Δύο ποιήματα για τον Προφήτη Φιντέλ, τον επονομαζόμενο και Άλογο
Το πρώτο ποίημα είναι του σπουδαίου Αργεντινού ποιητή Χουάν Χέλμαν, από τις μεγάλες φωνές, όχι μόνο της Λ. Α. αλλά και της παγκόσμιας ποίησης, που το 1966-1973 (δικτατορία του στρατηγού Ονγκανία), ήταν ενταγμένος στις Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις με γκεβαρικό προσανατολισμό, και με τον οποίον ο Τσε, στη Βολιβία τότε, είχε επαφές. Και όπως γράφει στο Ημερολόγιο Βολιβίας στις 21 Μαρ. 1967
Πρότεινα στον Ελ Πελάο (Αργεντινός κι αυτός) να ενεργήσει με τις ομάδες του Χέλμαν για να μου στείλει 5 άντρες που θ’ αρχίσουνε να εκπαιδεύονται […]
Το ποίημα τιτλοφορείται Φιντέλ μα είναι γνωστό και σαν Φιντέλ, το άλογο. Έτσι τον αποκαλούσε τρυφερά ο λαός, όπως και τον Τσε, για την απίστευτη αντοχή του.
Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο, σε μια συνέντευξη που πήρε από τον Τσε στα μέσα του 1964, καταθέτει και την κουβέντα του Καντέλα, του οδηγού που τον συνόδευσε στην Κούβα, ο οποίος κράταγε αυτή την ύψιστη κουβανική τιμή μόνο για τρία άτομα: τον Φιντέλ, τον Τσε και τον Σαίξπηρ.
Ο Φιντέλ είναι αυτός που έκανε την καρδιά του σημαία, την έκανε ψωμί, νερό, μπαρούτι, να φάνε, να πιούνε, να πολεμήσουνε οι λαοί, για να πραγματοποιήσουνε το όνειρο εκείνο που το βλέπεις μονάχα σε έναν (παν)ανθρώπινο σοσιαλιστικό κόσμο: Στον σημερινό κόσμο της Κούβας, λαμπρό παράδειγμα ανώτερης προσφοράς και απόλυτης διεθνιστικής αλληλεγγύης.
Το ποίημα απαγγέλθηκε στις 26 Νοε 2016, από την κορυφαία ηθοποιό Κορίνα Μέστρε (12. Οκτ. 1954 – 1 Ιουν. 2024), στο 9ήμερο πένθος που κήρυξε το Συμβούλιο Επικρατείας της Δημοκρατίας της Κούβας για τον Φιντέλ (26/11-4/12). Η ίδια το απάγγειλε επίσης στην Εθνική Συνέλευση Λαϊκής Εξουσίας (Asamblea Nacional del Poder Popular –ANPP), τη 1 Δεκ. 2017 στο Γουαντάναμο, που ήταν αφιερωμένη στον ένα χρόνο από το θάνατο του Κομαντάντε (25 Νοε. 2016).
Φιντέλ
θα πούνε αυτολεξεί για τον φιντέλ
μεγάλος αρχηγός αυτός που άναψε φωτιές στην ιστορία και τα ρέστα
μα ο λαός τονε φωνάζει το άλογο και είναι η πάσα αλήθεια
μια μέρα εκαβαλίκεψε ο φιντέλ απάνω στον φιντέλ
τίναξε το κεφάλι του μπροστά κι ενάντια ρίχτηκε στον πόνο ενάντια στο θάνατο
κι ακόμα πιο ορμητικά ενάντια στης ψυχής τον κουρνιαχτό
η Ιστορία θα φλυαρήσει για τις ένδοξες τις πράξεις του
μα προτιμάω να τονε θυμάμαι εκεί στο γύρισμα της μέρας
που εκοίταξε τη γη του και είπε είμαι η γη
που το λαό του εκοίταξε και είπε είμ’ ο λαός
κι έβαλε τέρμα στο μαράζι του στη λησμονιά του στα σκοτάδια του
και μοναχός του κόντρα στον κόσμο ολάκερο σ’ ένα παλούκι εκρέμασε
την ίδια την καρδιά του μοναδικό του απόχτημα
μες στον αέρα την εξεδίπλωσε σαν μια σημαία τεράστια
σαν μια μεγάλη πυρκαγιά κόντρα στη μαύρη νύχτα
σαν χτύπημα παράφορου έρωτα στο πρόσωπο του φόβου
σαν έναν άνθρωπο που τρέμοντας βουλιάζει μες στον πόθο
ύψωσε την καρδιά του να φτερουγάει στον άνεμο
την έδωσε για να φάνε να πιούνε να βάλουνε φωτιά
είναι ο φιντέλ μια χώρα
τον έχω δει να κυματίζουνε πρόσωπα πάνω στο πρόσωπό του
η Ιστορία θα ταχτοποιήσει τους λογαριασμούς της πρόβλημά της
μα εγώ τον είδα τότε που ανορθώνονταν οι άνθρωποι για το έχει τους
καληνύχτα Ιστορία άνοιξε διάπλατες τις πύλες σου
με τον φιντέλ περνάμε με το άλογο
Γκοτάν (1962), Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 5 Ιανουαρίου 2017
Πρώτη δημοσίευση, 6 Ιαν. 2017: Μπάμπης Ζαφειράτος: Χουάν Χέλμαν, «Φιντέλ, το Άλογο» (video), όπου και η απαγγελία της Κορίνας Μέστρε
*
Το δεύτερο ποίημα είναι ο Ύμνος Στον Φιντέλ, το 20ο από τα 21 ποιήματα του Τσε. Γράφτηκε στις 7 Ιουλ. 1956 στο Μεξικό στη φυλακή Μιγέλ Σουλτς. Αυτό το ποίημα, μαζί με το εξίσου εκπληκτικό ποίημα του Χουάν Χέλμαν για τον Τσε, περιλαμβάνεται με την ιστορία του στο βιβλίο μου Ο Τσε της Ποίησης - Ο Ποιητής των Ποιητών, που κυκλοφόρησε τον Οκτ. από τις εκδόσεις New Star, και περιλαμβάνει πολλά ακόμη από τα καλύτερα ποιήματα που έχουν γραφτεί για τον Τσε.
Ύμνος Στον Φιντέλ
Πάμε λοιπόν,
φλογερέ προφήτη της αυγής
για τα κρυφά αποκομμένα μονοπάτια
να ελευθερώσουμε αυτό το πράσινο καϊμάν που τόσο αγαπάς.
Πάμε λοιπόν
να συγκρουστούμε κατά μέτωπο τις προσβολές συντρίβοντας
οπλισμένοι με τα εξεγερμένα αστέρια του Μαρτί
κι ας πάρουμε όρκο να νικήσουμε ή θάνατο να βρούμε.
Όταν θα πέσει η πρώτη ντουφεκιά και θα σκιρτήσει
μες στον παρθενικό της ύπνο η ζούγκλα απ’ άκρη σ’ άκρη,
εκεί, στο πλάι σου, αποφασισμένους μαχητές
λογάριαζε κι εμάς.
Όταν η φωνή σου στους τέσσερεις ανέμους αντηχήσει
γι’ αγροτική μεταρρύθμιση, δικαιοσύνη, ψωμί και λευτεριά,
εκεί, στο πλάι σου, με μια φωνή,
λογάριαζε κι εμάς.
Κι όταν θα φτάσεις στου ταξιδιού το τέρμα
στην κρίσιμη αναμέτρησή σου με τον τύραννο
εκεί, στο πλάι σου, προσμένοντας την τελευταία μάχη,
λογάριαζε κι εμάς.
Τη μέρα που το κτήνος θα γλείφει το πληγωμένο του πλευρό
απ’ της εθνικοποίησης το βέλος που θα ρίξεις,
εκεί, στο πλάι σου, με την καρδιά αγέρωχη,
λογάριαζε κι εμάς.
Μη φανταστείς ότι μπορεί να μας αναχαιτίσουνε
αυτοί οι στολισμένοι ψύλλοι που παρασταίνουν το στρατό·
ένα τουφέκι χρειαζόμαστε, τις σφαίρες τους κι ένα βράχο.
Τίποτ’ άλλο.
Κι άμα το δρόμο μας το σίδερο θα κόψει,
το μόνο που ζητάμε είν’ ένα σάβανο από τα δάκρυα της Κούβας
για να σκεπάζει τα αντάρτικα κουφάρια μας,
καθώς θα διασχίζουν την αμερικάνικη ιστορία.
Τίποτ’ άλλο.
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 26 Δεκεμβρίου 2016
Ομιλία – απαγγελία: Μπάμπης Ζαφειράτος, Κινηματογράφος STUDIO, 27 Νοε. 2025
Ζαφειράτος, Μόττας
*
Πρώτη δημοσίευση, 28 Δεκ. 2016
*
Πρώτη παρουσίαση
Μεγάλο Αφιέρωμα στο σινέ Αλκυονίς, 14 Ιουν. 2017, μαζί με άλλα ποιήματα για τον Τσε
*
Οι λοιπες ομιλίες πιο κάτω
*
Ο Τσε Της ΠοΙησης – Ο Ποιητής Των Ποιητών
ΕΙΣΑΓΩΓΗ • ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ • ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ • ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ • ΣΧΕΔΙΑ
Μπάμπης Ζαφειράτος
Σελίδες: 640 - Σχήμα: 17x24
ISBN: 978-618-87414-3-0
Εκδόσεις NEW STAR, Οκτ. 2025
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ - ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ
210 86 400 54 - 693 247 9731, Βελισσάριος Κοσσυβάκης
https://www.apantacheguevara.com/
Και στα βιβλιοπωλεία
Πρωτοπορία - Ευριπίδης - κ.λπ.
*
*
Λοιπές ομιλίες - χαιρετισμοί από την εκδήλωση
*
FIDEL ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, 27/11/23 ΣΤΟ STUDIO
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ
ΤΙΜΟΥΜΕ, ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΣΤΕ, ΕΜΠΝΕΟΜΑΣΤΕ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!
*
H NEW STAR, σας καλεί στην εκδήλωση μνήμης και τιμής
9 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ COMANDANTE EN JEFE
FIDEL CASTRO RUZ
ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ
*
Θα μιλήσει ο Πρέσβης της Κούβας Aramís Fuente Hernández
Θα προβληθεί βιντεοσκοπημένος χαιρετισμός του René González Barrios, διευθυντή του Κέντρου Fidel Castro Ruz.
*
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΕΛΛΗΝΟΚΟΥΒΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Νίκος Καρανδρέας
ΕΔΔΑ
Δέσποινα Μάρκου
ΕΕΔΥΕ
Ηλίας Σιώρας (και μέλος Γραμματείας ΠΑΜΕ)
*
Παρεμβάσεις
Μπάμπης Ζαφειράτος, ποιητής, συγγραφέας, μεταφραστής
Νίκος Μόττας, πολιτικός επιστήμονας, συγγραφέας
*
Προβολή Βίντεο
ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ - Επανάσταση σημαίνει
ΦΙΔΕΛ και ΜΙΚΗΣ
ΦΙΔΕΛ και ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
*
Βίντεο με υπότιτλους
Ο ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ
Στον Φιδέλ Κάστρο
3 VIDEO CLIP ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΔΕΛ
Έμμετρη μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος
*
Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙΣ (El Mérito Es Estar Vivo)
*
Studio New Star Art Cinema, 27/11/2025 – Ομιλίες στην εκδήλωση για την 9η επέτειο από το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο
Νίκος Μόττας, πολιτικός επιστήμονας, συγγραφέας
Φίλες και φίλοι,
ένα πράγμα νομίζω οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε από την πρώτη στιγμή: σήμερα δεν κάνουμε πολιτικό μνημόσυνο.
Δεν μαζευτήκαμε για να αναπολήσουμε περασμένα επαναστατικά μεγαλεία, ούτε για να υμνήσουμε το παρελθόν σαν ανώδυνο εικόνισμα στο ράφι της Ιστορίας.
Είμαστε εδώ για να πάρουμε δύναμη και να βγάλουμε συμπεράσματα από ένα παράδειγμα που είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.
Για να δούμε τον κόσμο όπως είναι — και όπως μπορεί να γίνει, με όσα η Ιστορία έχει ήδη αποδείξει ότι είναι εφικτά.
Εννέα χρόνια μετά τον βιολογικό θάνατο του Φιντέλ και έναν χρόνο πριν την 100η επέτειο από τη γέννησή του, δεν μας φέρνει εδώ η νοσταλγία.
Μας φέρνει κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο:
η ανάγκη ενός κόσμου που ανήκει στους λαούς και όχι στα μονοπώλια, μιας προοπτικής που δεν μετριέται με τα κέρδη λίγων αλλά με τις ζωες των πολλών.
Το παράδειγμα του Φιντέλ – επιτρέψτε μου να πω - δεν τιμάται με σιωπές και στεφάνια.
Τιμάται όταν γίνεται εργαλείο κατανόησης και αγώνα, όταν δείχνει έμπρακτα τι μπορεί να πετύχει ο άνθρωπος, όταν συνειδητοποιεί ότι είναι πρωταγωνιστής της Ιστορίας.
Ο Φιντέλ δεν έγινε σύμβολο μιας κάποιας αφηρημένης επαναστατικότητας.
Έγινε σύμβολο γιατί πέτυχε αυτό που φάνταζε «αδύνατο»: έδειξε σε έναν λαό που είχε μάθει να θεωρεί τη φτώχεια φυσικό νόμο ότι μπορεί να διεκδικήσει και να οικοδομήσει την εξουσία του.
Αυτή η μεταστροφή — από την παραίτηση στη συλλογική διεκδίκηση — ήταν η πραγματική επανάσταση.
Τα γεγονότα του 1959 δεν ανέτρεψαν απλώς τον Μπατίστα.
Ανέτρεψαν το δόγμα που έλεγε ότι οι λαοί μικρών χωρών δεν δικαιούνται να ονειρεύονται και να αποφασίζουν για το μέλλον τους.
Η Κούβα δεν απελευθερώθηκε μόνο από μια στυγνή δικτατορία· απελευθερώθηκε από τη μοιρολατρία που κρατά τους λαούς δεμένους χειροπόδαρα.
Σε μια χώρα που επί πολλά χρόνια ήταν αποικία των αμερικανικών μονοπωλίων και άντρο εξαθλίωσης, αποδείχθηκαν οι κολοσσιαίες δυνατότητες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης:
· η παιδεία έγινε καθολικό δικαίωμα,
· η υγεία δημόσιο αγαθό για όλους,
· ο πολιτισμός στοιχείο της καθημερινής ζωής,
· η εργασία αξιοπρέπεια και όχι μισή ύπαρξη.
Ο αναλφαβητισμός εξαφανίστηκε.
Η παιδική θνησιμότητα έπεσε σε επίπεδα χαμηλότερα από πολλές «ανεπτυγμένες» καπιταλιστικές χώρες.
Η επιστήμη μπήκε στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι της αγοράς.
Και η Κούβα, από «σκουπιδότοπος» και «οίκος ανοχής» των ΗΠΑ, έγινε νησί γιατρών, δασκάλων και διεθνιστικής αλληλεγγύης.
Γι’ αυτό και η Επανάσταση πολεμήθηκε λυσσαλέα:
επειδή απέδειξε τι μπορεί να πετύχει ο λαός όταν έχει τον παραγόμενο πλούτο και την εξουσία στα δικά του χέρια — και όχι στα χέρια μιας μειοψηφίας.
Κι αυτή η νίκη ήταν απότοκο μιας διαλεκτικά δεμένης σχέσης μεταξύ ηγεσίας και λαού. Ο Φιντέλ, ο Τσε, ο Καμίλο, ο Ραούλ και όλη η επαναστατική ηγεσία είχαν καθοριστικό και αναντικατάστατο ρόλο — και αυτό πρέπει να λέγεται χωρίς δισταγμό.
Αλλά τίποτα δεν θα είχε κερδηθεί χωρίς τους δεκάδες χιλιάδες ανώνυμους αγωνιστές, εργάτες, αγρότες και νέους, που από την πρώτη στιγμή πήραν την υπόθεση στα χέρια τους. Που έδωσαν την ψυχή και το αίμα τους.
Η Επανάσταση νίκησε γιατί η χαρισματική ηγεσία και ο αποφασισμένος λαός πορεύτηκαν μαζί, με κοινή στόχευση την απελευθέρωση της πατρίδας από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά και την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού κατεστημένου.
Κι όλα αυτά χτίστηκαν όχι σε «εύκολες εποχές», αλλά μέσα σε εμπορικό αποκλεισμό, διαρκή υπονόμευση και οικονομική ασφυξία.
Υπήρξαν στιγμές που η λογική του συμβιβασμού και της υποταγής έλεγε να κάνουν πίσω.
Αλλά ο Φιντέλ ήξερε:
«Η επανάσταση είναι σαν το ποδήλατο. Αν σταματήσουμε να κάνουμε πεντάλ, θα πέσουμε».
Κι εδώ ξεκινά το καθήκον της εποχής μας, φίλες και φίλοι:
Δεν αρκεί να μιλάμε για τον Φιντέλ.
Πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα που το παράδειγμά του θέτει με επιτακτικότητα: είμαστε ικανοποιημένοι με τον κόσμο όπως είναι — ή αποφασισμένοι να τον αλλάξουμε;
Το 2026, στην επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννησή του, το ουσιαστικό ερώτημα δεν θα είναι «ποιος ήταν και τι έκανε ο Φιντέλ». Αυτό έχει καταγραφεί ανεξίτηλα στην συλλογική μνήμη των λαών του κόσμου.
Το ουσιαστικό ερώτημα θα είναι ποιοι είμαστε και τι κάνουμε εμείς.
Και εδώ ο ιμπεριαλισμός δείχνει τον φόβο του.
Δεν είναι τυχαίο ότι λίγες μέρες πριν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ κήρυξε επίσημα την λεγόμενη «Εβδομάδα Αντικομμουνισμού».
Αν, όμως, όπως λένε, «ο κομμουνισμός είναι τελειωμένη υπόθεση που ανήκει στο παρελθόν», αν, όπως ισχυρίζονται, «η ιστορία έφτασε στο τέλος της», τότε γιατί χύνουν τόνους μελάνι, γιατί ξοδεύουν δισεκατομμύρια σε αντικομμουνιστικές συκοφαντικές εκστρατείες και καμπάνιες;
Τι φοβούνται;
Η απάντηση είναι απλή: φοβούνται τα συμπεράσματα.
Φοβούνται την σύγκριση ανάμεσα στην απάνθρωπη φύση του καπιταλισμού, και τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Κούβα, τη Σοβιετική Ένωση και αλλού.
Γι’ αυτό θέλουν να μετατρέψουν τον Φιντέλ, τον Τσε και τον Λένιν σε ακίνδυνα εικονίσματα.
Χτυπούν την Ιστορία — έχοντας το βλέμμα στραμμένο το μέλλον.
Ματαιοπονούν όμως.
Γιατί η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού δεν μπορεί να ξεριζωθεί, καθώς τη γεννά η ίδια η αντικειμενική πραγματικότητα: όσο ο πλούτος συσσωρεύεται στα χέρια των λίγων, όσο η ζωή των εργαζομένων μετριέται με όρους «κόστους» και «κέρδους», τόσο θα δυναμώνει η ανάγκη για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης.
Και όσο μελάνι κι αν χύσουν, όσες «Εβδομάδες Αντικομμουνισμού» κι αν κηρύξουν, δεν μπορούν να εξαφανίσουν την ανάγκη των λαών για κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και πραγματική αξιοπρέπεια.
Γι’ αυτό, όπως είπα και στο ξεκίνημα, τιμώντας σήμερα τον Φιντέλ, δεν κάνουμε πολιτικό μνημόσυνο.
Δίνουμε υπόσχεση.
Ότι η Ιστορία δεν τελείωσε — Και ότι οι λαοί, από την Κούβα μέχρι την Παλαιστίνη και από την Ελλάδα μέχρι το έσχατο σημείο της Αφρικής, δεν είπαν την τελευταία τους λέξη.
Φίλες και φίλοι,
Η κληρονομιά του κομμουνιστή επαναστάτη Φιντέλ δεν ανήκει στο χθες! Ανήκει σε όσους δεν συμβιβάζονται με μια ζωή φτώχειας, εκμετάλλευσης και πολέμων.
Ανήκει στους αγώνες του σήμερα — και στις νίκες του αύριο.
Γιατί είναι καλό και πράγματι πρέπει να θυμόμαστε τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις του παρελθόντος.
Αλλά, το ζήτημα είναι να χτίσουμε τις δικές μας, εκείνες του 21ου αιώνα.
*
Aramís Fuente Hernández, Πρέσβης της Κούβας
Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι:
Σήμερα, ξανασυναντιόμαστε για να θυμηθούμε και να αποτίσουμε φόρο τιμής στον Κομαντάντε εν Χέφε Φιντέλ Κάστρο Ρους, εορτάζοντας την ένατη επέτειο από τη φυσική του απουσία, η οποία έλαβε χώρα στις 25 Νοεμβρίου του 2016.
Δεν χωρεί ουδεμία αμφιβολία ότι είναι ένα δείγμα ότι όλοι μοιραζόμαστε παρόμοια συναισθήματα θαυμασμού, σεβασμού, καθώς και πατριωτικών και επαναστατικών πεποιθήσεων που εκδηλώνονται εκ νέου σε κάθε δραστηριότητα όπως αυτή που διοργανώνουμε απόψε.
Καθώς συγκεντρωθήκαμε στις 27 Νοεμβρίου, δεν μπορούμε παρά να σκεφτούμε ότι μια μέρα σαν σήμερα, αλλά το 1871, οκτώ φοιτητές ιατρικής τουφεκίστηκαν στην Κούβα, θύματα μιας παραπλανητικής και αισχρής κατηγορίας, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις μίσους και εκδίκησης των ορδών των αποκαλούμενων εθελοντών, που υποστήριζαν τη διατήρηση του ισπανικού αποικιακού συστήματος και την αιματηρή καταστολή για να εκφοβίσουν όσους προσέβλεπαν στην ελευθερία και στην ανεξαρτησία.
Εκείνο το θλιβερό και τρομερό γεγονός, στο οποίο δολοφονήθηκαν οκτώ αθώοι νέοι, έχει μείνει στη μνήμη ως μία από τις πιο βάναυσες και επαίσχυντες πράξεις της αποικιοκρατίας στην Κούβα, αλλά ταυτόχρονα από τις πιο πολύτιμες και τιμημένες του αγώνα του κουβανικού λαού.
Ο λαός μας δεν τους λησμονά ποτέ και, χρόνο με το χρόνο, εξυμνά τη μνήμη εκείνων των σχεδόν παιδιών και νέων, τιμώντας τους στο βωμό της Πατρίδας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι:
Σας ευχαριστώ όλους για την παρουσία σας σε αυτή την εκδήλωση και τον φίλο Βελισσάριο Κοσσυβάκη για την πρωτοβουλία και τη συμβολή του στην πραγματοποίηση αυτής της συγκέντρωσης. Για άλλη μια φορά, εκφράζω επίσης τα πιο ειλικρινή μου ευχαριστώ για την αδιάκοπη υποστήριξη και αλληλεγγύη σας με τον ηρωικό αγώνα του κουβανικού λαού.
Φτάσαμε σε αυτή την ένατη επέτειο της απώλειας του Κομαντάντε εν Χέφε Φιντέλ Κάστρο Ρους εν μέσω μιας ολοένα και πιο δύσκολης και περίπλοκης κατάστασης, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, καθώς και παγκοσμίως.
Ο οικονομικός πόλεμος που εξαπέλυσε ο Λευκός Οίκος από το 1959 εναντίον της Κούβας διατηρείται, του οποίου η αντιμετώπιση κατέστη δυνατή μόνο χάρη στο θάρρος και τον ηρωισμό του λαού μας, αλλά και στη μεγαλοφυΐα του Κομαντάντε εν Χέφε, καθώς και την απαράμιλλη καθοδήγησή του που έγιναν σύμβολα εμπιστοσύνης και θριάμβου.
Παρά την αδιάκοπη και συνεχώς εντεινόμενη παρενόχληση από τις ΗΠΑ, που όπως γνωρίζετε είναι, εξίσου, ένα μέσο πολιτικού καταναγκασμού και η μονομερής απόφαση να συμπεριληφθεί η Κούβα στον παράλογο και παράνομο κατάλογο χωρών που υποτίθεται ότι προωθούν την τρομοκρατία, τα οποία έχουν προκαλέσει τεράστιες ζημίες στην κουβανική οικονομία και κοινωνία, το έθνος κρατά ψηλά το αγωνιστικό του πνεύμα και συνεχίζει να αντιστέκεται, όπως μας δίδαξε ο Φιντέλ.
Ωστόσο, όπως έχουμε εκφράσει και σε άλλες περιστάσεις, εκτός από την ανυπολόγιστη ανθρώπινη ζημία, δεν δύναται ουδόλως να αγνοηθεί ότι η κουβανική οικονομία έχει υποστεί, ειδικά τα τελευταία χρόνια, δυσκολίες άνευ προηγουμένου, με ένα αντίκτυπο πολύ κρίσιμο στην ευημερία του πληθυσμού, με την έλλειψη τροφίμων και άλλων καταναλωτικών αγαθών, φαρμάκων, πρώτων υλών και άλλων, ως άμεση συνέπεια, κατ' αρχάς του οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού και της λεγόμενης πολιτικής της μέγιστης πίεσης, η οποία παραβιάζει τα Ανθρώπινα δικαιώματα ολόκληρου του κουβανικού λαού, καθώς και του Διεθνούς Δικαίου, με τις σκόπιμες ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών, βλάπτοντας και θέτοντας μόνιμα εμπόδια για να αποτρέψουν την ανάπτυξή μας.
Θα έπρεπε επίσης να αναφερθεί ότι η συνεχιζόμενη κατάσταση που αντιμετωπίζει το εθνικό σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας, οφείλεται πρωτίστως στην έλλειψη καυσίμων, που συνδέεται με την κρίσιμη κατάσταση των θερμοηλεκτρικών σταθμών της χώρας, που επηρέασε την παραγωγή και προκάλεσε αστάθεια σε αυτή την ζωτική υπηρεσία, αλλά και τα δύο υπήρξαν συνέπειες των προαναφερθέντων ακραίων μέτρων που μας επιβάλλονται για να αποτρέψουν τον εφοδιασμό με καύσιμα, καθώς και των ανταλλακτικών για τις τεχνικές συντηρήσεις των σταθμών και των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων.
Αυτά τα μέτρα εφαρμόζονται μέσω κυρώσεων και εκφοβισμών εναντίον επιχειρηματιών, παραγωγών και προμηθευτών, μεταφορέων και ασφαλιστών.
Χρησιμοποιούνται επίσης, φυσικά, για να παρεμποδίσουν την ξένη επένδυση και την πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις.
Δεν είναι ούτε νόμιμο ούτε ηθικό για την κυβέρνηση ενός ισχυρού έθνους να υποβάλλει ένα μικρό έθνος σε ένα ακατάπαυστο οικονομικό πόλεμο προκειμένου να του επιβάλει ένα ξένο πολιτικό σύστημα. Είναι απαράδεκτο να στερείται ένας ολόκληρος λαός από το δικαίωμά του στην ειρήνη, στην ανάπτυξη, στην ευημερία και την ανθρώπινη πρόοδο.
Αλλά φυσικά, δεν είμαστε αφελείς διότι όλοι γνωρίζουμε ότι τους ιμπεριαλιστές τους ενδιαφέρει λίγο, μεταξύ άλλων, για την ηθική, τη νομιμότητα και τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου.
Στην περίπτωση του κουβανικού λαού, όπως έχουμε πει και σε άλλες περιστάσεις, τίποτα δεν ήταν εύκολο, καθώς έπρεπε επίσης να αντιμετωπίσει τις κακουχίες της φύσης που τακτικά δοκιμάζει την ισχυρή βούληση των Κουβανών να αντιμετωπίσουν νικηφόρα διάφορα φαινόμενα, συμπεριλαμβανομένων των ολοένα και πιο ισχυρών τυφώνων, όπως ο πιο πρόσφατος, με το όνομα Μελίσα, που έπληξε τη χώρα, αφήνοντας τεράστιες ζημιές και υλικές απώλειες, αλλά δοθέντος της αποτελεσματικής και ταχείας δράσης των αρχών, με την υποστήριξη των μαζικών οργανώσεων και του ίδιου του λαού, εκκενώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, δεν θρηνήσαμε ανθρώπινα θύματα.
Είναι ο λαός που, απέναντι σε κάθε επίθεση, ενισχύει τον πατριωτισμό του και το πνεύμα αλληλεγγύης του και, γνωρίζοντας ότι όταν κάποιος αγωνίζεται για μια πιο ανθρώπινη και δίκαιη Πατρίδα, όλα τα εμπόδια και οι δυσκολίες ξεπερνιούνται, βγαίνει αποφασισμένος να εργαστεί για να επιτύχει τη γρήγορη ανάκαμψη και να συνεχίσει να προχωρά μπροστά, αναβιώνοντας κάθε φορά την ελπίδα.
Οφείλω να πω ότι έχουμε λάβει σημαντικές εκδηλώσεις διεθνούς αλληλεγγύης και έχουν ήδη φτάσει και κινητοποιούνται νέες δωρεές ως σημαντική βοήθεια, ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τη δύσκολη κατάσταση και τις ελλείψεις που έχει προκαλέσει αυτό το φυσικό φαινόμενο σε χιλιάδες οικογένειες στα ανατολικά της χώρας, οι οποίες έχουν χάσει σχεδόν όλα τα υπάρχοντά τους.
Στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, γινόμαστε μάρτυρες μιας νέας και πολύ επικίνδυνης επίθεσης με τις απαράδεκτες απειλές κατά της Βενεζουέλας και της υπερβολικής ανάπτυξης αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στα ύδατα της Καραϊβικής, στα ανοιχτά των ακτών αυτής της αδελφής χώρας, με το ψευδές επιχείρημα της καταπολέμησης οργανώσεων και καρτέλ διακίνησης ναρκωτικών.
Είναι οφθαλμοφανές ότι αυτό που επιδιώκουν είναι να ανατρέψουν την συνταγματική Κυβέρνηση της Βενεζουέλας και να ιδιοποιηθούν των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου, φυσικού αερίου και άλλων φυσικών πόρων της χώρας.
Μόλις ανακήρυξαν το υποτιθέμενο καρτέλ των ήλιων ως τρομοκρατική οργάνωση, κάτι που έχει ως στόχο να δώσει στον βορειοαμερικανό πρόεδρο τη δικαιολογία και την εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις που αφορούν στρατιωτική δράση, χωρίς να συμβουλεύεται κανένα νομικό όργανο εκείνης της χώρας.
Εκ των πραγμάτων, μπροστά στα απαθή βλέμματα της διεθνούς κοινότητας, ήδη διαπράττουν ανοιχτά εξωδικαστικές εκτελέσεις, με τον βομβαρδισμό μικρών σκαφών υπό το πρόσχημα -αλλά χωρίς να παρουσιάζουν κανένα αποδεικτικό στοιχείο, ότι μεταφέρουν ναρκωτικά.
Προηγουμένως, όπως όλοι γνωρίζουμε, έστησαν μια άγρια και ψευδή εκστρατεία για να δαιμονοποιήσουν τη νόμιμη βενεζολάνικη κυβέρνηση, τον ίδιο τον πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο, και άλλους εξέχοντες ηγέτες αυτής της χώρας με τα ψευδή επιχειρήματα και τις κατηγορίες ότι είναι ναρκο-κράτος. Όπως είναι γνωστό, είναι το ίδιο στυλ και ψευδή και διαστρεβλωτική συμπεριφορά που χρησιμοποιούνται για να επιτεθούν σε άλλες χώρες: μόνο να θυμηθούμε ποιοι είναι οι συνεργοί του Ισραήλ και αυτούς που συντηρούν και ενθαρρύνουν τις παραδοσιακές του επιθέσεις και τη γενοκτονία εναντίον του παλαιστινιακού λαού, του οποίου την αντίσταση και τον ηρωισμό θέλουμε επίσης να αναδείξουμε σήμερα.
Με αυτή την εκστρατεία, επιδιώκουν να εξαπατήσουν την κοινή γνώμη, να δικαιολογήσουν μια επίθεση ενάντια στη Βενεζουέλα και να κατορθώσουν μέσω αυτής της οδού αυτό που τους ήταν αδύνατο να επιτύχουν μετά από τόσα χρόνια επιθετικών πολιτικών, σε συμπαιγνία με τις εσωτερικές αντιδραστικές δυνάμεις, ενάντια στην οικονομία και την σταθερότητα της χώρας, του αποκλεισμού και κυρώσεων, τρομοκρατικών ενεργειών και όλων των μορφών υβριδικού πολέμου στους οποίους έχουν ηττηθεί κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών.
Η Κούβα απορρίπτει με σαφήνεια και ενεργητικότητα αυτή την στρατιωτική κινητοποίηση των Ηνωμένων Πολιτειών και το σκηνοθετημένο επιχείρημά της ότι πρόκειται για επιχείρηση κατά των ναρκωτικών. Ουδείς πρέπει να αμφιβάλλει ότι αυτή η ανάπτυξη δεν έχει τέτοιους στόχους: είναι, αναμφίβολα, μια πράξη παρενόχλησης και στρατιωτικής απειλής κατά της Βενεζουέλας, αλλά και κατά της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, και αποτελεί ένα πολύ σοβαρό προηγούμενο για την περιοχή στο σύνολό της και θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Τον επόμενο χρόνο θα εορτάσουμε την εκατονταετηρίδα από τη γέννηση του Συντρόφου Φιντέλ. Στην Κούβα και πρακτικά σε όλο τον κόσμο, έχουν ήδη ξεκινήσει πολυποίκιλες δράσεις για να του αποτίσουν φόρο τιμής και να γιορτάσουν αυτή τη διεθνή ημερίδα, η οποία έχει αποκληθεί «Ο Αιώνας του Φιντέλ» και η οποία διαρκεί από τις 13 Αυγούστου έως τις 4 Δεκεμβρίου 2026.
Προτρέπω όλους να συνεχίσουν να συλλάβουν και να φέρουν σε πέρας δράσεις, όπως έχουν ήδη ξεκινήσει στην Ελλάδα, για να συμβάλλουν στο να γίνει η Εκατονταετηρίδα ένα γεγονός που προωθεί τις πεποιθήσεις και τα ιδανικά του, ενισχύει τη μελέτη και την έρευνα της σκέψης του και επιβεβαιώνει ότι ο Φιντέλ συνεχίζει και θα συνεχίσει να αποτελεί παράδειγμα για την Κούβα
και για πολλούς ανθρώπους σε όλα τα μέρη του κόσμου.
Ο Φιντέλ ζει και θα συνεχίσει να εμπνέει τους αγώνες των λαών μας.
Μέχρι τη Νίκη για Πάντα,
Ευχαριστώ πολύ.
*
ΕΕΔΥΕ
Ηλίας Σιώρας (και μέλος Γραμματείας ΠΑΜΕ)
Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη – ΕΕΔΥΕ τιμά τον φλογερό επαναστάτη και εμπνευσμένο ηγέτη Φιντέλ Κάστρο Ρους που μαζί με τους συντρόφους του και το λαό της Κούβας απελευθέρωσε την Κούβα από τη στυγνή αμερικανόπνευστη δικτατορία του Μπατίστα, και απέδειξε ότι
ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος.
Η ζωή του «Κομαντάντε» ήταν δοσμένη στον επαναστατικό αγώνα. Από το 1945 συμμετείχε ενεργά στους φοιτητικούς - πολιτικούς αγώνες στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας, όπου σπούδασε Νομικά. Σταθμός στην αγωνιστική του πορεία ήταν η 26 Ιούλη 1953, όταν επικεφαλής ομάδας επαναστατών, επιτέθηκε στους στρατώνες της Μονκάδα με σκοπό να ξεσηκώσει τον κουβανικό λαό ενάντια στη δικτατορία. Η απόπειρα
αποτυγχάνει και ο ίδιος μαζί με συντρόφους του συλλαμβάνεται, και καταδικάζεται σε 15 χρόνια φυλακή. Κατά τη διάρκεια της δίκης του καλεί το λαό να αγωνιστεί με όλες σου τις δυνάμεις, για να γίνει δική του «η λευτεριά και η ευτυχία!»
Έτσι, η 26η του Ιούλη σηματοδοτεί την απαρχή της μεγάλης
λαϊκής εξέγερσης κατά του καθεστώτος Μπατίστα.
Έμεινε στη φυλακή για 22 μήνες και απελευθερώθηκε χάρη στη λαϊκή πίεση και ίδρυσε το Κίνημα της 26ης Ιούλη. Στις 15 Μάη 1955 αποφυλακίστηκε και στις αρχές Ιούλη έφυγε για το Μεξικό, από όπου οργάνωσε και εκπαίδευσε στρατιωτικά μια ομάδα επαναστατών. Ανάμεσά και ο Τσε Γκεβάρα, που
γνωρίστηκε εκεί με τον Φιντέλ και μπήκε στην ομάδα.
Στις 2 Δεκέμβρη 1956, έπειτα από ένα δραματικό ταξίδι, το πλοιάριο «Γκράνμα» που ξεκίνησε από το Μεξικό, έφτασε στην παραλία του Νίκερο, ενός μικρού χωριού στην πλαγιά της Σιέρα Μαέστρα της Κούβας. Από τους 82 αποφασισμένους αγωνιστές που αποβιβάστηκαν στη στεριά, κατάφεραν να σωθούν από τα πυρά του στρατού και της αεροπορίας της δικτατορίας του
Μπατίστα μόνο 12. Ανάμεσά τους ο αρχηγός των ανταρτών, Φιντέλ Κάστρο, ο αδελφός του, Ραούλ, ο Τσε, ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο Χουάν Αλμέιδα.
Στη συνέχεια συγκροτήθηκε ο επαναστατικός στρατός, που στηρίχτηκε στη συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία που είχε ξεκινήσει το Κίνημα της 26ης Ιούλη, με επικεφαλής τον Φρανκ Πάις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε ονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό
Διευθυντήριο, που απαρτιζόταν από επαναστάτες φοιτητές.
Την 1η Γενάρη 1959, ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα. Στις 9 Γενάρη φτάνει στην Αβάνα και ο Φιντέλ. Η Κουβανική Επανάσταση βρήκε αμέσως την αμέριστη στήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και των τότε σοσιαλιστικών χωρών.
Στη μεγάλη διαδήλωση της 16ης Απρίλη 1961, στις κηδείες των σκοτωμένων από τις αεροπορικές επιδρομές ο Φιντέλ Κάστρο ανακηρύσσει για πρώτη φορά τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης. Την επόμενη μέρα έγινε το φιάσκο της απόβασης των 1.400 μισθοφόρων της CIA στον Κόλπο των Χοίρων, που ηττήθηκαν σε 72 ώρες.
Ο Φιντέλ μέχρι τη μέρα του θανάτου του στις 25 Νοέμβρη 2016, υπηρέτησε από διάφορες θέσεις ευθύνης την επανάσταση και την εμπέδωση της.
Η Κούβα υπό την ηγεσία του κατάφερε πολλά, πρωτόγνωρα αν τα συγκρίνει κανείς τόσο με τον περίγυρο της, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η κοινωνική φροντίδα, η χαμηλή παιδική θνησιμότητα, ο πολιτισμός, ο μαζικός αθλητισμός.
Και αν δεν υπήρχε το εγκληματικό και εκδικητικό εμπάργκο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους που επιβλήθηκε το 1962 από τον τότε Αμερικανό πρόεδρο Τζον Κένεντι, η Κούβα όχι μόνο δεν θα αντιμετώπιζε τις ελλείψεις και τα προβλήματα στο σύστημα ηλεκτροδότησης της χώρας, στην προμήθεια καυσίμων, και στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων από το ταυτόχρονο
πέρασμα του κυκλώνα Όσκαρ, αλλά θα είχε επιτύχει πολύ περισσότερα στους τομείς που και τώρα είναι ηγέτιδα δύναμη.
Απαιτούμε τον άμεσο τερματισμό του βάρβαρου ιμπεριαλιστικού
αποκλεισμού και να διαγραφεί η Κούβα από την λίστα των “κρατών χορηγών της τρομοκρατίας”.
ΖΗΤΩ ο Φιντέλ Κάστρο, που αποτελεί παράδειγμα και έμπνευση για τους λαούς που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους, για ένα κόσμο ειρηνικό, για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
ΖΗΤΩ η Κουβανική Επανάσταση
ΖΗΤΩ ο ανυπότακτος Λαός της Κούβας
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ,
Η ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΑΟΙ
*
ΕΛΛΗΝΟΚΟΥΒΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Νίκος Καρανδρέας, Πρόεδρος
Μέσα στις συνθήκες προετοιμασίας μιας γενικευμένης ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης, και καθώς οι ΗΠΑ προωθούν παράλληλα μια πολεμική επιθετική πολιτική στην Λ. Αμερική, στην Καραϊβική, οι κίνδυνοι για τους λαούς της περιοχής και ιδιαίτερα για τον κουβανικό λαό και την επανάστασή του που υφίστανται τον πιό μακρόχρονο αποκλεισμό στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι μεγάλοι.
Ο αποκλεισμός, με τις βαριές οικονομικές επιπτώσεις που επιφέρει, έχει στόχο να καταστρέψει όλα τα μεγάλα επιτεύγματα της επανάστασης, να αποθαρρύνει, να εξοντώσει ακόμα και φυσικά το λαό, παίρνοντας το χαρακτήρα γενοκτονίας.
Μιας γενοκτονίας που δεν έχει το άμεσο αποτρόπαιο πρόσωπο αυτής που συντελείται στην Παλαιστίνη, αλλά έχει οδηγήσει ήδη στη μετανάστευση ενός εκατομμυρίου κουβανών παραγωγικής ηλικίας – μιά αφαίμαξη αναγκαίου επιστημονικού και τεχνικού δυναμικού, και έχει παράλληλα προκαλέσει σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα.
Για μιά άλλη χώρα όλα αυτά θα ήσαν καταλυτικά.
Όμως η Κούβα εξακολουθεί να αντιστέκεται.
Σημαντική, πολύ πρόσφατη απόδειξη είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε τον τυφώνα Μελίσσα. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι μετακινήθηκαν από τις εστίες τους με οργανωμένο τρόπο. Ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός, οι επιτροπές υπεράσπισης της Επανάστασης, οι ίδιοι οι πολίτες κινητοποιήθηκαν, περιέθαλψαν, παρέχοντας στέγη και φιλοξενία.
Δεν υπήρξε καμία ανθρώπινη απώλεια, αν και οι καταστροφές σε σπίτια, υποδομές και καλλιέργειες είναι πολύ μεγάλες.
Ο πρόεδρος Ντίαζ-Κανέλ μετά από περιοδεία στις περιοχές που χτυπήθηκαν περισσότερο από τον τυφώνα δήλωσε πως εντυπωσιάστηκε από το μέγεθος της καταστροφής αλλά κύρια «από τη δύναμη αυτού του αήττητου λαού και την ενότητα του έθνους μπροστά στον κίνδυνο και από το ανθρωπιστικό έργο της Επανάστασης».
Απαντώντας στους επικριτές του σοσιαλιστικού κράτους που το χαρακτηρίζουν «αποτυχημένο» είπε: «Αυτό που δεν γνωρίζουν αυτοί που μας μισούν όταν χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη σε μια προσπάθεια να δυσφημίσουν την Επανάσταση, είναι ότι στην Κούβα, είμαστε όλοι το κράτος».
Και αναρωτιέται κανείς. Μπορούν αυτά τα λόγια να ειπωθούν σήμερα για κάποια άλλη χώρα;
Θα μπορούσαν να ισχύουν αν δεν είχε γίνει η κουβανική επανάσταση;
Θα ήταν πραγματικά χωρίς τα 157 χρόνια ιστορίας από το 1868 τα γεμάτα από 4 επαναστάσεις και τη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού από το1959;
Θα ήταν λόγια γεμάτα νόημα, λόγια που ζωντανεύουν την ελπίδα και την αγωνιστική διάθεση χωρίς τη μεγάλη επαναστατική προσωπικότητα του Φιδέλ Κάστρο;
Σίγουρα όχι!
Όσο βέβαιο είναι πως η επανάσταση δεν μπορεί να γίνει χωρίς το λαό, άλλο τόσο είναι βέβαιο πως δεν μπορεί να γίνει χωρίς εκείνες τις προσωπικότητες που έχουν την ικανότητα να καταλάβουν και να εκφράσουν με τρόπο σαφή και κατανοητό αυτό που είναι στη συγκεκριμένη στιγμή η κινητήρια δύναμη της ιστορίας, να καθορίσουν τη φύση της επανάστασης, τους φορείς της, να παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα που να μπορεί να συσπειρώσει τα προοδευτικότερα τμήματα και τάξεις, να τους δώσει την προοπτική και τα εργαλεία που χρειάζονται ώστε η αγανάκτηση, η επαναστατική διάθεση να βρουν ένα ξεκάθαρο δρόμοׄ, να μη ξεστρατίσουν, να μην αποπλανηθούν, αλλά αντίθετα να μάθουν μέσα από την πάλη, να ανέβουν σε ένα ανώτερο επίπεδο συνείδησης, να γίνουν οι συνειδητοί φορείς της κοινωνικής αλλαγής.
Ο Φιδέλ Κάστρο μέσα σε συνθήκες απογοήτευσης, αλλά και αγανάκτησης του κουβανικού λαού, κάτω από την καταθλιπτική επίδραση της δικτατορίας, της αμερικανοκρατίας, της διάβρωσης από τον αμερικάνικο τρόπο ζωής κατόρθωσε να συμπυκνώσει και να επικαιροποιήσει τα αιτήματα, τους στόχους των επαναστάσεων που πραγματοποίησαν οι τρεις προηγούμενες γενιές των κουβανών. Έδωσε με το πρόγραμμα της Μονκάδα το στόχο, οργάνωσε τον στρατιωτικό και πολιτικό αγώνα, στάθηκε σε κάθε σημείο του αγώνα αυτού αταλάντευτος. Έγινε μέχρι το τέλος της ζωής του η πυξίδα του λαού στο δύσκολο ταξίδι στα αχαρτογράφητα νερά της κοινωνικής επανάστασης που δεν είναι μια στιγμή αλλά μια μακρόχρονη διαδικασία.
Και όχι μόνο για την Κούβα, αλλά διαμέσου του παραδείγματός της και της διεθνιστικής στάσης της, ο Φιδέλ Κάστρο επέδρασε με καταλυτικό τρόπο και θα συνεχίσει να επιδρά στην ιστορία του διεθνούς επαναστατικού και απελευθερωτικού κινήματος.
*
ΕΕΔΔΑ
Δέσποινα Μάρκου, Πρόεδρος
Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) ευχαριστεί τη New Star για την τιμή να πει δυο λόγια για το μεγάλο επαναστάτη Φιδέλ Κάστρο και να εκφράσει τη διεθνιστική αλληλεγγύη της στον αγωνιζόμενο κουβανικό λαό, ιδιαίτερα σήμερα που δίνει μια ακόμα δύσκολη και άνιση μάχη με τον ιμπεριαλισμό.
Η ΕΕΔΔΑ τιμάει το μεγάλο ηγέτη του κουβανικού λαού, σύμβολο του αγώνα των λαών όλου του κόσμου που μάχονται για τα δικαιώματά τους, για μια ζωή με αξιοπρέπεια, με κοινωνική δικαιοσύνη, ενάντια στην εκμετάλλευση και καταπίεση, οπουδήποτε κι αν ζουν. Στο πρόσωπό του η ΕΕΔΔΑ, όπως και όλοι οι λαοί του κόσμου, βλέπουν έναν από τους μεγάλους επαναστάτες, έναν ηγέτη που συνέδεσε ολόκληρη τη ζωή του με τη δύσκολη και επίπονη προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού.
Ο Φιδέλ Κάστρο κράτησε ζωντανή την Επανάσταση μέσα στις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες που επιβάλλει ο οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός του ιμπεριαλισμού πρώτα και κύρια των ΗΠΑ. Αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τα ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου και τις περισσότερο ή λιγότερο καλυμμένες δραστηριότητες κατά της κουβανικής κυβέρνησης για δήθεν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για έλλειψη δημοκρατίας. Σφυρηλάτησε την ενότητα του κουβανικού λαού γύρω από τα οράματα και τις κατακτήσεις της Επανάστασης, γύρω από το ΚΚ Κούβας και την ηγεσία του.
Η Κουβανική Επανάσταση και ο Φιδέλ Κάστρο αποτέλεσαν ένα από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα για την αποτελεσματικότητα του ένοπλου αγώνα και την ενότητα των λαϊκών δυνάμεων, έδειξαν ότι όταν ένας λαός είναι αποφασισμένος να πάρει στα χέρια του την τύχη του, είναι ανίκητος.
Για την ΕΕΔΔΑ, που σαν στόχο έχει την έκφραση αλληλεγγύης με τους λαούς που αγωνίζονται, ο Φιδέλ Κάστρο είναι ένα αναμφισβήτητο σύμβολο της διεθνιστικής αλληλεγγύης, που προσφέρθηκε απλόχερα σε όποιον λαό τη ζήτησε, για να αντιμετωπίσει αρρώστιες, επιδημίες, σεισμούς, πλημμύρες, κυκλώνες, κάθε είδους καταστροφή. Και όλοι ξέρουμε ότι η Κούβα δεν προσφέρει αυτό που της περισσεύει, προσφέρει ό,τι μπορεί από τα λίγα που έχει.
Τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, ο κουβανικός λαός δίνει μια πολύ δύσκολη μάχη με τον ιμπεριαλισμό, αντιμετωπίζει μεγάλες καθημερινές ελλείψεις και προβλήματα, αλλά στέκεται όρθιος, αγωνίζεται να ξεπεράσει όλα τα αρνητικά φαινόμενα που δημιουργεί ο οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός που έχουν επιβάλει οι διάφορες κυβερνήσεις των ΗΠΑ και τα σχεδόν καθημερινά κατασταλτικά μέτρα που παίρνει κάθε τόσο η σημερινή κυβέρνηση.
Η συμπερίληψη της Κούβας στην περιβόητη λίστα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τις χώρες που στηρίζουν την τρομοκρατία, στερεί από την κουβανική κυβέρνηση τη δυνατότητα επισκευής σημαντικών έργων υποδομής, απόκτησης τεχνολογίας και των απαιτούμενων καυσίμων για την απρόσκοπτη λειτουργία της οικονομίας.
Στόχος όλων αυτών είναι η ασφυξία της οικονομίας προκειμένου να αυξηθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια κοινωνική έκρηξη που θα οδηγήσει στην ανατροπή της Κουβανικής Επανάστασης. Πρέπει να σταθούμε στο πλάι του κουβανικού λαού, να τον βοηθήσουμε πρώτα και κύρια πολιτικά, αλλά και οικονομικά και υλικά, με όποιον τρόπο μπορούμε.
Η ΕΕΔΔΑ θα συνεχίσει να τιμάει την Κουβανική Επανάσταση και τον ιστορικό ηγέτη της, να είναι αλληλέγγυα με τον κουβανικό λαό στους σημερινούς και αυριανούς αγώνες του και να διακηρύχνει μαζί του το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε λαού να χτίζει την κοινωνία που ο ίδιος επέλεξε.
* * *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.