Μάνος Χατζιδάκις
Ξάνθη, 23 Οκτωβρίου 1925 - Αθήνα, 15 Ιουνίου 1994
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 1972 (Μαρκαδόρος, 37 χ 27 εκ.)
*
Γιώργος Σαραντάρης
Ποιος είν’ τρελός από έρωτα
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Τραγούδι: Φλέρυ Νταντωνάκη
Ποιος είν’ τρελός από έρωτα;
Ας κάνει λάκκους την αυγή.
να πάμε εκεί να πιούμε
την βροχή.
Μια που εμείς σε όποια
στέγη αράξουμε, σε όποια
αυλή, ο άνεμος χαλνάει
τον ουρανό, τα δέντρα
κι η στείρα γη
μέσα σε μας βουλιάζει.
*
Χαρίλαος Φλωράκης
20 Ιουλίου 1914, Παλιοζογλώπι Καρδίτσας – 22 Μαΐου 2005 Αθήνα.
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 17.V.2015 (Μελάνι, 21 χ 29 εκ.)
Επίγραμμα
Για τον Καπετάν Γιώτη
(20 Ιουλίου 1914, Παλιοζωγλόπι Καρδίτσας – 22 Μαΐου 2005, Αθήνα)
Στα δεκαπέντε απ’ τον
Μπουχάριν διάβασε του Μαρξ το Αλφαβητάρι
Κι έμαθε πώς τ’ αγρίμια γίνονται άνθρωποι και λύκοι οι ανθρώποι
Τώρα ψηλά στον Αϊ-Λιά στο αγαπημένο του Παλιοζωγλόπι
Αιώνιος Καπετάνιος με την πίπα του τα σύννεφα φουμάρει
Μα ο ζευγάς δεν έφυγε
κι αν κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι
Σημαίες στον ήλιο σπέρνει με τον Αραγκόν τον Ρίτσο τον Κατράκη
Μπάμπης Ζαφειράτος, 17 Μαΐου 2022
Χαρίλαος Φλωράκης
20 Ιουλίου 1914,
Παλιοζογλώπι Καρδίτσας – 22 Μαΐου 2005 Αθήνα.
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 22.V.2015 (Μελάνι, 29 χ 21
εκ.)
Όλα τα Επιγράμματα του Μπάμπη Ζαφειράτου
Γιάννης Ρίτσος
1 Μαΐου 1909, Μονεμβασιά – 11 Νοεμβρίου 1990, Αθήνα
Σχέδιο (3ο από 4 του Ρίτσου), Μπάμπης Ζαφειράτος, 10.XI.2015
(Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
Επίγραμμα
Για τον Άγιο Ρίτσο της Πρωτομαγιάς
(1 Μαΐου 1909, Μονεμβασιά – 11 Νοεμβρίου 1990, Αθήνα)
[Α]
Μ’ ένα Τρακτέρ τη γη οργώνοντας έσπειρε νέους ήχους
Στην έρημό μας ξεφυτρώσανε θεόρατες Πυραμίδες
Τα όνειρα γίνανε πουλιά και μανιφέστα οι ελπίδες
Βγήκανε οι δεκαπεντασύλλαβοι μέσα απ’ του Μαρξ τους στίχους
Κι ο Επιτάφιος του λαού σε μιαν Ελλάδα της οδύνης
Έφερε την Πρωτομαγιά στον ουρανό της Ρωμιοσύνης
Μπέρτολτ Μπρεχτ
10 Φεβ.1898, Άουγκσμπουργκ Βαυαρίας ‒ 14 Αυγ. 1956, Ανατολικό Βερολίνο
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 14.VIII.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
Μπέρτολτ Μπρεχτ
ΣΑΝ ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΟΙ ΤΡΟΜΕΡΟΙ ΛΗΣΤΕΣ
Σαν
πλάκωσαν οι τρομεροί ληστές, αλιά μου,
την πόρτα εγώ τους είχα διάπλατα ήδη ανοίξει·
τους άκουσα που μου φωνάξαν τ’ όνομά μου
και βγήκα να τους δω έξω, δίχως άλλη νύξη.
Και πριν καλά-καλά λεχθεί έστω και μια λέξη,
την αρμαθιά με τα κλειδιά έτρεξα να φέρω·
νομίμως όλα εκτελεστήκαν, και είχε τρέξει
και η τήρηση των τύπων ‒ τούτο μόνο ξέρω.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Η βαβυλωνιακή σύγχυση των λέξεων και άλλα 499 ποιήματα
(GUTENBERG, Αθήνα, 2014, σ. 264)
*
-by-Babis-Zafiratos-7.V.2015-%C2%A9BabisZafiratos-BotiliaStonAnemo.jpg)
Νίκος Καββαδίας
11 Ιαν. 1910, Χαρμπίν Μαντζουρίας ‒ 10 Φεβ. 1975, Αθήνα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 7.V.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
Νίκος Καββαδίας
FRESCO
Ο
Fra Giovanni σιωπηλός οδήγαε τη γραφίδα.
Το αγγελικό σου πρόσωπο χυμένο στη σπουδή.
Ορθός ο δούλος δίπλα σας, μακρύς σα νεροφίδα,
έτριβε τ' άγια χρώματα σε πέτρινο γουδί.
Όργανο, σε ξεχάσανε σε ποια κλειστή ροτόντα,
που δεν την ελειτούργησε λιβάνι και παπάς;
Από νωρίς ξεχάστηκες τους βιαστικούς ρωτώντας.
Όθε αγαπάς νυχτώθηκες, μπαίνεις και δε χτυπάς.
Σκουφί, σωκάρδι βυσσινί φορώ, μακρύ στιλέτο.
Χρυσόβουλη βαστάω γραφή κι ένα πουγκί φλουριά.
Σκύβεις, κοιτάζεις το νερό που ρέει στο καναλέτο,
Γυρνάς, διώχνεις το δούλο σου και σβήνεις τα κεριά.
Άσχημος είμαι. Αμαρτωλός σε φρέσκο του Ανωνύμου,
χυμένο είναι το μάτι μου με χτύπημα σφυριού,
το αυτί κομμένο, κι έχασα μια νύχτα τη φωνή μου
στη ναυμαχία του Μισιριού.
Κι αυτός, ωραίος όπως εσύ, ψηλός, porca miseria!
το σχήμα του κρύβει λαμπρή πολεμική στολή.
Χαϊδεύει τα δύο χέρια σου, τα ευλογημένα χέρια,
πέφτει το ράσο του, ο σταυρός γλιστράει και σε φιλεί.
*
Με το καράβι του Θησέα σ' αφήσαμε στη Νάξο.
Γυμνή, μ' ένα στα πόδια σου θαλασσινό σκουτί.
Σε ποιες σπηλιές εκρύφτηκες και πώς να σε φωνάξω;
Κοστάρω κι όλο με τραβάει μακριά το καραντί.
*
Ένα κοπάδι ελέφαντες, μαϊμούδες και καμήλες
σου κουβαλούσαν σε μακρύ ποντόνι τα προικιά.
Μα τα 'πιε ανεμορούφουλας απέξω από τις Μύλες
και ξέστρωσες το νυφικό κρεβάτι σου Θιακιά.
Sydney 1955
ΤΡΑΒΕΡΣΟ (ΚΕΔΡΟΣ 1977, σ. 13-14)
* * *
Πατρίς
Λουμούμπα (Patrice Émery Lumumba)
Βελγικό Κονγκό, νυν Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό
Γεννήθηκε στις 2 Ιουλ. 1925, Ανατολικό Κασάι
Δολοφονήθηκε από τη CIA και τις μυστικές υπηρεσίες Αγγλίας και Βελγίου
στις 17 Ιαν. 1961, στην Ελίζαμπετβιλ της Κατάνγκα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 2.VII.2016 (Μολύβι, 29χ21 εκ.)
*
Εσύ
κυνηγημένο αγρίμι, διωγμένος απ’ το σπίτι σου
Σακατεμένος από μάχες που βία ωμή τις γένναγε
Κι αιώνες βαρβαρότητας με βιαστές και μακελλάρηδες
Που σου έδιναν επιλογή: νεκρός ή σκλάβος.
(Πατρίς Λουμούμπα)
*
Δύο ποιήματα του Πατρίς
Μπάμπης Ζαφειράτος: Πατρίς Λουμούμπα (2.7.1925-17.1.1961), Κλάψε, αγαπημένε μαύρε μου αδερφέ
Μπάμπης Ζαφειράτος: Πατρίς Λουμούμπα (2 Ιουλ. 1925 - 17 Ιαν.1961), Ξημερώνει στην καρδιά της Αφρικής
Και ο Μαύρος Άγιος του Γιάννη Ρίτσου
Πατρίς Λουμούμπα: Όμορφος σαν την απόφαση της ελευθερίας
* * *
«Θα προτιμούσα να έχω στο κεφάλι μου, αντί για το μυαλό τού Στάινμπεκ, τα σκατά ενός μικρού Βιετναμέζου»
Νίκος Καβαδδίας
(Για την υποστήριξη του Αμερικανού συγγραφέα στον πόλεμο του Βιετνάμ)
Νίκος Καββαδίας
Αντινομία
Ο έρωτάς σου μια πληγή και
τρεις κραυγές.
Στα κόντρα σκούζει ο μακαράς καθώς τεζάρει.
Θαλασσοκόρη του βυθού –χίλιες οργιές–
του Ποσειδώνα εγώ σε κέρδισα στο ζάρι.
Και σ’ έριξα σ’ ένα βιβάρι
σκοτεινό
που στέγνωσε κι ξανεμίστηκε το αλάτι.
Μα εσύ προσμένεις απ’ το δίκαιον ουρανό
το στεριανό, το γητευτή, τον απελάτη.
Όταν θα σμίξεις με το φως που
σε βολεί
και θα χαθείς μέσα σε διάφανη αμφιλύκη
πάνω σε πράσινο πετούμενο χαλί,
θα μείνει ο ναύτης να μετρά το άσπρο χαλίκι.
m/s Aquarius 1974
Τραβέρσο – Προμετωπίδα Γιάννη Μόραλη (Δεύτερη Έκδοση, Κέδρος, 1977, σ. 31)
(Προσωπικό αρχείο: Μπάμπης Ζαφειράτος - Μποτίλια Στον Άνεμο)
Περισσότερα:
Fidel es inmortal!
Φιδέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους
(Fidel Alejandro Castro Ruz)
Μπιράν Επαρχίας Οριέντε, 13 Αυγούστου 1926 - Αβάνα, 25 Νοεμβρίου 2016
Σχέδιο (2ο από 3 του Φιντέλ), Μπάμπης Ζαφειράτος, 28.XI.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)
Μπάμπης Ζαφειράτος: Επίγραμμα για τον Φιντέλ
Μπάμπης Ζαφειράτος: Επίγραμμα για τους Ήρωες της 26 Ιουλίου 1953
Μπάμπης Ζαφειράτος: Μια ακροστιχίδα στη Μνήμη του Φιντέλ
Δεν είναι μόνο ένας θεός...
Ντιέγκο Αρμάντο
Μαραντόνα
Αργεντινή, Μπουένος
Άιρες: Λανούς, 30 Οκτ. 1960 – Τίγρε, 25 Νοε. 2020
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 29.XI.2020 (Μολύβι σε χαρτί ακουαρέλας Α4)
Επίγραμμα - Η εκδίκηση του Μαραντόνα
Επίγραμμα για τον Ντιέγκολ Μαραντόνα
Γιάννης Ρίτσος
1 Μαΐου 1909, Μονεμβασιά – 11 Νοεμβρίου 1990, Αθήνα
Σχέδιο (4ο από 4 του Ρίτσου), Μπάμπης Ζαφειράτος, 29.IV.2016
(Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)
Επίγραμμα
Για τον Άγιο Ρίτσο της Πρωτομαγιάς
(1 Μαΐου 1909, Μονεμβασιά – 11 Νοεμβρίου 1990, Αθήνα)
[Α]
Μ’ ένα Τρακτέρ τη γη οργώνοντας έσπειρε νέους ήχους
Στην έρημό μας ξεφυτρώσανε θεόρατες Πυραμίδες
Τα όνειρα γίνανε πουλιά και μανιφέστα οι ελπίδες
Βγήκανε οι δεκαπεντασύλλαβοι μέσα απ’ του Μαρξ τους στίχους
Κι ο Επιτάφιος του λαού σε μιαν Ελλάδα της οδύνης
Έφερε την Πρωτομαγιά στον ουρανό της Ρωμιοσύνης
Φεδερίκο Γαρθία Λόρκα
Γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1898, στην πόλη Φουέντε, Βακέρος της επαρχίας Γρανάδας.
Δολοφονήθηκε από τους φασίστες του Φράνκο, στις 19 Αυγούστου 1936, μεταξύ Βιθνάρ και Αλφακάρ έξω από τη Γρανάδα.
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 5.VI.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
Φεδερίκο Γαρθία Λόρκα
Δύο Τσιγγάνικα Ποιήματα
(Romancero Gitano)
Μετάφραση
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο
Πρώτη δημοσίευση εδώ, 19/8/2024
Φεδερίκο Γαρθία Λόρκα
Καβγάς
Στον Ραφαέλ Μέντες
Μες στη μέση της χαράδρας
οι σουγιάδες του Αλμπαθέτε,
όμορφοι μ’ αντίμαχο αίμα,
ψάρια που αστραφτοκοπάνε.
Ένα φως τραχύ ανελέητο,
τραπουλόχαρτο, θερίζει
μες στην πικροπρασινάδα
τα φαριά τα φρενιασμένα,
τους ωραίους καβαλαραίους.
Με μια ελιά στεφανωμένες
κλαίνε δυο γριές γυναίκες.
