Ο Νόμος της Αγοράς

​Ο Νόμος της Αγοράς

​Μία από τις κορυφαίες ταινίες του φετινού Φεστιβάλ Καννών

Άστυ​ - Πτι Παλαί

Από την ΑΜΑ Films

του ​Σ​τεφάν Μπριζέ​

​ Από αύριο, Πέμπτη ​​​15 Οκτω​βρίου

​​Η ταινία απέσπασε το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Βινσέν Λιντόν και την Ειδική Μνεία της Οικουμενικής Επιτροπής. Πραγματοποίησε την πανελλήνια πρεμιέρα της με μια sold out προβολή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας.​

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Τιερί είναι ένας απολυμένος εργάτης που προσπαθεί να επιβιώσει αυτός και η οικογένειά του στη σύγχρονη Γαλλία της υποβαθμισμένης εργατικής τάξης και των σκληρών εργοδοτικών πρακτικών.

3 μπομπίνες την ημέρα, το γιατρό τον κάνουν πέρα: ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014 (34+9 φωτό) – Αλφαβίλ & Άστυ – Και ένα επίμετρο Ιστορικής Μνήμης

Το (ΤΑΙΝΙ)ΟΡΑΜΑ των Στεργιάκηδων

Με σύνθημα ΤΟ ΦΙΛΜ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ η AMA films των ακούραστων αδελφών Στεργιάκη, ξεκινάει την Πέμπτη, 15 Μαΐου, στο ΑΣΤΥ της οδού Κοραή, το ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014, όχι με ψηφιακή φόρτωση των ταινιών, αλλά με φιλμ και με την πατροπαράδοτη μέθοδο της μπομπίνας.

Μπαμπάς του θεσμού, από το 1990, ο μπαμπάς Στεργιάκης, ο αξέχαστος κυρ Αντώνης (έφυγε το 2012 στα 75 του), ένας γλυκύτατος άνθρωπος, μια ζωή στα σινεμά, από παιδί του κοκ-σάμαλι και πορτιέρης, ως τη διεύθυνση αιθουσών και τη διανομή ταινιών. Ζούσε και ανάπνεε για το σινεμά, ξετυλίγοντας εκατοντάδες μπομπίνες με φιλμ.

Αντώνης Στεργιάκης

(1938 - 24/11/2012)

«Αντώνη», τον ρωτούσες, «τι θά 'θελε η ψυχούλα σου»;

Solidarność: Η αλληλεγγύη ως στάση ζωής και η Αλληλεγγύη σαν μοχλός προπαγάνδας και προσωπικής προβολής – Δυο ταινίες, δυο κόσμοι

Σερβικό διαμάντι - πολωνικός άνθρακας

 «Διασταυρούμενες ζωές» του Σρνταν Γκολούμποβιτς

και

«Βαλέσα, η δύναμη της ελπίδας» του Αντρέι Βάιντα

  

Μια κριτική παρουσίαση από την Μποτίλια

Δυο κατά βάθος ανόμοιες ταινίες, σε κύκλους ασύμπτωτους, που όμως τα νοήματά τους είναι... ομόκεντρα.

Η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση, η αλληλοβοήθεια σε όλο τους το μεγαλείο, στην πρώτη περίπτωση.

Ο τσαρλατανισμός και η αυτοπροβολή, κατά παραγγελία της άρχουσας τάξης, στη δεύτερη, με αρωγό την αλήστου μνήμης Οριάνα Φαλάτσι που μετά τους Δίδυμους Πύργους κήρυξε τη δική της Τζιχάντ κατά των απίστων.

Η βαθιά ουμανιστική αντίληψη της πρώτης ταινίας, για τη στάση του ατόμου και το νόημα της θυσίας.