Το μάτι της Λέξης: Παρουσίαση της ποιητικής συλλογήςτου Κώστα Γουλιάμου — Δημήτρης Κουτσούμπας: Η ποίηση του Κώστα Γουλιάμου μας κάνει να αναζητούμε την ταξική διάσταση των γεγονότων (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Δημήτρης Κουτσούμπας: Η ποίηση του Κ. Γουλιάμου μας κάνει να αναζητούμε την ταξική διάσταση των γεγονότων (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Πέμπτη 13/02/2025 - 20:36

Στο cafe-βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Το μάτι της Λέξης» του Κώστα Γουλιάμου. 

Παραβρέθηκε και χαιρέτησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Για το βιβλίο μίλησαν  οι: Αννα Αφεντουλίδου, κριτικός λογοτεχνίας, ποιήτρια και γενική γραμματέας της «Εταιρείας Συγγραφέων», Μπάμπης Ζαφειράτος, ποιητής και μεταφραστής και Γιώργος Κεντρωτής, ποιητής, μεταφραστής και καθηγητής Θεωρίας της Μετάφρασης στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

Τη βιβλιοπαρουσίαση συντόνισε ο Βασίλης Καλαμαράς, αρθρογράφος στον «Ριζοσπάστη.

Παρευρέθηκαν τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Γιώργος Μαρίνος, Μάκης Παπαδόπουλος, Κώστας Παρασκευάς, καθώς και πολλά μέλη της ΚΕ. Παρευρέθηκε και ο γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Κωτσαντής.

Στον χαιρετισμό του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε

«Ο Κώστας Γουλιάμος, αναδεικνύεται ως ένας από τους σημαντικούς εκπροσώπους της λεγόμενης ποιητικής "γενιάς του ’70". Δρα ως κοινωνικός μαχητής και δημιουργεί ως μαρξιστής διανοούμενος.

Η νέα του συλλογή με τίτλο "Το Μάτι της Λέξης" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Σύγχρονη Εποχή", σφραγίζει μια πορεία ωριμότητας, σε μια εποχή καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, βαρβαρότητας, στην οποία η ιμπεριαλιστική ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, εναλλάσσεται με τον πόλεμο στα πεδία των μαχών, καθώς η καπιταλιστική ανάπτυξη προς όφελος των λίγων της πλουτοκρατίας, εναλλάσσεται με την καπιταλιστική οικονομική και κοινωνική κρίση, με ένταση των ανταγωνισμών και των αντιθέσεων περιφερειακά και διεθνώς.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η ποίηση του Κώστα Γουλιάμου, μας εισάγει διαλεκτικά και από το φως στο σκοτάδι και από τον θάνατο στην αναγέννηση.

Στην "Λάμψη των οστών", την πρώτη ενότητα της ποιητικής συλλογής, μας μιλά για την ίδια την ιστορία, την μεγάλη ταξική παρακαταθήκη των αγώνων της δεκαετίας του 1940, κυρίως ότι ακολούθησε από την απελευθέρωση της χώρας και μετά. Στην "Φλόγα Σωμάτων" τέμνει τις ανθρώπινες σχέσεις, μιλά για την αγάπη, το πάθος, την φιλία, την ίδια την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης που ξέρει να εξηγεί αλλά και να αγαπά όλο τον κόσμο που υποφέρει. Στην "Ερημιά της Πόλης", μας οδηγεί στα σημερινά μονοπάτια της καπιταλιστικής αποξένωσης, όπου βιώνουμε την χρησιμοποίηση των επιστημονικών επιτευγμάτων, της τεχνολογίας, στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης, για τα συμφέροντα λίγων Μασκ(οφόρων) του πλανήτη, σε βάρος των λαών.

Τα ποιήματά του εισάγουν τον αναγνώστη και τον ερευνητή της ζωογόνου ποίησης σε νέα μονοπάτια εξερεύνησης και σε δρόμους γόνιμου προβληματισμού. Στηριγμένος στα αγκωνάρια της διαλεκτικής υλιστικής ερμηνείας των φαινομένων, αλλά και τις προϋποθέσεις της συμπαντικής αρμονίας που μας εισήγαγε με το έργο του σε συνεργασία με τον Μίκη Θεοδωράκη, σε ένα συνακολούθημα σημαντικών ιστορικών γεγονότων και στιγμών, ανάκτησης της ιστορικής μνήμης, τόσο απαραίτητης για το σήμερα και το αύριο.

Ο ποιητικός κόσμος του Γουλιάμου είναι γεμάτος συγκρούσεις συναισθημάτων, παθών, αγώνων με ταξικό πρόσημο, μέσα στα οποία οι λέξεις είναι τα εργαλεία, τα μέσα έκφρασης μιας σκληρής πραγματικότητας που βλέπει το μάτι, επεξεργάζεται και καλλιεργεί το μυαλό, με ενεργοποιημένο όλο το είναι, όλο το σώμα, με πρώτη την καρδιά.

Χαιρετίζουμε λοιπόν ανάμεσά μας "το Μάτι της λέξης" αυτή τη νέα ποιητική συλλογή που μας παραδίδει ο Κώστας Γουλιάμος και η Σύγχρονη Εποχή. Μια συλλογή στην οποία μιλά το μάτι του μυαλού, αναζητώντας την εσωτερική γλώσσα της λέξης, όπως ο ίδιος ο ποιητής το διατυπώνει σε πρόσφατη συνέντευξή του.

Η λέξη, ως αποτύπωση της σκέψης, του μυαλού, πάντα κάτω από την επίδραση του ματιού, έχει πολύ περισσότερα πράγματα να μας πει. Μπορεί να διεισδύσει, να αναλύσει, να συγκινήσει, να διευρύνει, να ανιχνεύσει μέρη, όπου η όραση μπορεί ενίοτε να γίνεται μυωπική για τα πιο μακρινά πεδία ή και να χωλαίνει από πρεσβυωπία, αφού δεν μπορεί, πολλές φορές, να δει πράγματα, γεγονότα, καταστάσεις, που βρίσκονται μπροστά της, κοντά της, δίπλα της.

Ο Γουλιάμος καταφέρνει με τα μάτια των λέξεών του να τα ξεκαθαρίζει στο μυαλό, στην σκέψη. Να μπορούμε να βλέπουμε πίσω από το αληθοφανές, από την διαστρέβλωση, το ψεύτικο, το φανταιζί, την αυταπάτη. Να αναζητάμε την ιστορική αλήθεια, για παράδειγμα, του Δεκέμβρη του 44, κόντρα στο επίσημο αστικό αφήγημα, όπως κάνει ο Κώστας στο ποίημά του "Ημερολόγιο Λαού- 3 Δεκέμβρη 1944"…

"Των αχρείων φριχτή δουλειά

Καθώς πληθαίνει το κόκκινο ποτάμι

Κόκκινοι δρόμοι, κόκκινη σημαία

Κόκκινη η πόλη…"

Μας διδάσκει να θυμόμαστε, να παραδειγματιζόμαστε και να τιμάμε τους ήρωες νεκρούς μας, όπως τον τιμημένο νεκρό του ΔΣΕ καπετάν Πέρδικα της Πελοποννήσου που μας τον θυμίζει στο ποίημά του "16 Αυγούστου 1949 – Συνέσοβα Αρκαδίας".

Να αναζητούμε την ταξική διάσταση των γεγονότων, να θέλουμε να ψάξουμε περισσότερο τι συνδέει το σήμερα με το χθες, ποιος είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε από σήμερα για να βγούμε στο ξέφωτο αύριο…

"Η λευτεριά στους δρόμους

Ακούει ο λαός τόσο αίμα

Τόσο δυνατή φωτιά με λάμψεις απ’ το μέλλον

Δικό του νοιώθει το αίμα

Σαν ο θάνατος δε θα ‘χει πια εξουσία

Αύριο στην πλατεία θα ‘ρχονται τα παιδιά του με γαρύφαλλα

Κόκκινο άστρο καρφωμένο βαθιά μες του μυαλού το φως".

Ο Γουλιάμος δημιουργεί όλα εκείνα τα ερεθίσματα μέσα από τις λέξεις του για να κατανοήσουμε τι ρόλο παίζει σε όλα αυτά το ατομικό σε σχέση πάντα με το συλλογικό, το γνήσιο λαϊκό συναίσθημα και η ανάγκη που υποβάλει το εγώ στο εμείς, τον έρωτα και την φιλία στην απόλυτη γνήσια έκφρασή τους, την ανάγκη της συνεχούς μελέτης και της έρευνας, έτσι ώστε να έχουμε πάντα "ανοιχτά τα μάτια της ψυχής μας στη ζωή".

Σήμερα χρειαζόμαστε λογοτεχνικά έργα, χρειαζόμαστε την ποίηση, ακόμα και για να αποτυπώσουμε την πραγματικότητα της καπιταλιστικής δυστοπίας. Για να μπορέσουμε να αντιδράσουμε σαν λαός, ακόμα πιο μαζικά και αποφασιστικά απέναντι στο έγκλημα των Τεμπών και τη σκανδαλώδη προσπάθεια συγκάλυψης των αιτιών που οδήγησαν σε αυτή την μεγάλη τραγωδία και όσων ακολούθησαν.

Το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις για να τιμωρηθούν οι ένοχοι, για την αποκάλυψη των πραγματικών αιτιών με επιμονή, σταθερότητα και αταλάντευτη εμπιστοσύνη ότι καταλύτης των εξελίξεων μπορεί να είναι η κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα.

Αυτό φοβάται η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως αποδείχθηκε περίτρανα το προηγούμενο διάστημα, γι’ αυτό και προσπαθεί με κάθε τρόπο να το αποφύγει. Πολύτιμοι αρωγοί της κυβέρνησης είναι τα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος, με τα οποία επιχειρείται να στηθεί ένα κάλπικο και βολικό για το σύστημα δίπολο, με μοιρασμένους ρόλους, που στόχο έχει να αποπροσανατολίσει από τις αιτίες, να παγιδεύσει το λαό σε αναμονή κοινοβουλευτικών παιχνιδιών και “παραστάσεων”, αλλά και να συγκαλύψει τα πολλαπλά εγκλήματα σε βάρος του λαού που προκαλεί η κυρίαρχη πολιτική.

Ακριβώς επειδή αντιπαλεύουμε την κυρίαρχη πολιτική εκφράζουμε και την αλληλεγγύη μας στους αγωνιζόμενους αγρότες που βρίσκονται πολλές μέρες τώρα στα μπλόκα του αγώνα. Στεκόμαστε δίπλα στους υγειονομικούς που παλεύουν ηρωικά για να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Στους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται στους δρόμους για τη μόρφωση των παιδιών μας. Στη φοιτητική και μαθητική νεολαία…Δίπλα στους οικοδόμους, στους εργάτες των εργοστάσιων, τους εργαζόμενους του επισιτισμού και τουρισμού που τους πίνουν το αίμα με την στυγνή εκμετάλλευση.

Υψώνουμε τείχος απέναντι στον αυταρχισμό και την κρατική καταστολή, στον ρατσισμό και τον φασισμό.

Στον θάνατο και την απόγνωση των ξεριζωμένων που πνίγονται στις θάλασσες της Μεσογείου. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς που σκοτώνουν οι βόμβες του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών μηχανισμών και μπλοκ. Όλα αυτά να τα δούμε πιο καθαρά με εργαλείο και «το Μάτι της Λέξης»..

Σύντροφε Κώστα,

Είμαι σίγουρος ότι οι άξιοι και πιο ειδικοί στην ποίηση, ομιλητές που ακολουθούν, θα δώσουν σε όλους εμάς, να κατανοήσουμε καλλίτερα το βάθος από το Γουλιάμειο "μάτι της λέξης" σου και τις 3 ποιητικές ενότητες που το απαρτίζουν.

Επιτρέψτε μου να κλείσω αυτό τον χαιρετισμό με τα ίδια λόγια του Κώστα Γουλιάμου:

"Άσε την Κυριακή να μιλήσει

Ό,τι αγαπάς είναι στο δρόμο

Άσε να μιλήσουν οι νεκροί που θυμούνται"…, γράφεις στο πρώτο ποίημα αυτής της ποιητικής σου συλλογής, στο "Ημερολόγιο Λαού"...

Και καταλήγεις στο τελευταίο ποίημα της συλλογής με την "Μεγάλη Έκρηξη", όπου γράφεις:

"Μετά από τα τόσα φονικά των Αχαιών

Και κάνουν τη φαντασία ανάγκη.

Ώρα να ακούσω το ουρλιαχτό, πιο κοντά στη μεγάλη έκρηξη"…,

Οδηγώντας μας, από την προσωρινή ιστορική ήττα, στην ιστορική αναγκαιότητα της έκρηξης, της Επανάστασης! Καλοτάξιδο να είναι το νέο βιβλίο σου! Να έχουμε όλοι και όλες δύναμη και υγεία!».

Το 902.gr θα επανέλθει με αναλυτικό ρεπορτάζ.

902