Μπάμπης Ζαφειράτος: Νικολάς Γκιγιέν - Τρία ποιήματα για τον ρατσισμό − ΚΚΕ: Ο καπιταλιστικός κόσμος σε ΗΠΑ, ΕΕ, Ελλάδα δείχνει το ρατσιστικό χαρακτήρα του με τα θύματα του ιμπεριαλισμού και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης

26 Φεβ. 2016. Πρώην ηγέτης της ΚΚΚ στηρίζει Τραμπ. (: http://www.huffingtonpost.com/entry/ny-daily-news-trump-kkk)
Φανερά τον Τραμπ. Μέσα από τους μηχανισμούς τον Ομπάμα και την Κλίντον.
ΕΤΟΥΤΟ το τετράποδο, του Νικολάς Γκιγιέν, προέρχεται απ’ το μέλλον (μας).

21 Μάρτη1960

Παγκόσμια Ημέρα κατά του ρατσισμού

Η Σφαγή του Σάρπβιλ: Η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής, του απαρτχάιντ και των φυλετικών διακρίσεων, πνίγει στο αίμα ειρηνική διαδήλωση μαύρων φοιτητών. Από τα πυρά των αστυνομικών σκοτώνονται 69 διαδηλωτές και τραυματίζονται 180. Με αφορμή το τραγικό αυτό γεγονός, ο ΟΗΕ ανακήρυξε την 21η Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων.

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Η Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου (εαρινή ισημερία). Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι' αυτό.

*

ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΚΙΓΙΕΝ

Τρία ποιήματα για τον ρατσισμό

*

1955-2015: 60 χρόνια από τη δολοφονία του Έμετ Τιλ

Η δολοφονία του Έμετ Τιλ

Γενάρης 1956. Ο Νικολάς Γκιγιέν, εξόριστος ήδη στο Παρίσι, μετά από νέα περιπλάνησή του ανά τον κόσμο και συγκλονισμένος από την άγρια δολοφονία ενός αγοριού τον Αύγουστο του 1955 (σημείο αναφοράς και σήμερα), θα γράψει μια από τις –οκτώ συνολικά– μεγάλες ελεγείες του:

ELEGÍA A EMMETT TILL El cuerpo mutilado de Emmett Till, catorce años, de Chicago, Illinois, fue extraído del río Tallahatchie, cerca de Greenwood, el 31 de agosto, tres días después de haber sido raptado de la casa de su tío, por un grupo de blancos armados de fusiles... The Crisis, New York, octubre de 1955. En Norteamérica,         la Rosa de los Vientos tiene el pétalo sur rojo de sangre. El Mississippi pasa ¡oh viejo río hermano de los negros!, con las venas abiertas en el agua, el Mississippi cuando pasa. Suspira su ancho     pecho y en su guitarra bárbara, el Mississippi cuando pasa llora con duras lágrimas. El Mississippi pasa y mira el Mississippi cuando pasa árboles silenciosos de donde cuelgan gritos ya maduros, el Mississippi cuando pasa, y mira el Mississippi cuando pasa cruces de fuego amenazante, el Mississippi cuando pasa, y hombres de miedo y alarido el Mississippi cuando pasa, y la nocturna hoguera a cuya luz caníbal danzan los hombres blancos, y la nocturna hoguera con un eterno negro ardiendo, un negro sujetándose envuelto en humo el vientre desprendido, los intestinos húmedos, el perseguido sexo, allá en el Sur alcohólico, allá en el Sur de afrenta y látigo, el Mississippi cuando pasa. Ahora ¡oh Mississippi, oh viejo río hermano de los negros!, ahora un niño frágil, pequeña flor de tus riberas, no raíz todavía de tus árboles, no tronco de tus bosques, no piedra de tu lecho, no caimán de tus aguas: un niño apenas, un niño muerto, asesinado y solo, negro. Un niño con su trompo, con sus amigos, con su barrio, con su camisa de domingo, con su billete para el cine, con su pupitre y su pizarra, con su pomo de tinta, con su guante de béisbol, con su programa de boxeo, con su retrato de Lincoln, con su bandera norteamericana, negro. Un niño negro asesinado y solo, que una rosa de amor arrojó al paso de una niña blanca. ¡Oh viejo Mississippi, oh rey, oh río de profundo manto!, detén aquí tu procesión de espumas, tu azul carroza de tracción     oceánica: mira este cuerpo leve, ángel adolescente que llevaba no bien cerradas todavía las cicatrices en los hombros donde tuvo las alas; mira este rostro de perfil     ausente, deshecho a piedra y piedra, a plomo y piedra, a insulto y piedra; mira este abierto pecho, la sangre antigua ya de duro     coágulo. Ven y en la noche iluminada por una luna de catástrofe, la lenta noche de los negros con sus fosforescencias subterráneas, ven y en la noche iluminada, dime tú, Mississippi, si podrás contemplar con ojos de     agua ciega y brazos de titán indiferente, este luto, este crimen, este mínimo muerto sin venganza, este cadáver colosal y puro: ven y en la noche iluminada, tú, cargado de puños y de pájaros, de sueños y metales, ven y en la noche iluminada, oh viejo río hermano de los negros, ven y en la noche iluminada, ven y en la noche iluminada, dime tú, Mississippi... Nicolas Guillen, Las Grandes Elegas Y Otros Poemas (Μεγάλες Ελεγείες Και Άλλα Ποιήματα), που εκδόθηκε το 1982 από τη βιβλιοθήκη του Αγιακούτσο, στο Καράκας, για τα 80χρονα του ποιητή, με Επιλογή, Πρόλογο, Σημειώσεις και Χρονολόγιο Άνχελ Αουγιέρ

ΕΛΕΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΕΤ ΤΙΛ (Ιανουάριος 1956) Το ακρωτηριασμένο σώμα του δεκατετράχρονου Έμετ Τιλ, από το Σικάγο του Ιλινόις, ανασύρθηκε απ’ τον ποταμό Ταλαχάτσι,  κοντά στο Γκρήνγουντ, στις 31 Αυγούστου, τρεις μέρες μετά την απαγωγή του από το σπίτι του θείου του, από ομάδα λευκών, οπλισμένων με τουφέκια... Η Κρίση, Νέα Υόρκη, Οκτώβριος 1955. Στη Βόρεια Αμερική το νότιο πέταλο του Ρόδου των Ανέμων(*) είναι βαμμένο κόκκινο στο αίμα. Κυλάει ο Μισισιπής, ω, γεροπόταμε των νέγρων αδερφέ! Με φλέβες ανοιχτές μες στο νερό, κυλάει ο Μισισιπής. Ακούγετ’ ένας στεναγμός απ’ το φαρδύ του     στήθος κι από τον άγριο ήχο της κιθάρας του, κυλάει ο Μισισιπής και κλαίει με μαύρα δάκρυα. Κυλάει ο Μισισιπής και βλέπει ο Μισισιπής όπως κυλάει δέντρα βουβά απ’ τα κλαδιά τους κρέμονται ώριμες κραυγές, κυλάει ο Μισισιπής, και βλέπει ο Μισισιπής όπως κυλάει πύρινους απειλητικούς σταυρούς, κυλάει ο Μισισιπής, κι άνθρωποι απ’ το φόβο τους ουρλιάζουν, κυλάει ο Μισισιπής, και στη νυχτερινή πυρά στο ανθρωποφάγο φως της χορεύουν άνθρωποι λευκοί, και στη νυχτερινή πυρά ο αιώνια λαμπαδιασμένος νέγρος, ένας νέγρος κρεμασμένος τυλιγμένος στους καπνούς, ξεκοιλιασμένος, με τα χυμένα σπλάχνα του, με το κυνηγημένο φύλο, εκεί στο Νότο τον αλκοολικό, εκεί στο Νότο του μαστιγίου και της ατίμωσης, κυλάει ο Μισισιπής. Και τώρα, ω, Μισισιπή, ω, γεροπόταμε των νέγρων αδερφέ! Τώρα ένα παιδάκι αδύναμο, μικρό λουλούδι απ’ τις όχθες σου, ούτε καν ρίζα απ’ τα δέντρα σου, ούτε απ’ τα δάση σου κορμός, ούτε και πέτρα απ’ την κοίτη σου, ούτε αλιγάτορας απ’ τα νερά σου: ένα παιδάκι μόλις, ένα μικρό παιδί νεκρό, σφαγμένο, έρημο, νεγράκι. Ένα παιδάκι με τη σβούρα του, με την παρέα του, και με τη γειτονιά του, με το καλό πουκαμισάκι του, με το εισιτήριό του για τον σινεμά, με το θρανίο του και με το μαυροπίνακά του, και με το μελανοδοχείο του, με το γαντάκι του τού μπέιζμπολ, και με το πρόγραμμά του για το μποξ, και με του Λίνκολν το πορτρέτο, με την βορειοαμερικανική σημαία του, νεγράκι. Ένα νεγράκι σκοτωμένο μοναχό, που ένα ρόδο αγάπης πέταξε σ’ ένα λευκό κορίτσι που περνούσε. Ω, γέρικε Μισισιπή, Ω βασιλιά, κι ω ποταμέ με τα βαριά σου πέπλα! σταμάτα εδώ την αφρισμένη λιτανεία σου, και τη γαλάζια νεκροφόρα σου που πάει τον     ωκεανό: κοίταξ’ ετούτο τ’ αλαφρύ κορμάκι, παλληκαρόπουλο άγγελος καλά καλά δεν έκλεισαν στους ώμους του οι ουλές εκεί που άλλοτε φυτρώναν τα φτερά του· κοίταξε αυτό το πρόσωπο με το ανύπαρκτο     προφίλ, που πέτρα πέτρα αποκολλήθηκε, με το μολύβι και την πέτρα, με τις βλαστήμιες και την πέτρα· κοίταξε αυτό το ανοιγμένο στήθος, εκεί που άλλοτε έτρεχε η ζωή, τώρα πηγμένο το     αίμα. Έλα, και μες στη φωτισμένη νύχτα από φεγγάρι της καταστροφής, στην αξημέρωτη των νέγρων νύχτα, με τους υπόγειους φωσφορισμούς, έλα, και μες στη φωτισμένη νύχτα απάντησέ μου εσύ Μισισιπή, αν το μπορείς να φανταστείς, εσύ με τα τυφλά     νερένια μάτια σου και με τα μπράτσα ενός αδέκαστου τιτάνα, αυτόν εδώ το θρήνο, ετούτο το χαμό αυτόν τον ανεκδίκητο μικρό νεκρό ετούτο το αγνό θεόρατο κουφάρι: Έλα και μες στη φωτισμένη νύχτα, εσύ φτιαγμένος με γροθιές και με πουλιά, με όνειρα και μέταλλα, έλα και μες στη φωτισμένη νύχτα, ω, γεροπόταμε των νέγρων αδερφέ, έλα και μες στη φωτισμένη νύχτα, έλα και μες στη φωτισμένη νύχτα, απάντησέ μου, εσύ Μισισιπή…  [(*) Rosa de los Vientos: Το Ρόδο των Ανέμων ή Ανεμολόγιο ή πυξίδα ή μπούσουλας ή κουμπάσο]. Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 2016

*

3 Δεκ. 2010: Ο 26χρονος Αφροαμερικάνος Frederick Jermaine Carter βρέθηκε κρεμασμένος από δέντρο, σε λευκό προάστιο του Μισισιπή. Η USA Today ανέφερε αρχικά το γεγονός ως αυτοκτονία, ωστόσο, το NAACP (Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Εγχρώμων Ανθρώπων) αμφισβητεί τα ευρήματα και θεωρεί  ότι πρόκειται για λυντσάρισμα.

 
Δύο ποιήματα από τον Μεγάλο Ζωολογικό Κήπο (1967)

KKK Este cuadrupedo procede de Joplin, Misuri. Carnicero. Aulla largamente en la noche sin su dieta habitual de negro asado. Acabara por sucumbir. Un problema (insoluble) alimentarlo. LYNCH Lynch de Alabama. Rabo en forma de látigo y pezuñas terciarias. Suele manifestarse con una gran cruz en llamas. Se alimenta de negros, sogas, fuego, sangre, (es)clavos, alquitrán.                           Capturado junto a una horca. Macho. Castrado.

ΚΚΚ ΕΤΟΥΤΟ το τετράποδο προέρχεται από το Τζόπλιν του Μιζούρι. Σαρκοφάγο. Ουρλιάζει αδιάκοπα τη νύχτα χωρίς το αγαπημένο του μενού από ψημένο νέγρο. Θα υποκύψει τελικά. Πρόβλημα (άλυτο) το τάισμά του. ΛΥΝΤΣ ΛΥΝΤΣ της Αλαμπάμας. Μαστιγωτή ουρά και οπλές τριτογενούς περιόδου. Συνήθως εμφανίζεται μ’ έναν μεγάλο πύρινο σταυρό. Τρέφεται με νέγρους, με σκοινιά, με αίμα, με φωτιά, με πρόκες, και με πίσσα.                           Πιάστηκε δίπλα σε μια κρεμάλα. Αρσενικό. Ευνουχισμένο. Ο Μεγάλος Ζωολογικός Κήπος (1967) Νέα μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 2016

Νικολάς Γκιγιέν - Νικολάς Κριστόμπαλ Γκιγιέν Μπατίστα
(Nicolás Guillén - Nicolás Cristóbal Guillén Batista
10 Ιουλίου 1902, Καμαγουέι - 16 Ιουλίου 1989, Αβάνα
Σχέδιο (το 5^ο από 5 του Γκιγιέν), Μπάμπης Ζαφειράτος, 15.VII.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

*

ΚΚΚ: Κου Κλουξ Κλαν (Ku Klux Klan, KKK)

*

Περισσότερα, με σημειώσεις για ΚΚΚ και για Έμετ Τιλ (μαζί με το ομώνυμο τραγούδι του Ντύλαν):

Νικολάς Γκιγιέν – Μπομπ Ντύλαν: Η Δολοφονία του Έμετ Τιλ – Μια ελεγεία, ένα τραγούδι. Και δυο ακόμη ποιήματα (ΚΚΚ-ΗΠΑ, Λυντς)

*

ΛΥΝΤΣ

Νόμος του Λυντς ή Λύντσειος νόμος. Τιμωρία και εκτέλεση χωρίς δίκη, από όχλο συνήθως, κυρίως με απαγχονισμό. Από το όνομα του Κάπταιν William Lynch (1742–1820).

*

Στο Ψηλώνουν Πολύ τα Λουλούδια (ΑκΜ) και γράφει για τις Συμμαχίες των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική:

[…] με τον Λυντς στο τιμόνι, με το νόμο Τζιμ Κρόου να προστάζει

και σε αιμάτινες θάλασσες μες στη νύχτα η ζωή μου ν’ αδειάζει·

[…] για ν’ αγγίξουμε την πιο υψηλή κορυφή της κουλτούρας

που η θεά μηχανή, μιας ράτσας μεγάλης και πούρας,

τη βαθιά τεχνική θα μας δείξει και της γνώσης το γράμμα,

αλά Τζάκσονβιλ, Άρκανσω, Μισσισσίπι, Αλαμπάμα,

για το πώς ο έξυπνος Νότος ακανθώδη προβλήματα επίγεια

με σκυλιά ξεδιαλύνει, με φωτιές και μαστίγια.

Κι έτσι, (συμμαχικά προοδεύοντας, από μέρα σε μέρα,

στη φωνή της Ουάσινγκτον, φωνή προσταγής και φοβέρα)

η γη μας να γίνει μια Εδέμ των ναζί, ένα ήσυχο τέρμα:

χωρίς ίντιου ή νέγρου ή μιγάδα ή λευκού σάπιο σπέρμα·

Προχώρησε Λυντς, τρέξε, βρες το κνούτο που οργώνει

τις πλάτες μας. Ζήτω! Ζήτω! Η Πρόοδος του κνούτου ζυγώνει! […]

[Νικολάς Γκιγιέν, 1964. - Αηδόνια και Μπαζούκας –εκδόσεις New Star. Και από Μποτίλια σε Νικολάς Γκιγιέν: Αηδόνια και Μπαζούκας (3 ποιήματα)]

*

Λυντσάρισμα: Η θανάτωση (κάποιου) από εξαγριωμένο πλήθος (χωρίς να έχει προηγηθεί δίκη ή να υπάρχει νόμιμη εξουσία για κάτι τέτοιο) –Μπαμπινιώτης.

Και συνήθως, βέβαια, το λυντσάρισμα συνοδευόταν με κατακρεούργηση του θύματος (βλ. Έμετ Τιλ).

Αυτά τότε, γιατί σήμερα, σε διάφορα μέρη των ΗΠΑ, οι αστυνομικοί πυροβολούν τους μαύρους στη μέση του δρόμου.

Ή στην «αντιρατσιστική» ελληνική πραγματικότητα ας έχουμε κατά νου, εκτός από την ιστορία της Κωνσταντίνας Κούνεβα, και τα κατά καιρούς χρυσαυγίτικα λυντσαρίσματα.

Η NAACP (Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Εγχρώμων Ανθρώπων) κάνει λόγο για σύγχρονα (2010) λυντσαρίσματα.

*

Τρέφεται με νέγρους, με σκοινιά, με αίμα, με φωτιά, με πρόκες / fuego, sangre, esclavos (clavos), και με πίσα / alquitrán.

Στις Μεγάλες Ελεγείες του Αουγιέρ –όπου ανακάλυψα την Παπάγια, (βλ. π.κ. και Εισαγωγή)– και την οποία ακολούθησα, αντί clavos (καρφιά) έχει esclavos (σκλάβους)· όπου αλλού όμως συνάντησα το ποίημα, αναφέρεται clavos (όπως και στους Ντ-Ρ), το οποίο και κρατάω σαν πιο πιθανό –αφού προηγούνται οι νέγροι–, αν και είναι δύσκολο να προστέθηκαν τα δυο γράμματα (es) από τυπογραφικό λάθος.

Από Biblioteca Virtual Cervantes, Voz de Nicolás Guillén (με τη φωνή του  ποιητή), δεν μπόρεσα να διακρίνω καθαρά. Τείνει όμως μάλλον προς τα καρφιά.

*

Πίσσα (και πούπουλα) / alquitrán (y plumas): Η γνωστή μας από τον Λούκυ Λουκ τιμωρία δεν ήταν καθόλου για γέλια. Έλκει την καταγωγή της από τις μεθόδους λυντσαρίσματος της Κου Κλουξ Κλαν (βλ. σχόλιο, ΚΚΚ), με το θύμα καταδικασμένο σε γρήγορο θάνατο, αν ήταν τυχερό (καυτή πίσσα), ή να πεθάνει μέσα σε φριχτή αγωνία (κρύα πίσσα), με κλειστό τον κάθε πόρο στο δέρμα του.

*

Το συγκεκριμένο ποίημα ο Ρίτσος το τιτλοφορεί ΛΥΓΞ (Ο Λυγξ της Αλαμπάμα). Δεν έχω δώσει εξήγηση για την επιλογή του και είναι απίθανο να αγνοούσε τον Νόμο του Λυντς· εκτός του ότι ο Ντεπέστρ αποδίδει ευδιάκριτα LYNCH (ΛΥΝΤΣ). Ίσως ο συνειρμός του αιλουροειδούς που ξεσκίζει το θύμα του, αλλά και η ομοιότητα των λέξεων, οδήγησε στο λύγκα, παρά την απουσία οπληφορίας αυτού του ζώου.

Το εντυπωσιακό πάντως με την μετάφραση του Ρίτσου είναι η γρηγοράδα με την οποία δούλεψε, παράλληλα και με τις άλλες του δημιουργικές ασχολίες, με τα τοτινά μέσα επικοινωνίας και… ηλεκτρονικής ενημέρωσης(!).

Για Μεγάλο Ζωολογικό Κήπο βλέπε και:
Νικολάς Γκιγιέν - El Gran Zoo: Η τερατωδώς αθώα Παπάγια και 4 ακόμα, πιο σπάνια, ζώα − Μια νέα προσέγγιση

*
Μετάφραση - Επιμέλεια
Μπ. Ζ. - Μποτίλια Στον Άνεμο
και
Όλα τα Πρόσωπα της Μποτίλιας

*

ΚΚΕ

Ανακοίνωση για την Παγκόσμια Μέρα κατά του Ρατσισμού

Δευτέρα 20/03/2017 - 18:38 - Ενημέρωση: Τρίτη 21/03/2017 - 13:40

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για την Παγκόσμια Μέρα κατά του Ρατσισμού, αναφέρει:

«51 χρόνια μετά την ανακήρυξη από τον ΟΗΕ, με την αποφασιστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης, της 21ης Μάρτη ως Παγκόσμιας Μέρας κατά των Φυλετικών Διακρίσεων, ο καπιταλιστικός κόσμος, στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στην Ελλάδα δείχνει όλο και πιο καθαρά τον απάνθρωπο χαρακτήρα του απέναντι στους πρόσφυγες και μετανάστες, στα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Στην Ελλάδα συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας που προέκυψε από το άθλιο παζάρι της ΕΕ με την άρχουσα τάξη της Τουρκίας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που πανηγύρισε για τη συμφωνία, προσπαθεί με νύχια και δόντια να την εφαρμόσει, αδιαφορώντας για τις άθλιες συνθήκες στις προσφυγικές δομές των νησιών, αλλά και για τις συνέπειες στους κατοίκους από το διπλό εγκλωβισμό που έχει διαμορφώσει στα νησιά του Αιγαίου. Η κυβέρνηση, με τη στήριξη όλων των αστικών κομμάτων, συμμετέχει ενεργά σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις που ευθύνονται για τα μεγάλα προσφυγικά και μεταναστευτικά κύματα. Έφερε τα ΝΑΤΟικά πλοία στο Αιγαίο, δήθεν για τον περιορισμό των προσφύγων και μεταναστών. Έχει δημιουργήσει συνθήκες μακρόχρονου ή και μόνιμου εγκλωβισμού στη χώρα, μέσα σε καταυλισμούς και δομές παραδομένες σε διάφορους μηχανισμούς και ΜΚΟ. Συμφωνεί με την επαναφορά του Κανονισμού του Δουβλίνου που θα σημάνει νέο κύμα "επιστροφής" προσφύγων, αυτή τη φορά από χώρες της ΕΕ.

Με την πολιτική της, αλλά και με τους χειρισμούς σε ζητήματα όπως η ένταξη των παιδιών των προσφύγων στην εκπαίδευση έδωσε τροφή στους ναζί εγκληματίες της ΧΑ και σε άλλες αντιδραστικές δυνάμεις να οργανώνουν τραμπούκικες επιθέσεις κατά προσφύγων και οικονομικών μεταναστών, να στρέφονται κατά μικρών παιδιών, να δηλητηριάζουν τα μυαλά και τις συνειδήσεις λαϊκών ανθρώπων. Με τη συμμετοχή των ναζιστών και ρατσιστών βουλευτών της ΧΑ, παρέα στις κυβερνητικές φιέστες στο Καστελόριζο, με τις τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ξεπλένουν στην ουσία την εγκληματική Χρυσή Αυγή, την ετοιμάζουν για να παίξει πιο "σοβαρά" το ρόλο της ως μακρύ χέρι του συστήματος κατά του εργατικού και λαϊκού κινήματος, κατά των ντόπιων και ξένων εργατών.

Η αύξηση των προσφύγων και μεταναστών αξιοποιείται από τα ρατσιστικά, εθνικιστικά κόμματα για να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους για τις αιτίες της επιδείνωσης της ζωής τους. Συγχρόνως, η αύξηση της επιρροής αυτών των κομμάτων αξιοποιείται για να διαμορφωθούν νέα κάλπικα διλήμματα, για να κρυφτεί ότι ο ρατσισμός και ο φασισμός βγαίνουν από την ίδια καπιταλιστική μήτρα που βγαίνουν και τα άλλα αστικά κόμματα, τα κόμματα του κοσμοπολιτισμού. Έτσι, η Ολλανδία του φιλελεύθερου, φιλοευρωπαίου αστού πολιτικού κ. Ρούτε, μέσα σε ενάμιση χρόνο, δέχθηκε μόλις 939, λιγότερους από το 1/4 των ελάχιστων προσφύγων που είχε δεσμευθεί να δεχθεί μέσα από την ευρωενωσιακή διαδικασία της μετεγκατάστασης. Η ΕΕ εναλλάσσει το ρατσισμό με τον κοσμοπολιτισμό, ανοίγει και κλείνει τα σύνορα ανάλογα με τα γεωπολιτικά της συμφέροντα και τις ανάγκες των καπιταλιστών.

Οι κομμουνιστές, μέσα από τη δράση τους στα εργατικά σωματεία, τους φορείς του λαϊκού κινήματος θα συνεχίσουν αταλάντευτα να πολεμούν έμπρακτα το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Για:

• Τον απεγκλωβισμό των προσφύγων και μεταναστών από τα νησιά και την Ελλάδα.
• Ανθρώπινες συνθήκες ζωής στους προσφυγικούς καταυλισμούς και τις δομές.
• Ένταξη όλων των παιδιών των προσφύγων και μεταναστών σε δημόσιες δομές εκπαίδευσης.
• Ισότιμα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα στους εργαζόμενους πρόσφυγες και μετανάστες.
• Απομόνωση των φασιστών και ρατσιστών.
• Οργάνωση της πάλης του λαού ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την καπιταλιστική εκμετάλλευση».

902