Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR 30 χρόνια μετά ─ Το τείχος του Βερολίνου και τα τείχη του ανθρώπινου καπιταλισμού - IV.

The Fence of Gibraltar, British Overseas Territory of Gibraltar, 2016 © Arnau Bach, courtesy of the artist

*

Από Μποτίλια και:

Ι. Η αντικομμουνιστική υστερία για το τείχος του Βερολίνου

*

ΙΙ. αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους»

*

ΙΙΙ. Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» ─ Από την «ευφορία» για την «ελευθερία» στα δεσμά της φτώχειας και της απελπισίας

Όλα:

30 χρόνια τείχος

*

30 XΡONIA ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ

Πίσω από την προπαγάνδα της επανένωσης, η σκληρή πραγματικότητα για τους εργαζόμενους

Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002. Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο. 

Μέχρι το 2014 είχαν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας.   Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989. Συνολικό μήκος 167,8 χλμ.
Από Μποτίλια: Τείχη

Μια αποκαλυπτική έρευνα του ινστιτούτου ερευνών «Forsa»

«Ανησυχία για τις ανισότητες», «απόρριψη των ιδιωτικοποιήσεων», «φόβο για κοινωνική περιθωριοποίηση» στη μεγάλη πλειοψηφία του γερμανικού λαού δείχνει δημοσκόπηση του ινστιτούτου ερευνών «Forsa», που δημοσιεύτηκε στα τέλη Οκτώβρη, λίγες μέρες πριν από την έναρξη των εκδηλώσεων για τα 30 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου.

Οι απαντήσεις αναδεικνύουν μια πλευρά της «επανένωσης» της Γερμανίας που αποφεύγεται επιμελώς: Το πόσο σαρωτικές ήταν οι συνέπειες της ανατροπής του σοσιαλισμού στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία και της κυριαρχίας των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής για τη ζωή όλων των Γερμανών σε «Δύση» και «Ανατολή», όπως και συνολικά για τους Ευρωπαίους. Και εξακολουθούν να είναι, τρεις δεκαετίες μετά.

Αξίζει να ανατρέξουμε στο κλίμα της εποχής αμέσως μετά τη νίκη της αντεπανάστασης.

Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» ─ Από την «ευφορία» για την «ελευθερία» στα δεσμά της φτώχειας και της απελπισίας – ΙΙΙ.

Ανατολικογερμανοί διαδηλώνουν μετά την επανένωση.
«Από εργαζόμενος λαός, λαός χωρίς δουλειά», γράφει το πανό

*

Από Μποτίλια και:

Η αντικομμουνιστική υστερία για το τείχος του Βερολίνου - Ι.

Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» - ΙΙ.

*

30 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

Από την «ευφορία» για την «ελευθερία» στα δεσμά της φτώχειας και της απελπισίας

Εκτοπισμός εκατομμυρίων, θλίψη, φόβος και παραίτηση ακολούθησαν την «επανένωση», αφήνοντας μέχρι σήμερα το στίγμα τους

*

Μέρκελ: Αν ζούσα στη ΓΛΔ θα είχα πάρει σύνταξη και θα γύριζα τον κόσμο

*

Όλα:

30 χρόνια τείχος
*

Πριν από 30 χρόνια, στις 9 Νοέμβρη 1989, έπεσε το τείχος του Βερολίνου, σηματοδοτώντας την ανατροπή της σοσιαλιστικής εξουσίας στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ) μετά από δεκαετίες στοχευμένης ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης.

Σε αυτήν τη «στρογγυλή» επέτειο –παρά τα πανηγυρικά αφιερώματα για την «επανένωση» και τις φωτογραφίες ανθρώπων που γιορτάζουν στους δρόμους του Βερολίνου– ο απολογισμός των υποσχέσεων για τα «ανθισμένα τοπία» που περίμεναν τους Ανατολικογερμανούς και για «μια ανοιχτή χώρα με ελεύθερους ανθρώπους», είναι αναπόφευκτος, ιδιαίτερα στη Γερμανία.

Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002 Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο. 

Μέχρι το 2014 είχαν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας.  
Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989. Συνολικό μήκος 167,8 χλμ.
Από Μποτίλια: Τείχη

Μόλις λίγες μέρες μετά την πτώση του τείχους μπροστά σε εκατομμύρια Ανατολικογερμανούς υψώθηκαν ανυπέρβλητα ταξικά τείχη.

• Προσέκρουσαν πάνω στη σκληρή πραγματικότητα της «επανένωσης», δηλαδή της κυριαρχίας των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής σε όλη τη Γερμανία:
• Πετάχτηκαν έξω από τις δουλειές τους, στα δεσμά της φτώχειας και της απελπισίας.
• Ταυτόχρονα, αντεργατικά μέτρα σάρωσαν όλη τη χώρα.
• Τριάντα χρόνια μετά, γερμανική κυβέρνηση, ρεπορτάζ, αφιερώματα και αναλύσεις δεν γίνεται να προσπεράσουν αυτήν την πραγματικότητα και να γιορτάσουν την καπιταλιστική παλινόρθωση, χωρίς να αναφερθούν στις «άνισες συνθήκες διαβίωσης» σε όλη τη χώρα και στην «ελεύθερη ζωή για όλους», που παραμένει «ζητούμενο».

Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» - ΙΙ.

Η αντικομμουνιστική μανία που προβάλλεται στη Γερμανία ολόκληρο το έτος και κορυφώνεται στις 9 Νοέμβρη για τα 30 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου περιλαμβάνει ένα τεράστιο installation πάνω από την πύλη του Βραδεμβούργου, μόνιμες και επετειακές εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, συναυλίες, αθλητικές δραστηριότητες κατά μήκος του τείχους καθώς και πολλές ακόμα εκδηλώσεις.

*

Από Μποτίλια και:

Η αντικομμουνιστική υστερία για το τείχος του Βερολίνου - Ι.

Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» ─ Από την «ευφορία» για την «ελευθερία» στα δεσμά της φτώχειας και της απελπισίας – ΙΙΙ.

*

Όλα:

30 χρόνια τείχος
*

30 χρόνια μετά... την «πτώση του τείχους»

*

Άννα ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ
Μέλος της Κομματικής Επιτροπής Οργανώσεων Εξωτερικού του ΚΚΕ

*

Με έναν φόβο ζει η αστική τάξη... Το φόβο της προοπτικής του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Της ανατροπής της από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων. Αυτή είναι η μόνη λογική εξήγηση για το αντικομμουνιστικό παραλήρημα που έχει εξαπολυθεί τα τελευταία χρόνια, με κορύφωση το κατάπτυστο ψήφισμα στις 19 Σεπτέμβρη στο Ευρωκοινοβούλιο.

Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002 Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο. 

Μέχρι το 2014 είχαν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας.  
Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989. Συνολικό μήκος 167,8 χλμ.
Από Μποτίλια: Τείχη

Αντικομμουνισμός που δεν μένει απλά στα χαρτιά, αλλά πλαισιώνεται από υπέρογκα ποσά που δαπανώνται για αντικομμουνιστικές καμπάνιες και φιέστες σε διάφορες χώρες, υπέρογκα ποσά και διευκολύνσεις σε εκατοντάδες ιδρύματα που έχουν βάλει στο στόχαστρο την ιστορική μνήμη του κάθε λαού, την αμαύρωση και παραποίηση της Ιστορίας του κάθε τόπου, της Ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, του Κόκκινου Στρατού, του ρόλου της ΕΣΣΔ στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Η αστική τάξη γνωρίζει καλά ποιος είναι ο αντίπαλός της. Ποιος πραγματικά απειλεί τα συμφέροντά της.

• Φροντίζει να ξεριζώσει οποιαδήποτε προοπτική αμφισβήτησης της εξουσίας της, θωρακίζεται πίσω από μνημόνια, παίρνει τα μέτρα της, για να σβήσει την προοπτική του σοσιαλισμού.
• Θέλει να κάνει τη νεολαία ενεργό υποστηρικτή της σε αυτήν την προσπάθεια.
• Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι σήμερα το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα βιώνει τις επιπτώσεις μιας μακρόχρονης κρίσης, αποτέλεσμα και των αντεπαναστατικών γεγονότων της περιόδου 1989 - 1991.

Ο αντικομμουνισμός τους έχει διαβαθμίσεις, εξειδικεύεται από χώρα σε χώρα, ανάλογα με το επίπεδο του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, ανάλογα με την Ιστορία του κάθε τόπου, ανάλογα με την πείρα του ίδιου του λαού.

Η αντικομμουνιστική υστερία για το τείχος του Βερολίνου - Ι.

Ισραήλ: Το Τείχος της Ντροπής άρχισε να χτίζεται το 2002

Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο. 
Μέχρι το 2014 είχαν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας.
 
Το τείχος του Βερολίνου έπεσε το 1989. Συνολικό μήκος 167,8 χλμ.
Από Μποτίλια: Τείχη

*

Όλα:

30 χρόνια τείχος

*

Και:

Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» - ΙΙ.

Η αντικομμουνιστική υστερία για την DDR ─ 30 χρόνια μετά την «πτώση του τείχους» ─ Από την «ευφορία» για την «ελευθερία» στα δεσμά της φτώχειας και της απελπισίας – ΙΙΙ.

*

Η αντικομμουνιστική υστερία για το τείχος του Βερολίνου

*

Φάνης ΠΑΡΡΗΣ
Μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ

*

Το τείχος του Βερολίνου χτίστηκε τον Αύγουστο 1961 και έπαψε να υπάρχει με την ανατροπή της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας (ΓΛΔ) τον Νοέμβρη 1989.

Στους μηχανισμούς της καπιταλιστικής προπαγάνδας το τείχος έχει χαρακτηριστεί ως «έγκλημα», ως «αίσχος», ως «Τείχος της Ντροπής» που χώριζε ένα έθνος, μια πόλη, οικογένειες κ.ο.κ.

Σήμερα, με τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την επικράτηση της αντεπανάστασης στη ΓΛΔ και την «Πτώση του Τείχους», η αντικομμουνιστική προπαγάνδα φουντώνει και θα φουντώσει ακόμα περισσότερο.

Άλλωστε, το τελευταίο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (19 Σεπτέμβρη 2019), το οποίο αποτελεί μνημείο ιστορικής παραχάραξης, στη θέση 14 προβλέπει και ανάλογες χρηματοδοτήσεις για την αντικομμουνιστική προπαγάνδα.

Συγκεκριμένα, δεσμεύεται να παρέχει

«ουσιαστική στήριξη τόσο σε σχέδια ιστορικής μνήμης και εορτασμού της μνήμης στα κράτη μέλη, όσο και στις δραστηριότητες της Πλατφόρμας Ευρωπαϊκής Μνήμης και Συνείδησης, και να διαθέσει επαρκή χρηματοδοτικά κονδύλια στο πλαίσιο του προγράμματος "Ευρώπη για τους πολίτες", προκειμένου να στηρίξει την απότιση φόρου τιμής και τη μνήμη των θυμάτων του ολοκληρωτισμού».

Το Δυτικό Βερολίνο μέσα στην «καρδιά» της ΓΛΔ

Πού ακριβώς βρισκόταν το τείχος του Βερολίνου;

Σε πολλά αφιερώματα στο τείχος θα δει κανείς να δημοσιεύονται πληροφορίες που αφορούν το ύψος του (3,2 μ.), το μήκος του, το πάχος του, αλλά συνήθως λείπει μια κρίσιμη πληροφορία, η γεωγραφική του θέση.

Η συνειδητοποίηση της θέσης του Βερολίνου στη μεταπολεμική Γερμανία θα βοηθούσε τον καθένα, ανεξάρτητα από την άποψη που έχει για το σοσιαλισμό και τον καπιταλισμό, να σκεφτεί περί τίνος πρόκειται, θα συνέβαλλε να αποκαλυφθεί όλος αυτός ο αντικομμουνιστικός οχετός γύρω από το τείχος.