*
Η Αλκυονίς έχει αφήσει τα ίχνη της στον πολιτισμό μας και σε καμιά περίπτωση η πολιτεία δεν πρέπει να επιτρέψει να σβήσουν κάτω από τα ίχνη του εμπορίου· πίσω από τα ράφια ενός σούπερ μάρκετ.Η πολιτεία να «κινήσει» τη «γραφή» της, ώστε η Αλκυονίς να παραμείνει ένας ναός του κινηματογράφου.
Το ιστορικό σινεμά της Αθήνας, η Αλκυονίς, κινδυνεύει να αλλάξει χρήση.
Η πολιτεία οφείλει να το αποτρέψει.
Είναι σαν να αλλάζεις τη χρήση ενός μουσείου.
Και η Αλκυονίς είναι κάτι περισσότερο από μουσείο, με όλα εκείνα τα στοιχεία που διαθέτει −και από τα οποία χαρακτηρίζεται− ένας τέτοιος χώρος:
Εκεί δηλαδή όπου «φυλάσσονται, μελετώνται επιστημονικά και εκτίθενται σε κοινή θέα, αντικείμενα αναγνωρισμένης αξίας, αντικείμενα από το παρελθόν ή με μορφωτικό ενδιαφέρον» (Μπαμπινιώτης).Ή «Τόπος προωρισμένος δια την καλλιέργειαν των γραμμάτων και των τεχνών» (Πρωία).Ή ακόμη με την πρωταρχική σημασία της λέξης: «Τέμενος των Μουσών» και «σχολείον τέχνης, ποιήσεως, χορού, και λόγου» (Η. Liddel – R. Scott).
