*
Μιλάει ο Θεός:
Όποιος με ζητάει, με βρίσκει
όποιος με βρίσκει, με γνωρίζει
όποιος με γνωρίζει, με αγαπάει
όποιος με αγαπάει, τον αγαπάω
όποιον αγαπάω, τον σκοτώνω.
(Νίκος Καζαντζάκης, Αδερφοφάδες)
*
Προσαρμογές...
Οι άθλιες δηλώσεις του αν. υπουργού Εσωτερικών, ότι «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει» μπροστά στον δύσκολο χειμώνα που περιμένει τον λαό, δεν αποτελούν μόνο μνημείο κυνισμού, που δίκαια προκαλεί οργή και αγανάκτηση. Δείχνουν ταυτόχρονα την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να «τρέξει» την πολιτική που οδηγεί τον λαό ολοταχώς σε μεγαλύτερη φτώχεια για τα κέρδη του κεφαλαίου.
ΘΡΑΣΟΣ ΚΑΙ ΚΥΝΙΣΜΟΣ
«Όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει» δήλωσε ο Στ. Πέτσας!!!
«Όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει»: Με αυτή τη δήλωση - μνημείο κυνισμού, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Στ. Πέτσας, δικαιολόγησε την πολιτική που έχει καταδικάσει σε ενεργειακή φτώχεια το λαό.
Κατά την διάρκεια της εμφάνισης του σε πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1, του επισημάνθηκε πως εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά δαπάνησαν πολλά χρήματα τα προηγούμενα χρόνια για να αλλάξουν τους καυστήρες τους σε φυσικό αέριο και τώρα τους ζητάνε να τους ξαναμετατρέψουν σε πετρέλαιο.
- Αντί να απολογηθεί που στα πλαίσια της στρατηγικής της «πράσινης μετάβασης» επιλέχθηκε το φυσικό αέριο ως βασικό καύσιμο στο ενεργειακό μείγμα και τώρα εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά δεν γνωρίζουν πως θα βγάλουν το χειμώνα,
- Αντί έστω να ψελλίσει μια δικαιολογία, δήλωσε πως «είναι λαϊκισμός όταν αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα».
«Έχει αυξηθεί 1.200% η τιμή του φυσικού αερίου», είπε ο Στ. Πέτσας. «Το βασικό ζητούμενο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να δείχνουμε προσαρμογή. Όποιος αρνείται να προσαρμοστεί, δυστυχώς πεθαίνει», πρόσθεσε, σε μια δήλωση που αναπαράγει λογικές «κοινωνικού δαρβινισμού».
*
Τις κυνικές και προκλητικές δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών Στ. Πέτσα καταγγέλλει το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, σημειώνοντας πως αποτελούν μνημείο κυνισμού και «κοινωνικού δαρβινισμού».
«Όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει», δήλωσε προκλητικά ο Στ. Πέτσας, με αφορμή το γεγονός πως εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά δαπάνησαν πολλά χρήματα τα προηγούμενα χρόνια για να αλλάξουν τους καυστήρες τους σε φυσικό αέριο και τώρα η κυβέρνηση τους ζητάει να τους ξαναμετατρέψουν σε πετρέλαιο.
Αναλυτικά το σχόλιο του ΚΚΕ:
«Αντί η κυβέρνηση να πάρει ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας, καλεί τα λαϊκά νοικοκυριά να ξανα-πληρώσουν για να ξανα-μετατρέψουν τη θέρμανση των σπιτιών τους από φυσικό αέριο σε πετρέλαιο.
Και όλα αυτά στο όνομα της προσαρμογής που “όποιος δεν την ακολουθήσει, πεθαίνει”.
Πρόκειται για μνημείο κυνισμού και “κοινωνικού δαρβινισμού” που, αν κάτι αποδεικνύει, είναι την ανάγκη να “πεθάνουν” πολιτικά όσοι υπηρετούν τέτοιες πολιτικές και τέτοιες απόψεις.
Κύριοι της κυβέρνησης, να πληρώσετε εσείς τα έξοδα για τις όποιες αλλαγές στους λέβητες!».
Ακριβώς αυτή είναι η «ραχοκοκαλιά» και των μέτρων που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ το περασμένο Σαββατοκύριακο, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «μέτρα στήριξης». Τέτοια όμως είναι μόνο για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων της Ενέργειας, κατασκευαστικών και τραπεζών.
Για τον λαό είναι κάλεσμα να «προσαρμόσει» κι άλλο τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις του προς τα κάτω. Να δεχτεί νέες θυσίες για την καπιταλιστική κερδοφορία, να συμβιβαστεί με τη φτώχεια που συνεχώς διευρύνει η στρατηγική του κεφαλαίου.
Αρκεί κανείς να κάνει τον «λογαριασμό» για να καταλάβει ότι τα όσα η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «ανακούφιση» για τα λαϊκά στρώματα όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν τις τεράστιες ανατιμήσεις στην Ενέργεια, αλλά στην πραγματικότητα αποτελούν μεταχρονολογημένες επιταγές, πληρωμένες από τον ίδιο «επί δέκα»:
- Με την «υπεραπόδοση» της φοροληστείας, που μόνο το πρώτο 7μηνο εκτινάχτηκε σε πάνω από 30 δισ., από την απογείωση των έμμεσων φόρων αλλά και των ειδικών φόρων σε καύσιμα και Ενέργεια. Τους φόρους δηλαδή που η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ διατήρησαν, απορρίπτοντας την τροπολογία του ΚΚΕ για την κατάργησή τους.
- Με την καθήλωση μισθών και συντάξεων, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, πολύ πιο κάτω και από τον πληθωρισμό, που τρέχει με διψήφια ποσοστά, εξανεμίζοντας το λαϊκό εισόδημα. Πληθωρισμό ο οποίος οφείλεται και στην πολιτική διαχείρισης της προηγούμενης κρίσης, με επεκτατικά μέτρα και «φτηνό» χρήμα για τη στήριξη των επενδύσεων και της κερδοφορίας των ομίλων.
Αλλά και τώρα, ο «λογαριασμός» των νέων μέτρων είναι προγραμμένος για τον λαό. Αυτό επιβεβαιώνουν οι δεσμεύσεις για επιστροφή σε «πρωτογενή πλεονάσματα», οι διαβεβαιώσεις ότι τα μέτρα δεν διακινδυνεύουν τη «δημοσιονομική ισορροπία» ούτε την «κανονικότητα» των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων και των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ.
Τα εφάπαξ επιδόματα δεν φτάνουν ούτε στο ελάχιστο για να καλύψουν τις θεόρατες αυξήσεις στην Ενέργεια και στα καύσιμα, πόσο μάλλον να εξασφαλίσουν ρεύμα φτηνό για τις λαϊκές ανάγκες. Στοχεύουν όλο και περισσότερο στα πιο φτωχά λαϊκά νοικοκυριά, για να θωρακίζονται η «εισπραξιμότητα» και η κερδοφορία των ομίλων της Ενέργειας από τον κίνδυνο να αυξηθούν κι άλλο οι απλήρωτοι λογαριασμοί.
Η άλλη όψη των voucher και των pass είναι τα νέα «επενδυτικά και φορολογικά κίνητρα» στους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως οι νέες απαλλαγές της μεγαλοεργοδοσίας από ασφαλιστικές εισφορές, που θα φορτωθούν στις πλάτες των ασφαλισμένων. Μέτρα που η κυβέρνηση με θράσος παρουσιάζει ως «ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων».
Μέσα από τέτοιους μηχανισμούς επιχειρούν να θωρακίσουν την «κοινωνική συνοχή» και τη «σταθερότητα» του συστήματος, σε συνθήκες που αυξάνονται η λαϊκή δυσαρέσκεια και η ανησυχία για τη διαχείριση και τον εγκλωβισμό της.
Καμία αναμονή λοιπόν για τον λαό και καμία προσδοκία από τους σημερινούς «σωτήρες» της ΝΔ και τους επίδοξους του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κάνει κριτική στην κυβέρνηση ότι μοιράζει λεφτά «που άλλοι άφησαν» (!), δηλαδή ο ίδιος ως κυβέρνηση, που ξεπουπούλιασε τον λαό με τα «υπερπλεονάσματα» της «μεταμνημονιακής εποπτείας».
Η κυβέρνηση επικαλείται τις «αντοχές της οικονομίας» για να βάλει νέους «κόφτες» σε βάρος του λαού, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ λανσάρει τη «βιώσιμη δημοσιονομικά ασπίδα» και την «προσαρμογή στους στόχους της πράσινης ανάπτυξης», το «όραμα» της οποίας μοιράζονται όλα τα αστικά κόμματα, αναπαράγοντας τις αιτίες της ακρίβειας στο ρεύμα και στα καύσιμα.
Κανένα συμφέρον δεν έχει λοιπόν ο λαός να «προσαρμόσει» τις ανάγκες του στον κορσέ της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Η διέξοδος για τα δικά του συμφέροντα απαιτεί οργάνωση και αγώνα, συμπόρευση με το ΚΚΕ, για μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης, σύγχρονα δικαιώματα. Για να ανοίξει ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος προς όφελός του.
Ριζοσπάστης - Η Άποψή μας, 14/2/2022
