Το νέο έργο είναι παλιό και έχει τίτλο «ΣΥΡΙΖΑ νούμερο 2»
Το γνωστό έργο που είδαμε να παίζεται από το 2012 μέχρι το 2014 με πρωταγωνιστή τον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουμε σε επανάληψη με τη νεότευκτη «Λαϊκή Ενότητα» του Π. Λαφαζάνη.
Η ‒μ' αυτή την επωνυμία‒ κοινοβουλευτική ομάδα που ενέσκηψε την Παρασκευή έπειτα από ανεξαρτητοποίηση 25 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκεται να αποτελέσει το πρόκριμα ενός νέου πολιτικού σχήματος- αναχώματος για όσους αριστερούς, ριζοσπάστες, αγωνιστές τα προηγούμενα χρόνια είχαν αυταπάτες για τον ΣΥΡΙΖΑ, την κυβέρνησή του και τη δυνατότητα να ανοίξει φιλολαϊκή προοπτική για τη χώρα.
Η επίσημη πρώτη του Π. Λαφαζάνη ως προέδρου της ΛΑ.ΕΝ. σε συνέντευξη Τύπου, την Παρασκευή, ήταν μια εξόφθαλμη αναπαραγωγή νεοκεϋνσιανών θέσεων και προτάσεων, με τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ
Ακόμα και σε επίπεδο συνθηματολογίας, ο Π. Λαφαζάνης ξέθαψε τα αντιμερκελικά και αντιμνημονιακά που κυριαρχούσαν στη ρητορική της Κουμουνδούρου έως και πριν από λίγο καιρό.
Η προσπάθεια να στηθεί ένας ΣΥΡΙΖΑ νούμερο 2, τώρα που διαλύεται κάθε αμφιβολία για το ρόλο του πρώτου, δεν πρέπει να βρει ανταπόκριση στο λαό, που έζησε ήδη την οδυνηρή διάψευση προσδοκιών που του καλλιέργησαν και δεν έχει περιθώριο για νέες απογοητεύσεις, για νέα απώλεια πολύτιμου χρόνου, που μετράει σε βάρος του.
Καπιταλιστική Ελλάδα με εθνικό νόμισμα και τα παραδείγματα
Η καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής, που υπόσχεται η «Λαϊκή Ενότητα», είναι η άλλη όψη της καπιταλιστικής Ελλάδας του ευρώ. Η όποια διαφορά έχει να κάνει με τους όρους ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Ανάμεσά τους απαράβατος τέτοιος όρος είναι η επίθεση στα εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα, στο λαϊκό εισόδημα κ.λπ. Απ' αυτήν δεν γλιτώνει ο λαός με όποιο νόμισμα.
Ο Π. Λαφαζάνης μίλησε την Παρασκευή για συντεταγμένη έξοδο απ' το ευρώ, «εφόσον χρειαστεί», όχι όμως απ' την ΕΕ.
Εκλεισε δηλαδή το μάτι στο κεφάλαιο, διαβεβαιώνοντάς το ότι μιλά για έξοδο εφόσον το χρειαστεί η καπιταλιστική οικονομία, χάριν της οποίας αράδιασε ένα σωρό από γνωστά νεοκεϋνσιανά μέτρα διαχείρισης με στόχο την ανάκαμψή της, π.χ.
- «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους για να ανασάνει η χώρα», αλλά όχι όλου,
- «κοινωνικοποίηση των τραπεζών για να παίξουν έναν αναπτυξιακό ρόλο», στηρίζοντας τις επενδύσεις και όχι το λαό φυσικά,
- «παραγωγική ανασυγκρότηση με ισχυρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, ρευστότητα στην οικονομία», δηλαδή ζεστό κρατικό χρήμα για τη στήριξη της περίφημης καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Μάλιστα, στην προσπάθειά του να επιβεβαιώσει ότι δεν υπερασπίζεται προτάσεις που θα θέσουν σε κίνδυνο το κεφάλαιο και τα κέρδη του, έφερε ως παράδειγμα το ότι «υπάρχουν κι άλλες χώρες έξω απ' το ευρώ που μια χαρά πορεύονται».
Αλλά και ο Α. Νταβανέλος, στέλεχος της ΛΑ.ΕΝ., υποστήριξε μιλώντας στη δημόσια τηλεόραση ότι υπάρχουν κι άλλες δυνάμεις σε κράτη της Ευρωζώνης που υπερασπίζονται την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
- Ποιες χώρες επικαλείται ο Λαφαζάνης; Τη Βρετανία, τη Δανία, που δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη, γεγονός όμως που δεν εμποδίζει το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.
- Ποιες δυνάμεις επικαλείται ο Νταβανέλος; Το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν στη Γαλλία, τους Ιταλούς βιομηχάνους, ένα τμήμα του γερμανικού κεφαλαίου...
Τι σχέση έχουν οι λαοί αυτών των κρατών, ο λαός της Ελλάδας και η ελπίδα για ικανοποίηση των αναγκών του, με τις επιδιώξεις των εκμεταλλευτών τους, που αντανακλώνται σε πολιτικές προτάσεις για εθνικά νομίσματα, προτάσεις που φέρουν «προβιά» ριζοσπαστισμού για να ξεγελάνε και να κρύβουν το πραγματικό τους αντιλαϊκό περιεχόμενο;
Αυτός ο καινούργιος κάλπικος διαχωρισμός «ευρώ - δραχμή» θέλει να κρύψει από το λαό ότι το βασικό είναι ο δρόμος του κεφαλαίου και η εξουσία του, είναι η συμμετοχή στην ΕΕ και το ιμπεριαλιστικό σύστημα.
- Μ' αυτά πρέπει ν' αναμετρηθεί ο λαός μας. Κι όχι να συνταχθεί με τμήματα του κεφαλαίου που φλερτάρουν με την ιδέα ενός εθνικού νομίσματος, μιας άλλης νομισματικής συμμαχίας.
Να μην την ξαναπατήσουν
Όσοι λοιπόν αισθάνονται αριστεροί, ριζοσπάστες, έχουν πείρα από τη συμμετοχή τους στο εργατικό - λαϊκό κίνημα
- δεν πρέπει να την ξαναπατήσουν.
- Δεν πρέπει να ξανακουμπήσουν τις ελπίδες και τις προσδοκίες τους σε νέες αυταπάτες και ψευδαισθήσεις.
Λύση υπέρ του λαού εντός του καπιταλιστικού συστήματος, με εναλλαγή κυβερνήσεων αστικής διαχείρισης, χωρίς ρήξη με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και το ιμπεριαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει.
- Όσοι προτάσσουν ως βασικό στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση της καπιταλιστικής οικονομίας,
- όσοι υπηρέτησαν αυτό το στόχο από κυβερνητικές μάλιστα θέσεις.
- Οσοι κλείνουν το μάτι σε τμήματα του κεφαλαίου που φλερτάρουν με την ιδέα της καπιταλιστικής Ελλάδας με εθνικό νόμισμα,
Δεν μπορούν να ακολουθήσουν διαφορετικό δρόμο απ' αυτόν που οδηγεί στη λαϊκή χρεοκοπία.
- Δεν έχει σημασία αν αυτή πραγματοποιηθεί με μνημόνιο ή όχι.
- Δεν έχει σημασία αν πραγματοποιηθεί εντός Ευρωζώνης ή εκτός.
Σημασία έχει να ακυρωθεί η προσπάθεια μια τέτοια εναλλακτική επιλογή υπέρ του κεφαλαίου να θεωρηθεί ως αριστερή ριζοσπαστική λύση, ως διέξοδος υπέρ του λαού.
Ο λαός, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που έχουν ριζοσπαστικές διαθέσεις,
Μπορούν σήμερα, με μεγαλύτερη σιγουριά από ποτέ,
- δεν πρέπει να επιτρέψουν να ξαναγίνουν θεατές στο ίδιο έργο, να ζήσουν νέες διαψεύσεις.
Μπορούν σήμερα, με μεγαλύτερη σιγουριά από ποτέ,
- να ακουμπήσουν τις προσδοκίες τους στο ΚΚΕ,
- να το εμπιστευτούν γιατί ποτέ δεν τους πρόδωσε ούτε έλειψε ποτέ απ' τον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους.
Β. Ν.
Πέραν όμως του τι προτείνουν, ένα σημαντικό ερώτημα είναι και το εξής:
- Ποιοι είναι αυτοί που διεκδικούν την εμπιστοσύνη του λαού;
- Που εμφανίζονται ως «νέο πολιτικό σχήμα»;
- Που αυτοεγκωμιάζονται για τη συνέπειά τους στην υπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων;
Από παρθενογένεση προέκυψαν;
Η σημερινή «Λαϊκή Ενότητα»
- είναι η χτεσινή «Αριστερή Πλατφόρμα», είναι τα στελέχη του ΣΥΝ και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ που επί 25 συναπτά έτη δίνουν αριστερό άλλοθι σε στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, όπως ήταν η πορεία ενσωμάτωσης της χώρας μας στην ΕΕ, στο ευρώ και την ΟΝΕ.
- Είναι αυτοί που φιλοτεχνούσαν για το κόμμα τους ριζοσπαστικό προφίλ, ακόμα και όταν αυτό αποθεωνόταν καταχειροκροτούμενο από εφοπλιστές και βιομηχάνους, σε κλειστές λέσχες του κεφαλαίου ανά τον κόσμο.
- Που σιγόνταραν αυταπάτες για τη δυνατότητα φιλολαϊκής διαχείρισης του καπιταλισμού,
- που καλούσαν το λαό να στηρίξει τις διαπραγματεύσεις στα διαβούλια της ΕΕ, ακόμα και την ώρα που είχε πλέον φανεί το ταξικό, βαθιά αντιλαϊκό περιεχόμενό τους.
- Είναι οι ίδιοι που στήριξαν, αυτό το 7μηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα από υπουργικές θέσεις, κάθε βήμα προς το νέο μνημόνιο.
- Να θυμίσουμε τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη;
- Την πρόταση Τσίπρα των 47 σελίδων, λίγο πριν από το δημοψήφισμα και λίγο πριν από την οριστική συμφωνία;
- Είναι αυτοί που ακόμα και σήμερα υπερασπίζονται με σθένος το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.Ένα πρόγραμμα εξαπάτησης του λαού, όπου πλάι στις υποσχέσεις για ορισμένα ψίχουλα στην ακραία φτώχεια, καταγράφονταν δεσμεύσεις και υποσχέσεις προς το κεφάλαιο με στόχο την ανάκαμψή του.
Για να βγάλει ο λαός τα συμπεράσματά του για το ρόλο και το τι πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 του Παναγιώτη Λαφαζάνη, παραθέτουμε αποσπάσματα από συνέντευξή του λίγο μετά την υπογραφή της συμφωνίας της 20ής Φλεβάρη που έφερε η κυβέρνηση, με υπουργό Οικονομικών τον Γ. Βαρουφάκη. Μια συμφωνία που προετοίμαζε το μνημόνιο που ήρθε μερικούς μήνες αργότερα.
Έχει ιδιαίτερη σημασία να δούμε πώς οι συγκεκριμένοι λειτούργησαν ως το καλύτερο «πλυντήριο» για την αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο να παγιδεύσουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Διαβάστε όσα λέει ο Π. Λαφαζάνης:
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 1ο:
«Δε θέλω να αναφερθώ δημόσια σε ιδιαίτερες προσωπικές μου απόψεις για την τετράμηνη συμφωνία, τις οποίες είχα την ευκαιρία και τη δυνατότητα να εκφράσω σε κυβερνητικά και κομματικά όργανα. Αυτό που θέλω να τονίσω, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα δημοκρατικό κόμμα. (...) Πράγματι, λοιπόν, η συμφωνία με τους λεγόμενους "εταίρους" παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι αυτά τα προβλήματα δεν πρέπει και δεν πρόκειται να μας εμποδίσουν να εφαρμόσουμε το ριζοσπαστικό πρόγραμμά μας».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 2ο:
«Οι ασάφειες και τα κρίσιμα προβλήματα του κειμένου της συμφωνίας δεν πρέπει και δεν πρόκειται να θολώσουν το κυβερνητικό έργο και τη νέα προοδευτική πορεία της χώρας. Οι προκλήσεις για μια ριζοσπαστική πολιτική προοδευτικής διεξόδου από την κρίση, που θα στηριχτεί από το λαό και τους αγώνες του, βρίσκονται μπροστά μας».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 3ο:
«Η πατρίδα μας, με τη νέα κυβέρνηση, ξεκίνησε μια νέα πορεία για να απαλλαγεί από τη νεοαποικιακή κηδεμονία και να ακολουθήσει έναν ανεξάρτητο δρόμο, ως κυρίαρχο και δημοκρατικό κράτος. Αυτός ο δρόμος που ξεκίνησε με την πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία, δεν πρόκειται να ανακοπεί».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 4ο:
Πριν το παραθέσουμε, είναι απαραίτητη μία διευκρίνιση. Το ΚΚΕ, μετά τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, ζητούσε επιτακτικά να έρθει η συμφωνία στη Βουλή, για να ενημερωθεί ο λαός για το περιεχόμενό της, ακριβώς επειδή περιείχε όλα όσα ψηφίστηκαν στο τρίτο μνημόνιο. Κάτι που δεν έγινε ποτέ, ακριβώς γιατί είχε αντιλαϊκό περιεχόμενο. Δείτε τι έλεγε τότε επ' αυτού ο Π. Λαφαζάνης.
«Δε θεωρώ ότι είναι απαραίτητο αλλά ούτε υποχρεωτικό η συμφωνία με τους πιστωτές να εγκριθεί από τη Βουλή. Τόσο ο χαρακτήρας αυτής της συμφωνίας όσο και το περιεχόμενό της δεν είναι τέτοια που να μπορούν να περιβληθούν με τη μορφή νόμου (...) δε θεωρώ ότι είναι απαραίτητο, αλλά ούτε υποχρεωτικό να έρθει οποιαδήποτε συμφωνία με τους πιστωτές στη Βουλή προς ψήφιση».
Να γιατί έχουν τεράστιες, βαρύτατες ευθύνες για την κατάσταση που βιώνει σήμερα ο λαός, γιατί τον εξαπάτησαν, τον κορόιδεψαν, τον αποκοίμισαν, ενώ πλησίαζε θύελλα.
- Δε νομιμοποιούνται να παριστάνουν τους αθώους, τους τάχα συνεπείς κι ανιδιοτελείς «υπηρέτες» του λαού.
Κ.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 23/8/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.