Λεόν Φελίπε
(11 Απρ. 1884, Ισπανία - 18 Σεπ. 1968, Μεξικό)
Χριστέ
Χριστέ,
σ’ αγαπάω
όχι επειδή κατέβηκες από ’να αστέρι
αλλά γιατί μου αποκάλυψες
πως ο άνθρωπος έχει αίμα,
δάκρυα,
βάσανα…
κλειδιά,
εργαλεία!
Για ν’ ανοίξει τις θεόκλειστες πόρτες των φώτων.
Ναι… Εσύ μας έμαθες πως ο άνθρωπος είναι Θεός…
ένας φτωχός Θεός σταυρωμένος όπως κι Εσύ.
Κι εκείνος που βρίσκεται στ’ αριστερά σου, εκεί στον Γολγοθά,
ο φοβερός ληστής…
είναι κι αυτός Θεός!
Cristo. Από τη συλλογή ¡Oh, este viejo y roto violin!, 1965
(Ω, αυτό το παλιό και σπασμένο βιολί!)
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειρατος, 10 Νοε. 2022
*
Ένα από τα ποιήματα που κουβάλαγε μαζί του ο Τσε στην προσωπική χειρόγραφη ανθολογία του στη Βολιβία (εδώ και εδώ στο τέλος, ΥΓ)
*
Πίνακας: Έργο του Fyodor Andreyevich Bronnikov (1827-1902). Ο καταραμένος Τόπος. Σταυρωμένοι σκλάβοι (1878). Λάδι σε μουσαμά (123,5 x 211,7 cm). Γκαλερί Tretyakov, Μόσχα.
CRISTO
Cristo,
te amo
no porque bajaste de una estrella
sino porque me descubriste
que el hombre tiene sangre,
lágrimas,
congojas...
¡llaves,
herramientas!
para abrir las puertas cerradas de la luz.
Sí... Tú nos enseñaste que el hombre es Dios...
un pobre Dios crucificado como Tú.
Y aquel que está a tu izquierda en el Gólgota,
el mal ladrón...
¡también es un Dios!
