Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιντέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιντέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιντέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ξημερώνει στην καρδιά της Αφρικής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ξημερώνει στην καρδιά της Αφρικής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2021

Μπάμπης Ζαφειράτος: Πατρίς Λουμούμπα (2 Ιουλ. 1925 - 17 Ιαν.1961), Ξημερώνει στην καρδιά της Αφρικής - Ένα ποίημα του Μαύρου Άγιου

Πατρίς Λουμούμπα - Patrice Émery Lumumba
(Βελγικό Κονγκό, νυν Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό)
Γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου 1925, Ανατολικό Κασάι
Δολοφονήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1961, στο Ελιζαμπέτβιλ, Κατάνγκα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 2.VII.2016 (Μολύβι, 29χ21 εκ.)

 

 

Πατρίς Λουμούμπα

 

Ξημερώνει στην καρδιά της Αφρικής

 

 

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, εσύ, Αφρικάνε, υπόφερες σαν χτήνος,

Οι στάχτες σου σκορπίσανε στον άνεμο που όλη την έρημο σαρώνει.

Οι τύραννοί σου χτίσανε λαμπρούς και θαυμαστούς ναούς

Για να μπορείς να σώσεις την ψυχή σου, για να μπορείς τα βάσανά σου να υποφέρεις.

Βάρβαρο δίκιο της γροθιάς, λευκό δίκιο του κνούτου,

Κι είχες δικαίωμα να πεθάνεις, κι αν ήθελες μπορούσες και να κλάψεις.

 

Στο τοτέμ σου χαράξανε την αβάσταχτη πείνα, τα αιώνια δεσμά,

Ακόμα και μέσα στο δάσος ο φριχτός βίαιος θάνατος

Όπως το φίδι σ' ακολούθαγε, ξοπίσω σου σερνότανε

Μέσα απ’ τις κουφάλες, πάνω απτων δέντρων τις κορφές

Στο σώμα σου κουλουριαζότανε και μέσα στην πονεμένη σου ψυχή.

Κι ύστερα βάλανε μια μεγάλη φαρμακερή οχιά πάνω στο στήθος σου

Και το λαιμό σου τον γεμίσανε με το νερό που καίει,

Πήρανε τη γλυκιά γυναίκα σου, για κάτι χάντρες φτηνές αστραφτερές,

Τα αμύθητα τα αμέτρητά σου πλούτη.