Μάης 1968: Κρύβουν την αληθινή του διάσταση − Η αστική τάξη αντιλήφθηκε τον κίνδυνο από την εργατική παρέμβαση (Μια μαρτυρία)

L' usine Renault à Boulogne Billancourt occupée en mai 1968 UPI-AFP

50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΑΛΛΙΚΟ ΜΑΗ ΤΟΥ '68

Καταλύτης των εξελίξεων ήταν η παρέμβαση της εργατικής τάξης

Ο «Ριζοσπάστης» (26-27/5/2018) αναδημοσιεύει αποσπάσματα από τη συζήτηση που είχε πριν από 20 χρόνια με τον Μήτσο Κατσιανάκο, στέλεχος του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ μέχρι το θάνατό του, που έζησε τα γεγονότα στη Γαλλία ως εργάτης στη «Σιτροέν»

Με αφορμή την επέτειο των 30 χρόνων από τον Μάη του '68 στη Γαλλία, ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε στις 17 Μάη 1998 μια συνέντευξη με τον Μήτσο Κατσιανάκο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ μέχρι τον απροσδόκητο θάνατό του το 2003, ο οποίος, στα 25 του χρόνια, συμμετείχε ενεργά στα γεγονότα ως εργάτης στο εργοστάσιο της «Σιτροέν», μέλος του ΚΚΕ, μέλος του Γαλλικού ΚΚ και της CGT.

Ορισμένα σημεία εκείνης της συνέντευξης, όπου τα γεγονότα παρουσιάζονται με τη ζωντάνια και τη ματιά ενός κομμουνιστή εργάτη που τα έζησε από πρώτο χέρι. Αν και έχουν περάσει 20 χρόνια από την πρώτη δημοσίευση της συνέντευξης, τα όσα καταγράφονται σ' αυτήν και οι εκτιμήσεις για τα γεγονότα εκείνης της περιόδου διατηρούν τη σημασία και την επικαιρότητά τους.

Όλα άλλαξαν όταν μπήκαν οι εργάτες μπροστά

Des ouvriers de l’usine Renault de Boulogne-Billancourt (Hauts-de-Seine), en grève en mai 1968. Photo Gérald Bloncourt. Rue des Archives

Εξιστορώντας τα πραγματικά γεγονότα, ο Μήτσος Κατσιανάκος έλεγε στον «Ριζοσπάστη»:

«Ο Μάης του '68 δεν ήταν μόνο μια φοιτητική εξέγερση και τίποτε άλλο. Είχαμε βεβαίως μια εξέγερση των φοιτητών, που άρχισε πριν το Μάη, προς το τέλος του Απρίλη και αρχές του Μάη του '68.

Μέχρι τότε είχαμε κυνηγητά και αψιμαχίες φοιτητών με την αστυνομία στο Καρτιέ Λατέν, στο μεγάλο δηλαδή πανεπιστήμιο έξω από τη Σορβόνη.

Είχαμε νυχτερινές οδομαχίες, μέχρι όμως τις 10 του Μάη. Μέχρι εκείνη τη στιγμή - και πρέπει να είναι καθαρό σε όλους μας - κανένας δεν ανησυχούσε.

Κανένας δεν έβλεπε ότι αυτός ο Μάης θα είναι κόκκινος, ότι αυτός ο Μάης θα δώσει καινούρια διάσταση στην κοινωνική και πολιτική ζωή της ίδιας της Γαλλίας.

Μάης 1968: Ο οπορτουνισμός των αστών και ο αφοπλισμός της εργατικής τάξης ─ Αντικομμουνιστικές πένες και αναίρεση της επαναστατικής στρατηγικής

Demonstration in the Quartier Latin in Paris, 1968. Caroline de Bendern holds a Vietnamese flag on the Boulevard Saint-Michel. Photograph: Jean-Pierre Rey/Gamma-Rapho via Getty Images

 
50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΗ ΤΟΥ 1968

«Σύγχρονη» αρθρογραφία με παλιές «πένες»!

Του
Λουκά ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από τα γεγονότα του Μάη του 1968. Είναι ένα μεγάλο θέμα που ασφαλώς δεν μπορεί να καλυφθεί από το παρόν άρθρο. Αναλυτικότερα ζητήματα που αφορούν τις κινητοποιήσεις του Μάη το 1968 θα παρουσιαστούν σε εκδηλώσεις, που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο των Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ.

Με αφορμή αυτήν την επέτειο έχει κάνει την εμφάνισή του τις τελευταίες βδομάδες ένα μωσαϊκό αρθρογραφίας, αναλύσεων, αφιερωμάτων, ντοκιμαντέρ και συνεντεύξεων στην τηλεόραση, από καθηγητές πανεπιστημίου στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές, καλλιτέχνες και οπορτουνιστικές δυνάμεις.

Καθεμιά από αυτές τις ψηφίδες έχει φυσικά τη δική της ιδιαίτερη απόχρωση, αλλά η εικόνα που όλες μαζί φτιάχνουν έχει ξεκάθαρα ως στοιχεία της τη σκόπιμη απόκρυψη των αιτιών που οδήγησαν στα γεγονότα του Μάη 1968, την προσπάθεια με αδυναμίες, λάθη και προβλήματα στρατηγικής του Γαλλικού ΚΚ να «μεταφρασθούν» σε εγγενείς αδυναμίες του Κομμουνιστικού Κόμματος και της ίδιας της εργατικής τάξης, θέτοντας υπό αμφισβήτηση το αν μπορούν να εκπληρώσουν την ιστορική τους αποστολή, ενώ δεν λείπει και ο αντικομμουνισμός για το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε τον 20ό αιώνα.

Citroen car factory strikers listen to a CGT union member. 24 May 1968.JACQUES-MARIE

Πώς φτάσαμε στα γεγονότα του Μάη;

Αυτό είναι ένα ερώτημα που έχει δεχθεί μια πληθώρα απαντήσεων, στις οποίες κυριαρχούν η προβολή μιας γενικόλογης «αντιαυταρχικής» και «αντικαταπιεστικής» συνθηματολογίας που εμφανίστηκε εκείνες τις μέρες καθώς και η προβολή κάποιων επιμέρους διεκδικήσεων που αφορούσαν την Εκπαίδευση, σε μια προσπάθεια να συγκαλυφθεί το ταξικό περιεχόμενο των αιτιών που οδήγησαν στα γεγονότα του Μάη το 1968.