’ αυτό και δεν έρχονται
ως κεραυνός εν αιθρία. Το αντίθετο, συνδέονται με τον μονοπωλιακό καπιταλισμό
και τις νεοφιλελεύθερες και σοσιαλφιλελεύθερες αντεργατικές του παρεμβάσεις.
Ταυτόχρονα, ταυτίζονται
με τον αντεργατικό μηχανισμό εκμετάλλευσης που βρίσκεται σε αντιστοίχιση με
σχετικές Ευρωενωσιακές Οδηγίες (λόγου χάρη, 88/2003, 2019/1152 κλπ), που
φυσικοποιούν το τερατώδες, δηλαδή το 13ωρο εργασίας την ημέρα.
Συγκεκριμένα καλεί σε «πρώτη
αγωνιστική απάντηση με μαζική παράσταση διαμαρτυρίας των Συνδικάτων, των
Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων και συνέντευξη Τύπου των Συνδικάτων, την
Παρασκευή 1 Σεπτέμβρη, στις 12 μ. έξω από το υπουργείο Εργασίας!».
Παράλληλα, όπως τονίζει,
«στηρίζουμε τη μεγάλη εργατική διαδήλωση των Συνδικάτων στη Θεσσαλονίκη, στις 9
Σεπτέμβρη στις 5.30 μ.μ., στο πάρκο της ΧΑΝΘ».
Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει
ως εξής:
«Δόθηκε στη δημοσιότητα το
νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα Εργασιακά. Πρόκειται για ένα νέο
αντεργατικό τερατούργημα που στόχο έχει να γιγαντώσει την ευελιξία και να
εντατικοποιήσει την εργασιακή εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Θεσμοθετεί την
πολλαπλή απασχόληση, την κατάργηση του πενθήμερου, την κατάργηση του
διαλείμματος στη δουλειά και νέες μορφές συμβάσεων ευέλικτης και μερικής
απασχόλησης, φέρνοντας νέο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα κατά παραγγελία των
επιχειρηματικών ομίλων που νόμιμα πλέον, θα μπορούν να ξεζουμίζουν τους
εργαζόμενους με πληθώρα αντεργατικών επιλογών.
Το νομοσχέδιο με τον
προκλητικό τίτλο "για τους διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας
στην ΕΕ" είναι η νομιμοποίηση της ακόμα μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των
εργαζομένων που οι ίδιες οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ
έθρεψαν.
Έρχεται να προστεθεί στις δεκάδες μορφές ευέλικτης απασχόλησης που
υπάρχουν ήδη και έχουν ως αποτέλεσμα οι 2 στις 3 προσλήψεις κάθε έτος να είναι
ευέλικτες, να έχουμε πάνω από 6.000 απολύσεις εργαζομένων καθημερινά! Συμπληρώνει
τις αντιδραστικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τη διευθέτηση του χρόνου
εργασίας με στόχο την πλήρη κατάργηση του 8ωρου - 5ήμερου - 40ωρου.
Σε σχόλιό του για την κατάπτυστη διάταξη που θεσπίζει μισθό 200 ευρώ το Γραφείο
Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει τα εξής:
«Το αίσχος του μηνιαίου μισθού
των 200 ευρώ θεσπίζεται πλέον κι επίσημα, καθώς τίθεται σε εφαρμογή η Κοινή
Υπουργική Απόφαση των Υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών για το πρόγραμμα
επιδοτούμενων θέσεων εργασίας, μετατρέποντας τους μακροχρόνια άνεργους σε
κυριολεκτικά τζάμπα εργατικό δυναμικό.
Πρόκληση, ακόμα, αποτελεί το
γεγονός ότι οι επιχειρήσεις θα επιδοτηθούν με 345 εκατομμύρια ευρώ, όπως είχε
εξαγγείλει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, χωρίς να υποχρεούνται να δώσουν ούτε ένα
ευρώ πάνω από αυτά τα 200!
Οι εργαζόμενοι πρέπει να μη
νομιμοποιήσουν αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα, να οργανώσουν την πάλη τους για
την υπεράσπιση της ζωής, της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων τους».
«Με το ξεκίνηµα της πανδηµίας στη χώρα µας, πολλοί εργαζόµενοι σε αρκετούς κλάδους, όπως των Τηλεπικοινωνιών, της Πληροφορικής, του Χρηµατοπιστωτικού, επιστηµονικών επαγγελµάτων κ.α. βρέθηκαν µπροστά σε µια νέα κατάσταση και έµαθαν για τα καλά τι σηµαίνει τηλεργασία.
Όχι µόνο γιατί αυτή µπήκε γρήγορα στη ζωή τους, αλλά κυρίως γιατί µπήκε κυριολεκτικά µέσα στο σπίτι τους.
"Για το καλό όλων µας;"
Εργοδοσία, διευθυντές, σύµβουλοι, στελέχη επιχειρήσεων και τραπεζών, στην αρχή προσπαθούσαν να "πουλήσουν" τη γενίκευση της τηλεργασίας στους εργαζόµενους ως ένα προσωρινό µέτρο λόγω της πανδηµίας και της αποσυµφόρησης των κτιρίων.
Όµως, αµέσως µετά, έλεγαν ότι έπρεπε να είχε εφαρµοστεί εδώ και καιρό και ότι πρέπει όλοι να το δεχτούµε ως κάτι πρωτοπόρο.
Σήµερα, δυο µήνες µετά, η τηλεργασία φαίνεται ότι είναι πράγµατι κάτι "πρωτοπόρο".
Όχι όµως προς όφελος των εργαζόµενων, αλλά για τους εργοδότες, οι οποίοι αξιοποιούν την τεχνολογία και την τηλεργασία ως εργαλεία τους για την αύξηση των κερδών τους, εντείνοντας την "ευελιξία" στη δουλειά και τη ζωή των εργαζοµένων.
Η εργοδοσία µε την µαζική εφαρµογή της τηλεργασίας "γλυκάθηκε", γι’ αυτό ζητάει να επεκταθεί, αν και προβληµατίζεται για τους όρους.
Ποιος επωφελείται από την καθιέρωση της τηλεργασίας;
Σε µια αστυνοµική ταινία ή µυθιστόρηµα, για να µπορέσεις να σκεφτείς τη λύση στο έγκληµα το πρώτο που σκέφτεσαι είναι "ποιος ωφελείται από αυτό".
Στην προκειµένη περίπτωση το έγκληµα µπορεί να µην αφορά ταινία, ούτε µυθιστόρηµα, η υπόθεση όµως βγάζει µάτι.
Νέα αντεργατικά «ρεκόρ» σε «ευελιξία» και εργατικά «ατυχήματα»
Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει αποκαλυπτικά στοιχεία από την τελευταία Έκθεση Πεπραγμένων του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας
Τις εγκληματικές ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, σε συνέχεια των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, για την εκτόξευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και την αύξηση των «ατυχημάτων» στους χώρους δουλειάς, καταγράφει η Εκθεση του ΣΕΠΕ.
Το 2009, οι διάφορες μορφές «ευελιξίας», που αποτελούν χρυσωρυχείο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, αφορούσαν το 21% των νέων συμβάσεων, για να απογειωθούν στο 55% το 2017!
Το 2017 καταγράφονται 7.357 εργατικά «ατυχήματα», ο μεγαλύτερος αριθμός από το 2000, με συνεχή αύξηση από το 2012.
Τα 76 θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» το 2017 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών εργατών από το 2011.
Κόντρα στη νέα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να «αναστήσει» την απάτη περί του... «ταξικού προσήμου» και της «ενίσχυσης της θέσης των εργαζομένων» που έφερε τάχα η διακυβέρνησή του από το 2015, τα ίδια τα επίσημα στοιχεία των κρατικών φορέων έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτό που βιώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι:
Τη συνεχή ένταση της εκμετάλλευσης,
τη διαρκή επιδείνωση της θέσης τους από την πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη και
την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Τα παραπάνω αποτυπώθηκαν ανάγλυφα ξανά πριν από λίγες μέρες, με τη δημοσιοποίηση της Έκθεσης Πεπραγμένων 2017 του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ, υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας, αρμόδιο για τον έλεγχο τήρησης των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία και των συνθηκών εργασίας).
Διευρύνεται η «ευελιξία» στην αγορά εργασίας προς όφελος των επιχειρηματικών κερδών
Στοιχεία από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την απασχόληση
Τη ραγδαία επέκταση της «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας διαπιστώνει η ετήσια επισκόπηση της απασχόλησης και των κοινωνικών εξελίξεων στην Ευρώπη (ESDE), που δημοσιοποίησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα μέσα του Ιούλη.
Πίσω από τα πανηγύρια ότι «ο αριθμός των εργαζομένων έφθασε σε νέα επίπεδα ρεκόρ» κρύβεται η άγρια πραγματικότητα της αγοράς εργασίας, που ισοδυναμεί με ζούγκλα για εκατομμύρια εργαζόμενους, οι οποίοι
είτε περιπλανιούνται μεταξύ βραχύχρονης εργασίας και μακρόχρονης ανεργίας
είτε υποαπασχολούνται/υπεραπασχολούνται, ανάλογα με τις ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής και της κάθε συγκεκριμένης επιχείρησης
είτε εργάζονται με μια από τις δεκάδες «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης, που μπορεί να διαλέξει η εργοδοσία από τη μεγάλη γκάμα των νόμων που ψηφίζουν γι' αυτόν το σκοπό οι αστικές κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη.
Όπως διαπιστώνει η έκθεση, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 15 ετών, το ποσοστό της «τυπικής απασχόλησης», που περιγράφει την εργασία αορίστου χρόνου και πλήρους ωραρίου, έχει υποχωρήσει κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες στο σύνολο της απασχόλησης: Από 62% το 2002 μειώθηκε σε 59% το 2016 στην ΕΕ των 28.
Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει (παρά μόνο με τη σύγκρουση)
Γαλέρα
Το ρεπορτάζ στο σημερινό «Ριζοσπάστη» (βλέπε πιο κάτω) για τις επιχειρησιακές συμβάσεις είναι μια ακόμα απόδειξη της ζούγκλας που διαμορφώνεται στην αγορά εργασίας, στο «παρά 5» των νέων μέτρων που ετοιμάζουν κυβέρνηση - κεφάλαιο - κουαρτέτο για τα Εργασιακά.
Οι τρεις επιχειρησιακές συμβάσεις, που παρουσιάζονται ενδεικτικά στο σημερινό ρεπορτάζ, δεν έπεσαν βέβαια από τον ουρανό. Είναι το αποτέλεσμα αλλεπάλληλων νόμων που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τους οποίους διατήρησε και εμπλούτισε η σημερινή κυβέρνηση.
Οι νόμοι αυτοί ξήλωσαν λίγο - λίγο το «πουλόβερ» των Συλλογικών Συμβάσεων, αποδυναμώνοντας αρχικά τις κλαδικές και καταργώντας, στη συνέχεια, ακόμα και τον κατώτερο μισθό που προέβλεπε η τελευταία Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
23 Σεπτεμβρίου 2014. Πιλότοι της Air France, μέλη του SNPL [Syndicat National des Pilotes de Ligne - Εθνική Ένωση Πιλότων] –στο οποίο συμμετέχει η συντριπτική πλειοψηφία πιλότων της εταιρείας– σε διαδήλωσή τους μπροστά στο κτήριο της Εθνοσυνέλευσης, στο Παρίσι. Οι πιλότοι της Air France-KLMδιεκδικούσαν ενιαία σύμβαση για τους πιλότους και της Air France και της Transavia. Η Air France άλλαξε τη στρατηγική της και αποφάσισε να μετατρέψει την Transavia σε εταιρεία χαμηλού κόστους, με εξοικονόμηση πόρων από το κόστος εργασίας.
*
Άγριες σκηνές: Ξεγύμνωσαν διευθυντές της AirFrance για τις απολύσεις
Άγριες σκηνές ανάμεσα σε εργαζόμενους και διευθυντές της AirFrance. Η ανακοίνωση 2.900 απολύσεων εξαγρίωσε τους εργαζόμενους λίντσαραν στελέχη της εταιρίας.
Ενώ συνεχίζεται η συγκέντρωση και μελέτη των στοιχείων τα οποία αφορούν την αεροπορική τραγωδία που στις 24 Μάρτη κόστισε τη ζωή 150 ανθρώπων από τη συντριβή του αεροσκάφους της «Germanwings» («Τζέρμανγουινγκς», θυγατρική αεροπορική εταιρεία «χαμηλού κόστους» ‒«lowcost»‒ της γερμανικής «Λουφτχάνσα») στις Γαλλικές Αλπεις, αυξάνονται τα ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια των πτήσεων, ειδικά με το πώς επιδρά σε αυτή η ραγδαία εξάπλωση των εταιρειών «lowcost».
Η 15νθήμερη απεργία του περασμένου Σεπτέμβρη, που πραγματοποίησαν οι πιλότοι της Air France, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επέκταση της Transavia, αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστους και θυγατρικής της Air France,εκφράζει τον αντίκτυπο αυτού του όλο και πιο διαδεδομένου μοντέλου, τόσο από άποψη εργατικής νομοθεσίας όσο και από την πλευρά της κοινωνικής προστασίας.
«Αν το χαμηλό κόστος μπορούσε να επιτευχθεί με τους κανόνες λειτουργίας μιας παραδοσιακής αεροπορικής εταιρείας, θα το γνωρίζαμε! (...) Αλλά δεν μπορείτε να εργαστείτε στην Transavia με αμοιβές και συνθήκες Air France, χωρίς να εξοντώσετε την Transavia», δήλωσε ο Alexandre de Juniac, Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Air France-KLM.
23 Σεπτεμβρίου 2014. Πιλότοι της Air France, μέλη του SNPL [Syndicat National des Pilotes de Ligne - Εθνική Ένωση Πιλότων] –στο οποίο συμμετέχει η συντριπτική πλειοψηφία πιλότων της εταιρείας– σε διαδήλωσή τους μπροστά στο κτήριο της Εθνοσυνέλευσης, στο Παρίσι.
Ο De Juniac ‒ο οποίος τοποθετήθηκε επικεφαλής της Air France το 2011 με προσωπική επιλογή της πρώην υπουργού Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ (επί προεδρίας Νικολά Σαρκοζί)‒ είναι τουλάχιστον άξιος συγχαρητηρίων για την παρρησία του, όταν κατά τη διάρκεια συνέντευξης που έδωσε στη γαλλική εφημερίδα Les Echos,υποστήριξε λακωνικά ότι η επέκταση της «χαμηλού κόστους» θυγατρικής της Air Franceή θα πραγματοποιηθεί με περικοπές στις αμοιβές και τις συνθήκες εργασίας, ή δεν θα υπάρξει ποτέ.
Αποκαλυπτικά στοιχεία από την Ενωση Πιλότων της Ευρώπης
Θα ακολουθήσει μια ακόμη ξένη αναδημοσίευση, βασισμένη στην έκθεση Γάλλου βουλευτή, μέλους του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και μέλους της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων
Ενώ συνεχίζεται η εντυπωσιοθηρία από τα αστικά ΜΜΕ για την τραγωδία με τη συντριβή του αεροσκάφους της Germanwings, θυγατρικής χαμηλού κόστους της γερμανικής Lufthansa, με τελευταία στοιχεία ένα «βίντεο» της λαϊκίστικης εφημερίδας «Bild», και την «αναγνώριση» της Lufthansa ότι γνώριζε ότι ο πιλότος της είχε αντιμετωπίσει κατά την εκπαίδευσή του προβλήματα κατάθλιψης, κάποιες επισημάνσεις των ίδιων των πιλότων έχουν τη δική τους σημασία.
Ένας εργάτης σκοτώθηκε την Τετάρτη στο μεταλλείο της ΛΑΡΚΟ στη θέση «Τσούκα» στο Μαρτίνο Φθιώτιδας.
Ο 53χρονος εργάτης -που δούλευε σε εργολάβο- σκοτώθηκε όταν μετά από ελεγχόμενη έκρηξη για την εξόρυξη μεταλλεύματος ανέβηκε στο χώρο της έκρηξης για τον καθιερωμένο έλεγχο και εκείνη την στιγμή έγινε κατολίσθηση παλιάς στοάς του μεταλλείου.
Ο εργάτης έπεσε από μεγάλο ύψος μέσα στη στοά και καταπλακώθηκε από χώματα. Χρειάστηκε πολύωρη επιχείρηση 20 πυροσβεστών της ΕΜΑΚ με εκπαιδευμένο σκύλο προκειμένου να ανασυρθεί ο εργάτης, ο οποίος ήταν νεκρός.
Ο ανταγωνισμός των αεροπορικών εταιρειών πυροδότησε έναν «πόλεμο» τιμών τόσο στην Ασία όσο και στην Ευρώπη
Η low cost εταιρεία ήταν η απάντηση της Lufthansa στον ανταγωνισμό
Οι εργαζόμενοι στην Germanwings πραγματοποίησαν 10 απεργίες μέσα στο 2014 αντιδρώντας στην πίεση της μητρικής εταιρείας για επιπλέον μείωση του κόστους,ώστε να ανταγωνιστούν παρόμοιες εταιρείες. H τελευταία απεργία κηρύχτηκε από τους πιλότους στα μέσα Φεβρουαρίου, καθώς οι διαπραγματεύσεις είχαν αποτύχει. Τότε η εταιρεία είχε δηλώσει ότι περισσότερες από τις μισές από τις 900 πτήσεις της που ήταν προγραμματισμένες για την περίοδο της απεργίας θα γίνονταν κανονικά με εθελοντές πιλότους ή ναυλώνοντας αεροπλάνα από άλλες εταιρείες (Ποια είναι η Germanwings)
Το κυνήγι του μέγιστου κέρδους: Ελαχιστοποίηση λειτουργικού κόστους σε προσωπικό και συντήρηση
Συντριβή Airbus με 150 επιβάτες στις Αλπεις - Δεν υπάρχουν ελπίδες για επιζώντες
Οικονομία σε βάρος της ασφάλειας;
Ο αριθμός των θυμάτων από αεροπορικά δυστυχήματα σημείωσε το 2014 πρωτόγνωρη αύξηση. Οι χαμένες ανθρώπινες ζωές πυροδοτούν τη συζήτηση για τα επίπεδα ασφαλείας στις φθηνές αεροπορικές εταιρείες.
Ο ανταγωνισμός των αεροπορικών εταιρειών πυροδότησε έναν «πόλεμο» τιμών τόσο στην Ασία όσο και στην Ευρώπη.
Στόχος των αερογραμμών χαμηλού κόστους είναι να κερδίσουν μερίδια της αγοράςπροσφέροντας όσο το δυνατόν φθηνότερα εισιτήρια.
Οι υποψίες ότι αυτό οδηγεί σε πλημμελή τήρηση των προδιαγραφών ασφαλείας ενισχύονται από ορισμένα επικίνδυνα περιστατικά που έχουν καταγραφεί.