Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιντέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιντέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιντέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γοθλιάμος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γοθλιάμος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 10 Απριλίου 2025

Κώστας Γουλιάμος: Ο κοινωνικός αυτοματισμός ως μηχανισμός ελέγχου

Κώστας Γουλιάμος

Ο κοινωνικός αυτοματισμός ως μηχανισμός ελέγχου

Διάβαζα σε ρεπορτάζ κεντρικής-συστημικής εφημερίδας για τους εγκλωβισμένους ταξιδιώτες σε διάφορα σημεία της Ευρώπης λόγω της χθεσινής πανεργατικής απεργίας.

Όλο το ρεπορτάζ αφορούσε στο ζήτημα της ταλαιπωρίας και καθόλου στο αίτιο της απεργίας. Κορυφώθηκε μάλιστα με τη δήλωση/ερώτηση ενός εκ των ταξιδιωτών: «Εμείς τι φταίμε που κάποιοι αποφάσισαν να κάνουν απεργία; Ποιους τιμωρούν;»

Οι αστικές κυβερνήσεις και, συνακόλουθα, τα συστημικά μέσα «ενημέρωσης» στρέφουν το πρόβλημα που το ίδιο το αστικό κράτος δημιουργεί προς τους πολίτες, που με τη σειρά τους τελούν σε κατάσταση αλληλοσπαραγμού αγνοώντας πάντα την ρίζα του προβλήματος.