 |
| Claude Buck (New York City 1890 – Santa Barbara, CA 1974), Edgar Allan
Poe, ca. 1915, pen and ink, ink wash and charcoal on paper (sheet: 25.2 x 17.8
cm). Smithsonian American Art Museum. Gift of Mrs. Claude Buck.
Object Number 1983.46.4. (Από όπου και η λεπτομέρεια στη φωτό
τίτλου). |
Ουλαλούμ: Η μεγαλοφυής ποιητική σύλληψη του Πόε για μια τραγωδία δίχως
τέλος
Νύχτα του έρμου
Οχτώβρη θλιμμένη
Μια αμνημόνευτη κρύα χρονιά
Έντγκαρ Άλλαν Πόε
Edgar Allan Poe
(19 Ιαν. 1809, Βοστώνη, Μασαχουσέτη – 7 Οκτ. 1849,
Βαλτιμόρη, Μέριλαντ)
Ulalume
*
Μετάφραση – Σχολιασμός – Σημειώσεις – Επιμέλεια
Μπάμπης
Ζαφειράτος / Μποτίλια Στον Άνεμο
Πρώτη δημοσίευση Κατιούσα, 19/1/2021
*
Claude Buck (New York City 1890 – Santa Barbara, CA 1974), Edgar Allan
Poe, ca. 1915, pen and ink, ink wash and charcoal on paper (sheet: 25.2 x 17.8
cm). Smithsonian American Art Museum. Gift of Mrs. Claude Buck.
Object Number 1983.46.4. (Από όπου και η λεπτομέρεια στη φωτό
τίτλου).
Ουλαλούμ — Μπαλάντα
Έντγκαρ Άλλαν Πόε
1
ΣΚΥΘΡΩΠΟΙ οι ουρανοί βουρκωμένοι
Και τα φύλλα,
στεγνά και ξερά —
Ρουφηγμένα τα
φύλλα, ξερά:
Νύχτα του έρμου Οχτώβρη θλιμμένη
Μια αμνημόνευτη
κρύα χρονιά
Πλάι μου του Ώμπερ η λίμνη, ένας βάλτος,
Στου Γουήρ τη
βαριά καταχνιά: —
Του Ώμπερ δίπλα ο θολός δασοβάλτος
Του Γουήρ τα
μακάβρια στοιχειά.
2
Σε Τιτάνια αλέα σεργιανούσα,
Κυπαρίσσια ψηλά
κι η ψυχή μου —
Μια Ψυχή
συντροφιά μου, η ψυχή μου.
Στην καρδιά μου ηφαίστεια βογγούσαν
Καταρράχτες που
σέρνουν σκουριά —
Την καυτή τους
τη λάβα ξερνούσαν
Και θειάφι απ’ το Γιάνικ σκορπούσαν,
Σε ακτές
μακρινές του Βοριά —
Απ’ του Γιάνικ τα όρη περνούσαν,
Για τις χώρες
του άγριου Βοριά.
3
Κουβεντιάζαμε αργά, βουρκωμένοι,
Μαραμένες οι
σκέψεις χλωμές —
Οι αναμνήσεις
προδότρες χλωμές·
Πως του Οκτώβρη ήταν νύχτα αγριεμένη
Δεν το ξέραμε ή
ποιας χρονιάς η νυχτιά —
(Ω, ποιας
χρονιάς η πιο μαύρη νυχτιά!)
Δεν προσέξαμε του Ώμπερ τον βάλτο,
(Κι ας είχαμε
έρθει κάποια άλλη φορά) –
Δεν θυμόμαστε του Ώμπερ τον βάλτο,
Και του Γουήρ
τα μακάβρια στοιχειά.
