Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιντέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιντέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιντέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Pura del Prado. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Pura del Prado. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 13 Αυγούστου 2023

Μπάμπης Ζαφειράτος: Ύμνος στον Φιδέλ Κάστρο (13.8.1926 - 25.11.2016) της Πούρα δελ Πράδο — 97 χρόνια από τη γέννηση του αθάνατου Κομαντάντε

Φιδέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους (Fidel Alejandro Castro Ruz)
Μπιράν Επαρχίας Οριέντε, 13 Αυγούστου 1926 - Αβάνα, 25 Νοεμβρίου 2016

Προσοχή! Ο Ιμπεριαλισμός έχει πολλά πρόσωπα!
Σχέδιο (1ο από 3 του Κομαντάντε) και λεζάντα, Μπάμπης Ζαφειράτος, 3.V.2015

(Μελάνι, 21 χ 29 εκ. / Με κορνίζα 32 χ 41,5 εκ.)

 

 

 

 

Πούρα δελ Πράδο

Ύμνος στον Φιδέλ Κάστρο

 

Δεν ξέρω πώς μεγάλωσες, μα σ’ έλουσε το κύμα,
του αφρού του η κρέμα, αμύγδαλο χωριάτικης αυγούλας,
ξεπήδησες απ’ του βουνού το νεύμα κι απ’ του πούμα
του ατίθασου την πονηριά κι από οργισμένο αμόνι.

Του ήλιου οι φοίνικες κι οι αγροί, του Οριέντε οι λόφοι,
διάφανο σ’ έπλασαν κι αγνό, σαν το νερό που αστράφτει.
Πήρες κάτι απ’ τη σέιμπα και απ’ τη δροσιά της σέλβας
εκεί που ηχεί ολοζώντανος, λαμπρός ο καταρράχτης.