Τρίτη 31/05/2016 - 08:43 - Ενημέρωση: Τρίτη 31/05/2016 - 08:42
Εκδήλωση στο Τρίκερι (Ν. Μαγνησίας) διοργανώνει η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, την Κυριακή 5 Ιούνη, με θέμα «Τιμάμε τις αλύγιστες της ταξικής πάλης, τις εξόριστες γυναίκες στο Τρίκερι».
Στην εκδήλωση θα γίνουν τα αποκαλυπτήρια μνημείου της ΚΕ. Θα μιλήσει η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος και θα ακολουθήσει μουσικοθεατρικό αφιέρωμα.
Μετά το τέλος του προγράμματος, θα υπάρχει δυνατότητα ξενάγησης στο νησί. Στο χώρο θα υπάρχουν έκθεση φωτογραφικού υλικού και βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής».
Όσες και όσοι επιθυμούν να παρευρεθούν στην εκδήλωση πρέπει να δηλώσουν συμμετοχή στα παρακάτω τηλέφωνα:
-- Από τη Θεσσαλία στο τηλέφωνο 241.0251.878 και στις Κομματικές Οργανώσεις.-- Από τις υπόλοιπες περιοχές στα τηλέφωνα 210.2592.319, 210.2592.344 και 210.2592.658, καθημερινά από 9 π.μ. έως 5 μ.μ., έως και τη Δευτέρα 30 Μάη.Για τους συμμετέχοντες από τη Θεσσαλία και την Αττική υπάρχει δυνατότητα μετακίνησης με πούλμαν.Το αναλυτικό πρόγραμμα της εκδήλωσης θα δημοσιευτεί τις επόμενες μέρες.
Το μουσικοθεατρικό αφιέρωμα που θα παρουσιαστεί, είναι βασισμένο στις μαρτυρίες των κρατούμενων γυναικών, όπως καταγράφηκαν από τις ίδιες στα ημερολόγιά τους. Πρόκειται για τα εννέα «θαμμένα τετράδια», τα οποία βρέθηκαν κρυμμένα στο Τρίκερι. Το υλικό διέσωσε η Ρόζα Ιμβριώτη, που υπήρξε και η ίδια εξόριστη στο νησί. Με βάση τα κείμενα αυτά, το αφιέρωμα «ακολουθεί» τις εξόριστες και τη ζωή τους όχι μόνο στο Τρίκερι, αλλά και στη Χίο, τη Μακρόνησο και άλλους τόπους φυλάκισης και εξορίας.
Στην ανακοίνωση - κάλεσμα στην εκδήλωση, η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, ανάμεσα σε άλλα, σημειώνει:
«Το νησί Τρίκερι αποτελεί έναν ακόμη βασικό ιστορικό κρίκο σε μια αλυσίδα τόπων φυλάκισης, που περιλάμβανε για τις περισσότερες απ' αυτές τις γυναίκες καταρχήν τον εγκλεισμό τους στις φυλακές Αβέρωφ, στη συνέχεια στις φυλακές της Χίου, ακολούθως τη μεταγωγή τους στο Τρίκερι. Στη συνέχεια, για ένα μεγάλο τμήμα αυτών των γυναικών, την εξορία τους στη Μακρόνησο, μετά στον Αη Στράτη ή για κάποιες απ' αυτές πάλι την επιστροφή στο Τρίκερι. Ατέλειωτα χρόνια εγκλεισμού, κακουχιών, χωρίς να γνωρίζουν αν οι δικοί τους ζούνε ή πεθάνανε, χωρίς να ξέρουν τι τις περιμένει την επαύριο. Κι όμως, αυτές οι γυναίκες δεν κακομοιριάσανε ούτε σταυρώσανε μοιρολατρικά τα χέρια. Την ασχήμια της φυλακής και της εξορίας τη μετέτρεψαν σε φωτεινό χώρο».