Σύλλογος «Ιτζεδίν απόγονοι πολιτικών κρατούμενων των Φυλακών Καλαμίου»: Χαιρετιστήριο μήνυμα προς το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ — Στηρίζουμε ολόψυχα το Κόμμα των προγόνων μας

*

Τα πάντα για το 21^ο Συνέδριο

*

Στηρίζουμε ολόψυχα τους αγώνες του ΚΚΕ και ευχόμαστε η επιτυχής και γόνιμη διεξαγωγή του 21ου Συνεδρίου του να συμβάλλει αποφασιστικά στους αγώνες που εμπνέονται από τις ηρωικές παρακαταθήκες των προγόνων μας, στις νικηφόρες αποφασιστικές αναμετρήσεις που έρχονται!

Ως μέλη του Συλλόγου Ιτζεδιν απόγονοι πολιτικών κρατούμενων των Φυλακών Καλαμίου, απευθύνουμε θερμό χαιρετισμό στο 21ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, του κόμματος των προγόνων μας.

Ιτζεδίν: Ένα από τα πολλά κολαστήρια της ελληνικής αστικής τάξης ─ 14 Απριλίου 1949: H μοναδική εκτέλεση 4 πολιτικών κρατουμένων ─ Ηρακλής Κοσσυβάκης: Ένας αμετανόητος Κομμουνιστής

«Εκτελεσθείς σήμερον και περίπου 6 πρωϊνήν εις το εν Καλαμίω Νεκροταφείον. Εν Καλαμίω τη 15η Απριλίου 1949»

Ξημερώματα της 15ης του Απρίλη 1949, στις Φυλακές Καλαμίου

Ο υπεύθυνος της φυλακής ανακοινώνει τα ονόματα 4 πολιτικών κρατουμένων, σημειώνοντας την μεταγωγή τους στα Γιούρα. Θανατοποινίτες εκεί δεν πήγαιναν και γίνεται άμεσα αντιληπτό πως η αντίστροφη μέτρηση μόλις είχε ξεκινήσει

Σαν σήμερα πριν από ακριβώς 70 χρόνια γράφτηκε στο Ιτζεδίν μια από τις πιο μαύρες σελίδες στη νεότερη Ελληνική Ιστορία. Αυτή, της μοναδικής μαζικής εκτέλεσης 4 πολιτικών κρατουμένων του κάτεργου.

Ένας Αμετανόητος Κομμουνιστής

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑΙ ΦΥΛΑΚΑΙ ΚΑΛΑΜΙΟΥ. Ποίημα του Ηρακλή Κοσσυβάκη, πολιτικού κρατούμενου στο Ιτζεδίν, από 24/9/1954 έως τον Ιούνιο του 1957. Απελευθερώθηκε λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του.

Στο κρατητήριο

Σας φωνάζω κατάμουτρα.

Ντροπή στα σκυμμένα κεφάλια

Και στους πουλημένους κατάρα.

Δε με φοβίζει ο θάνατος ούτε οι σφαίρες,

που κάποιο πρωινό θα μου τρυπήσουν το κορμί

την ώρα που ο ήλιος θα ζεσταίνει τις Ανθρώπινες Καρδιές

Με το θάνατό μου δεν σταματάτε την Αυγή

που σκίζει τα σκοτάδια της νύχτας.

Ούτε τη νέα γενιά που έρχεται για ένα καλύτερο αύριο.

Οι σφαίρες θα της δώσουν φτερά και δύναμη

για να σπάσουν τα δεσμά και να γκρεμίσουν το παλιό.

Κι επάνω από τη στάχτη να χτίσουν ένα καλύτερο κόσμο.

Εμπρός λοιπόν, Μπόγια. Τράβα το τσεκούρι

και χύσε το αίμα ενός ακόμη Αγωνιστή.

Το αίμα αυτό μαζί μ’ άλλα θα γίνει φουρτουνιασμένο ποτάμι

για να σας σαρώσει μια για πάντα.

Δε σας φοβάμαι γιατί είμαι το καινούργιο

που παλεύω να χτίσω ένα καλύτερο αύριο.

Ένα αύριο χωρίς μίση και πάθη κι αναθέματα

χωρίς θανατικές καταδίκες και εκτελεστικά αποσπάσματα.

Σας φωνάζω και δω και θα σας φωνάξω στις εκτελέσεις:

Είμαι το αύριο

ζήτω το Κ.Κ.

Γιάννινα Ιούλης ΄47 – Η.Κ.

(Μετά από καταδίκη του ΔΙΣ εις θάνατο από το έκτακτο στρατοδικείο Ιωαννίνων)