«99 Χρόνια από τον Θάνατο του Λένιν»
Δύο σπάνιες ταινίες του Μιχαήλ Ρομ
STUDIO, 21/01
Ημερήσιο Αφιέρωμα για τα «99 Χρόνια από τον Θάνατο του Λένιν» με προβολή δύο σπάνιων ταινιών του Μιχαήλ Ρομ.
1. «Ο Λένιν τον Οχτώβρη», Lenin v oktyabre
Βιογραφία/Ιστορικό, 1937, Ασπρόμαυρη 108min.
2. «Ο Λένιν στα 1918», Lenin v 1918 Godu
Βιογραφία/Ιστορικό, 1939, Ασπρόμαυρη 125min
*
Απόσπασμα από το ποίημα «Ελεγεία για τον θάνατο του Λένιν (1924)» του ποιητή Βισέντε Ουϊδόβρο, σε μετάφραση του ποιητή Μπάμπη Ζαφειράτου:
Όλοι ακούνε
Αυτόν το χτύπο της καρδιάς σου πιο πέρα κι απ’ το θάνατο
Ο άνθρωπος που σκέφτεται ο άνθρωπος που τραγουδάει
Ο άνθρωπος ο μοναχικός σαν το χτύπο καμπάνας στη μία τη νύχτα
Οι στρατιές των ανθρώπων που αργοπεθαίνουνε
Όλοι την καρδιά σου ακούνε πιο πέρα κι απ’ το θάνατο
Την καρδιά σου που αντηχεί δυνατά μέσα στον τάφο
Με σένανε ο θάνατος γίνεται απ’ τη ζωή πιο τρανός
Μπροστά στον τάφο σου οι αιώνες ζαρώνουνε
Ποτάμια και σέλβες έρχονται για προσκύνημα
Και γονατίζουνε οι χώρες
Από δω και πέρα καθήκον μας είναι να σε υπερασπίσουμε
απ’ το να γίνεις θεός.
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το ποίημα εδώ:
Βισέντε Ουϊδόβρο: Ελεγεία για το θάνατο του Λένιν (21 Ιανουαρίου 1924)
*
99 Χρόνια από τον Θάνατο του Λένιν
Ο Λένιν δεν είχε δει ποτέ στην τέχνη ένα απλό μέσο αναψυχής ή ψυχαγωγίας. Η στάση του απέναντι στην τέχνη ήταν πάντα πολύ σοβαρή – η στάση του επαναστάτη κομμουνιστή. Στην αντίληψή του για τη ρωσική πραγματικότητα, υπήρχαν πολλά στοιχεία από τη θυμωμένη σάτιρα του Σεντρίν, και ο Τολστόι τον βοήθησε να δει την πραγματικότητα μέσα από τα μάτια του χωρικού, κάτι που ήταν πολύ σημαντικό για τον Λένιν τον πολιτικό. Και η ταχύτητα και η ακρίβεια των άμεσων αντιδράσεών του στα γεγονότα, στις λέξεις και τις πράξεις των ανθρώπων, την εκπληκτική του ικανότητα να συλλάβει άμεσα τη γενική έννοια ενός επικείμενου γεγονότος – αυτή τη «διαίσθηση» που εξέπληξε πολλούς εκτός αν όλες αυτές τις πολύτιμες ιδιότητες, οι οποίες συμπλήρωναν οργανικά τη δύναμη της θεωρητικής του ιδιοφυΐας του, μπορούμε άραγε να τις καταλάβουμε, λησμονώντας τη σχέση του Λένιν με την τέχνη;
Ο Λένιν είχε σε όλη του τη ζωή πολύ λίγο καιρό διαθέσιμο για να ασχοληθεί σοβαρά με την τέχνη, και μια που η προχειρότητα, του ήταν πάντα ξένη και μισητή, δεν αγαπούσε να μιλά για την τέχνη. Παρόλα αυτά, τα γούστα του ήταν πολύ καθορισμένα. Αγαπούσε τους Ρώσους κλασσικούς, αγαπούσε τον ρεαλισμό στη λογοτεχνία, στη ζωγραφική κλπ.
*
«Εμείς, η νέα σοβιετική κυβέρνηση, θεωρούμε πως ο κινηματογράφος είναι η πιο σημαντική απ’ όλες τις τέχνες, ένα ζωτικό εργαλείο της επανάστασης στον αγώνα για τη διαπαιδαγώγηση των νέων πολιτών.»
