Μποτίλια Στον Άνεμο

Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Παλιά τους τέχνη

«Να σταματήσουν την αδιέξοδη, μοναχική πορεία, που διασπά και αποδυναμώνει τη δύναμη πυρός του εργατικού κινήματος, που αποτελεί το βούτυρο στο ψωμί στις δυνάμεις του κεφαλαίου και την κυβέρνηση» κάλεσε τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ ο Γ. Χαρίσης, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, από το βήμα της χτεσινής συγκέντρωσης της ΑΔΕΔΥ.

Καταλαβαίνουμε τη θλίψη και τη μοναξιά του έτσι όπως κοίταζε από το βήμα τους συγκεντρωμένους και διαπίστωνε ποιοι είναι οι απεργοσπάστες.

Από έναν χώρο χιλιάδων εργαζομένων, τους ΟΤΑ, από τους οποίους εκλέγεται και στους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεγάλο αριθμό οργανωμένων δυνάμεων, δεν υπήρχε ψυχή από κάτω, γιατί ακριβώς η απεργοσπασία πάει σύννεφο.

Καταλαβαίνουμε τη θλίψη του από τη διαπίστωση ότι και από τους καθηγητές που επίσης διαθέτει μια δύναμη ο ΣΥΡΙΖΑ λιγοστοί ήταν οι απεργοί.

Οι υπόλοιποι είχαν πάει και χτες στη δουλειά, όπως είχαν κάνει και προχτές.

Ας μη συνεχίσουμε την αναφορά σε χώρους όπου στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν εξετάσεις απεργοσπασίας κι έχουν κάνει δόγμα το «δηλώνουμε ασθένεια τη μέρα της απεργίας για να μη χαθεί το μεροκάματο». Τα ξέρει όλα και με ονόματα ο Χαρίσης.

Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ισχύει το «λίγη τσίπα δε βλάπτει».

Έχουν μακρά ιστορία τα στελέχη του στην προβοκάτσια απέναντι στο ταξικό κίνημα.

Αλλά πάει πολύ να εγκαλούν για βοήθεια στο κεφάλαιο τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ,

Αυτοί που έχουν θεό τους την «ανταγωνιστικότητα»,

Αυτοί που ακόμα και χτες από το βήμα της συγκέντρωσης της ΑΔΕΔΥ καλούσαν τους εργαζόμενους να παλέψουν για έναν πιο δίκαιο καπιταλισμό.

Αυτοί που «με τα τέσσερα» έχουν υπερψηφίσει τη «Λευκή Βίβλο για την Ανταγωνιστικότητα, την Ανάπτυξη, την Απασχόληση», το Ευαγγέλιο, δηλαδή, του κεφαλαίου το οποίο το παρουσίαζαν και σαν προοδευτικό εργαλείο.

Αυτοί που σήμερα - σήμερα ακριβώς - ψάχνουν σωτηρία για τον καπιταλισμό σ' ένα «νέο New Deal», όπως δηλώνει αριστερά και δεξιά ο Α. Τσίπρας, ψάχνουν δηλαδή τρόπο να πειστούν οι εργαζόμενοι ότι δεν πρέπει να χτυπήσουν αλύπητα τους καπιταλιστές ακριβώς την ώρα της κρίσης του συστήματός τους, αλλά να πάνε μαζί τους για να σωθεί το σύστημα.