|
Άρης Βελουχιώτης
27 Αυγούστου 1905, Λαμία - 16 Ιουνίου 1945, Μεσούντα Άρτας
Σχέδιο (2ο από 2 του Άρη), Μπάμπης Ζαφειράτος, 10.VI.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
Και πίσω τον ακολουθάει πάντοτες ένας τρανός αητός με μια σημαία.
(Γιάννης Ρίτσος)
(Σάββατο, 27 Ιουνίου 2015)
|
*
ΑΡΗ ΜΕΘΑΥΡΙΟ σα λουφάξουν τα τσακάλια με μια πέτρα σφηνωμένη στα δόντια τους
και μπει το φως μέσα στο δίκιο του έτσι που μπαίνει το σπαθί στη θήκη του
και τ’ άρματά σου πάρουνε τη θέση τους πάνου στης ιστορίας το τζάκι
τότες θα πάρει κι ο λαός μας μες στα χέρια του την άγια κάρα σου
και θα κινήσει η λιτανεία στους φωτισμένους δρόμους
κάτου απ’ τον άγιο φανοστάτη των Τρικάλων
δίπλα στου Γοργοπόταμου τις νιολουσμένες πικροδάφνες
κι έτσι θα φεύγουν με σημαίες μέσα στον ήλιο.
(Γιάννης Ρίτσος, Το Υστερόγραφο της Δόξας)
*
Άλλη μια πλαστογραφία από την «ΚΚΕδολογία»
Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ
Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας
Παραποιώντας την πραγματικότητα, προβάλλοντας ισχυρισμούς δίχως καμία τεκμηρίωση και αναπαράγοντας συκοφαντίες και αισχρότητες μαζί με κουτσομπολιά, ο Δημοσθένης Κούκουνας έγραψε βιβλίο που το κυκλοφόρησε το Σάββατο 29 Οκτώβρη 2016 η εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία», γεγονός που δείχνει και από μόνο του το στόχο του βιβλίου.
Τίτλος του βιβλίου είναι «Αρης Βελουχιώτης, το αληθινό του πρόσωπο» και στην Α' έκδοση «Ο αμφιλεγόμενος καπετάνιος του ΕΛΑΣ».
Σε αυτό, ο Αρης «υμνείται» και διασύρεται, με στόχο να χτυπηθεί το ΚΚΕ, μαζί του και μια από τις μεγαλύτερες ανατάσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος, η ένοπλη ΕΑΜική πάλη 1941 - 1944.
Το ίδιο ακριβώς που συμβαίνει με σωρεία εκδόσεων, οι οποίες βάλλουν κυρίως κατά της περιόδου 1941 - 1949. Γι' αυτό το λόγο και το συγκεκριμένο βιβλίο εντάσσεται στην αντικομμουνιστική συγχορδία των ημερών μας.
Είναι περιττό, ενώ θα ήταν και κουραστικό για τον αναγνώστη, να απαριθμήσουμε το σύνολο αυτών που περιέχονται και στις 350 σελίδες του. Θα περιοριστούμε, λοιπόν, σε μερικά παραδείγματα, που ωστόσο είναι αρκετά για να δείξουν το ύφος, το επίπεδο της ...επιστημονικής προσέγγισης των γεγονότων και άρα την έλλειψη σεβασμού προς αυτά.
1. Γράφει ο Δ. Κούκουνας σχετικά με την πολιτική γραμμή του ΚΚΕ στο ξεκίνημα της τριπλής φασιστικής Κατοχής:
«Σε ό,τι αφορά την ελληνική πραγματικότητα λοιπόν, είναι αυτονόητο ότι καμμιά κομμουνιστική οργάνωση στην Ελλάδα δεν θα αποτολμούσε να διανοηθεί τη συγκρότηση αντιστασιακού κινήματος. Η ιδέα αυτή θα αρχίσει να τίθεται μόνο μετά τη γερμανική επίθεση της 22ας Ιουνίου 1941 και για την ακρίβειαμετά την έκκληση του Στάλιν προς όλους τους κομμουνιστές της κατεχόμενης Ευρώπης να βοηθήσουν τον αγώνα που διεξήγαγε η ΕΣΣΔ» (σελ. 61). Τα ίδια επαναλαμβάνει και στη σελ. 92 (και αλλού), με σαφή στόχο να εμφανίσει το ΚΚΕ ως κόμμα υποταγμένο στο ΚΚ της ΕΣΣΔ, με πολιτική που δεν έπαιρνε υπόψη τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά υπηρετούσε ξένα, αντίθετα με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Η υπεράσπιση της ΕΣΣΔ ασφαλώς και ήταν το πρώτιστο καθήκον των όπου Γης Κομμουνιστικών Κομμάτων. Αυτή η πάλη ανταποκρινόταν και στα συμφέροντα του ελληνικού λαού (όχι γενικώς των Ελλήνων, στους οποίους περιλαμβάνεται και η αστική τάξη, αλλά του λαού). Ταυτόχρονα, όμως, από την πλευρά του ΚΚΕ έλαβαν χώρα γεγονότα πριν τις 22 Ιούνη 1941, γεγονότα που σκόπιμα ο Δ. Κούκουνας αποκρύβει.