Θανάσης Ζαπάντης: Η έλλειψη ρεμδεσιβίρης για τον COVID-19, τα συμβόλαια αποκλειστικής διακίνησής της και οι «παρωχημένες» ιδέες των κομμουνιστών

Το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στα αίμα και στη βρωμιά και στάζει αίμα απ' όλους τους πόρους.

(Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο)

*

Με αφορμή την έλλειψη ρεμδεσιβίρης

Του Θανάση Ζαπάντη

Διευθυντής του Φαρμακείου του Νοσοκομείου «Αγία Όλγα» και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο

*

Remdesivir: Δραστική ουσία του εμπορικού σκευάσματος VEKLURY της φαρμακευτικής πολυεθνικής εταιρείας «GILEAD».

Η ρεμδεσιβίρη αναστέλλει τις ιογενείς RNA πολυμεράσες και έχει ευρεία ενεργότητα έναντι ευρέως φάσματος φιλοϊών, παραμυξοϊών και κορονοϊών (sars cov, mers cov).

Ενδείκνυται, λοιπόν, για τη θεραπεία της νόσου COVID-19 σε ενήλικες και εφήβους (άνω των 12 ετών και με σωματικό βάρος τουλάχιστον 40kg) με πνευμονία, που χρήζει συμπληρωματικό οξυγόνο.

• Ένα φάρμακο πριν τη διασωλήνωση, ένα φάρμακο πριν τη ΜΕΘ.

Σπουδαίο όπλο στα χέρια των γιατρών, αλλά μαθαίνουμε ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ποσότητες, λόγω των αυξημένων αναγκών.

Πράγματι, μετά από ανταλλαγή mail, τηλεφωνικών επικοινωνιών με τον ΙΦΕΤ, με την εταιρεία κάτοχο της άδειας, ενημερωνόμαστε ότι το εργοστάσιο δεν προλαβαίνει την ζήτηση πανευρωπαϊκά.

• Και αναρωτιόμαστε ποιος νοήμων άνθρωπος θα χρειαστεί πάνω από τρία δευτερόλεπτα να ρωτήσει: Μα γιατί δεν βοηθάνε κι άλλοι τέτοια ώρα;

Η δομή της δραστικής ουσίας είναι γνωστή, η τεχνολογία υπάρχει σε ύψιστο επίπεδο, η ανάγκη τεράστια.

Και όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο! Γιατί;

• Γιατί υπάρχουν απαράβατα συμβόλαια αποκλειστικότητας και διακίνησης και κατά συνέπεια εξασφάλισης του μέγιστου καπιταλιστικού τους κέρδους.

Το φάρμακο, βλέπετε, στον καπιταλισμό είναι εμπόρευμα. Δεν είναι κοινωνικό αγαθό. Και ας έχουν συνεργαστεί για να φτιαχτεί εκατοντάδες κλάδοι και χιλιάδες άνθρωποι. Είναι μια κοινωνικοποιημένη εργασία, μόνο που το κέρδος το παίρνει ένας: Η πολυεθνική, το μονοπώλιο, ο καπιταλιστής, οι μεγαλομέτοχοι.

• Η ανθρώπινη ζωή, οι ανάγκες της κοινωνίας και ο πόνος δεν έχουν καμιά σημασία γι' αυτούς μπροστά στα συμφέροντά τους.

Ο νόμος του κέρδους είναι πάνω από όλους στην καπιταλιστική παραγωγή:

«...το κεφάλαιο με κέρδος 20% γίνεται ζωηρό, με 50% παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους και με κέρδος 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το πράξει…» (Καρλ Μαρξ, “Το Κεφάλαιο” τόμος 1, σελίδα 785, από όπου και το μότο της κορυφής).

Και έτσι θα περιμένουμε την εναρμόνιση της παραγωγής του φαρμάκου μέσα στους επόμενους μήνες, όπως λένε τα mail. Kι ας έχουμε χιλιάδες νεκρούς…

Σε μεγάλο νοσοκομείο της Αττικής, επίσημο έγγραφο της επιτροπής ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων ενημερώνει τους θεράποντες ιατρούς ότι όσο υπάρχει επάρκεια του φαρμάκου, αυτό χορηγείται στους ασθενείς βάσει των εθνικών οδηγιών.

Σε περίπτωση μειωμένης διαθεσιμότητας του φαρμάκου από την εταιρεία, κριτήρια που πρέπει να προτάσσουν τη χορήγησή του είναι:

α) Η ανάγκη χορήγησης υψηλών μειγμάτων οξυγόνου.

β) Η νεότερη ηλικία… Ανατριχίλα! Ας μας πουν, όμως, πού σταματάει αυτή η νεότερη ηλικία; Στα 60; Στα 50;

Μήπως ήρθε η ώρα μαζί με τον αυτονόητο αγώνα για προστασία της υγείας του λαού μας να σκεφτούμε τι πρέπει να γίνει;

Τελικά, οι “παρωχημένες” ιδέες των κομμουνιστών αποδείχτηκαν επίκαιρες και αναγκαίες όσο ποτέ:

• Κοινωνοικοποίηση των μέσων παραγωγής,

• Κεντρικός πανεθνικός σχεδιασμός της οικονομίας υπό εργατικό έλεγχο

Μόνο έτσι η παραγωγή στο φάρμακο και συνολικά μπορεί να λειτουργεί

• Για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών,

• Να εναρμονιστεί με την ανάπτυξη της τεχνικής και της επιστήμης,

• Να δώσει νέα τεράστια ώθηση στην παραγωγικότητα της εργασίας.

Αλλιώς η ανθρωπότητα θα ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί…

Και θα πληρώνει το κυνήγι του μέγιστου κέρδους

• με ανθρώπινες ζωές και εκμετάλλευση
• με τρομοκρατία και περιστολή δικαιωμάτων.

 

ΥΓ.

Κάπου διάβασα μια δήλωση του υπουργού Υγείας, ότι “δεν θα το κάνουμε Σοβιετία” για να επιτάξουμε τις ιδιωτικές δομές υγείας. Το ξέρουμε ότι δεν θέλει τη “Σοβιετια” με την υψηλού επιπέδου δωρεάν υγεία. Αλλά του συστήνουμε να μην αγχώνεται. Θα φροντίσουμε εμείς γι αυτό.

__________________

Σημείωση Μποτίλιας: 

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον 902, Tρίτη 24/11/2020 - 10:44. Εδώ με προσθήκες, όπως το λάβαμε από τον συντάκτη του.