Κώστας Καζάκος: Η ελπίδα είναι λάκκος με φίδια - Ο ζωντανός άνθρωπος είναι αγωνιζόμενος άνθρωπος - Για να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων χρειάζεται να είσαι κομμουνιστής ‒ Δείτε το έργο και πείτε: Τέλος του Παιχνιδιού

Ο Κώστας Καζάκος μιλά για την παράσταση "Τέλος του παιχνιδιού"

Ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του σύγχρονου θεάτρου, το αριστούργημα του Σάμουελ Μπέκετ «Τέλος του παιχνιδιού», παρουσιάζεται στο Θέατρο «Τζένη Καρέζη».

Μετάφραση: Οδυσσέας Νικάκης
Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
Σκηνικά - κοστούμια: Φαίδωνας Πατρικαλάκης
Φωτισμοί: Θανάσης Σταυρόπουλος - Ηχητικά: Θοδωρής Μίχαλος

Παίζουν:
Κώστας Καζάκος στο ρόλο του Χαμ,
Κωνσταντίνος Καζάκος στο ρόλο του Κλοβ,
Γιώργος Μωρόγιαννης στο ρόλο του Ναγκ,
Νίνα Γιαννίδη στο ρόλο της Νελ.

Θεωρήθηκε από τους πλέον σκοτεινούς κι όμως ήταν από τους πλέον διαυγείς. Είχε τη φήμη απόμακρου, κι όμως ήταν κοινωνικότατος. O Σάμουελ Μπέκετ υπήρξε για κάποιους ανατόμος της απόγνωσης, για άλλους ο ιχνηλάτης του κενού. Μπορεί να ήταν ένας αινιγματικός ερημίτης, όπως τον χαρακτηρίζουν κάποιοι, το έργο του πάντως «είχε τουλάχιστον τη δύναμη να πληγώσει» ‒όπως ο ίδιος έλεγε. Να πληγώσει, να ενοχλήσει την αδιαλλαξία και στενομυαλιά της καθολικής ιεραρχίας, που τον κυνήγησε.