*
«Ο πόλεμος συνδέεται αδιάρρηκτα
μ’ εκείνο το πολιτικό καθεστώς από το οποίο πηγάζει. Την ίδια πολιτική, που ένα
ορισμένο κράτος, μια ορισμένη τάξη στα πλαίσια αυτού του κράτους, εφαρμόζει σε
μια μακροχρόνια περίοδο πριν από τον πόλεμο, η ίδια αυτή τάξη τη συνεχίζει και
στη διάρκεια του πολέμου, αλλάζοντας μόνο τη μορφή δράσης».
(Β. Ι. Λένιν: «Πόλεμος και
επανάσταση», «Απαντα», τ. 32, Σύγχρονη Εποχή, σελ. 78)
*
Κλιμακώνεται η πολεμική ιμπεριαλιστική σύγκρουση. Σε εξέλιξη βρίσκεται από τα ξημερώματα της Πέμπτης η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία,
η οποία άσχετα με τα προσχήματα, τις αιτιάσεις και την ρητορική που
αναπτύσσεται από την κάθε πλευρά, είναι μέρος της μεγάλης εικόνας μιας
πολύ ευρύτερης ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης.
*
Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ: Για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία
«30 χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την ανατροπή του
σοσιαλισμού, για την οποία πανηγύρισαν πολλοί, επειδή υποτίθεται θα έκανε τον
κόσμο πιο “ειρηνικό” και “ασφαλή”, ένας ακόμη ιμπεριαλιστικός πόλεμος ξεσπά σε
ευρωπαϊκό έδαφος, μετά τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και αλλού.
Η τυπική έναρξη του πολέμου είναι η απαράδεκτη στρατιωτική επέμβαση και
εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ωστόσο το εύφλεκτο υλικό συσσωρευόταν
σταδιακά εδώ και χρόνια στην περιοχή.
Ανεξάρτητα από τα προσχήματα που χρησιμοποιούνται εκατέρωθεν, η πολεμική
σύγκρουση στην Ουκρανία είναι το αποτέλεσμα της όξυνσης των ανταγωνισμών
ανάμεσα στα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα, με επίκεντρο πρώτα απ’ όλα τις σφαίρες
επιρροής, τα μερίδια των αγορών, τις πρώτες ύλες, τα ενεργειακά σχέδια και τους
δρόμους μεταφοράς, ανταγωνισμοί που δεν μπορούν να επιλυθούν πλέον με
διπλωματικά-πολιτικά μέσα κι εύθραυστους συμβιβασμούς.
Από τη μία βρίσκονται οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, που στηρίζουν την αντιδραστική
κυβέρνηση του Κιέβου, τους παραστρατιωτικούς μηχανισμούς και τις φασιστικές
ομάδες της Ουκρανίας και που εδώ και χρόνια προωθούν τις θέσεις τους (διεύρυνση
του ΝΑΤΟ με χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, αντιπυραυλική ασπίδα κλπ), με στόχο
την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας.
Από την άλλη βρίσκεται η καπιταλιστική Ρωσία, που προωθεί τα δικά της
σχέδια καπιταλιστικής ενοποίησης χωρών της πρώην ΕΣΣΔ και που τα τελευταία
χρόνια προχώρησε στην ένταξη της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία και πρόσφατα
στην αναγνώριση της «ανεξαρτησίας» των λεγόμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του
Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ.